พรึบ
“เอริ…”ขุนศึกเอ่ยเรียกฉันเสียงแ่เบาในขณะที่ร่างของฉันเข้าไปแนบชิดกับร่างกายของเขาของแล้ว
“ฉันขอ…นายแค่…สี่แสน..”ฉันบอกเขาต่อพลางยื่นมือไปจับมือเขาให้มาวางแนบชิดไปกับหน้าอกของฉันที่มันกำลังตั้งชูชันท้าทายสายตาคู่คมของขุนศึกอยู่
“สี่แสน?”ขุนศึกไม่ได้ดึงมือออกไปจากหน้าอกของฉัน แต่เขากลับเอ่ยถามฉันกลับมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าสงสัย ฉันก็มองหน้าเขาและขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เขาให้มากขึ้นจนแนบชิดกับริมฝีปากของเขาแต่ฉันเลื่อนไปที่ใบหูของเขาแทนเพื่อจะกระซิบบอกเขา ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มทำงานให้เืในร่างกายของฉันสูบฉีดขึ้นใจของฉันเต้นแรงรัวระส่ำระส่ายไม่เป็จังหวะ
“ใช่….แค่ความสัมพันธ์ในค่ำคืนนี้…แค่คืนเดียว….”ฉันเอ่ยกระซิบเสียงแ่เบาที่ข้างหูของขุนศึกไปพลางจับมือเขาให้บีบคลึงเต้าอวบของฉันที่ฝ่ามือเขายังจับของฉันไม่ทั่วถึงเลย
“อ๊าาาาห์…เอริ…”ขุนศึกครางเสียงกระเส่าเมื่อฉันไล่ปลายจมูกไปตามซอกคอของเขาที่มีกลิ่นหอมชวนปลุกใจของฉัน
“อื้ออออ….นายตกลงรึเปล่า?”ฉันอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“ระเราตกลง….แต่…”ขุนศึกว่าเสียงสั่นกระตุกพลางเว้นวรรคในการพูดทำให้ฉันผละใบหน้าออกมาจากซอกคอของเขาและมองหน้าเขาอย่างงุนงงเขาปล่อยมือออกไปจากหน้าอกของฉันแล้ว
พรึบ
“นายจะทำอะไรอ่ะ…?”ฉันเอ่ยถามเขาไปอย่างสงสัยที่ตอนนี้ขุนศึกก้มตัวลงไปเก็บเสื้อสายเดี่ยวที่ฉันถอดมันทิ้งไว้ด้านล่างขึ้นมาสวมใส่กลับเข้ามาในร่างของฉันให้เหมือนเดิม
พรึบ
“เรา…ชอบเธอจริงๆนะเอริ…และคำพูดของเธอก็ยังดังเพื่อเตือนใจและตอกย้ำเรามาตลอดว่าเธอ…”
“จะมีอะไรกับผู้ชายที่เธอรักเท่านั้น…”
“ซึ่งเรารู้….ว่าเธอไม่ได้รักเรา…”ขุนศึกเอ่ยบอกฉันทั้งแววตาและสีหน้าของเขาดูจริงจัง
“ขุนศึก”ฉันเอ่ยเรียกชื่อเขาเสียงแ่เบา คำพูดของเขากำลังตอกย้ำให้ฉันรู้สึกแย่ที่ยอมขายศักดิ์ศรีความเป็ผู้หญิงให้เขา
“ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากได้เธอ….แต่เราไม่อยากได้ความสัมพันธ์วันไนท์สแตนด์จากเธอ…”
“เพราะเราไม่อยากจบความสัมพันธ์กับเธอแค่ค่ำคืนเดียวเอริ…”
“ขุนศึก…”ฉันเรียกชื่อเขาอีกครั้งด้วยความซาบซึ้งใจซึ่งในตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาเสแสร้งหรือพูดความจริง แต่เขาทำให้ฉันเปิดใจให้เขาหน่อยหนึ่งแล้วล่ะ
พรึบ
“เื่เงินที่เธอขอ….เธอคงจะเอาไปจ่ายค่าเทอมสินะ…”
“ซึ่งเรารู้ว่าผู้หญิงที่เก่งแบบเธอ….ถ้ามีทางออกที่ดีกว่านี้….เธอคงไม่เลือกเดินเส้นทางนี้…..”
“แต่เราก็เเอบดีใจนะ….ที่เธอเลือกเรา”
“มันหมายความว่าเรายังมีความหวังใช่ไหมว่าเธอ…..อาจจะชอบเรา…”
“ฉันตกลงที่จะคบกับนาย…”ฉันตอบขุนศึกไปเขาก็เบิกตาโตขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของฉัน เขาตกตะลึงกับคำตอบรับการเป็แฟนของเขา วันนี้เขาพิสูจน์ให้ฉันเห็นแล้วว่า ต่อให้ฉันแก้ผ้าต่อหน้าเขา เขาก็ยังยึดมั่นในคำพูดของฉันไม่ยอมที่จะเอาเปรียบและเอาแต่ได้อย่างเดียว ฉันควรจะลองเปิดใจคบเขาเพื่ออนาคตของฉัน เพื่อวันข้างหน้าที่สุขสงบและสุขสบาบกว่าที่ฉันเป็อยู่ เพราะต้นทุนชีวิตของแต่ละคนไม่เท่ากัน คงมีบางคนที่เข้าใจในการตัดสินใจของฉัน แต่ก็ต้องมีบางคนที่ไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของฉันในครั้งนี้ แต่นี้มันคือชีวิตของฉัน ในเมื่อฉันเลือกแล้ว ฉันก็ไม่จำเป็ต้องไปฟังใครเพราะฉันไม่ได้ไปขอเงินพวกเขามา
“จะจริงเหรอเอริ…”
“เธอพูดจริงๆเหรอ?”
“อืม…ฉันก็อยากจะลองมีเเฟนเป็นายดูบ้างน่ะ^_^”
“รับรอง….เธอจะสุขสบายไปตลอดระยะเวลาที่เรายังเป็แฟนกัน^_^”
“คำสัญญารึไง?”
“เปล่าครับ….แต่เราจะทำมันจริงๆ”
“และเธอไม่ต้องกังวลนะเื่ค่าเทอม….เราจะเป็คนจ่ายให้เธอเอง…”
“ส่วนเื่งานที่เธอทำ….”
“เธอไม่ต้องไปทำงานให้เหนื่อยแล้วนะ…”
“เพราะถ้าเธอเป็แฟนเราแล้ว….แฟนคนเดียว….เราเลี้ยงได้^_^”
“หึๆๆ”ฉันหัวเราะแห้งๆออกมาก่อนจะจัดระเบียบเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง โดยมีสายตาของขุนศึกจับจ้องมองอยู่ตลอดเวลา พอฉันหันไปมองเขา เขาก็ทำแววตาอบอุ่นให้ฉันพร้อมกับยิ้มละมุนให้ฉันอีกด้วย….ฉันหวังว่าการตัดสินใจในครั้งนี้ของฉัน คงจะไม่ผิดหรอกนะถ้าเกิดวันหนึ่งฉันไม่ได้หลงรักคาสโนว่าตัวพ่ออย่างขุนศึกเข้าอย่างจริงๆ….เพราะถ้าฉันรักเขา คงจะเป็ฉันที่ไม่มีความสุขและผู้ชายที่เอาใจเก่งแบบขุนศึกก็คงจะไม่อยากที่ฉันจะเผลอใจไปรักเขาเข้าอย่างจริงๆสักวัน
วันต่อมา
มหาลัยE
ห้องพักอาจารย์
พรึบ
“ค่าเทอมที่หนูค้างไว้กับค่าเทอมของเทอมหน้าค่ะ…”ฉันยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้กับอาจารย์ฝ่ายการเงินที่มีหน้าที่ดูแลจัดการค่าเทอมของนักศึกษาทุกๆคน อาจารย์มองหน้าฉันสลับกับซองสีน้ำตาลอย่างไม่อยากเชื่อว่าฉันจะมีเงินมาจ่ายค่าเทอมได้ครบตามกำหนดที่ท่านวางไว้จริงๆ
“ขอบคุณนะจ๊ะ…ที่จ่ายครบพร้อมกับของเทอมหน้าด้วย…”อาจารย์ว่าเสร็จในขณะที่ท่านนับเงินในซองสีน้ำตาลของฉันแล้ว ในนั้นมีเงินทั้งหมดแปดแสนบาทถ้วนที่ขุนศึกให้บัตรเอทีเอ็มฉันให้ไปกดเงินสดเอง ในนั้นมีเงินอยู่สองล้านซึ่งเขาบอกว่าให้ฉันหมดเลยแต่ฉันคงไม่กล้าเอาของเขาหมดหรอกนะเงินเยอะแบบนั้น
“ค่ะ…งั้นหนูขอตัวก่อน..”ฉันยกมือไหว้อาจารย์ที่เปลี่ยนน้ำเสียงและสีหน้าที่ผิดแปลกไปจากเมื่อสองวันก่อนมาก เพราะวันนี้ฉันมีเงินมาจ่ายค่าเทอมและจ่ายของเดือนหน้าไปแล้ว ทีนี้ฉันก็ไม่ต้องดิ้นรนให้เหนื่อยต่อไปแล้วล่ะ
“เชิญจ๊ะ^_^”อาจารย์ยกมือรับไหว้ฉันก่อนจะผายมือเชื้อเชิญให้ฉันออกไปจากห้องนี้
พรึบ
“เอริ^_^”
“ขุนศึก^_^”ฉันยิ้มให้ขุนศึกที่เขามาดักรอฉันหน้าประตูทางออกของห้องพักอาจารย์ เพลงขวัญบอกฉันว่าเพราะฉันทำให้ขุนศึกมามหาลัยบ่อยขึ้นจากเมื่อก่อนเขาแทบจะไม่ได้เข้ามามหาลัยเลยด้วยซ้ำ เรียนหนังสือก็ไม่ได้เก่งอะไรแต่เขามีพื้นฐานภาษาดีเพราะเขาเรียนโรงเรียนนานาชาติั้แ่เด็กๆน่ะ ลูกคนรวยกับลูกคนจนนี้มันต่างกันมากเลยเนอะ ฉันนี่ต้องดิ้นรนด้วยตัวเองผิดกับขุนศึกที่ไม่ต้องดิ้นรนอะไรให้เหนื่อยเลย มีหน้าที่แค่เรียนกินเที่ยวตามสไตล์ลูกคนรวย
“มารับแฟนไปดูหนัง..”
“กินข้าว…”
“แล้วก็ฟังเพลงครับ^_^”
“อืม…”ฉันรับคำตอบเขาและเขาก็ยิ้มให้ฉันเป็รอยยิ้มที่บ่งบอกว่าเขาดีใจมาก ั้แ่วันนั้นความสัมพันธ์ของเราสองคนก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆคบกันไปเรื่อยๆโดยมีฉันคอยติวหนังสือให้เขาและเคร่งครัดเื่การเข้าเรียนของเขาและปรับทัศนคติของเขาเล็กน้อย ความสัมพันธ์ของเราดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงปีสามปีสี่และวันที่เราทั้งคู่ได้สำเร็จการศึกษา ฉันก็ยังมีเขาที่คอยยืนอยู่ข้างๆฉันและฉันก็ยืนอยู่ข้างๆเขา โดยตลอดระยะเวลาที่เราคบกัน ขุนศึกดีกับฉันมากทั้งจ่ายค่าเทอมค่าเช่าแฟลตค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์และค่าเสื้อผ้าของฉัน มันทำให้ฉันเริ่มจะหวั่นไหวและเริ่มจะผูกพันกับเขาขึ้นจริงๆแล้ว จากความใกล้ชิดพัฒนาขึ้นมาเป็ความผูกพันและความหวั่นไหวเขาเป็คนเอาใจเก่งเลยทำให้ฉันตกหลุมรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วจริงๆซะแล้วล่ะ…….^//^
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้