ทว่าขณะที่ราชสีห์หิรัณย์เข้าใกล้คนตระกูลเซียว ร่างกายของมันที่ลอยอยู่กลางอากาศพลันหดตัวลงอย่างรวดเร็วแล้วปรากฏเงาของคนขึ้นมาแทน
คนตระกูลเซียวใอย่างยิ่ง “อะไรกัน อสูรตัวนี้หดตัวได้ด้วยหรือ” ไม่นานพวกเขาก็พบเงาของใครบางคนปรากฏ นั่นก็คือหลงเหยียน ส่วนปีศาจอสูรกลายเป็ตัวเล็กยืนอยู่บนบ่าของเขา
มือทั้งสองข้างของหลงเหยียนะเิพลังที่ร้อนระอุ คล้ายมีัสายฟ้าจำนวนมหาศาลพุ่งไปหาคนตระกูลเซียว สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
“หมัดสายฟ้าแปดทิศ!” พละกำลังของหมัดนี้แสดงให้เห็นถึงพลังชีพัขั้นที่เจ็ดของหลงเหยียน
ไม่นานนักเซียวหยุนเหว่ยก็ะเิพลังการโจมตีที่แข็งแกร่งยิ่งกว่า สลายหมัดมายาแปดทิศของหลงเหยียน
“ตู้ม!” แรงกระแทกในครั้งนี้ทำให้หลงเหยียนลอยตีลังกากลางอากาศ ร่างกระเด็นออกไปอีกด้านอย่างรวดเร็ว
ทว่าการโจมตีเมื่อครู่ทำให้เซียวหยุนเหว่ยใไม่น้อย
“ตอนนี้เ้าหมอนี่แกร่งถึงเพียงนี้เชียว?” คนในตระกูลเซียวที่เกลียดหลงเหยียนที่สุดนั้นเป็เซียวกงเป้า ทว่าในเวลานี้ผู้าุโกับคนอื่นๆ ก็พุ่งออกมาทันเวลา บัดนี้คนทั้งสองตระกูลกำลังเผชิญหน้ากัน
ขณะที่หลงเหยียนร่วงลงพื้น เขาก็พบว่าเซียวมั่วเหยียนที่อยู่ข้างกายเซียวกงเป้าพุ่งเข้ามาหาอีกครั้ง ใบหน้าประกายรอยยิ้มที่เย็นเยือก
เมื่อครู่หลงเหยียนทำให้พวกเขาประหลาดใจนัก ทว่าเมื่อมีโอกาสดีเช่นนี้ มีหรือเซียวมั่วเหยียนจะปล่อยไป?
“ไอ้หนุ่ม เ้าทำร้ายลูกชายข้า วันนี้ข้าจะทำลายเ้าให้สิ้นซาก”
เซียวมั่วเหยียนรวมพลังแล้วเริ่มใช้วิชามายาเก้าพิภพ เขาที่มีพลังระดับชีพัขั้นที่แปดแกร่งกว่าเซียวเชียนมั่ว บุตรชายเขาเป็สิบเท่า
หลงเหยียนขับเคลื่อนพลังปราณจากหินวิเศษ ฝ่ามือปรากฏพลังมายาแปดทิศอีกครั้ง ส่วนมืออีกข้างกำลังรวมพลังสะท้านปฐี
คนตระกูลหลงมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยความใ ผู้าุโ หลงอีและหลงห่าวเทียนรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปหาหลงเหยียน
แต่สิ่งที่ผู้าุโแห่งตระกูลใยิ่งกว่าคือการที่หลงเหยียนรวมพลังสองวิชาจากมือทั้งสองข้าง
“สะท้านปฐี? นี่… หลงเหยียนฝึกวิชาที่สูญหายไปนานเช่นนี้ได้ั้แ่เมื่อไร?”
สะท้านปฐีเป็วิชาการต่อสู้ที่ผู้าุโแห่งตระกูลหลงเคยภาคภูมิใจมากมาก่อน ทว่าต่อมากลับมีคนชิงไปจากตระกูล
ดูเหมือนหลงเหยียนยังแสดงศักยภาพของมันออกมาไม่หมด พลังเก้าพันระลอกเป็ขั้นสูงสุดของวิชา เวลานี้หลงเหยียนใช้มันออกมาได้แค่สามพันระลอกเท่านั้น
“หรือว่า… เขาชิงวิชาสะท้านปฐีมาจากหอดารา?” เมื่อนึกเช่นนั้น ฝ่าเท้าของผู้าุโก็หยุดลง
หลงอวี่ซีประหลาดใจยิ่งกว่า เพราะเขารู้ดีว่าหลงเหยียนชิงวิชาสะท้านปฐีมาจากหลงป้าเทียน
“ท่านปู่ เมื่อวานหลงเหยียนชิงตำราเล่มนี้มาจากหลงป้าเทียน”
“อะไรนะ หลงป้าเทียน ไอ้เดรัจฉาน…” ผู้าุโแห่งตระกูลโมโหอย่างยิ่ง ถึงกระนั้น เมื่อเห็นหลงเหยียนสามารถใช้พลังวิชานี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
เพิ่งชิงมาเมื่อวันก่อน เช่นนั้นก็หมายความว่าหลงเหยียนสามารถฝึกวิชาสะท้านปฐีถึงขั้นนี้เพียงค่ำคืนเดียวงั้นหรือ?
มือของผู้าุโแห่งตระกูลเริ่มสั่นเทา ตอนนั้นตนใช้เวลาฝึกทักษะการต่อสู้นี้เป็เวลาหนึ่งปีเต็ม ต่อมาถึงบรรลุทุกกระบวนท่าที่บันทึกในตำรา
เขามองหลงเหยียนด้วยความแปลกใจ สามารถผสานสองวิชาเข้าด้วยกัน อีกทั้งยังสามารถฝึกวิชาสะท้านปฐีได้ในหนึ่งคืนว พร์เช่นนั้นเกรงว่าคงไม่มีใครเทียบได้แล้ว
“เหยียนเอ๋อ เหยียนเอ๋อ!”
มองพลังมายาเก้าพิภพของเซียวมั่วเหยียนและพลังหมัดมายาแปดทิศของหลงเหยียนปะทะกัน หลงเหยียนเซถอยหลังไปสามก้าว ภายใต้ัสายฟ้าร่างใหญ่จำนวนมาก คลื่นพลังระลอกใหญ่ปรากฏ แล้วม้วนไปทางเซียวมั่วเหยียน
ตู้ม!
ร่างเซียวมั่วเหยียนเซถอยหลังไปสามก้าวเช่นกัน
“อะไรกัน?” ครั้งนี้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ไม่อาจรับความจริงนี้ได้ หลงเหยียนใช้พลังการโจมตีสองครั้งติดต่อกันแล้วยังรับมายาเก้าพิภพของเซียวมั่วเหยียนได้อีกงั้นหรือ?
“เป็ไปได้อย่างไร?” ทุกคนในตระกูลเซียวแสดงสีหน้าคาดไม่ถึง
เซียวมั่วเหยียนมีพลังระดับชีพัขั้นที่แปด ส่วนหลงเหยียนยังปรับสมดุลพลังในร่างกายไม่ได้ เซียวเหลิงเอ้าที่อยู่ข้างเซียวกงเป้ารีบปล่อยพลังชีพัขั้นที่แปดออกไปทันที ไม่ปล่อยให้หลงเหยียนมีจังหวะหายใจ
รวบรวมพลังปราณที่ฝ่ามือ พลังของเขาแลดูแข็งแกร่งยิ่งกว่าเซียวมั่วเหยียน
ก่อนหน้านี้หลงเหยียนยังไม่าเ็ ทว่าครั้งนี้นั้น เกรงว่าเขาคงหนีวิบากกรรมไม่พ้นแล้ว หลงเหยียนรับรู้ได้ถึงพลังที่ร้อนระอุกำลังม้วนเข้าใกล้ตัว ในเมื่อเขาเพิ่งก้าวเข้าระดับชีพัขั้นที่เจ็ด หากรับมือกับผู้ที่มีพลังสูงกว่าไม่มากยังพอไหว แต่เมื่อใดที่พลังต่างกันมากเกินไป หลงเหยียนคงต้องตายสถานเดียว
ผู้าุโและคนอื่นๆ ใ หน้าถอดสีทันที รีบเร่งพุ่งเข้าไปหา
“เหยียนเอ๋อ ระวัง…”
มือคู่หนึ่งผลักร่างเขาไปด้านหลัง ทำลายพลังการโจมตีของเซียวเหลิงเอ้า
เมื่อเห็นผู้าุโเริ่มลงมือ เซียวหยุนเหว่ย เซียวกงเป้า และคนอื่นๆ ก็รีบพุ่งเข้าไปหาโดยเร็ว
การปะทะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
ผู้าุโรับมือกับเซียวหยุนเหว่ย ตอนนี้เซียวหยุนเว่ยมีพลังระดับชีพัขั้นที่เก้าสูงสุด ด้วยเหตุนี้ก็ทำให้หลงกงฉู่ใยิ่งนัก
“หยุนเหว่ย นึกไม่ถึงว่าเ้าจะซ่อนพละกำลังที่แท้จริงของตนมาตลอด หลายปีมานี้ เ้าซ่อนมันไว้อย่างแยบยล”
เซียวหยุนเหว่ยยิ้มแล้วตอบกลับ “ถูกต้อง เพื่อวันนี้ ข้ารอมานานมากแล้ว”
เซียวกงเป้าและหลงห่าวเทียนปะทะกัน พวกเขาทั้งสองมีพละกำลังขั้นที่เก้าเช่นเดียวกัน ด้านหลงอีรับมือกับเซียวเหลิงเอ้า ไม่นาน เซียวมั่วเหยียนก็มองไปทางหลงเหยียน
“ไอ้หนุ่ม เมื่อครู่ข้าประเมินเ้าต่ำไป มาสู้อีกครั้ง”
ผู้แข็งแกร่งตระกูลเซียวสี่คนต่อกรกับสี่คนตระกูลหลง ส่วนคนรุ่นถัดไปของตระกูลหลงมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความตื่นตระหนก
สถานการณ์จมเข้าสู่ความวุ่นวาย รังสีพลังที่แข็งแกร่งแผ่กระจายไปทั่ว นอกจากหลงเหยียนแล้ว คนอายุน้อยในตระกูลหลงนั้นไร้จังหวะเข้าแทรก
วันนี้หากไม่มีหลงเหยียนออกมารับหน้าก่อน เกรงว่าตระกูลหลงต้องจบสิ้นแน่ ผู้าุโรู้เห็นทุกอย่าง เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ขณะที่สองตระกูลกำลังต่อสู้กันอยู่ คนฝั่งตระกูลหลงรู้สึกถึงความผิดปกติทันที เพราะพวกเขาทั้งสี่คนพร้อมใจอยากทำร้ายหลงเหยียนเพียงผู้เดียว
สิ่งนี้ทำให้ผู้าุโประหลาดใจยิ่งกว่า
หรือว่าเป้าหมายของพวกเขาคือหลงเหยียน? เพราะชายหนุ่มผู้นี้ทำลายแผนการตระกูลเซียวของพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากไม่มีเขา ตอนนี้ตระกูลเซียวคงเป็ใหญ่ในเมืองัแล้ว
อีกอย่าง คนตระกูลเซียวรู้ดี ชายหนุ่มผู้นี้มีพร์สูงเพียงใด หากไม่รีบฉวยโอกาสนี้สังหารเขาเสียก่อน เกรงว่าอนาคตคงไม่มีใครเป็คู่ต่อสู้เขาแล้ว
หลงเหยียนทำให้พวกเขารู้สึกถึงอันตรายที่จะมาถึงหลายครา ฉะนั้นพวกเขาจึงเร่ง้าปลิดชีพหลงเหยียน
“พี่ใหญ่ ข้ารับมือหลงห่าวเทียนเอง” เซียวมั่วเหยียนะโไปทางเซียวกงเป้า เพราะเขาต่อกรกับหลงเหยียนครู่หนึ่ง ทว่าดูเหมือนจะไร้วี่แววชนะเลย
และวิธีเดียวที่จะสังหารหลงเหยียนให้เร็วที่สุด คือให้เซียวกงเป้าที่มีพลังระดับชีพัขั้นที่เก้าเป็คนลงมือ
ต่อให้ตนจะถูกหลงห่าวเทียนทำร้ายก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว
“แผนการชั่วร้ายจริงๆ” หลงกงฉู่ร้อนใจขึ้นมาทันที
ทันใดนั้น ร่างของเซียวกงเป้าก็พุ่งเข้าไปปรากฏข้างกายหลงเหยียน และคนตระกูลเซียวที่เหลืออีกสามคนก็ขวางผู้าุโกับคนอื่นๆ ไว้สำเร็จ
---------------------