กู่เทียนยืนมองข้อมูลของปู่เขาที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าก่อนจะตัดสินใจตรวจสอบการพัฒนาพร์ของคุณปู่ และข้อมูลวัตถุดิบที่จำเป็ก็โผล่ขึ้นมาตรงหน้าเขาทันที ข้อมูลที่แสดงขึ้นในสายตาของเขาทำให้เขาต้องหยุดคิดและเริ่มคำนวณอย่างรอบคอบ เขาไม่เคยคาดคิดว่าพร์ของเขา จะเป็สิ่งที่น่าใขนาดนี้ได้
[1.พร์: SS จักรพรรดิปีศาจ]
[วัสดุที่จำเป็ในการพัฒนา: (1.สารเคมี FU (เหนือกว่า SSS) : 1 มิลลิลิตร) ]
……….
………
……..
[140. พร์: SS เพลิงปีศาจนิรันดร์]
[วัสดุที่จำเป็ในการพัฒนา: (1. หินัไฟปีศาจ (ระดับ SS) : 10 ก้อน) (2. เืปีศาจเพลิงนิรันดร์ (ระดับ SS) : 100 มิลลิลิตร) ]
………..
………..
……….
……….
[7802. พร์: SS จักรพรรดิปีศาจน้ำแข็ง]
[วัสดุที่จำเป็ในการพัฒนา: (1. ผลึกน้ำแข็งปีศาจ (ระดับ SS) : 5 ชิ้น) (2. ิญญาปีศาจน้ำแข็ง (ระดับ SS) : 7 ชิ้น) ]
………
……..
…….
[9512. พร์: SS ปีศาจแห่งความมืด]
[วัสดุที่จำเป็ในการพัฒนา: (1. คมเขี้ยวปีศาจรัตติกาล (ระดับ SS) : 7 ชิ้น) (2. หัวใจปีศาจเงามรณะ (ระดับ SS) : 1 ดวง) ]
……..
……..
…….
…….
เมื่อกู่เทียนได้เห็นเส้นทางการวิวัฒนาการของพร์ที่มีมากมายมหาศาลจนหาที่สิ้นสุดไม่ได้ เขาก็รีบหยุดการใช้งานดวงตาในทันทีก่อนที่ กู่เทียนจะล้มลงไปกระแทกกับพื้น แต่ทันใดนั้น กู่โม่ก็ใช้พลังช่วยกู่เทียนได้ทันเวลาพอดี กู่เทียน ยกมือขึ้นเพื่อบอกปู่ของเขาว่า ไม่ได้เป็อะไรมาก ต่อมากู่เทียนก็เริ่มตั้งสติ และเริ่มคำนวณอะไรบางอย่างอย่างเร่งรีบ และขณะเดียวกัน กู่เทียนหันไปหากู่โม่ด้วยสีหน้าที่จริงจังก่อนจะพูดขึ้น
"คุณปู่ครับ ผมขอเืคุณปู่สัก 1 หยดได้ไหมครับ"
เมื่อได้ยินแบบนั้นกู่โม่ก็กัดนิ้วของตัวเองแล้วเดินไปหากู่เทียนทันที กู่เทียนไม่รอช้ารีบเก็บตัวอย่างเืนั้นในทันทีก่อนจะพูดต่อ
"คุณปู่ช่วยไปตามคุณพ่อกับคุณแม่มาที่ห้องทดลองนี้ให้หน่อยได้ไหมครับ และคุณปู่ต้องเก็บเื่นี้เป็ความลับ อย่าให้ใครรู้เด็ดขาดนะครับ"
กู่โม่ใเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำขอของหลานชาย แต่เขาก็พยักหน้าเข้าใจโดยไม่ถามอะไรเพิ่มเติม จากนั้นเขาก็หายไปในความมืดอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกัน ที่ห้องทำงานของกู่หลง พ่อของกู่เทียน ห้องนั้นเต็มไปด้วยกองเอกสารที่วางซ้อนกันอยู่บนโต๊ะ ผู้ช่วยของกู่หลงเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารอีกหลายกอง เธอวางเอกสารเ่าั้ลงตรงหน้ากู่หลงด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด
กู่หลงถอนหายใจ "เธอคิดจะฆ่าฉันด้วยงานพวกนี้หรือยังไง?"
ผู้ช่วยของเขายิ้มเล็กน้อย "งั้นคุณก็คงตายไปนานแล้วละคะ ท่านเ้าเมือง"
ทั้งสองทะเลาะกัน อยู่สักพัก ก่อนที่กู่หลงจะหยุดพูดและทำสีหน้าจริงจังขึ้น "ออกไปก่อน ฉันมีเื่ต้องจัดการ"
ผู้ช่วยของกู่หลงแสดงสีหน้าสงสัยต่อมาก็ทำหน้าเฉยชา แต่เธอก็ทำตามคำสั่งและเดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว
เมื่อผู้ช่วยของกู่หลงออกไป กู่โม่ก็ปรากฏตัวในความมืดพร้อมยื่นบางสิ่งให้กับกู่หลง มันเป็เอกสารลับและรหัสพิเศษ กู่หลงรับเอกสารและฟังคำสั่งของพ่อเขาอย่างตั้งใจ
"กู่เทียนเรียกแกให้ไปพบเขา แต่ต้องระวัง อย่าให้ใครรู้เป็อันขาด ไม่ว่าจะเป็ใครก็ตาม"
กู่หลงพยักหน้า เขารู้ดีว่าสถานการณ์นี้ต้องเป็เื่สำคัญอยากแน่นอน เขารับเอกสารและรหัส แล้วรีบออกจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว โดยไม่ให้ใครสังเกตเห็น แต่เขาก็ทิ้งจดหมายเอาไว้ให้เลขาของเขา เพื่อทำให้ดูเหมือนว่าเขาหนีการทำงาน ถึงปกติจะหนีเป็ประจำอยู่แล้วก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน เลขาคนเดิมก็เดินเข้ามาก่อนจะเห็นที่โล่งและไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตใดๆ เหลือเพียงแค่กองเอกสารมากมายที่ยังคงอยู่เหมือนเดิมหลังจากนั้นเธอก็พูดขึ้น “แผนเดิมอีกแล้วสินะ แต่ก็หนีไปได้เหมือนทุกที แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ได้เลิกงานไวเหมือนกัน อิอิ”
ที่หอการค้าดารา กวงเยว่กำลังตรวจสอบสินค้าที่ส่งเข้ามาใหม่ด้วยความละเอียด ขณะนั้นเสียงหนึ่งดังขึ้นในใจของเธอทันที เธอหยุดตรวจสอบและมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของตัวเอง จากนั้นเรียกผู้จัดการมาดูแลงานต่อแทน
"ฉันมีธุระด่วนนะ ดังนั้นฉันต้องกลับแล้ว เธอช่วยรับผิดชอบต่อไปด้วยละ" กวงเยว่กล่าวสั้น ๆ ก่อนจะหายเข้าไปในห้องทำงานของเธอ
ทันทีที่เธอเข้าไปในห้อง กวงเยว่ก็หายตัวไปในความมืด และปรากฏตัวอีกครั้งในเงาของกู่โม่ "คุณพ่อ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?" เธอถามอย่างสงสัย
"กู่เทียนเรียกนะ" กู่โม่ตอบเพียงสั้น ๆ แต่กวงเยว่ก็พยักหน้าเข้าใจทันที
ในเวลาไม่นาน ทั้งสองก็เดินทางมายังคฤหาสน์เ้าเมืองแล้ว เมื่อมาถึง กู่โม่สั่งให้สัตว์ร้ายของเขาแมงมุมปีศาจแห่งว่างเปล่าสร้างม่านพลังปิดกั้นพื้นที่ของคฤหาสน์ทั้งหมดในทันทีเพื่อความปลอดภัย ด้วยม่านพลังนี้จะไม่มีใครสามารถเข้ามาหรือออกไปได้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากกู่โม่เด็ดขาด ขณะนี้ภายในคฤหาสน์เงียบสงบและลี่จวนก็ไม่ได้กลับมาที่บ้านอีกเลยก่อนที่เสียงของกู่โม่จะดังขึ้น
“หน่วยลับทั้งหมดจงออกไปตรวจสอบทุกอย่างภายในเมืองซะอย่าให้มีอะไรผิดปกติเด็ดขาดใน่เวลานี้และเตรียมพร้อมรับมือกับทุกสถานการณ์ซะ”
สิ้นเสียงของกู่โม่เงาดำมากมายก็เคลื่อนตัวออกจากคฤหาสน์ของตระกูลกู่ทันที พวกหน่วยลับมีความสงสัยอยู่บ้างว่าทำไมกู่โม่ถึงสั่งให้พวกเขาไปตรวจสอบความเรียบร้อยของเมืองทั้งหมด แต่มันต้องเป็เื่สำคัญมากแน่นอนถึงขั้นที่ท่านกู่โม่เป็คนสั่งด้วยตัวเอง หลังจากทุกคนจากไปแล้วกู่โม่สำรวจพื้นที่ทั้งหมดก่อนจะพบว่าไม่มีใครอยู่ในคฤหาสน์ตอนนี้นอกจาก ออร่าของกู่หลงที่ยืนนิ่งอยู่หน้าห้องลับ ทันใดนั้นข้อความบางอย่างก็ถูกส่งมาที่กู่โม่ ก่อนที่เขาจะเปิดดูและมันเป็ข้อความจากกู่เทียน กู่โม่อ่านข้อความทั้งหมดก่อนที่เขาจะเรียกสัตว์ร้ายของเขาอีกหนึ่งตัวนั้นคือ จอมมารโลหิต ก่อนจะพูดขึ้น
“จงไปที่รังของหมาป่าจันทราที่อยู่ใกล้เมืองสายฝนและขโมยไข่มันมาและทิ้งร่องรอยให้มันมายังเมืองแห่งนี้เพื่อทำการโจมตีเมืองเพื่อดึงดูดความสนใจของคนในเมืองและ โยนความผิดทั้งหมดให้กับกลุ่มนักล่ากุหลาบดำซะ”
เมื่อ จอมมารโลหิต ได้ยินดังนั้นมันก็หายวับไปทันที กู่โม่ก็พากวงเยว่เดินไปยังห้องลับทันที เมื่อทั้งสองเดินตรงไปยังห้องส่วนตัวของกู่เทียน พวกเขาเห็นว่ากู่หลงกำลังนอนพักอยู่ กู่หลงหันมาและกล่าวด้วยความงุนงง "คุณพ่อ ผมหาทางเข้าห้องลับไม่เจอ"
กู่โม่ถอนหายใจและเคาะหัวกู่หลงเบา ๆ "…….เหลือจะเชื่อ"
กู่โม่เดินไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ของกู่เทียนก่อนจะใส่รหัสบางอย่างลงไป หลังจากนั้นเขาหันไปบอกกวงเยว่ "ไปยืนที่ชั้นหนังสือก่อน แล้วแตะเล่มที่ 1 ชั้นที่ 2"
กวงเยว่พยายามดึงหนังสือเล่มออกมานั้น แต่มันกลับติดแน่นกับตัวชั้นวางหนังสือ เธอเลยออกแรงดึงมากขึ้น จนมันเกือบจะพังแต่ทันใดนั้นเสียงของกู่โม่ก็ดังขึ้น
"ใจเย็นๆ ก่อนสาวน้อย แค่แตะมันเบา ๆ ก็พอแล้ว" กู่โม่พูดพร้อมรู้สึกเหนื่อยใจกับสองสามีภรรยา
กวงเยว่ฟังคำแนะนำแล้วค่อย ๆ แตะหนังสือเบา ๆ เมื่อมันขยับ เธอทำตามคำสั่งของกู่โม่ต่อ
ชั้นที่ 3 เล่มที่ 6
ชั้นที่ 1 เล่มที่ 1
….
ชั้นที่ 2 เล่มที่ 1
….
….
….
ชั้นที่ 3 เล่มที่ 8
ชั้นที่ 4 เล่มที่ 9
……
และสุดท้าย ชั้นที่ 2 เล่มที่ 4
เมื่อกวงเยว่แตะหนังสือตามคำสั่งจนครบ 12 เล่ม ชั้นหนังสือขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ ขยับออก เผยให้เห็นทางลับที่ซ่อนอยู่เื้ั
"สำเร็จแล้วในที่สุด…" กู่โม่พูดด้วยความโล่งใจเล็กน้อย หลังจากนั้นทั้งสามคนก็เดินเข้าไปในทางลับนั้นทันทีด้วยการนำทางของ กู่โม่
ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในทางลับ กวงเยว่และกู่หลงยังคงมองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย
"บ้านเรามีทางลับแบบนี้ด้วยเหรอ?" กวงเยว่ถามด้วยความไม่อยากเชื่อ
กู่หลงพยักหน้า "คุณพ่อ คุณอนุญาตให้เ้าตัวแสบนั้นสร้างที่แบบนี้ใช่ไหม?"
กู่โม่หัวเราะเบา ๆ "ฉันเองก็เพิ่งรู้ไม่ต่างจากพวกแกหรอก"
กวงเยว่หันไปถามต่อ "แล้วคุณพ่อรู้ได้ยังไงกัน?"
กู่โม่ตอบขณะเดินไปข้างหน้า "กู่เทียนบอกฉันให้ไปหาคน มาให้เขาเพื่อทำการทดลองนะ"
"แต่ว่า" กู่โม่พูดเสริม "ฉันก็ไม่ได้จับคนบริสุทธิ์ มาหรอกนะ ฉันจับพวกอาชญากรที่มีคดีร้ายแรง แต่รัฐบาลกลางกลับไม่กล้าทำอะไรพวกมันเพราะว่าพวกมันมีคนใหญ่คนโตหนุนหลังอยู่นะ"
กวงเยว่และกู่หลงพยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจ ขณะที่พวกเขายังคงเดินไปข้างหน้าในทางลับที่เงียบสงัด
ไม่นานพวกเขาก็เดินมาถึงประตูห้องทดลองลับของกู่เทียน กู่โม่เดินเข้าไปที่แผงควบคุมและใส่รหัสตามที่กู่เทียนได้ให้ไว้ ทันทีที่รหัสถูกยืนยัน ประตูเหล็กขนาดใหญ่ก็เปิดออก เสียงโลหะดังครืดไปทั่วทางเดิน
กู่หลงมองไปที่ประตูที่ค่อย ๆ เปิดออกและบ่น "ทำไมต้องทำให้เข้ายากขนาดนี้กัน..."
แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดต่อ ภาพภายในห้องทดลองที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าทำให้ทั้งกู่หลงและกวงเยว่ใจนแทบพูดไม่ออก
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้