“สังหารข้า? ช่างน่าขัน คนอย่างเ้าไหนเลยจะมีกำลังมาสังหารข้าได้?”
ซือถูคงกล่าวอย่างเหยียดหยาม
“เ้าหนุ่ม ดูจากท่าทางของเ้าแล้วเห็นทีคงจะมีสมบัติเก็บซ่อนเอาไว้จริงสินะ? ส่งมอบมันออกมา แล้วข้าจะไว้ชีวิตเ้า”
อินเหมี่ยนกล่าวอย่างเ็า
ในอดีตตระกูลอินของพวกเขาเคยได้รับวิชาการหลอมศพจากวังโบราณจิ่วซานมาก่อน แต่สิ่งที่พวกเขาได้รับมานั้นมีเพียงการหลอมศพให้กลายเป็หุ่นเชิดเกราะทองเท่านั้น ส่วนในระดับที่สูงกว่าหุ่นเชิดเกราะทองพวกเขายังไม่ได้รับมา ซึ่งพวกเขาก็พยายามจะค้นหามันมาโดยตลอด เพียงแต่ภายในวังโบราณจิ่วซานนั้นอันตรายเกินไป ทั้งยังมีค่ายกลติดตั้งอยู่เป็จำนวนมาก ครั้งที่สองที่พวกเขาเข้าไปค้นหามัน พวกเขาต้องพบเจอสูญเสียเป็อย่างมาก
“ตระกูลอิน อย่าได้กระทำตัวเกินเลยนัก หากคิดจะแตะต้องเขา เกรงว่าพวกเ้าคงต้องถามข้าหูเถี่ยหนิ่วผู้นี้เสียก่อน”
หูเถี่ยหนิ่วตวาดอย่างเ็าพร้อมกับออกไปยืนขวางเด็กหนุ่มเอาไว้
ชายผู้นี้ให้ความสำคัญกับมิตรภาพเป็อย่างยิ่ง มู่เฟิงเคยช่วยเหลือเขา ดังนั้นในสถานการณ์นี้เขาย่อมเต็มใจที่จะปกป้องมู่เฟิง
“ยังมีข้าอีกคน”
ซานเหล่าเอ้อก้าวออกมาพร้อมกับขวานในมือ การกระทำของอีกฝ่ายทำให้มู่เฟิงประหลาดใจมาก
ข่งย่วนและข่งเซวียนเอ๋อร์เองต่างก็ก้าวออกมายืนข้างมู่เฟิงด้วยเช่นกัน
หลังจากได้เห็นท่าทีของพวกเขาทั้งสี่คน มู่เฟิงก็รู้สึกประทับใจเป็อย่างยิ่ง ในทางกลับกัน โหวโซ่วและคนอื่นๆ ที่เหลือต่างก็พากันนิ่งเงียบ ดวงตาของโหวโซ่วยังคงฉายแววของความโลภออกมา
ภายใต้สถานการณ์นี้เช่นสามารถบอกว่าได้ใครเป็มิตรแท้
“หูเถี่ยหนิ่ว ซานเหล่าเอ้อ พวกเ้าคิดจะเป็ปรปักษ์กับตระกูลอินของเราอย่างนั้นหรือ?”
ผู้าุโของตระกูลอินกล่าวด้วยสีหน้าเ็า
ทั้งสองคนล้วนเป็ชาวยุทธ์ที่ขึ้นชื่อในเมืองจิ่วซาน พวกเขาใช้ชีวิตอย่างคนไม่กลัวตายมาโดยตลอด
“น้องเฟิงเย่มีบุญคุณช่วยชีวิตข้า นิสัยของข้าหูเถี่ยหนิ่วเป็เช่นไร คาดว่าพวกเ้าเองก็คงจะรู้ดี”
หูเถี่ยหนิ่วกล่าวอย่างเ็าเช่นกัน
“ข้าด้วย ถึงแม้ว่าเหลาจื่อจะไม่เต็มใจยอมรับเขาเป็พี่ใหญ่ แต่เขาก็เคยช่วยชีวิตของข้ามาก่อน”
ซานเหล่าเอ้อกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ขอบคุณท่านทั้งสอง เื่ในวันนี้ข้าจะนับเป็บุญคุณอย่างแน่นอน”
มู่เฟิงกล่าวกับพวกเขาอย่างจริงใจ
“เอาละ เช่นนั้นข้าจะคอยดูว่าพวกเ้าจะปกป้องเขาอย่างไร”
ผู้าุโตระกูลอินหัวเราะอย่างมีโทสะ จากนั้นเขาก็โบกมือออกมา
“ฆ่ามัน!”
“ฆ่ามัน…!”
เมื่อสิ้นเสียงออกคำสั่ง ผู้ฝึกยุทธ์ระดับจื่อฝู่หลายสิบคนของตระกูลอินก็ตบฝ่ามือลงไปบนโลงศพเพื่อเรียกหุ่นเชิดของตนออกมา จากนั้นพวกเขาก็ควบคุมหุ่นเชิดเ่าั้ให้โจมตีอีกฝ่ายทันที
“ตายเสีย!”
หูเถี่ยหนิ่วถือดาบเล่มใหญ่เอาไว้ในมือ ร่างกายของเขาพลันะเิพลังกังหยวนสีทองออกมา ก่อนจะพุ่งเข้าไปต่อสู้กับศิษย์ตระกูลอินอย่างรวดเร็ว
“ย๊าก!”
ซานเหล่าเอ้อแผดเสียงคำรามออกมาเช่นกัน พลังกังหยวนถูกหลั่งไหลออกมาปกคลุมไปทั่วร่างกาย เขาถือขวานกระโจนเข้าใส่อีกฝ่ายทันที
ด้านข่งย่วนกับข่งเซวียนเอ๋อร์เองก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน
หอกจื่อเหลยที่ถูกห่อหุ้มเอาไว้ด้วยพลังสายฟ้าสีม่วงปรากฏขึ้นในมือของมู่เฟิงโดนพลัน และในเวลาเดียวกันนั้นเด็กหนุ่มก็ส่งพลังปราณเข้าไปยังร่างของหุ่นเชิดซู่เหลียนด้วย ทำให้นางเริ่มขยับร่างกายพุ่งออกไปสังหารศิษย์ตระกูลอินพร้อมกัน
พรึ่บ! พรึ่บ!
หุ่นเชิดเกราะเหล็กสองตนพุ่งทะยานเข้าหามู่เฟิง เด็กหนุ่มแผดเสียงคำรามพร้อมกับกวาดคมหอกออกไปเบื้องหน้า คมมีดสายฟ้าเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นก่อนจะพุ่งทะลวงไปยังร่างของหุ่นเชิดทันที
ฉัวะ!
ใบมีดสายฟ้าอันทรงพลังเล่มนั้นพุ่งตัดศีรษะของหุ่นเชิดจนหุ่นเชิดตัวนั้นถูกทำลายอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเด็กหนุ่มก็แทงคมหอกในมือไปยังหุ่นเชิดอีกตัว พลังสายฟ้าจากตัวหอกสามารถขจัดพลังหยินได้โดยตรง ทำให้หุ่นเชิดถูกทำลายไปอย่างง่ายดาย ก่อนที่มู่เฟิงจะสะบัดดรรชนีนิ้วทั้งสองออกไปยังทิศทางหนึ่ง เขาปล่อยลำแสงสีทองให้พุ่งทะลวงศีรษะของหุ่นเชิดอีกสองตัว และสามารถทำลายกำลังของศัตรูไปได้อย่างรวดเร็ว
ฉัวะ!
ทางด้านซู่เหลียนก็กำลังกางกรงเล็บอันแหลมคมออกมา ร่างของนางเคลื่อนกายไปยังศิษย์ผู้หนึ่งของตระกูลอินด้วยความเร็วสูง พร้อมกับตวัดกรงเล็บออกไปฉีกกระชากร่างของอีกฝ่ายทันที
“อ๊าก…!”
ศิษย์ตระกูลอินหวีดร้องออกมาดังลั่น ลำคอของเขาถูกกรงเล็บของซู่เหลียนตวัดผ่านจนศีรษะขาดกระเด็น ทำให้เสียงนั้นขาดห้วงหายไปกลางอากาศ
ทว่าทันใดนั้นหุ่นเชิดเกราะเหล็กก็ฟันดาบมาทางซู่เหลียนอย่างรวดเร็ว คมดาบนั้นเฉือนเข้าที่ศีรษะของซู่เหลียนอย่างแรง
แกร๊ง…!
แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับเป็เสียงกระทบกันของโลหะที่ดังออกมาแทน พร้อมกับที่คมดาบเล่มนั้นหักลงในทันที! ส่วนซู่เหลียนกลับไม่เป็อะไรเลยแม้แต่น้อย!
เมื่อซู่เหลียนโบกมือ กระบี่ยาวสีดำก็พลันปรากฏขึ้นในมือของนาง จากนั้นนางก็ตวัดกระบี่ไปยังร่างของหุ่นเชิดตัวนั้นจนขาดออกเป็สองส่วนราวกับเต้าหู้
“นั่นมัน...หุ่นเชิด!”
เมื่อเห็นภาพนี้ผู้าุโทั้งสี่คนของตระกูลอินต่างก็รู้สึกตื่นตะลึงขึ้นมาโดยพลัน จากนั้นพวกเขาก็รู้สึกยินดีเป็อย่างยิ่ง
“หรือว่าเ้าเด็กนั่นจะได้รับสมบัติจากวังโบราณจิ่วซานมาจริงๆ เขาต้องได้รับมรดกนั่นมาแน่!”
ผู้าุโของตระกูลอินกล่าวอย่างตื่นเต้น
“ทุกคนขวางหูเถี่ยหนิ่ว ซานเหล่าเอ้อและสตรีสองคนนั้นเอาไว้ อินเหมี่ยน เ้าไปสังหารเ้าเด็กนั่นแล้วแย่งชิงมรดกนั่นมา!”
หนึ่งในผู้าุโของตระกูลอินรีบสั่งการอย่างรวดเร็ว
“วางใจเถอะ เ้าเด็กนั่น ข้าจะสังหารมันเอง!”
อินเหมี่ยนแสดงท่าทีโเี้ออกมา
ผู้าุโระดับหนิงกังสามคนทะยานตัวออกไปขวางหูเถี่ยหนิ่วกับซานเหล่าเอ้อ ส่วนอินเหมี่ยนก็พุ่งตัวเข้าไปหามู่เฟิง
อีกมุมหนึ่งที่ไกลออกไป เว่ยอี้อวิ๋นและคนอื่นๆ กำลังเฝ้าดูสถานกาณ์อย่างเฉยชา
“เหตุใดพวกเราถึงไม่ไปช่วยข่งย่วนกันล่ะ?”
หยางฉานและข่งย่วนนั้นมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน นางจึงเอ่ยถามขึ้น
“หึ ทำไมต้องช่วย? ที่นี่คืออาณาเขตของตระกูลอิน หากเ้าเด็กนั่นคิดจะเก็บสมบัติเอาไว้เอง เขาก็สมควรจะถูกสังหารแล้ว”
ซือถูคงแค่นเสียงออกมาอย่างเ็า
“ข่งย่วนเป็คนเข้าไปแทรกแซงเื่นี้เอง ดังนั้นพวกเราไม่จำเป็ต้องคำนึงถึงมิตรภาพของศิษย์ร่วมสำนัก”
เว่ยอี้อวิ๋นกล่าวอย่างแยแสเช่นกัน
หลังจากหยางฉานและโจวเหวินเฉวียนได้ยินดังนั้นแล้วก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไปอีกดี
“เ้าหนุ่ม ข้าขอถามเ้า เหตุใดเ้าจึงมีหอกเล่มนี้ได้?”
อินเหมี่ยนเดินเข้ามาพร้อมกับดาบในมือ เขาเอ่ยถามเด็กหนุ่มด้วยสีหน้าเ็า
มู่เฟิงมองอีกฝ่ายก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย “หลานชาย ทำไมล่ะ เ้าไม่รู้จักปู่ของเ้าแล้วหรือ?”
ขณะที่มู่เฟิงกล่าวใบหน้าของเขาก็เกิดการเคลื่อนไหว เพียงไม่นานรูปลักษณ์ของเขาก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
“เป็เ้า!”
เมื่อเห็นภาพนี้สีหน้าของอินเหมี่ยนก็เปลี่ยนเป็แค้นเคืองขึ้นมาทันที
“เ้าหนุ่ม ในที่สุดเ้าก็เปิดเผยตัวออกมาแล้ว ฮ่าๆ นับว่า์ยังมีตา ถึงได้ส่งตัวเ้ากลับมาอยู่ตรงหน้าข้าอีกครั้ง วันนี้ข้าจะใช้ดาบเล่มนี้ทรมานเ้าให้ตาย”
อินเหมี่ยนแสยะยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
“คิดจะสังหารข้า เกรงว่าเ้าจะไม่มีคุณสมบัติมากพอนะ”
มู่เฟิงชี้หอกไปทางเขาพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา ภายในใจของเด็กหนุ่มนั้นมีความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีเป็อย่างยิ่ง แม้ฝ่ายตรงข้ามจะเป็ยอดฝีมือระดับหนิงกังเขาก็ไม่คิดจะหวั่นเกรงเลยสักนิด
อินเหมี่ยนตบโลงศพที่อยู่ด้านหลัง หุ่นเชิดเกราะเงินของเขาพุ่งตัวออกมาพร้อมกับแผดเสียงคำรามทันที และภายใต้การควบคุมของอินเหมี่ยน หุ่นเชิดเกราะเงินตัวนั้นก็พุ่งทะยานเข้าหามู่เฟิงอย่างรวดเร็ว
‘อัสนีบาตย่ำแปดทิศ!’
มู่เฟิงแผดเสียงคำรามในใจ ฉับพลันนั้นพลังสายฟ้าอันแข็งแกร่งก็ไหลเวียนเข้าสู่เส้นลมปราณทั่วทั้งร่างของเขา เมื่อเด็กหนุ่มก้าวเท้าออกมาสี่ก้าว พลังในร่างก็เพิ่มขึ้นเป็สี่เท่าอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขาก็ตวัดหอกในมือออกไป ใบมีดสายฟ้าสายหนึ่งพลันกวาดไปทางหุ่นเชิดเกราะเงินทันที
หุ่นเชิดเกราะเงินยกแขนขึ้นไขว้กันเพื่อต้านการโจมตี ใบมีดสายฟ้าสายนั้นจึงกระแทกเข้าที่แขนของมันจนเกิดประกายไฟ ทว่ากลับไม่สามารถสร้างาแให้กับมันได้
เปรี้ยง…!
และทันใดนั้นเองหุ่นเชิดซู่เหลียนก็พุ่งตัวเข้ามาอย่างกะทันหัน นางฟันกระบี่เซวียนหยินไปทางหุ่นเชิดเกราะเงินอย่างดุดัน
ฉึบ!
พลังของกระบี่เล่มนี้ทำให้ร่างของหุ่นเชิดเกราะเงินขาดออกเป็สองส่วนได้อย่างงายดาย เห็นได้ชัดว่ากระบี่ิญญาเล่มนี้มีความคมกริบและทรงอานุภาพเป็อย่างมาก
“หุ่นเชิดเกราะเงินของข้า!”
อินเหมี่ยนหวีดร้องออกมาอย่างะเืใจ ดวงตาของเขาพลันเปลี่ยนเป็สีแดงก่ำด้วยแรงโทสะ ทันใดนั้นเขาก็ตวัดดาบไปทางมู่เฟิงอย่างรวดเร็ว ปล่อยลำแสงดาบสีดำที่ถูกอัดแน่นเอาไว้ด้วยพลังอันแข็งแกร่งจนน่าสะพรึงให้กวาดไปทางเด็กหนุ่มทันที
สีหน้าของมู่เฟิงพลันเปลี่ยนไป เขารีบแสดงก้าวปทุมเพลิงออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหลีกการโจมตี และขณะเดียวกันแผ่นยันต์สีน้ำเงินหลายแผ่นก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา ก่อนที่เขาจะขว้างมันออกไปทางอินเหมี่ยน
แน่นอนว่าอินเหมี่ยนย่อมไม่กล้าประมาท เขารีบะเิพลังกังหยวนออกมสร้างเกราะคุ้มกันร่างกาย ดาบน้ำแข็งเ่าั้จึงปะทะเข้ากับเกราะป้องกันของเขาก่อนจะสหายหายไป
แต่ทันใดนั้นซู่เหลียนกลับทะยานร่างเข้ามาพร้อมกระบี่ในมือที่พุ่งไปทางอินเหมี่ยนอย่างรวดเร็ว
อินเหมี่ยนรีบก้าวถอยหลังออกไป แน่นอนว่าเขาไม่กล้ารับมือกับกระบี่ิญญาจากหุ่นเชิดโดยตรง
“เ้าเด็กบัดซบ เ้าทำลายหุ่นเชิดของข้า ข้าจะฆ่าเ้า!”
อินเหมี่ยนแผดเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด พลังภายในร่างของเขากำลังเดือดพล่าน เพียงไม่นานพลังกังหยวนสีดำก็พลันปะทุออกมา อินเหมี่ยนรวบรวมพลังก่อนจะตบฝ่ามือขนาดใหญ่สีดำให้กวาดไปทางเด็กหนุ่มทันที