ตอนที่ 27 ลูกบาศก์โบราณ
แต่ก่อนที่ผู้คนที่ตกตะลึงจะรู้ตัว เสียงต่อมาของโจวเย่ แทบจะทำให้พวกเขากระอักเื
ห้าล้านเหรียญทอง!" โจวเย่ ไม่ลังเลที่จะเสนอราคา
ห้องประมูลทั้งหมดเงียบงัน และแม้แต่โม่เจียง ก็มองดูโจวเย่ ด้วยความใ
“ห้าล้าน! เย่เอ๋อ! เ้าบ้าไปแล้วเหรอ” โจวคุนตัวสั่นด้วยความกลัว ต่อให้ขายร้านค้าทั้งหมดของตระกูลโจว ก็ไม่สามารถรวมเงินได้ถึงห้าล้าน !
“เย่เอ๋อ นั่นคือห้าล้านเลยนะ !” โจวเฟิง จ้องไปที่โจวเย่ ด้วยดวงตาเบิกกว้าง
“ท่านพ่อ ไม่ต้องกังวล” โจวเย่ พูดโดยไม่กังวล ดูเหมือนว่าเงินห้าล้านนั้นไม่ใช้เื่ยากอะไรสำหรับเขา
"โจวเย่ ข้ากู่เฉียนซาน จะยอมให้เ้า แต่ข้าไม่รู้ว่าตระกูลโจวของเ้าจะสามารถหาเงินห้าล้านได้หรือไม่!” กู่เฉียนซาน ยิ้มเบา ๆ
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ โจวเย่ ก็ไม่เปลี่ยนสีหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ "ท่านผู้นำตระกูลกู่ ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของท่าน"
ห้องโถงที่เงียบไปนาน ทันใดนั้นมันก็เดือดพล่านด้วยเสียงคุยอีกครั้ง
"นั่นคือห้าล้านเหรียญทอง ! ตระกูลโจวจะมีเงินจ่ายได้ยังไง?”
มีการพูดคุยกันมากมาย และไม่มีใครเชื่อว่าตระกูลโจว สามารถหาเงินมาจ่ายได้จริงๆ
“ถ้าไม่มีใครเพิ่มราคา หอกแห่งความมืดเล่มนี้ ก็จะตกเป็ของคุณชายเย่” เมื่อมองไปที่ผู้คน โม่เจียงก็กล่าวขึ้น เขาก็สงสัยว่าตระกูลโจว จะสามารถหาเงินห้าล้านได้อย่างไร?"
แต่เมื่อการจ้องมองของโม่เจียง ประสานสายตากับ โจวเฟิง ที่อยู่้า เขาก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงกรีดร้องในใจ
"ผู้าุโโม่เจียง สิ่งนี้ข้าติดค้างท่านไว้ก่อนได้หรือไม่ ?” โจวเย่ถามด้วยรอยยิ้ม
"ติดค้างเหรอ?” ทันทีที่โจวเย่พูดสิ่งนี้ ห้องโถงประมูลก็ะเิเสียงอีกครั้ง
กู่เฉียนซาน ฮั่นชิงเทียน ซ่งหลานหลาง และสมาชิกาุโของหลายตะกูลต่างตกตะลึง!
โม่เจียง จะกล้าพูดอะไรได้อย่างไร? ขณะนี้หัวใจของเขาเหมือนมีมีดมากรีด แต่เขาทำได้เพียงตอบด้วยรอยยิ้มว่า "ได้สิ!"
คำตอบของโม่เจียง เกินความคาดหมายของทุกคน
การเคลื่อนไหวของทุกคนหยุดนิ่งทันที ห้องโถงที่แต่เดิมเดือดพล่านก็เงียบลงอย่างมากในทันที
รอยยิ้ม ของกู่เฉียนเซียน ก็แข็งทื่อเช่นกัน
ดวงตาของทุกคนที่ตกตะลึงจ้องมองไปยังโม่เจียง
"ข้าได้ยินผิดหรือเปล่า?"
โจวเฟิง ก็ไม่อยากจะเชื่อ แม้ว่าโม่เจียง จะต้องขอความช่วยเหลือเื่พิษไฟ จากโจวเย่ แต่เขาก็ยังไม่อยากเชื่อว่า โม่เจียงจะตกลง
“ผู้าุโโมเจียง นั่นคือห้าล้านเหรียญทอง! ท่านฟังผิดหรือเปล่า?” เหมยเหมย ดูตื่นตระหนก โดยคิดว่าโม่เจียงได้ยินผิด จึงกระซิบอย่างรวดเร็ว
โม่เจียงส่ายหัวเล็กน้อย เขารู้ว่าเขาไม่ได้ฟังผิด พิษไฟในร่างกายของเขายังถูกขับออกไม่หมด เขาจะกล้าปฏิเสธโจวเย่ได้ยังไง?"
“ขอบคุณผู้าุโโม่เจียง ข้าจะหาเงินมาให้ท่านโดยเร็วที่สุด" โจวเย่กล่าวขอบคุณ
"สมองของโม่เจียง ยังดีอยู่หรือเปล่า?" ซ่งหลานหลาง มองไปที่โม่เจียง อย่างว่างเปล่าเหมือนกับคนโง่
ห้องโถงที่เงียบงันอย่างน่าประหลาด ขณะนี้บางคนได้ฟื้นตัวแล้ว และในไม่ช้าก็เดือดพล่านอีกครั้ง ทุกคนมีใบหน้าที่เหลือเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ใครอีกบ้างที่มีความสามารถนี้ ที่ทำให้หอสมบัติยินยอมได้ขนาดนี้ ?
สมบัติที่หกที่เจ็ดและแปดล้วนเป็ทักษะยุทธ์ระดับ สีเหลืองขั้นสูง แต่คุณสมบัตินั้นแตกต่างกัน และ ตระกูลโจวก็ไม่ได้เข้าร่วมประมูลพวกมัน
"สมบัติชิ้นที่เก้า คือลูกบาศก์โบราณ สิ่งนี้ลงประมูลขายในหอสมบัติเป็เวลานานแล้ว และไม่เคยมีใครเสนอราคามัน การใช้งานของลูกบาศก์นี้ไม่เคยมีผู้ใดสามารถแก้ไขปริศนานี้ได้ ลูกบาศโบราณนี้เริ่มต้นอยู่ที่ สองหมื่นห้าพันเหรียญทอง" โม่เจียงกล่าวขึ้น
ในขณะนี้ทุกคนเงียบและเพิกเฉยต่อมันโดยสิ้นเชิง ในการประมูลครั้งก่อนหน้าหลายครั้งเคยมีผู้ประมาณมันไป แต่ท้ายสุดผู้ที่ประมูลมันไป กลับต้องขายมันกลับมายังหอสมบัติ เพราะไม่สามารถแก้ไขปริศนาในการใช้งานได้ ลูกบาศก์โบราณนี้มีสีม่วงแปลกตาและมีลมหายใจที่ลึกลับแพร่กระจายออกมา
และในขณะโจวเย่ ที่นั่งมือเท้าคางก็สะดุ้ง เพราะลูกบาศก์โบราณที่ถูกนำออกมา มีลมหายใจของอาวุธศักสิทธ์ที่แพร่กระจายออกมาอ่อนๆ โจวเย่ ด้วยความทรงจำของเทพปีศาจ รับรู้ถึงลมหายใจของอาวุธศักสิทธ์ แต่สิ่งนี้ที่มีลมหายใจของอาวุธศักสิทธ์แต่มันกลับไม่ใช่อาวุธศักสิทธิ์ ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจมาก
เมื่อโม่เจียงเห็นไม่มีผู้เสนอราคาก็กล่าวขึ้น สมบัติชิ้นนี้หากไม่มีผู้ประมูล........
"สามหมื่นเหรียญทอง!"
ก่อนที่โม่เจียงจะพูดจบเสียงของโจวเย่ที่เสนอราคาก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ทุกคนตกตะลึงอีกครั้งและประหลาดใจ และมองโจวเย่เหมือนคนโง่
โจวเฟิง ที่เห็นโจวเย่เสนอราคา และด้วยความสงสัยจึงกล่าวว่า "เย่เอ๋อ ลูกบาศก์โบราณนี้ ไม่สามารถใช้งานได้ เ้าจะประมูลมันไปทำไม?"
โจวเย่ยกยิ้มมุกปากและกล่าวอย่างไม่แยแสว่า "ข้าเพียงรู้สึกถูกชะตากับมัน"
ขณะนี้โม่เจียงก็แอบประหลาดใจเล็กน้อย และเมื่อเขาเห็นไม่มีผู้อื่นเสนอราคา เขาก็กล่าวว่า "ในเมื่อไม่มีท่านอื่นเสนอราคา ลูกบาศก์โบราณชิ้นนี้ได้ตกเป็ของคุณชายเย่แล้ว ในที่สุดสมบัติชิ้นสุดท้ายก็มาถึง สมบัติชิ้นสุดท้ายคือแตงโมแห่ง์ ซึ่งสามารถช่วยเร่งความเร็วในการฝึกฝนของอาณาจักรคุรุยุทธ์"
เมื่อมองดูแตงโมแห่ง์ ดวงตาของทุกคนเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและความคาดหวัง
โม่เจียงกล่าวแนะนำว่า "แตงโมแห่ง์นี้สามารถช่วยผู้ฝึกยุทธ์ในอาณาจักรคุรุยุทธ์เร่งความเร็วในการฝึกได้ห้าสิบเปอเซนต์ และราคาประมูลเริ่มต้นที่สองแสนเหรียญทอง"
"ผู้าุโโม่เจียง !มันเป็แค่ผลไม้เพิ่มความเร็ว ในการฝึกฝนทำไม่มันถึงมีราคาแพงขนาดนี้ ?” กู่เฉียนซานถาม
"ใช่แล้ว! ผู้าุโโม่เจียง ราคาเริ่มต้นสองแสนเหรียญทองนั้นแพงเกินไป!"
ห้องโถงอยู่ในความโกลาหล
"ถ้าพวกท่านคนใดคิดว่ามันแพงไป ท่านสามารถนั่งชมเฉยๆได้" โม่เจียงกล่าวอย่างไม่แยแส
"ฮึ ! สามแสนเหรียญทอง!” ซ่งหลานหลาง ตะคอกอย่างไม่พอใจ แต่เขาเป็คนแรกที่เสนอราคา ไม่ว่าเขาจะไม่พอใจแค่ไหน แต่เนื่องด้วยแตงโมแห่ง์นี้สามารถช่วยเร่งความเร็วในการฝึกฝนได้ เขาจำเป็ต้องประมูลมัน