เช้าวันต่อมา….08:00น.ห้องนอนขวัญเอยขวัญเอย กมลวรรณ…“อื้ออ…”ฉันค่อยๆขยับตัวไปมาอย่างยากลำบากเพราะมีมือหนาของเคนโซกอดแนบร่างของฉันอยู่ ฉันจึงทำได้เพียงแค่พลิกตัวหันกลับมานอนมองหน้าเขาที่ตอนนี้เขากำลังหลับตาพริ้มอยู่ฉันมองหน้าเขาและยิ้มออกมา จมูกโด่งคิ้...