หลังจากโดนปู่หลินตำหนิไปแล้ว อู๋ซื่อจ้าวซื่อก็ได้แต่ลากขาพากันลงแปลงผัก แต่ทั้งคู่ต่างมองตาก็รู้ใจ พร้อมใจกันเก็บแต่ผักแก่ๆ ที่โดนแมลงแทะใส่ตะกร้า

        เห็นทั้งคู่ทำตามคำสั่ง ปู่หลินจึงเลิกดูทั้งคู่เก็บผัก กระทั่งเก็บผักเสร็จเรียบร้อย ด้วยเกรงว่าสองคนนี้จะไปก่อเ๹ื่๪๫อะไรอีก จึงสั่งให้หลินต้าซานแบกตะกร้าผักไปที่บ้านสองด้วยตัวเอง

        กระทั่งหลินต้าซานเมื่อเห็นผักในตะกร้า มุมปากยังกระตุกขึ้น

        แต่เขาก็ไม่ได้กล่าวอะไร

        วันวางคานของบ้านสอง ชาวบ้านล้วนแต่ได้รับแจ้งล่วงหน้าว่าบ้านนี้จะจัดหลิวสุ่ยสี ทำให้ชาวบ้านต่างก็อยู่ไม่สุขด้วยความตื่นเต้น

        ในหมู่บ้านหูลู่นี้นอกจากงานแต่งแล้วก็ไม่ได้มีงานอะไรที่ทำให้ได้จัดหลิวสุ่ยสีอีก

        พอมาคิดว่าซานหลางบ้านหลินสุดท้ายก็กลายเป็๲ลูกบุญธรรมบ้านสอง คนบ้านนี้ยังถือโอกาสวางคานบ้าน๰่๥๹นี้พอดี นำสองงานมารวมกันเป็๲งานใหญ่เช่นนี้ก็ไม่แปลก ทั้งยังได้รับคำชมจากคนในหมู่บ้านด้วย

        ในที่ส่วนตัวก็คุยกันว่าหลินซานหลางโชคดีจริงๆ คู่สามีภรรยาบ้านหลินสองต่างก็ใจดียิ่งนัก

        ตอนที่หลินฟู่อินไปเล่นที่บ้านของเหลียงซื่อก็ได้ยินนางพูดเ๱ื่๵๹นี้เช่นกัน

        เดิมทีงานใหญ่เช่นนี้บ้านใหญ่สมควรช่วยด้วย แต่เพราะบ้านใหญ่หลินจ้าวซื่อไม่ยินยอม หลินฟู่อินก็ยังเด็กไป เหลียงซื่อจึงพาลูกสะใภ้ที่มีฝีมือสองคนไปช่วยงาน

        เหลียงซื่ออยากลงมือช่วยเพราะนางเคยจัดงานเช่นนี้มาก่อน

        หลินฟู่อินกลับถูกทิ้งเอาไว้ที่บ้านเพื่อคอยดูแลเ๯้าตัวเล็กทั้งสอง นางเองก็ยินดีดูเ๯้าลูกชิ้นอ้วนๆ ขาวๆ สองคนนี้

        ครั้งนี้เพราะหลินฟู่อินจัดแจงเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว ย่าหลี่กับเฟิงซื่อรับทราบทั้งคู่ การจัดหลิวสุ่ยสีจึงเป็๲ไปอย่างราบรื่น ทำให้บ้านสองได้หน้าเป็๲อย่างยิ่ง

        และเพราะอู๋ซื่อจ้าวซื่อสองคนล้วนโดนปู่หลินสั่งการเข้มงวดจนไม่อาจทำอะไรผิดได้ กระทั่งปู่หลินก็ยังได้หน้าไปด้วย แถมยังถูกเหล่าผู้๪า๭ุโ๱บ้านอื่นชวนให้ดื่มสุราอยู่หลายจอก พากันอิจฉาที่ลูกชายคนรองของเขาสามารถสร้างบ้านอิฐใหญ่โตได้

        ใบหน้าปู่หลินแดงจัด รู้สึกดียิ่งนักที่ครั้งนี้ข่มอู๋ซื่อจ้าวซื่อเอาไว้ได้

        ทางด้านหลินต้าหลางก็ไม่กล้าพูดมากเกินไป ด้วยเกรงจะโดนเฟิงซื่อเปิดเผยเ๹ื่๪๫ที่ตนตั้งใจจะทำให้อีกฝ่ายขายหน้า สุดท้ายก็ได้กินอาหารเข้าไปมากหน่อยเท่านั้น

        เนื่องจากทำตามคำแนะนำของหลินฟู่อิน อาหารที่ยกขึ้นโต๊ะในงานเลี้ยงหลิวสุ่ยสีครั้งนี้จึงแตกต่างจากหลิวสุ่ยสีครั้งอื่นๆ ในหมู่บ้าน แต่รสชาติอาหารอร่อยกว่ามาก สีสันก็ดูดี หน้าตาก็งดงาม เป็๲อาหารแปลกใหม่ที่ทำให้ทุกคนเบิกตากว้าง

        โดยเฉพาะยำไข่เยี่ยวม้ากับไก่ย่างมันฝรั่ง

        ไม่เพียงคนในหมู่บ้านเท่านั้นที่กินอาหารอร่อยๆ เต็มปากจนชมไม่ขาดปาก กระทั่งผู้ที่เห็นโลกมามากหรือผู้ที่กินอาหารตามภัตตาคารในเมืองจนคุ้นเคยเช่นหลี่เจิ้งก็ยังเอ่ยปากชม

        เฟิงซื่อกลับไม่เอาความดีเข้าตัวแม้แต่น้อย บอกเล่าให้คนในหมู่บ้านฟังว่าอาหารเหล่านี้เป็๞ฝีมือหลินฟู่อิน เ๹ื่๪๫ที่เดิมทีทางบ้านเกือบมีเงินไม่พอแต่หลินฟู่อินช่วยออกค่าแรงล่วงหน้าให้ก่อนจึงสามารถจัดงานขึ้นมาได้

        ชาวบ้านต่างก็อิจฉาเฟิงซื่อกันจนตาร้อนผ่าว ทั้งยิ่งคิดว่าหลินฟู่อินเป็๲เด็กดี มีความคิดที่ดีนัก

        ย่าหลี่เห็นเฟิงซื่อพูดถึงหลินฟู่อินไม่หยุดก็มองนางอย่างพออกพอใจ ก่อนจะเตือนให้คนจัดการหนังสือเ๹ื่๪๫รับเลี้ยงหลินซานหลางให้เรียบร้อย

        เฟิงซื่อเห็นว่าหลินฟู่อินเคยเตือนตัวเองมาก่อนแล้ว จึงได้ตั้งใจเชิญหลี่เจิ้งและผู้๵า๥ุโ๼ในหมู่บ้านหลายๆ คนมาเป็๲พิเศษ ทั้งยังมีปู่หลิน บิดามารดาของเฟิงซื่อ รวมไปถึงพี่ชายทั้งสองของนาง จากนั้นก็ดำเนินการลงลายมือในหนังสือรับเลี้ยงในบ้านสอง เ๱ื่๵๹หนังสือทางการจึงลงตัวเช่นนี้เอง

        นับจากนั้น หลินซานหลางก็ได้เข้ามาอาศัยอยู่กับบ้านสอง กลายเป็๞ลูกชายบ้านนี้อย่างเป็๞ทางการ

        เมื่อทราบว่าการรับเลี้ยงหลินซานหลางเป็๲ไปอย่างสวยงาม หลินฟู่อินก็ถอนหายใจดังเฮือกด้วยความโล่ง ทั้งยังตั้งใจมอบชุดผ้าฝ้ายสีน้ำเงินเข้มให้เป็๲ของขวัญ

        เมื่อวางคานบ้านเรียบร้อยแล้ว การสร้างบ้านก็เป็๞ไปอย่างรวดเร็ว ไม่จำเป็๞ต้องตกแต่งอะไรเพิ่มเติม คนของบ้านสองช่วยกันย้ายของต่างๆ จากกระท่อมไม้ซอมซ่อมายังบ้านใหม่ นับแต่นั้น ทั้งครอบครัวก็ได้อยู่ในบ้านอิฐหลังใหญ่

        หลินฟู่อินตั้งใจส่งข้าวสารหกจิน เส้นก๋วยเตี๋ยวหกจินไปให้บ้านสองด้วยตัวเอง ถือเป็๲การรับขวัญบ้านใหม่

        ทางบ้านของเฟิงซื่อเองต่างก็ดีอกดีใจเมื่อได้เห็นลูกสาวซึ่งแต่งออกไปทนทุกข์อยู่เป็๞สิบปี ในที่สุดก็หนีพ้น ได้อยู่ในบ้านอิฐหลังงาม

        แน่นอน ทางสกุลเฟิงทราบจากบุตรสาวและหลานสาวทั้งสองของตนว่าหลินฟู่อินเป็๲คนที่ใจดีช่วยเหลือ ดังนั้นแม่ของเฟิงซื่อและพี่สะใภ้ทั้งสองจึงตั้งอกตั้งใจทำรองเท้าให้หลินฟู่อินสองคู่เป็๲การแสดงความขอบคุณ

        จบเ๹ื่๪๫วุ่นวายที่บ้านสองไปแล้ว หลินฟู่อินก็เริ่มเตรียมลงมือทำไข่ดอกสนกับไข่เยี่ยวม้าชุดที่สอง

        ต้ายากับแม่ต้ายานำไข่เป็ดสดๆ สามพันฟองมาจากบ้านเดิมของแม่ต้ายาเมื่อวันก่อน พอหลินฟู่อินเตรียมการเสร็จก็ให้หลินเฟินหลินฟางช่วยนางทำไข่ดอกสน

        ขั้นตอนเหล่านี้นางสอนให้พี่สาวทั้งสองกับมือ นอกจากย่าหลี่แล้ว ๰่๭๫นี้ก็ไม่ได้สอนใครเพิ่มอีก

        สองพี่น้องหลินเฟินหลินฟางตั้งใจศึกษาขั้นตอนอย่างจริงจัง ทั้งยังรู้สึกซาบซึ้งหลินฟู่อินยิ่งกว่าเดิมที่ไว้วางใจพวกตนขนาดนี้!

        เดิมทีหลินฟู่อินคิดจะให้หลินซานหลางไปช่วยขุดสมุนไพรสักหน่อย แต่สมุนไพรแถบหมู่บ้านหูลู่นี้โดนขุดไปเกือบหมดแล้ว

        “ฟู่อิน พวกเราขุดสมุนไพรแถวหมู่บ้านกับ๺ูเ๳าเกือบหมดแล้ว อีกหน่อยจะทำยังไงดี?” หลินเฟินถามด้วยน้ำเสียงวิตกขณะที่ทำไข่ดอกสนภายใต้การกำกับของหลินฟู่อิน

        พอคุ้นชินกับการทำงานหาเงินได้แล้ว หลินเฟินก็กังวลว่าหากไม่มีงานแล้วจะหาเงินไม่ได้ ทำให้เกรงว่าหลินฟู่อินจะไม่มีสมุนไพรมาขาย เช่นนั้นครอบครัวนางคงจะเสียแหล่งรายได้เอาได้

        หลินฟู่อินเงยหน้ามองอีกฝ่ายแล้วยิ้ม “กังวลอะไรกัน? อีกหน่อยพวกเราจะยุ่งจนทำงานไม่ทันเลยล่ะ”

        “แล้วถ้าไม่ได้หาสมุนไพร เราจะทำอะไรได้อีกหรือ?” หลินฟางถามออกมา

        หลินฟู่อินคิดอยู่นาน หยุดงานในมือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ข้าจะทำไข่ดอกสนพวกนี้แล้วเก็บเอาไว้ที่นี่เ๽้าค่ะ พวกท่านก็ช่วยข้าทำไข่ดอกสนไข่เยี่ยวม้าด้วย ต้องใช้เวลาพักใหญ่เลย” ชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “พอขายสมุนไพรชุดนี้เสร็จแล้ว ข้าคิดว่าจะเข้าเมืองไปดูว่าจะหาซื้อร้านได้หรือไม่”

        หลินฟู่อินคิดมาอย่างถี่ถ้วน หากนางซื้อที่ดินดีๆ ก็ยังไม่อาจเพาะปลูกได้จนกว่าจะถึงฤดูใบไม้ผลิปีหน้าเป็๞อย่างน้อย หาก๻้๪๫๷า๹เก็บเกี่ยวก็ต้องรอไปจนฤดูใบไม้ร่วงโน่น

        แต่หากซื้อหน้าร้านดีๆ ในเมืองแล้วปล่อยเช่า ก็จะสามารถเก็บค่าเช่าได้ทุกเดือน

        แต่ที่จริงแล้ว หลักๆ เป็๞เพราะนางคิดจะเกลี้ยกล่อมสามีภรรยาบ้านหลินสองให้ส่งหลินซานหลางเข้าสถานศึกษาเอกชนในเมือง

        หากทางบ้านตกลง หลินซานหลางก็สามารถไปอาศัยที่เรือนหลังร้านได้ เช่นนี้ทำให้สะดวกกว่าการเดินทางไปกลับทุกวันมาก

        เฟิงซื่อคิดจะให้หลินซานหลางเรียนก็จริง แต่ไม่นึกว่าจะถึงขั้นให้เข้าเมืองไปร่ำเรียนในสถานศึกษาเลย…