ดาวกลางดิน
5P
นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น
ผู้เขียน
กาสะลอง
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเื่นี้เป็เพียงเื่ที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเื่จริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเื่ ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเื่นี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเื่ขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเื่ด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
ตอนที่ 1
2568 อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
ที่ตลาดแห่งหนึ่ง…
ตอนใกล้ค่ำ
เสียงร้องครวญครางแปลกๆ ที่ดังออกมาจากห้องน้ำของตลาดในตัวอำเภอ ทำให้ลุงเดชชายร่างกำยำผิวคล้ำที่ทำงานเป็ยามรักษาความปลอดภัยอยู่ในตลาดแห่งนี้มานานหลายปี ต้องเดินมาหยุดเงี่ยหูฟังด้วยความสงสัย
‘เสียงอะไร… อย่าบอกนะว่า… ’
เมื่อกี้ลุงเดชเห็นหญิงสาวชื่อ ‘ดาว’ ซึ่งเป็แม่ค้าร้านขนมปังนมสด ขายอยู่ในตลาดแห่งนี้มานานเพิ่งเดินสวนกันที่หน้าห้องน้ำ
ไม่นานลุงเดชก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ทำให้ต้องตัดสินใจเดินอ้อมกลับมาทางด้านหลังห้องน้ำ ปีนขึ้นมายืนเหยียบอยู่ที่ถังเก็บน้ำด้วยหัวใจเต้นระทึก
“ว้าว… ”
ลุงเดชอุทานเบาๆ…
สอดสายตามองลอดช่องว่างระหว่างชั้นอิฐที่ก่อขึ้นมาเป็ผนัง เห็นแม่ค้าคนสวยอยู่ในสภาพกำลังนั่งอยู่บนชักโครกสีขาว
หล่อนเลิกชายผ้าถุงขึ้นมากองเอาไว้ที่ต้นขาเนียนขาวแล้วจับกล้วยน้ำว้า กระแทกเข้าใส่รูสวาท ปลิ้นอ้าเป็ยวงออกมาท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ
“อู้ววว… อยากเหลือเกิน… อ๊า… อูยยยย”
หล่อนร้องครวญคราง…
มือยังจับดุ้นกล้วยน้ำว้า มืออีกข้างที่เหลือค่อยๆ เลิกชายเสื้อขึ้นมากองเอาไว้เหนือสองเต้า
บีบเคล้นเนื้อหนั่นปทุมถันของตัวเองไปพลาง ปากร้องคราง ตาหลับพริ้ม สูดปากซี้ดซ้าดตามจังหวะดุ้นกล้วยกระแทกทิ่มเข้าใส่กลีบสวาทของตัวเองอย่างเมามัน
“โอ๊ว… แน่คุณเอ๊ยน่าเอาเหลือเกิน”
ลุงเดชตะลึงมองตาค้าง…
ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นความลับนี้ แอบมองอย่างตื่นเต้นจนแท่งเอ็นแข็งเป็ลำมหึมา
ได้เห็นนวลเนื้อเอิบอิ่มงดงามของแม่ค้าคนสวยเป็บุญตา ไม่คิดว่าภาพของผู้หญิงที่กำลังช่วยตัวเองเพราะความ้า จะทำให้คนแอบมองรู้สึกมีอารมณ์มากมายขนาดนี้
“ไม่ไหวแล้วโว้ย… ”
ลุงเดชรูดซิปกางเกง…
งัดเอาดุ้นเอ็นลำสีน้ำตาลคล้ำออกมารูดชัก ตาจ้องมองกล้วยน้ำว้าอย่างนึกอิจฉา
“อ๊า… ซี้ดดดด… อยาก”
น้ำเสียงครวญครางของสาวใหญ่หุ่นเนื้อนมไข่ ทำให้ลุงเดชรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างประหลาด เพราะเคยแอบมองหล่อนมานาน วันนี้ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นความลับสุดเร่าร้อน
“อู้ววว… อยากเหลือเกิน… ”
ดาวช่วยตัวเองอย่างเมามัน…
เพราะไม่รู้ว่ามีคนเห็นความลับนี้เข้าแล้ว หล่อนเอนหลังพิงถังน้ำชักโครก เข่าสองข้างถ่างอ้า
มือเรียวที่กำลังสั่นระริกจับกล้วยน้ำว้ากรีดแหวกร่องกลีบโหนกนูนเหมือนส้มโอประกบกัน โอบล้อมไว้ด้วยเส้นขนสีดำระยับ
“อู้ววว… กลีบอ้าน่าแทงมาก”
ลุงเดชคราง…
มือขยับรูดชักลำเอ็นเป็จังหวะเดียวกับดุ้นกล้วยที่กำลังสไลด์เข้าออกในซอกกลีบของแม่ค้าสาวร้อนสวาท
“ถ้าโดนดุ้นนี้เข้าไปรับรองว่าจะลืมกล้วยไปเลย… ”
ลุงเดชจ้องมองอย่างนึกอิจฉากล้วยน้ำว้า…
ที่มีโอกาสได้สอดใส่เข้าไปในรู์ของแม่ค้าคนงาม นึกเสียดายว่าแม้แก่นกายของตัวเองนั้นยาวใหญ่กว่ากล้วยหลายเท่านัก แต่ไม่มีวาสนาได้เข้าไปทำหน้าที่ปลดเปลื้องความใคร่ให้แม่ค้าคนงาม
“อู้ววว… น่าฟัดเหลือเกินแม่คุณ”
ลุงเดชชักว่าตามอย่างเมามัน ส่งผลให้น้ำหล่อนลื่นใสๆ ไหลปุดๆ ออกมาจากหัวเอ็นสีม่วงถอกบาน ตาจ้องมองกำลังเอามือคลึงเคล้นปทุมถันคู่งาม
นมใหญ่มากจนล้นออกมาที่สองข้างลำตัว บีบหัวนมตัวเองสลับไปมาทั้งสองเต้าจนปลายยอดแดงเรื่อชูชันชี้ฟ้า รูขุมขนรอบวงป้านลานหัวนมสีเนื้อตื่นตัวแข็งเป็เม็ดด้วยความสยิว
“อู้ววว… นมใหญ่น่าดูดเหลือเกินแม่คุณ… ”
ดวงตาของลุงเดชเบิกกว้าง…
จับจ้องอยู่ภาพเหตุการณ์สุดระทึกใจไม่อาจละสายตา หล่อนจับดุ้นกล้วยไซซ์ขนาดสี่นิ้วกว่าๆ กระแทกทิ่มเข้าใส่สองกลีบอวบอูมอย่างเมามันเสียงดังซ่วบๆ คลอไปกับเสียงครางกระเส่าเร้าอารมณ์คนแอบดูจนรู้สึกงุ่นง่านทรมาน
“อยากเหลือเกิน…อ๊อย… ซี้ดดดด… ”
หล่อนพริ้มตา สูดปากจนแก้มตอบ…
คงเป็เพราะว่ากล้วยดุ้นน้อยๆ นั้นไม่อาจมอบความเสียวซ่านอย่างที่ใจของหล่อนโหยหา แต่คิดว่าก็ยังดี พอช่วยให้หายคันเพียงชั่วครู่ชั่วคราวก็ดีกว่าปล่อยให้ตัวเองทรมาน
แม้สุดท้ายกลับค้นพบว่าการช่วยตัวเองมันยิ่งทำให้อยากยิ่งทรมาน ถ้าจะดับความ้าของหล่อนได้มันต้องมีขนาดยาวใหญ่กว่ากล้วยดุ้นนี้
“อยากช่วยเหลือเกิน… ”
ลุงเดชพึมพำเบาๆ กับตัวเอง
นึกเสียดายโอกาสทอง ดวงตาคมกริบเบิกกว้างกำลังเพ่งมองดุ้นกล้วยน้ำว้า กระแทกทิ่มเข้าใส่รูสวาทของหญิงสาวอย่างเมามัน
มืออีกข้างของหล่อนลูบไล้สองเต้าเต่งตึง ใหญ่เป็พวงมหึมาดูราวกับลูกฟักน่าดูดน่าฟัด ทั้งขาวทั้งเนียนน่าัับีบขยำ
“อู้ววว… แม่คุณเอ๊ยใหญ่ทั้งล่างทั้งบน… ”
ลุงเดชสูดปากซี้ด…
วันนี้บังเอิญได้มาเห็นของดีเป็บุญตาโดยไม่คาดคิด ยิ่งทำให้รู้สึกอิจฉากล้วยน้ำว้า ที่มีโอกาสได้สอดใส่ลงในสองกลีบสีชมพูอวบอูม ขมิบรัดหนึบแน่นจนกล้วยแทบขาดเห็นรอยคอดที่เกิดจากแรงขมิบของกลีบสวาท
“อ๊า… อยากเหลือเกิน… ”
หล่อนครางน่าเวทนา…
ลุงเดชที่กำลังแอบมองและชักว่าวตามไปด้วยนึกสงสารหล่อนขึ้นมาจับใจ
ไม่ได้มองว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นี้น่าอาย…
ด้วยรู้ว่าทุกวันนี้สามีของผู้หญิงคนนี้มีสภาพไม่ต่างจากคนพิการที่ไม่อาจให้ความสุขกับหล่อนได้ ทำให้ต้องแอบช่วยตัวเองอย่างที่เห็น
“อยากเข้าไปช่วยเหลือเกิน… ”
ลุงเดชมองซ้ายมองขวา…
ตัณหาราคะที่กำลังครอบงำอารมณ์อันมืดดำ ทำให้นึกอยากบุกจู่โจมเข้าไปในห้องน้ำเพื่อช่วยสงเคราะห์ขึ้น์
