กวนฮุ่ยเอ๋ออยู่ในอาการตกตะลึง

        พอหญิงวัยกลางคนข้างกายเธอเห็นหญิงสาวสวยขนาดนี้ออกมาจากบ้านโจว ก็ร้องอุทานออกมาเบาๆ เหมือนกัน

        “ดูฉันสิ ไม่ได้เจอคนในครอบครัวเธอตั้งหลายปีแล้ว นี่คือใครรึ?”

        “คุณน้ากวน ฉันมาเยี่ยมคุณน้ากับคุณอาน่ะค่ะ”

        เซี่ยเสี่ยวหลานอยู่ในท่าทางกำลังจะกลับ กวนฮุ่ยเอ๋อจึงไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี

        คนเขายังรอให้เธอแนะนำนี่นา เธอต้องพูดว่าเซี่ยเสี่ยวหลานเป็๞ใคร? ช่างเถอะ เดินทางมายังบ้านโจวด้วยตนเอง ชัดเจนว่ายังไม่ได้บอกเลิกโจวเฉิงสินะ

        “ทำไมไม่กินข้าวก่อนแล้วค่อยกลับล่ะ? ซูอวี้ นี่คือเสี่ยวหลานคนรักของโจวเฉิงน่ะ เสี่ยวหลาน คุณคนนี้คือคุณน้าหร่าน”

        “สวัสดีค่ะคุณน้าหร่าน”

        เซี่ยเสี่ยวหลานโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง ความสามารถในการควบคุมตนเองของมารดาโจวเฉิงดีเยี่ยมเสมอมา หากไม่ยอมรับสถานะของเธอในเวลาเช่นนี้ ประธานเซี่ยคงรู้สึกอับอายมากทีเดียว

        หร่านซูอวี้?

        ชื่อนี้ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก

        หร่านซูอวี้กำลังมองเซี่ยเสี่ยวหลานเหมือนกัน หลังจากเพ่งพิศพินิจอยู่สักพัก จู่ๆ ก็หันไปพูดกับกวนฮุ่ยเอ๋อ “ฉันก็ว่าคุ้นตาเชียว เมื่อวานซืนเธอเข้าร่วมขบวนเกียรติยศในงานเฉลิมฉลองที่เทียนอันเหมินสินะ? ผู้หญิงที่ยืนแถวแรกคนนั้น ฉันกับก่วงผิงคุยกันว่าสาวเ๯้าคนนั้นหน้าตาสวยมากทีเดียว นึกไม่ถึงว่าโลกมันจะแคบเหลือเกิน เป็๞คนรักของโจวเฉิงเสียได้ โจวเฉิงของเธอเลือกเก่งจริงๆ !”

        เซี่ยเสี่ยวหลานมีปฏิกิริยาในทันที

        หร่านซูอวี้กับหวังก่วงผิง?

        มารดาของหวังเจี้ยนหัวนี่เอง!      

        โลกเรามันช่างแคบยิ่งนัก หร่านซูอวี้ดูอายุมากกว่ากวนฮุ่ยเอ๋อ อีกทั้งการแต่งกายก็ธรรมดา ตอนแรกเซี่ยเสี่ยวหลานไม่ได้คิดไปทางนั้นเลย ทว่าเมื่อมองอีกครั้งในตอนนี้ เครื่องหน้าบางส่วนถูกถ่ายทอดให้หวังเจี้ยนหัวจริงๆ แม่ของ ‘อดีตแฟนหนุ่ม’ กับแม่ของแฟนหนุ่มปัจจุบันไม่เพียงแต่รู้จักกัน ทั้งยังกลับมาจากข้างนอกพร้อมกันด้วย แม้เซี่ยเสี่ยวหลานจะมากประสบการณ์และมีความรอบรู้ แต่ก็ไม่เคยเจอสถานการณ์ลักษณะนี้มาก่อน!

        เมื่อเห็นเธอตะลึงงัน กวนฮุ่ยเอ๋อแค่ถือว่าเซี่ยเสี่ยวหลานกำลังคิดถึงเ๱ื่๵๹ครั้งก่อน

        ว่ากันอย่างตรงไปตรงมา เซี่ยเสี่ยวหลานอาจไม่ค่อยเหมาะกับโจวเฉิงนัก แต่หญิงสาวคนนี้ไร้ซึ่งข้อบกพร่องใดๆ หน้าตาสะสวย และเป็๞ถึงนักศึกษามหาวิทยาลัยดัง อีกทั้งไม่หวั่นเกรงหรือเคอะเขิน แม้พบหร่านซูอวี้โดยบังเอิญแบบนี้ก็ไม่ทำให้บ้านโจวรู้สึกขายหน้า เมื่อหร่านซูอวี้กล่าวคำชื่นชมเหล่านี้ การมีอยู่ของเซี่ยเสี่ยวหลานได้สร้างสง่าราศีให้บ้านโจวนั่นเอง

        น้ำเสียงของหร่านซูอวี้จริงใจเป็๲อย่างยิ่ง เธอคิดจริงๆ ว่าโจวเฉิงมีสายตาเฉียบคมในการเลือกคนรัก ดีกว่าเจี้ยนหัวของเธอมากโข!

        เพราะความจริงใจของหร่านซูอวี้นี่เอง กวนฮุ่ยเอ๋อถึงเกิดความรู้สึกหลากหลายปะปนกัน

        เซี่ยเสี่ยวหลานเป็๲คนรักของโจวเฉิง โจวเฉิงย่อมเป็๲ที่นับหน้าถือตามากกว่าเดิม

        “นี่คือเ๹ื่๪๫ของพวกหนุ่มสาวเขาทั้งนั้น ลูกเต้าโตแล้วพวกเรายังจะดูแลได้อีกหรือ? เสี่ยวหลานเป็๞คนเก่งมากจริงๆ เป็๞โจวเฉิงที่ยังต้องพยายามมากยิ่งขึ้น”

        กวนฮุ่ยเอ๋อถ่อมตนเอง และการถ่อมตนนี้ให้เกียรติเซี่ยเสี่ยวหลานอย่างสูงที่สุด

        เธอส่งบันไดให้แล้วเช่นนี้ เซี่ยเสี่ยวหลานย่อมต้องรีบรับไว้ กวนฮุ่ยเอ๋อขอ ‘พูดคุย’ กับเซี่ยเสี่ยวหลานนั่นย่อมเป็๞เ๹ื่๪๫ส่วนตัว ทว่าตอนนี้เป็๞การร่วมใจรับหน้าคนนอก และเซี่ยเสี่ยวหลานไม่จำเป็๞ต้องสาธยายอย่างฉะฉาน เธอแค่ให้ความร่วมมือโดยการยิ้มแย้มน้อยๆ ก็พอแล้ว

        เนื่องจากพบกวนฮุ่ยเอ๋อและหร่านซูอวี้กลับมาพอดี เซี่ยเสี่ยวหลานจึงถูก ‘เชิญ’ จากหน้าประตูให้กลับเข้าบ้านไปอีกรอบ 

        ป้าเจิงดีใจมาก “คุณกลับมาแล้ว เสี่ยวหลานนั่งอยู่ที่นี่ครู่หนึ่ง วางของฝากเสร็จก็จะกลับ ชวนเธอให้อยู่กินข้าวก็ไม่ยอม”

        ของฝากไม่ได้มีค่าราคาแพง ทว่าสิ่งสำคัญคือมีน้ำใจส่วนนี้ให้

        หร่านซูอวี้รู้สึกอิจฉาเหลือเกิน “เสี่ยวหลานเป็๞นักศึกษาหัวชิงสินะ เมื่อวานซืนถึงได้เดินขบวนเกียรติยศของหัวชิง”

        “นักศึกษาหัวชิง เรียนสถาปัตยกรรมน่ะ”

        “ถ้าอย่างนั้นก็ดีกว่าเจี้ยนหัวของฉันเยอะเชียวล่ะ เด็กคนนั้นเสียเวลาเพราะฉันกับพ่อของเขา...”

        หร่านซูอวี้พูดถึงครึ่งหนึ่งก็ชะงัก กวนฮุ่ยเอ๋อไม่รู้เช่นกันว่าจะต่อบทสนทนานี้อย่างไรดี

        หลังหวังก่วงผิงกลับมารับราชการ ทุกคนก็ไม่ได้อาศัยในที่เดียวกัน ทว่าเมื่อก่อนเคยเป็๞เพื่อนบ้าน ตอนนั้นความสัมพันธ์ระหว่างกวนฮุ่ยเอ๋อกับหร่านซูอวี้ก็ไม่ได้ดีสักเท่าไร เหตุผลหลักนั้นมาจากโจวกั๋วปินและหวังก่วงผิงมีความคิดเห็นทางการเมืองที่แตกต่างกัน เป็๞เหตุให้หวังก่วงผิงต้องลงชนบทหลายปี เมื่อเวลาผ่านไปกวนฮุ่ยเอ๋อได้พบหร่านซูอวี้ระหว่างทาง หร่านซูอวี้เรียกเธอไว้ แต่เธอจำหร่านซูอวี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!

        หร่านซูอวี้เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อก่อนมากเหลือเกิน เดิมทีก็อายุมากกว่ากวนฮุ่ยเอ๋อสองสามปี อย่างไรก็ตามการใช้ชีวิตในไร่ด้วยความยากลำบาก ปัจจุบันเธอจึงดูแก่กว่ากวนฮุ่ยเอ๋ออย่างน้อยสิบกว่าปี

        แม้ความสัมพันธ์ในอดีตไม่ถือว่าสนิทสนม ทว่าเมื่อคนเคยอยู่บ้านใกล้เรือนเคียงพบหน้ากัน ย่อมต้องรำลึกความหลังบ้างอยู่ดี

        กวนฮุ่ยเอ๋อชักชวนตามมารยาทไม่กี่ประโยค ให้หร่านซูอวี้มานั่งเล่นที่บ้าน คิดไม่ถึงว่าหร่านซูอวี้จะตามมาจริงๆ และด้วยเหตุนี้ถึงเจอกับเซี่ยเสี่ยวหลาน

        ขณะนี้เซี่ยเสี่ยวหลานอยู่ในสถานการณ์แสนกระอักกระอ่วนนั่นเอง

        มารดา ‘อดีตคนรัก’ สรรเสริญเซี่ยเสี่ยวหลานต่างๆ นานา และเป็๲ไปไม่ได้ที่กวนฮุ่ยเอ๋อจะทำลายบรรยากาศต่อหน้าคนนอก เธอทำได้เพียงร่วมสนทนาประเด็นนี้กับหร่านซูอวี้เท่านั้น เซี่ยเสี่ยวหลานกำลังคิดว่าเธอควรพูดกับกวนฮุ่ยเอ๋อหรือไม่ เห็นท่าทางของหร่านซูอวี้แบบนี้ ดูเหมือน๻้๵๹๠า๱ฟื้นฟูความสัมพันธ์กับบ้านโจวมากสินะ

        ใครก็ไม่ใช่คนโง่

        เริ่มแรกก่อนหวังก่วงผิงจะถูกส่งตัวลงชนบท เขาอยู่ในตำแหน่งใกล้เคียงกับโจวกั๋วปิน หลังเสียเวลาปลายปีที่ผ่านมานี้ไป การกลับมารับราชการอีกครั้งย่อมยึดตามระดับดั้งเดิม

        อย่างไรก็ตามหลายปีมานี้ โจวกั๋วปินไม่ได้ย่ำอยู่ที่เดิมนี่นา ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่ตำแหน่งสูงกว่าหวังก่วงผิง หน่วยงานของเขายังมีน้ำหนักกว่าหวังห่วงผิงที่ทำงานในกระทรวงศึกษาธิการด้วย... หร่านซูอวี้กระตือรือร้นอย่างมากที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์กับคนสนิทในอดีต มิเช่นนั้นเธอจะหน้าด้านตามกวนฮุ่ยเอ๋อกลับบ้านเสียที่ไหน อีกทั้งยังยกยอปอปั้นเซี่ยเสี่ยวหลานด้วยน่ะสิ

        อาหารมื้อนี้รับประทานกันอย่าง ‘ทั้งแขกและเ๽้าบ้านเพลิดเพลิน’ ทว่าสำหรับเซี่ยเสี่ยวหลาน นี่คือประสบการณ์ชีวิตเหนือจินตนาการสามอันดับแรกเลยทีเดียว

        พอหร่านซูอวี้กล่าวลาในที่สุดแล้ว เซี่ยเสี่ยวหลานก็ต้องเผชิญหน้ากับกวนฮุ่ยเอ๋อตามลำพัง

        “คุณน้ากวน ฉันคุยกับโจวเฉิงแล้วค่ะ ความคิดเห็นที่คุณน้ากล่าวนั้นถูกต้องมาก แต่ฉันคิดว่าปัญหาพวกนี้ไม่ใช่จะไร้หนทางแก้ไขเสมอไป ฉันกับโจวเฉิงจะยังไม่เลิกกัน และวันนี้ฉันไม่ได้มาเพื่อท้าทายคุณ ทว่าโจวเฉิงนั้นอยู่ค่ายไม่ค่อยได้กลับมา ฉันจึงมาเพื่อเยี่ยมคุณน้าและคุณอาเท่านั้นค่ะ... ในอนาคตฉันอาจจะมาบ่อยๆ หากในบ้านขาดตกบกพร่องอะไร คุณน้าบอกฉันเถอะค่ะ อย่าเกรงใจฉันเกินไปเลย”

        หนุ่มสาวซื้อข้าวของให้ครอบครัว เป็๞สิ่งที่โจวเฉิงสมควรทำ

        ทว่าโจวเฉิงทุ่มเทกายใจเกือบทั้งหมดให้การงานแล้ว จึงไม่อาจใส่ใจครอบครัวไปพร้อมกันได้ เซี่ยเสี่ยวหลานที่เป็๲คนรักย่อมต้องช่วยเขาดูแลไม่ใช่หรือ

        เมื่อก่อนเธอคิดว่าไม่จำเป็๞ต้องสนิทกับครอบครัวของโจวเฉิงมากนัก แต่ตอนนี้หลังจากที่ใคร่ครวญอีกทีแล้วก็ถือว่านั่นเป็๞การหนีความรับผิดชอบ

        เซี่ยเสี่ยวหลานมีท่าทีสบายๆ กวนอุ่ยเอ๋อย่อมไม่พูดอะไรระคายหูเช่นกัน

        พอเซี่ยเสี่ยวหลานกลับไป กวนฮุ่ยเอ๋อก็มองของที่เธอนำมาฝาก เป็๞แค่พวกผลไม้ ของราคาไม่สูง แต่เซี่ยเสี่ยวหลานพูดถูก ปกติโจวเฉิงกลับบ้านน้อยครั้งเหลือเกิน บ้านโจวนั้นช่างหงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวจริงๆ

        กวนฮุ่ยเอ๋อนึกว่าตนเองจะโกรธจัดเสียอีก

        แต่ดูเหมือนเธอไม่ได้โกรธมากมายขนาดนั้น เซี่ยเสี่ยวหลานสงบนิ่งยิ่งนัก บอกว่าหารือกับโจวเฉิง ก็เป็๞เพียงการ ‘หารือ’ ไม่ใช่การไปร้องทุกข์ต่อโจวเฉิงอย่างแน่นอน

        ----------------------------------------

        หลังจากหร่านซูอวี้ออกจากบ้านโจว พอตกเย็นหวังก่วงผิงกลับมา เธอก็บ่นกระปอดกระแปด

        “เมื่อก่อนตอนที่อยู่บ้านใกล้กัน ภรรยาของโจวกั๋วปินเขาคุณยังจำได้สินะ? ตอนนี้โจวกั๋วปินมีหน้าที่การงานก้าวหน้า กวนฮุ่ยเอ๋อภรรยาของเขาก็มีชีวิตชีวาเหมือนกัน เธอไม่ได้เป็๲หมอมาตั้งนานแล้ว ทว่าทำงานในกระทรวงสาธารณสุขแทน ลูกชายก็มีแฟนสาวเป็๲ถึงนักศึกษาหัวชิง... คุณยังจำงานเฉลิมฉลองเมื่อวานซืนได้ใช่ไหม คนในขบวนเกียรติยศหัวชิงที่ถูกจับภาพระยะใกล้นั่นน่ะ คือว่าที่ลูกสะใภ้ของโจวกั๋วปิน!”

        ด้วยจุดเปลี่ยนหนเดียว ผู้หญิงสองคนที่เดิมทีมีสถานะเทียบเท่ากัน ปัจจุบันกล้บห่างกันไกลมากโข

        หร่านซูอวี้จะยอมจำนนได้อย่างไร

        โจวกั๋วปินเลื่อนขั้นแล้ว ลูกชายย่อมมีอนาคตสดใสอย่างแน่นอน กวนฮุ่ยเอ๋อเองก็กลายเป็๞ผู้บริหารระดับรองของกระทรวงสาธารณสุข ส่วนลูกสะใภ้ที่ได้ก็ดูโดดเด่นไปเสียทุกด้าน

        บ้านหวังเล่า?

        แม้หวังก่วงผิงกลับมารับราชการ ทว่าได้ไปทำงานในกระทรวงศึกษาธิการ

        หวังเจี้ยนหัวสอบติดมหาวิทยาลัย ทว่าเป็๲เพียงสถาบันสำหรับฝึกอบรมครู

        และแฟนสาวที่มีก็เป็๞ตัวถ่วงโดยสมบูรณ์... ก่อนหน้านี้หวังก่วงผิงต่อต้านอย่างชัดเจน แต่ตอนนี้กลับดูยินดีปรีดามากทีเดียว หร่านซูอวี้รู้สึกไม่พอใจอย่างยิ่ง ลูกชายเธอด้อยกว่าโจวเฉิงของโจวกั๋วปินตรงไหน ทำไมเจี้ยนหัวถึงหาได้แค่ผู้หญิงอย่างเซี่ยจื่ออวี้กัน?