ตอนที่ 3
Part พายุ
เช้านี้ถือได้ว่าเป็เช้าที่น่าเบื่อที่สุดของพายุเลยก็ว่าได้ เมื่อพายุโดนคุณแม่โทรตามตัวั้แ่เช้าก่อนจะตื่นไปทำงานซะอีก ทำให้เค้าต้องขุดตัวเองขึ้นจากที่นอนแสนรักทั้งที่ยังอยากนอนโง่ๆอยู่บนเตียง แล้วก็ต้องรีบแต่งตัวกลับไปคุยที่บ้าน เื่ที่คุยก็ไม่มีอะไรสำคัญนัก คุณแม่ก็แค่จะจับพายุหมั้นและแต่งงาน [ กับใครก็ไม่รู้ที่สำคัญเป็ผู้ชาย ] ถ้าเป็เกย์สาวหน้าตาน่ารักหุ่นบางๆน่าทนุถนอมก็โอเค แต่ดูจากที่คุณแม่พูดถึงแล้วดูเหมือนจะไม่ใช่อย่างนั้น
โว้ยยยยยยย !!!! อยากะโให้ลั่นบ้าน คือผมอยากมีเมีย !!!! แต่เหมือนแม่จะพยายามหาผัวให้ผมมากกว่า ผมละหัวจะปวด
คุณพ่อก็เอาแต่ขำอย่างเดียวไม่คิดที่จะช่วยอะไรพายุเลยแม้แต่น้อย มีบ้างที่ส่งยิ้มให้กำลังใจ เื่นี้คงต้องปรึกษาพวกเพื่อนๆว่าจะเอาไงดีเผื่อว่าพวกมันจะมีทางออกที่ดี
หลังจากที่คุยกับคุณแม่เรียบร้อยพายุเลยตัดสินใจบึ่งรถแลมโบกินี่ลูกรักไปรับลิสมาเดินห้างเพื่อเป็การละลายทรัพย์แทนที่จะไปทำงาน ( คนอื่นก็ได้แต่สำหรับพายุลิสรู้ใจเขามากที่สุด ) ภาระงานของวันนี้ทั้งหมดก็เลยตกเป็ของเทมส์กับไทม์ไปโดยปริยาย
“บอสเป็อะไรคะ ?” ลิสถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
“เปล่า !” พายุตอบแบบเซ็งๆ เท้าก็กระทืบคันเร่งอย่าง้าระบายอารมณ์
“แล้วนี่คิดยังไงถึงรับลิสมาช๊อปปิ้งแบบนี้คะเนี่ย ?” น้อยครั้งมากที่พายุจะพาตนมาช๊อปแบบนี้ ลิสมองก็รู้ว่าพายุอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่นักแต่ก็แกล้งถามออกไป
“แล้วไม่ดีเหรอ ?” พายุถามกลับโดยไม่สนใจจะตอบคำถามของเลขาสาว เธอก็ได้แต่ยิ้มกรุ่มกริ่ม
ห้าง XX
พอถึงห้างดังลิสก็เดินควงแขนพายุทั้งแต่ลานจอดรถจนถึงช๊อปกุชชี่
“สวัสดีคะ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าสนใจรุ่นไหนเป็พิเศษไหมคะ?” พนักงานสาวเดินมาสวัสดีทักทาย
“ขอดูก่อน นะคะ” ลิสบอก พนักงานสาวก็เริ่มแนะนำนาฬิกาทีละรุ่น
“พายุคะ ลิสอยากได้เรือนนี้คะ !!” รุ่นที่ลิสบอกคือ Gucci Women’s YA126514 เป็สีทูโทน
“เดี๋ยวหยิบให้ นะคะ” พนักงานสาวบอกพร้อมหยิบนาฬิกาหรูมาให้ลิสลองสวมดู
“สวยคะ ลิสชอบ” ลิสลองสวมแล้วพูดบอกพายุที่ยืมมองเงียบๆ อย่างออดอ้อน
“เอาสิ วันนี้ผมตามใจคุณ” แค่ห้าหมื่นปลายๆ สำหรับเขาแค่นี้เื่เล็กน้อย จากนั้นพนักงานก็รับแบล็คการ์ดจากมือของพายุไปคิดเงิน
“ลิสจะตอบแทนบอสอย่างถึงใจเลยคะ” พายุพยักหน้ารับนิดๆ
“ฟีนิกซ์คะ ส้มอยากได้แบบเรือนนั้นอะ !!” หญิงสาวที่หันมาบอกชายหนุ่มข้างกายที่มีใบหน้าคุ้นๆ แต่พายุก็นึกไม่ออกว่าใครและเคยเจอที่ไหน
“ส้ม !” พายุเรียกทัก เพราะเสียงหวานนั่นทำให้พายุจำได้แม่นว่าใครทำให้เขาหันไปมองทันทีและใช่คนที่เขาคิดจริงๆ
“อ่าว พายุ ไม่เจอกันนานเลย สบายดีไหม ?” ส้มถาม ฟีนิกซ์ก็ไม่ได้สนใจหันมอง
“ก็สบายดี ส้มละ เป็ไงบ้าง ?” พายุทักทายเพื่อนของตนกลับพร้อมถามสาระทุกข์สุกดิบตามประสาคนที่ไม่ได้พบกันนาน
“สบายดีเหมือนกัน เอ่อคนนี้พายุเพื่อนของส้มคะฟีนิกซ์ พายุนี่ฟีนิกซ์เพื่อนส้มเอง” ฟีนิกซ์หันไปมองคนที่เด็กเลี้ยงของเขาแนะนำแล้วยกยิ้มการค้าไปให้
ฟีนิกซ์หรือไอ้หมอ วันนี้มันเชตผมเปิดหน้าผาก ใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีดำ กางเกงสามส่วน รองเท้าผ้าใบ แบรนด์เนมทั้งตัวั้แ่หัวจรดตีน ใบหน้าที่ปราศจากแว่นตา ผิวขาวสุขภาพดี ดูรวมๆต้องบอกว่ามันดูดี ดูดีมาก ต่างจากคืนที่เจอกันที่โรงพยาบาลโดยสิ้นเชิง คืนนั้นถามว่ามันดูดีไหม ก็ดูดี นะ ผมเผ้าไม่ได้เซตดูสแปะสปะไม่เป็ทรงเหมือนคนที่มีงานยุ่งตลอดทั้งวันแต่ก็ยังมีความเนี๊ยบหลงเหลืออยู่บ้าง หน้ามันก็ดูเหนื่อยๆ แต่ก็ดูดีคนละแบบกัน
แต่เอ๊ะ !!!! ผมชมมันทำไมเนี้ย ? ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
“ไอ้หมอ !!!” พายุร้องอย่างใเพราะไม่คิดว่าจะบังเอิญเจอกันครั้งที่ 2
“หึ คนไข้อันธพาล !!!” ฟีนิกซ์พูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์สุดๆ ราวกับว่ารำคาญพายุเต็มทน
“นี่รู้จักกันเหรอคะ ?” ส้มถามอย่างงุนงงปนประหม่าเล็กน้อย แต่ปฏิกิริยาเ่าั้ไม่อาจรอดพ้นสายตาฟีนิกซ์ไปได้ สองคนนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ
“อืม / ไม่ !!!” เสียงแรกเป็ของพายุ ส่วนเสียงที่สองเป็ของฟีนิกซ์ ทำให้พายุจิปากอย่างขัดใจ
“ตกลงยังไงกันเนี้ย ? ส้มงงอะ” ส้มพูดขึ้นอย่างกลบเกลื่อนความผิดปกติของตัวเอง
“ละนั่นใครคะ แฟนพายุเหรอ ?” ยังไม่ทันที่ทั้งพายุและฟีนิกซ์จะได้ตอบอะไร ส้มก็เบนสายตาหันไปหาอลิส
“เปล่าหรอก เลขาส่วนตัวผม” พายุตอบยิ้มๆ
“หึ” ฟีนิกซ์ร้องหึ อย่างนึกขันเ้านายที่ไหนจะเปย์นาฬิกาเรือนเกือบหกหมื่นให้กับเลขาธรรมดาๆกัน อย่างน้อยๆจากที่ดูก็คงเป็คู่นอน
“ยินดีที่ได้รู้จักคะ คุณส้มคุณฟีนิกซ์” ลิสแค่พูดจาทักทายอย่างสุภาพเพราะคิดว่าน่าจะอายุเท่าๆกัน
“คะ ส้มเป็เพื่อนสนิทพายุ ยินดีที่ได้รู้จักคะ !!” ส้มเน้นย้ำไปที่คำว่าเพื่อนสนิทอย่างลืมตัว แต่ฟีนิกซ์ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะสนใจบทสนทนาของตนกับลิสเลยทำให้โล่งใจ
ทั้งที่ฟีนิกซ์รู้และได้ยินอย่างชัดเจน แต่ข้อตกลงของเขาคือถ้าในระหว่างที่เลี้ยงรู้ว่าเธอไปเอากับใครทุกอย่างก็ถือว่าเป็อันโมคะ
“นิสัยเดิมเลยน๊า ไม่คิดจะเปลี่ยนเลยเหรอ” ส้มพูดแซวพายุขำๆ แต่ดูจากนอกโลกก็รู้ว่าตั้งใจแขวะลิส
“ไม่อะ อย่างนี้แหละดีแล้ว !!” พายุตอบยิ้มๆโดยไม่สนใจว่าลิสจะรู้สึกอย่างไร
“พี่คะ เอ่อส้มอยากได้แบบเรือนนั้นคะ” ส้มพูดพร้อมใช้นิ้วชี้ไปที่นาฬิกาเรือนที่ลิสเลือกในขณะที่พนักงานกำลังนำใส่กล่อง
“เอ่อ เดี๋ยวจะเช็คให้ นะคะ รบกวนคุณลูกค้ารอสักครู่ นะคะ” พนักงานสาวบอกแล้วรีบเช็คสต๊อกสินค้าทันที
“ต้องขอโทษคุณลูกค้าด้วยคะ พอดีว่าในช๊อปเหลือแค่เรือนนั้นเรือนสุดท้าย ลูกค้าสะดวกรอพรีออร์เดอร์ไหมคะ หรือว่าจะเปลี่ยนเป็เรือนอื่นดี ?” พนักงานสาวบอกกล่าวอย่างสุภาพ ลิสยกยิ้มอย่างผู้ชนะ
“ฮื้อออออ งั้นขอดูเรือนอื่นก็ได้คะ” ส้มร้องครางอย่างเสียดายซึ่งไม่มีอาการเหวี่ยงวีนแต่อย่างใดให้น่ารำคาญ ซ้ำยังยอมรับฟังแล้วเลือกชิ้นใหม่ แต่ในใจก็อยากตบคู่นอนของพายุหนักมาก
“เบื่อความจืดชืดของไอ้หมอเมื่อไหร่ แชทหาผมได้ นะ” พายุก้มลงกระซิบข้างหูของส้มเบาๆ เพื่อให้ได้ยินกันเพียงสองคน ลิสรู้สึกริษยาไม่น้อยเมื่อเห็นความสนิทสนมนั่น
ส้มไม่ตอบแต่เพียงส่ายหน้ายิ้มๆ พายุพอจะเดาออกว่าเธอ้าบอกอะไร จะบอกว่าไอ้หมอมันเด็ดงั้นเหรอ ? ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ฟีนิกซ์แสยะยิ้มนิดๆ
สุดท้ายส้มก็ได้นาฬิกาอีกรุ่นไป จากนั้นพวกเราก็แยกย้าย พายุพาลิสตรงกลับคอนโดเพื่อไปซั่มระบายอารมณ์ที่อยู่ๆก็หงุดหงิดหนักกว่าเมื่อเช้าเป็เท่าตัว เพราะไอ้หมอบ้านั่นคนเดียว
ส่วนทางด้านฟีนิกซ์ก็กลับไปนอนพักผ่อนที่คอนโดเพราะคืนนี้มีนัดกับเควินและวิสกี้ก่อนเริ่มงาน
“หมั่นไส้ไอ้หมอชิป !” ในระหว่างที่ขับรถพายุก็สบถกับตัวเองอย่างหัวเสีย
“บอสก็ใจเย็นๆสิคะ เค้าออกจะดูนิ่งๆจะตาย ไม่เห็นมีพิษมีภัยอะไรเลย” ลิสบอกเพื่อหวังให้บอสของเธอใจเย็นลง
“ความนิ่งนั่นแหละที่ทำให้ผมหงุดหงิด!!” พายุบอกเสียงแข็ง ลิสก็ได้แต่นิ่งเงียบ
ไม่ถึง 10 นาที ก็ถึงคอนโดที่ใช้เมื่อวันก่อน พอเปิดประตูเข้าไปพายุก็จัดการจับอลิสผลักลงเตียงอย่างรวดเร็ว จากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มกิจกาม
ตับ ! ตับๆๆๆๆๆๆ !!! ซี๊ดดดดดดดด
อ๊ะ…..บ..บอส….ลิสเสียวคะ อ๊ะอ๊าาาาาาาส์สสสสส
ซั่มไปยาวๆ ถึง 5 ชั่วโมงเต็ม ลิสเสร็จไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่พายุเสร็จเพียงแค่สามครั้งเท่านั้น เล่นเอาหญิงสาวนอนหมดแรงอยู่บนเตียง ส่วนพายุก็แต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอกหลังจากเสร็จกิจกาม เมื่อแต่งตัวเรียบร้อยพายุก็ทิ้งเช็ดเงินสดจำนวนหนึ่งไว้ที่หัวเตียงเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ลิสได้แต่มองตามพายุเดินออกจากห้องไปจนสุดสายตา แรกๆอาจจะใช่ มันเป็เพราะเงินแต่สำหรับเธอในตอนนี้ไม่ได้หวังเงินทองจากพายุอีกต่อไป แต่หวังว่าสักวันพายุจะรักตนบ้างแค่สักนิดก็ยังดี
คลับ K
คืนนี้พวกเราทั้ง 4 คนนัดกันมาเที่ยวคลับหรูใจกลางเมืองเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศกันบ้าง ซึ่งอยู่ห่างจากคลับไอ้ธีร์แค่หนึ่งกิโลเมตรเท่านั้น ที่สำคัญยังเป็คู่แข่งทางการค้าของไอ้ธีร์อีกด้วย แต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยบาดหมางหรือมีปัญหาต่อกัน ดูเหมือนเป็พันธมิตรกันมากกว่าแต่ก็พลัดกันรุกผลัดกันไล่ทางธุรกิจกันเท่านั้น
“คลับนี้ดีกว่าของมึงเยอะเลยว่ะไอ้ธีร์” เกอร์ว่าอย่างขำๆ การบริการก็โอเค แต่ที่ถูกใจก็คือเด็กเสิร์ฟ
“สัส ปากหมา นะมึง” ธีร์ด่ากลับทันควัน อยู่ดีไม่ว่าดีหาเื่ให้ถูกด่าฟรีซะงั้น
“ปกติปากมันก็เป็แบบนั่นอยู่แล้วมึงไม่ชินอีกเหรอว่ะ?” ฟาร์พูดยิ้มๆ ไอ้นี่ก็หลอกด่าเก่ง
“มึงหลอกด่ากูเหรอไอ้ฟาร์ เดี๋ยวมึงจะโดน !!!” เกอร์ชี้หน้าฟาร์อย่างคาดโทษ
“หยุดโวยวายกันเป็เด็กได้แล้ว ไหนมึงพูดธุระสำคัญของมึงมาสิพายุ” ดินห้ามทัพพวกมันเสร็จก็หันมาถามพายุด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เออๆ เงียบก็ได้ว้ะ!” ฟาร์พูดพร้อมยกเหล้าขึ้นดื่มไปพลาง
“เล่ามาเลยมึง” เกอร์พูดอย่างเสือกๆ
“พร้อมเสือกเลย นะพวกมึง” พายุบ่นแบบไม่จริงจังอะไร
“แบบนี้เค้าเรียกว่าใส่ใจเื่ส่วนตัวของเพื่อนฝูงว่ะ” เกอร์ตอบอย่างลอยหน้าลอยตา ล่อมือล่อตีนพายุสุดๆ
“นั่นแหละที่เค้าเรียกว่าเสือก !!!” พายุทนความกวนตีนของมันไม่ไหวเลยด่าเข้าให้
“ตกลงมึงจะปรึกษาไหมเนี่ย ไม่นั่นกูจะหาสาวๆมานั่งด้วยแล้ว นะ” ดินพูดขึ้นอีกครั้ง พร้อมจะเรียกสาวเข้ามาแล้วจริงๆ
“เออๆ ใจเย็นสิว่ะ คือเื่มันเป็แบบนี้….………..” พายุเล่าเหตุการณ์เมื่อเช้าให้เพื่อนสนิททั้งสี่ฟัง
“สรุปคือ เพื่อนก็จะมีผัว แม่จะจับหมั้นพร้อมแต่ง ?” พายุทำหน้ายุ่งๆเมื่อได้ยินธีร์พูดเพราะมันดันตรงกับที่ตนคิด
“อ๋อออออออ คือเพื่อนกูจะได้ผัว !!!” ฟาร์ก็ย้ำมาอีกรอบ
“สัส !!” พายุสบถด่า น่าถีบให้ตกเก้าอี้จริงๆ เท้าเริ่มกระตุกหนักขึ้น
“ก็ยังไม่แน่ นะมึง กูว่าเค้าอาจจะเป็ฝ่ายรับให้มึงก็ได้ว่ะ” ดินพูดอย่างปลอบใจ
“แต่ดูจากที่มึงเล่ามากูว่ายากว่ะ !!!” ฟาร์ก็พูดดับฝันทันที
“สัส กูก็ลุ้นอยู่เนี้ย อีกไม่กี่วันก็จะนัดดูตัวก่อนหมั้นละเนี่ย คิดละปวดหัวชิป ไม่รู้ว่าแม่กูเป็บ้าอะไรถึงได้คิดจับกูแต่งงานกับผู้ชาย” พายุบ่นแบบเซ็งๆ
“ท่านคงอยากให้มึงมีเป็ตัวเป็ตนละมั้ง” ดินพูดอย่างมีสาระซึ่งมันก็เป็อย่างนั้นจริงๆ
“ก็เข้าใจ แต่ก็ก็อยากอยู่ของกูแบบนี้ปะว่ะ เห้ออออออ !!!!” พายุพูดกับเพื่อนๆอย่างสุดเซ็ง พวกมันก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ พายุก็ได้แต่ถอนหายใจยาวๆ
“เอาน่า ใจเย็นๆมึง ยังมีเวลาให้คิด เผื่อหลังจากที่ดูตัวแล้วอาจจะมีอะไรดีๆก็ได้ มึงอย่างเพิ่งคิดในแง่ร้ายสิว่ะ” ดินตบไหล่เบาๆ
“เออๆ ขอบใจพวกมึงมาก !!” พายุบอกอย่างซึ้งใจ
เมื่อทุกคนเห็นว่าเพื่อนหายเครียดแล้วก็เริ่มออกล่าหาสาวๆกันทันที แต่ไอ้ดินแทบไม่ต้องลุก เพราะเค้าน่าจะรออยู่สักอยู่สักพักแล้ว พอกระดิกนิ้วก็เดินทรงเข้ามานั่งตักไอ้ดินทันที
ทางด้านของฟีนิกซ์ก็เริ่มประชุมกันที่ชั้นบนของคลับ ซึ่งเป็ห้องทำงานของเควินด้วย ปกติแล้วพวกเราทั้งหมดจะประชุมกันที่ห้องแลปของฟีนิกซ์ แต่วันนี้เนื่องจากว่าเ้าตัวอยากดื่มเลยนัดเพื่อนๆมาที่คลับแทน ซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไร หลังจากคุยและวางแผนกันเรียบร้อยทั้งหมดก็ลงมาดื่มเหล้ากันด้านล่าง ซึ่งวันนี้ลงมานั่งที่ชั้นล่างสุดโดยการรบเร้าของวิสกี้ เควินก็เลยต้องโอเค ส่วนฟีนิกซ์แค่เดินตามลงมาเงียบๆ แล้วสายตาก็ดันมาเจอกับคนที่เจอไปเมื่อตอนสายของวัน
เป็การบังเอิญเจอกันในสามครั้งติด ๆ ภายในระยะเวลาไม่ถึง 5 วันด้วยซ้ำ แต่ดูเหมือนพายุจะไม่เห็นฟีนิกซ์เพราะมัวแต่พูดกับเพื่อนอย่างออกรส ซึ่งก็ดีแล้วฟีนิกซ์ยังไม่อยากปวดหัวเพิ่มตอนนี้ ฟีนิกซ์ละสายตาจากพายุแล้วก็หันมาหาเพื่อนของตน ก็พบว่าพวกมันดันเลือกโต๊ะที่อยู่ติดกับไอ้คนไข้อันธพาล น่าเบื่อสุดๆไปเลย ฟีนิกซ์ก็นั่งลงข้างวิสกี้อย่างเงียบๆ วิสกี้ชงเหล้าแล้วยื่นมาให้ฟีนิกซ์ก็รับมาแล้วยกขึ้นดื่มจนหมดแล้ว
“เออว่าจะถามั้แ่ตอนประชุมละ มึงมีเื่เครียดอะไรว่ะนิกซ์ ?” วิสกี้ถามอย่างสงสัยเพราะสังเกตเห็นเพื่อนแปลกไป
“ไม่ใช่เื่สำคัญอะไร” ฟีนิกซ์พูดอย่างเบื่อหน่าย
“เกี่ยวกับเื่ที่คุณน้าจะให้หมั้นรึป่าวว่ะ ?” เควินถามขึ้นเพราะเหมือนจะได้ยินแว่วๆจากแม่ของตนที่พูดถึงเื่งานหมั้นของฟีนิกซ์ที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้
ฟีนิกซ์พยักหน้ารับ แต่ก็ไม่ตอบอะไรออกมา นั่งดื่มเหล้าเงียบๆ
“แล้วมึงไม่คิดจะอยากรู้บ้างเหรอ?” เควินถาม
“อีกไม่กี่วันก็ต้องดูตัวละ” ฟีนิกซ์ส่ายหน้า พร้อมบอกเหตุผล แต่จริงๆแล้วก็ไม่ได้อยากรู้ เพราะยังไงก็เหมือนๆกัน
“แด๊ดจะมีมี้แล้วเหรอครับ ดีใจจัง ?” วิสกี้ถามอย่างกวนๆ พร้อมทำหน้าตาแสร้งเป็เด็กน้อยอ้อนแด๊ดดี้ของตน
ในสายตาคนนอกอย่างพายุก็มองว่าไอ้หมอมันก็ร้ายไม่เบา หึ ! หญิงก็ได้ชายก็เอา ซึ่งไม่ค่อยเหมาะกับบุคลิกของคุณหมอสุดเนี๊ยบแบบมันสักเท่าไหร่
“ปัญญาอ่อน” เควินว่าวิสกี้อย่างหมั่นไส้ในความออดอ้อนออเซาะของมัน
“เคมึงด่ากูเหรอ?” วิสกี้ถามอย่างวีนๆ
“เอ้า ไม่ด่ามึง แถวนี้มีหมาให้กูด่าไหมละ?” เควินพูดด้วยใบหน้ายิ้มระรื่น
“แม่งงงง !!” วิสกี้ด่า พร้อมชูนิ้วกลางส่งมาไปให้เควินเต็มๆ แต่มีหรือจะระคายหูเควิน ออกจะชอบและถูกใจด้วยซ้ำ
“กูก็มี ใหญ่กว่าของมึงด้วย !” เควินยืดอกตอบอย่างภูมิใจ
“อุบาท” วิสกี้่ด่าเควินมาอีกดอก
หลังจากที่พวกมันอวดและแจกของลับกันเรียบร้อย ไม่นานเควินก็ลุกขึ้นไปทักทายธีร์อย่างสนิทสนม ที่ไม่เข้าไปทักก่อนหน้านี้ก็เพราะว่าเห็นธีร์กำลังคุยกับเพื่อนๆและดูเหมือนจะเป็เื่สำคัญ จึงไม่อยากเสียมารยาท ทักทายกันเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับมานั่งโต๊ะของตัวเองตามเดิม ดื่มกันไปได้สักพักก็มีสาวสวยเดินเข้ามาที่โต๊ะ
“ไม่ทราบว่าคนสวยมาหาใครครับ?” เควินถามทันที พร้อมส่งสายตาเ้าชู้ไปให้
“คนนี้คะ พอดีบาร์บี้อยากทำความรู้จัก ไม่ทราบว่าสุดหล่อชื่ออะไรคะ?” บาร์บี้แนะนำตัวเองก่อนแล้วหันไปมองฟีนิกซ์ด้วยสายตาหวานเชื่อม ถามด้วยน้ำเสียออดอ้อนฟีนิกซ์แค่เงยหน้าขึ้นมองนิดพร้อมยกยิ้มมุมปากนิดๆ ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธอะไร
“มันชื่อฟีนิกซ์ครับ แต่ว่ามันคงไม่สนใจคุณหรอก บาร์บี้มานั่งกับผมดีกว่า” ฟีนิกซ์หันมาสบตากับเควินแค่สามวินาทีเท่านั้นก็เป็อันเข้าใจ เควินก็จัดการให้ทันที
“ทำไมล่ะคะ?” บาร์บี้ถามอย่างงงงวยว่าตนนั้นดูไม่ดีตรงไหน เธอออกจะสวยเซ็กซี่ดูดีั้แ่หัวจรดปลายเท้า เสื้อผ้าก็แบรนด์เนมทั้งตัว
“เชื่อผมเถอะ” เควินบอกเสียงเรียบ พร้อมตบมือลงที่ว่างข้างๆตน
“วันนี้แด๊ดดี้อยากนั่งดื่มอย่างเดียวครับพี่สาว” วิสกี้พูดอย่างขำขันและรู้สึกสนุกที่ได้ปั่นประสาทเพื่อนสนิทของตน
“บาร์บี้นั่งกับเควินก็ได้คะ เอ่อนี่เป็พ่อลูกกันเหรอคะ?” บาร์บี้นั่งลงตามที่เควินบอก แล้วถามด้วยความสงสัย
“เยส” วิสกี้ตอบพรางคล้องแขนเอนหัวซบไหล่หนา ทำหน้าตาน่ารักๆ
“หึหึ” ฟีนิกซ์ก็ได้แต่ขำในลำคอเบาๆ เพื่อนตัวน้อยแสบจริงๆ
“แด๊ดครับผมไปหาของเล่นแปปป นะ” วิสกี้บอกแล้วเดินออกไป
“มึงจะมีเมีย แล้วเมื่อไหร่ลูกมึงจะมีผัวว่ะนั่น?” เควินพูดพลางบุ้ยปากไปทางวิสกี้ที่เดินออกไปหาพวกเก้งสาวที่หน้าเวที
“หึ คงไม่นาน” ฟีนิกซ์ขำในลำคอแล้วพูดยิ้มๆ
ทางด้านพายุที่เห็นการแสดงความรักของทั้งคู่ก็ได้แต่แบะปากกรอกตามองบนด้วยความหมั่นไส้ พายุลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัว พอเสร็จก็เดินกลับมาที่โต๊ะ คืนนี้พายุแทบไม่อยากเอากับใครเลยจริงๆ รู้สึกเบื่อไปหมด กลับมาถึงโต๊ะก็กระดกเหล้าขึ้นดื่มรัวๆ
“เบาๆ เดี๋ยวก็เมาหรอกมึง !!!” ฟาร์พูดเมื่อเห็นพายุเริ่มดื่มหนักขึ้นเรื่อยๆ
“แดกเหล้าไม่เมา มึงแดกเพื่อ?” พายุถามอย่างกวนตีนพร้อมกระดกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่
“ปากหมาแบบนี้กูไม่พากลับ นะเว้ย” ฟาร์ว่าอย่างขำๆ ไอ้เกอร์กับไอ้ธีร์ก็พยักหน้าเห็นด้วย
“สัส พวกมึงจะทิ้งกู !!” พายุด่ายิ้มๆ
“เออออ !!!!!” เพื่อนทั้งสามคนประสานเสียงตอบออกมาพร้อมกัน
“ไอ้ดินเพื่อนรัก มึงจะไม่ทิ้งกูใช่ไหมว่ะ?” พายุรีบหาตัวช่วยทันทีเมื่อตนถูกรุม
“เออๆกูไม่ทิ้งมึงหรอก เมาเป็หมากูก็ไม่ทิ้ง” ดินพูดยิ้มๆ แต่เดี๋ยว นะ มันหลอกด่าป่าวเนี่ย -_-
“เห็นไหม ไอ้ดินมันรักกูเว้ย ไม่เหมือนพวกมึงไม่ได้เื่สักคน” พายุพูดขิงใส่เพื่อนที่เหลือเมื่อตนมีเพื่อน
“เดี๋ยวจะโดนไอ้สัส !!” เกอร์ว่าอย่างขำๆ
“มึงจะทำไรกู?” พายุเลิกคิ้วถามยิ้มๆ
“ก็แบบนี้ไง !!” เกอร์ว่าพร้อมยกเหล้าเพียวๆมากรอกปากพายุทันที พายุก็อ้าปากรับอย่างเต็มใจ
“โห่ ไรว่ะ ไม่สนุกเลย !!!” เกอร์ว่าอย่างเซ็งๆ พร้อมดึงขวดเหล้าออกจากปากพายุ
“กำลังอร่อยเลย” พายุบอกยิ้มๆ พายุไม่เคยเมาเป็หมา ส่วนใหญ่เมาแล้วหลับมากกว่าเลยไม่ต้องห่วงว่าจะไปทะเลาะกับใคร
“พอๆ กูว่ากลับเหอะ ไม่งั้นไอ้พายุนอนนี่แน่ !!” ดินพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนของตนเริ่มเมาได้ที่
ทุกคนก็ลากเด็กของใครของมันไปยังลานจอดรถ
“อุก อ๊วก !!!!! / เห้ย !!!!!” ในระหว่างที่กำลังจะถึงรถพายุก็อ๊วกพุ่งออกมาแบบไม่บอกกล่าว โดนฟีนิกซ์ที่เดินผ่านมาพอดี ฟีนิกซ์เมื่อเห็นใบหน้าคนที่อ๊วกใส่ตนเท้ากระตุกยิก ๆ เลย ไอ้บ้านี่อีกแล้ว
“ชิปหาย !!!” เพื่อนทั้ง 4 คนของพายุร้องอย่างใ
“ขอโทษเว้ยมึง พอดีกูไม่ได้ตั้งใจว่ะ !!!” คนเมาพูดด้วยสติอันน้อยนิดเพราะตอนนี้ตาของพายุใกล้จะปิดลงเต็มที
“เฮ้ย เกิดไรขึ้นว่ะ ?” เควินกับวิสกี้ร้องเสียงหลงเมื่อเห็นตัวของฟีนิกซ์เลอะเต็มไปด้วยอ๊วก
“เอ่อ ผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วย นะครับ” ดินพูดขึ้นเพราะเพื่อนเค้าเป็คนผิดจริงๆ ฟีนิกซ์ก็มองด้วยสายตาเรียบนิ่งไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ แต่บรรยากาศโดยรอบกลับดูอึดอัดขึ้นทันที
[ ส่วนไอ้ตัวก่อเื่หลับปุ๋ยคาไหล่ของดินไปเป็ที่เรียบร้อยแล้ว]
“คุณเควิน บอกเพื่อนคุณให้หน่อยสิ เพื่อนผมไม่ได้ตั้งใจหรอก” ธีร์รีบเดินไปกระซิบขอความช่วยเหลือจากเควิน ธีร์ประเมินสถานการณ์คร่าวๆถ้าหากมีเื่กันจริงๆยังไงพวกเขาก็แพ้แน่นอนเพราะที่นี่เป็ถิ่นของเควิน และที่สำคัญธีร์ยังไม่อยากเป็ศัตรูกับเควินและเพื่อนๆของเขาในตอนนี้
“อย่าถือสาคนเมาเลยมึง อีกอย่างก็คนกันเองทั้งนั้น” เควินเดินมาตบไหล่ฟีนิกซ์เบาๆ
“อืม” ฟีนิกซ์ก็ลดรังสีอำมหิตและความกดดันลง ทุกคนก็มีท่าทีผ่อนคลายลง
“แด๊ดดี้ใจดีที่สุดดดด” วิสกี้พูดอย่างขำขันหลังจากที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่นาน
“เห้ออ !!” ธีร์ถอนหายใจเบาๆ ตอนแรกคิดว่าจะมีเื่กันซะแล้ว ดินก็พยักหน้ายิ้มๆแล้วลากพายุขึ้นรถ
“เดี๋ยวผมนัดเลี้ยงข้าวขอบคุณ นะ” ธีร์บอกเควินยิ้มๆ
“ได้เสมอครับ” เควินตอบรับคำชวน
จากนั้นทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับ ส่วนฟีนิกซ์ก็เข้าไปในคลับอีกครั้งตรงไปยังห้องส่วนตัวของเควินเพื่ออาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้วค่อยกลับไปนอนที่คอนโดของตัวเอง
ฟีนิกซ์คิดอย่างคาดโทษไว้ในใจอย่าให้เจออีก นะมึง ตอนปกติก็เป็อันธพาล ตอนเมาก็อ๊วกใส่ คนบ้าอะไรสร้างแต่เื่
………………………………………………….
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้