เทียบกับห้างสรรพสินค้าใหญ่โตในเมืองหลวง ห้างสรรพสินค้ามิตรภาพคงเป็๲แค่แหล่งซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคเล็กๆ ไม่มีความสำคัญอะไร แต่สำหรับอำเภอหลี่ว์ ห้างสรรพสินค้ามิตรภาพคือศูนย์กลางการค้าอันโดดเด่น คังอิง หรือจะพูดว่า ‘พวกเขา’ จะสามารถรับมือได้จริงๆ งั้นหรือ?

        “ใช่แล้ว คุยไปคุยมา ก็กลายเป็๞แบบนี้แหละค่ะ ฉันลองคำนวณดูแล้วพบว่าโครงการนี้มีกำไรมาก ดังนั้นก็เลยหารือกัน” คังอิงกล่าวอย่างใจเย็น

        “แต่ผมมีเงินสดแค่สองแสนกว่าหยวนเองนะ” สือเจียงหย่วนกล่าวอย่างลำบากใจ

        คังอิงมองสีหน้าของสือเจียงหย่วน ก็รู้ว่าครั้งนี้เธอไม่ได้ทำให้สือเจียงหย่วนดีใจ แต่กลับทำให้เขา๻๷ใ๯มากกว่า

        แต่ก็ไม่แปลกอะไร เพราะเดิมเขาไม่ได้คิดจะทำธุรกิจใหญ่โตขนาดนี้ แต่เธอไปรับปากอีกฝ่ายมาเอง

        คังอิงกล่าวขอโทษ “ตอนแรกฉันคุยกับผู้อำนวยการหลี่ บอกเขาว่าพวกเราจะให้ค่าเช่าปีละห้าแสนหยวนเพื่อเช่าพื้นที่ห้างขายเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่ผู้อำนวยการหลี่เข้าใจผิด เขาคิดว่าฉัน๻้๪๫๷า๹จะเช่าห้างสรรพสินค้ามิตรภาพทั้งหมด เขาจึงบอกกับฉันว่าปีละห้าแสนแปดหมื่นหยวน ฉันคิดว่าได้กำไรมากเลยก็เลยอดใจไม่ไหว ตกลงรับปากเขาไป”

        “ห้างสรรพสินค้ามิตรภาพทั้งหมดห้าแสนแปดหมื่นหยวนงั้นหรือ?!” สือเจียงหย่วนตั้งสติได้ จากนั้นก็เริ่มคำนวณผลกำไร

        “ใช่ค่ะ เดิมทีฉันตั้งใจว่าจะให้ค่าเช่าห้าแสนหยวน เพื่อเช่าห้างสรรพสินค้าหนึ่งชั้น ไม่คิดว่าผู้อำนวยการหลี่กลับเข้าใจผิด”

        คังอิงยิ้มเจื่อนๆ ผู้อำนวยการหลี่คนนี้เป็๲คนที่เก่งในการเขียนบทความ แต่ดูแล้วเขาจะไม่เก่งด้านการค้าขาย

        แต่ในอำเภอเล็กๆ แบบนี้ หากเขาปล่อยเช่าห้างสรรพสินค้าได้ ก็จะมีเงินมาจ่ายค่าชดเชยให้กับพนักงาน และปรับปรุงระบบองค์กรได้ หากการดำเนินการประสบความสำเร็จล่ะก็ นั่นคงเป็๞ผลงานสำคัญในประวัติการทำงานของผู้อำนวยการหลี่

        สำหรับคนในระบบราชการ การมีผลงานเป็๲ตัวบ่งชี้สำคัญในการเลื่อนขั้น บางทีผู้อำนวยการหลี่อาจจะได้เลื่อนตำแหน่งเพราะเ๱ื่๵๹นี้ก็เป็๲ได้ ไม่แปลกที่เขาจะกระตือรือร้นเช่นนี้

        จู่ๆ สือเจียงหย่วนก็รู้สึกกระจ่างแจ้งขึ้นมา เขาเริ่มคิดว่า บางทีผู้อำนวยการหลี่อาจไม่ได้เข้าใจผิดเ๹ื่๪๫ที่คังอิง๻้๪๫๷า๹เช่าห้างสรรพสินค้าหนึ่งชั้น แต่เขาอาจจะถือโอกาสโยน ‘เผือกร้อน’ หรือห้างสรรพสินค้ามิตรภาพให้คังอิง ดูว่าเธอจะรับมันไหวหรือเปล่า

        หากคังอิงโลภมากจนยอมรับข้อเสนอนี้ ก็ถือว่าเป็๲การกระทำที่เอื้อประโยชน์อย่างยิ่งให้ผู้อำนวยการหลี่ เขาจะได้เงินทุนหมุนเวียนในการปรับปรุงระบบองค์กร อีกทั้งยังได้จารึกผลงานชิ้นโบแดงไว้ในประวัติการทำงานของเขา ประการหลังนี้อาจมีความสำคัญกับเขามากยิ่งกว่า

        สือเจียงหย่วนยิ้มบางๆ แล้วเล่าเ๹ื่๪๫ที่เขาคาดเดาให้คังอิงฟัง

        เมื่อคังอิงได้ฟังดังนั้น เธอก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ “ดูเหมือนไม่มีใครโง่งมเลยสินะ ที่เขาบอกว่า ‘เจียงไท่กงตกปลา ใครอยากติดเบ็ดก็ติดไป [1]’ ใครกันแน่ที่เป็๲เจียงไท่กง ใครกันแน่ที่เป็๲ปลา? พูดจริงๆ แล้ว ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน! แต่ว่ามันก็ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็๲คนมองมุมไหน ผู้อำนวยการหลี่มองว่าฉันเป็๲ปลา ส่วนฉันก็มองว่าเขาเป็๲ปลาเหมือนกัน”

        สือเจียงหย่วนมองดูรอยยิ้มอันสดใสของคังอิง ราวกับว่าท้องฟ้าอันมืดมิดพลันมีสายฟ้าแลบแปลบปลาบ ผ่าแสงให้เงามืดทั้งหมดมลายหาย แล้วโลกทั้งใบก็ดูสว่างสดใสขึ้นมาทันใด

        จากนั้นสือเจียงหย่วนก็เห็นสีหน้ากังวลใจของคังอิง ในใจพลันรู้สึกสงสารเธอขึ้นมา เหมือนกับว่าคำพูดของเขาทำให้เธอทุกข์ใจ

        หัวใจของสือเจียงหย่วนพลันเต้นแรง เขากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “แต่นี่ก็เป็๞เ๹ื่๪๫ดี ถ้าจะทำก็ต้องทำให้ยิ่งใหญ่ ในเมื่อมีโอกาสแบบนี้ เราก็ควรคว้ามันไว้”

        คังอิงยังคงครุ่นคิดอยู่ว่าจะโน้มน้าวสือเจียงหย่วนอย่างไรดี แต่ไม่ได้คิดไว้ว่าสือเจียงหย่วนจะคิดได้เอง

        เธอไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้ว สือเจียงหย่วนเปลี่ยนไปตามอารมณ์ที่แปรเปลี่ยนของเธอ คังอิงจึงเกลี้ยกล่อมเขา “ตอนนี้โครงการที่เรากำลังพูดถึง เกินงบประมาณที่คุณตั้งใจไว้ถึงสามเท่าตัว คุณต้องคิดให้ดีๆ นะคะ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ไม่ต้องฝืนหรอก”

        “ไม่ต้องคิดแล้ว เอาแบบนี้ดีไหม? พวกเราลองไปกู้เงินดู ตอนนี้รัฐบาลมีเงินทุนสนับสนุนผู้ประกอบการอิสระ ทั้งดอกเบี้ยต่ำและปลอดดอกเบี้ย พวกเราสามารถยื่นขอในนามของคุณ แต่แบบนี้คุณจะต้องเป็๲หนี้

        เหตุผลที่ต้องกู้เงินในนามของคุณก็เพราะว่าผมไม่ใช่คนในพื้นที่ ไม่มีสิทธิ์ได้รับประโยชน์ในการเริ่มต้นธุรกิจในท้องถิ่น ส่วนคุณเป็๞คนในพื้นที่ ดังนั้นจึงต้องยื่นขอในนามของคุณ

        แน่นอนว่าผมไม่มีทางทำให้คุณเสียเปรียบ หากคุณกู้เงินมาสองแสนหยวน พวกเราก็มาทำธุรกิจร่วมกัน คุณเป็๲หุ้นส่วนแล้วกัน” 

        สือเจียงหย่วนบอกอย่างใจกว้าง การเปลี่ยนจากผู้จัดการมืออาชีพกลายเป็๞หุ้นส่วนนั้น ย่อมมีสถานะและตำแหน่งที่ต่างกัน คังอิงยินดีอย่างมาก

        เงินกู้! การขอเงินกู้จากธนาคารเป็๲สิ่งที่ผู้ประกอบการชอบทำมากที่สุด ใช้เงินคนอื่นเพื่อทำให้ตัวเองร่ำรวย ช่างเป็๲อะไรที่ยอดเยี่ยมเสียจริง!

        คนรวยจริงๆ นั้นมักจะหมุนเวียนเงินทุนของตนอยู่เสมอ ไม่เคยได้ยินว่าคนรวยจะนำเงินก้อนโตไปฝากธนาคารเพื่อกินดอกเบี้ย

        เดิมทีสือเจียงหย่วนคิดว่าคังอิงจะต้องกดดันแน่ๆ แต่กลับไม่คิดว่าคังอิงจะดีใจที่ได้เป็๲หนี้ เธอกล่าวอย่างยินดีว่า “ถ้ากู้เงินได้ ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะ คุณคิดว่าจะกู้เงินได้เท่าไหร่คะ?”

        “ก่อนหน้านีผมได้ยินว่ามีกองทุนสนับสนุนผู้ประกอบการรุ่นหนุ่มสาว สามารถกู้เงินได้ถึงสองแสนหยวนโดยไม่คิดดอกเบี้ย” สือเจียงหย่วนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าว “ถ้ายังไม่พอ เดี๋ยวผมไปหายืมจากที่อื่นมาอีกสักแสนหยวนน่าจะได้”

        พอสือเจียงหย่วนพูดแบบนี้ คังอิงก็รู้สึกสบายใจขึ้น

        เธอมองออกว่าสือเจียงหย่วนคงใช้เส้นสายจากครอบครัวของป้ารองในอำเภอหลี่ว์แห่งนี้ ป้ารองของเขามีบ้านที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันในเขตชานเมือง แล้วยังสร้างบ้านไว้ในตัวเมือง คิดว่าหล่อนคงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

        แต่อย่างไรเสียสือเจียงหย่วนไม่ชอบพูดถึงภูมิหลังของครอบครัวตัวเอง คังอิงจึงไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม ขอเพียงแค่พวกเขามีความคิดเห็นที่ตรงกัน และสามารถแก้ปัญหาต่างๆ ไปด้วยกันได้ก็พอแล้ว

        หลังจากที่ทั้งสองคนพูดคุยกันจนเข้าใจ พวกเขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาทันที พวกเขาชนกระป๋องเบียร์กันอีกครั้ง คังอิงจิบเบียร์ไปเล็กน้อยตามความเคยชิน ส่วนสือเจียงหย่วนดื่มเบียร์ที่เหลือรวดเดียวจนหมดกระป๋อง 

        จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหยิบเบียร์จากตู้เย็นในห้องครัวอีกสองกระป๋องมาวางไว้ตรงหน้าคังอิงพลางกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “อย่ามองว่าคุณดื่มช้า แต่ปริมาณโดยรวมควรจะเท่ากัน”

        คังอิงส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า “ฉันขอแค่กระป๋องเดียวก็พอ ส่วนคุณจะดื่มเท่าไหร่ก็ตามใจคุณเลย ฉันไม่รู้ด้วยว่าคุณดื่มเก่งขนาดไหน”

        สือเจียงหย่วนงุนงง เขาแค่อยากชวนคังอิงดื่มให้มากขึ้นอีกหน่อย ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี เพียงแต่รู้สึกว่าถ้าดื่มด้วยกันก็ควรดื่มให้มากหน่อย ถึงจะคุยกันได้อย่างสนุกสนาน

        สือเจียงหย่วนรู้สึกว่าเขาไม่ได้มองคังอิงเป็๞ผู้หญิงสวย อืม ใช่ เขาไม่ได้มองว่าคังอิงเป็๞ผู้หญิงสวย… แต่ไม่คิดว่าคังอิงจะปฏิเสธเขาอย่างไม่ใยดี

        สือเจียงหย่วนรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย เมื่อครู่ตอนที่พวกเขากำลังคุยเ๱ื่๵๹การเช่าห้างสรรพสินค้า บรรยากาศก็ยังดีอยู่เลย ทำไมพอเธอได้สิ่งที่๻้๵๹๠า๱แล้วถึงได้ทำเหมือนข้ามแม่น้ำแล้วรื้อสะพานแบบนี้ [2]?

        แต่พอเห็นคังอิงปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ เขาก็โกรธเธอไม่ลง

        คังอิงรู้สึกว่าการดื่มเหล้าก็เหมือนกับการดูนิสัยคน คืนนี้เธอสามารถสังเกตนิสัยของสือเจียงหย่วนผ่านการดื่มได้

        หากสือเจียงหย่วนเป็๞คนที่ติดเหล้า หรือพอเมาแล้วชอบพูดจาเหลวไหล ทำตัวไม่เหมาะสม คังอิงคงไม่ร่วมงานกับเขาในระยะยาว หลังจากที่เธอหาเงินได้แล้ว เธอก็จะถอนตัว

        มิฉะนั้นแล้วตามความคิดของสือเจียงหย่วนเมื่อครู่ หากการลงทุนของพวกเขาต้องกู้เงินในชื่อของเธอ แบบนี้เธอก็จะเปลี่ยนสถานะจากผู้จัดการมืออาชีพกลายเป็๲หุ้นส่วนคนหนึ่ง แบบนั้นย่อมต้องร่วมงานกันระยะยาวอย่างแน่นอน อย่างน้อยๆ ก่อนที่เธอจะใช้หนี้หมด เธอก็ไม่อาจถอนตัวจากห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ได้

        เชิงอรรถ

        [1] เจียงไท่กงตกปลา ใครอยากติดเบ็ดก็ติดไป เป็๲สุภาษิตจีนโบราณ หมายถึง การทำบางสิ่งโดยมีเจตนาแอบแฝง คนที่จะตกเป็๲เหยื่อก็คือคนที่ยินยอมพร้อมใจเอง

        [2] ข้ามแม่น้ำแล้วรื้อสะพาน เป็๞สำนวนจีน หมายถึง ไม่ให้ความสำคัญกับคนหรือสิ่งนั้นๆ อีกหลังจากได้ผลประโยชน์ที่๻้๪๫๷า๹แล้ว