“อันเล่อขอบพระทัยฝ่าบาท”หลี่หลงเชียว คว้ามือบางมานั่งบนตักกอดไว้แน่น“อายพวกเขา”ขันทีกับนางกำนัลต่างหลบออกไปหลี่หลงเชียวดอมดมที่ซอกคอขาว“ไม่ไหวแล้ว ทนคิดถึงเจ้าไม่ไหวแล้ว”“ต้องทนเพคะ”“กินเจ้าก่อนเสวยดีไหม หลายวันมานี้ข้าคิดถึงแต่เจ้าเท่านั้นคลอเคลียที...