ราวกับงูเขียวปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ และขยายร่างกลายเป็งูั์ยาวกว่าสิบจั้งในชั่วพริบตา
มันบดบังท้องฟ้า ขวางทางหนีของาามารตะวันตกเอาไว้
ฟู่!!!
จากนั้นเปลวเพลิงสีเขียวเข้มพลันพวยพุ่งออกมาจากปาก ทำให้ร่างของาามารตะวันตกที่กำลังพุ่งขึ้น้าร่วงหล่นกลับลงไปด้านล่างดังเดิม
“บ้าเอ๊ย เสอฮวาฮวา เ้าเบื่อหน่ายชีวิตแล้วหรืออย่างไร”
าามารตะวันตกโดนเปลวเพลิงพุ่งเข้าใส่จนร่วงหล่นลงไป ทำให้อารมณ์เสียเป็อย่างมากจึงะโด่าออกไป
“ถูกต้องแล้ว ข้าเบื่อหน่ายชีวิตเหลือเกิน สังหารอาจารย์ข้าไปแล้ว ความแค้นนี้ควรได้รับการชำระแล้วหรือเปล่า”
“อาจารย์เ้าหาเื่ใส่ตัว เ้าอยากแก้แค้น ข้าจะเล่นกับเ้าเอง”
าามารตะวันตกโกรธขึ้นมาแล้ว คนจากสำนักจตุรเทพเข้ามาเขายังไม่โกรธ แต่เสอฮวาฮวาเข้าแทรกแซงทำให้เขาทนไม่ไหวแล้ว
สำนักนาคาในหุบเขาสุขาวดีมีชื่อเสียงไม่ดีมาตลอด เมื่อสิบปีก่อน าานาคาาุโจากสำนักนาคา้าเพิ่มพลังให้ตนเอง จึงกลืนกินแมวป่าขั้นเจ็ดที่าเ็ตัวหนึ่งเข้าไป แม้จะสังหารแมวป่าตายไปแล้ว แต่จิตสำนึกของแมวป่ายังไม่แตกสลายไป จึงค่อยๆ เข้าควบคุมร่างกายของาานาคาาุโทีละน้อย
สุดท้ายแล้วาานาคาาุโก็โดนควบคุม เจอใครในหุบเขาสุขาวดีก็ไล่ล่าสังหารไปเสียหมด ด้วยพลังที่น่ากลัวของเขาจึงหาคู่ต่อสู้ได้ยากในหุบเขาสุขาวดี
คนที่ตายด้วยน้ำมือของเขามากมายนับไม่ถ้วน
สุดท้ายแล้วาามารตะวันตกจึงลงมือสังหาราานาคาาุโตายไป ซึ่งต้องแลกด้วยอาการาเ็หนักของตนเอง
หลังจากนั้นสำนักนาคาและาามารตะวันตกก็ไม่ลงรอยกันอีกเลย กลายเป็ศัตรูคู่อาฆาตกันเรื่อยมา
าามารตะวันตกมีด้านที่เย่อหยิ่งเนื่องจากตำแหน่งาามาร เขาไม่มีทางอธิบายอะไรเพื่อแก้ต่างให้ตนเองอยู่แล้ว ส่วนสำนักนาคาทำตัวดีมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา เดิมทีคิดว่าจะปล่อยให้เป็ไปอย่างนี้ คิดไม่ถึงว่าตอนนี้สำนักนาคาจะกล้าลงมือกับเขา
“พวกเ้าทั้งสี่ได้ยินหรือเปล่า เขาจะเล่นกับพวกเราทั้งห้าคน”
เสอฮวาฮวาไม่เคยลงมือคนเดียว โดยเฉพาะตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับผู้ที่แข็งแกร่งกว่าตนเอง เขาจำเป็ต้องอยู่ในตำแหน่งที่ไม่มีทางพ่ายแพ้ เขาจึงร่วมมือกับสำนักจตุรเทพในทันที ร่างงูขนาดใหญ่ขดตัวอยู่้าและเคลื่อนที่วนไปรอบๆ พลังน่ากลัวทำให้มิติสั่นะเื
“พวกเราสู้กัน เด็กอย่างเ้าเข้ามายุ่งทำไม อยากสู้เ้าก็สู้เอง”
เทียนเซี่ยงไม่ค่อยพอใจ พวกเขาต่อสู้กันเพราะอยากสั่งสอนาามารตะวันตก ไม่ได้มีเจตนาเดียวกับเสอฮวาฮวา เขาไม่อยากถูกหลอกใช้
“ข้าทนไม่ไหวที่เห็นเ้าทำตัวน่ารังเกียจเช่นนี้ อยากสู้เ้าก็สู้เองเลย” อีกคนหนึ่งจากสำนักจตุรเทพกล่าว
“พวกเ้าทะเลาะกับข้าจะมีประโยชน์อะไร าามารผู้ยิ่งใหญ่ไม่แยแสพวกเราหรอก เ้าว่าถูกต้องหรือเปล่า”
ร่างกายใหญ่โตของเสอฮวาฮวาขดตัวอยู่ตรงนั้น ดวงตากลมโตราวกับกระพรวนทองแดงมองไปทางาามารตะวันตกพลางกล่าว เขารู้นิสัยของาามารตะวันตกดี ไม่ว่าจะกล่าวอะไรออกไป อีกฝ่ายไม่มีทางบอกว่าไม่
“จะสู้ก็เข้ามาพร้อมกันเลย พูดพล่ามอะไรอยู่ได้”
าามารตะวันตกไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะมาคนเดียวหรือมาห้าคน เพราะเขาเชื่อมั่นในตนเอง
“ข้าชอบที่เ้าเป็อย่างนี้ หากไม่ใช่เพราะพวกเรามีจุดยืนที่ต่างกัน ข้าคงคิดผูกมิตรกับเ้าไปแล้ว”
เสอฮวาฮวายิ้มเย็น เนื่องจากเขาบรรลุเป้าหมายของตนเองแล้ว
แม้ว่าสี่เซี่ยงจากสำนักจตุรเทพจะรู้ว่าตนเองโดนเสอฮวาฮวาหลอกใช้ แต่เมื่อได้ยินคำของาามารตะวันตก พวกเขาจึงไม่คิดอะไรอีก
จัดการให้จบเื่ไป
ขณะนี้ าามารตะวันตกยืนอยู่ตรงกลาง สี่เซี่ยงยืนล้อมอยู่สี่ด้าน ร่างกายใหญ่โตของเสอฮวาฮวาขดตัวอยู่กลางอากาศ พวกเขาต่างจ้องมองาามารตะวันตกอยู่
ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ให้ใครได้มีเวลาเตรียมตัว าามารตะวันตกซัดศาสตราวิเศษขั้นปฐีของเขาออกไปในทันที เป็มีดสั้นเล่มหนึ่ง
มีดสั้นพุ่งตรงเข้าใส่ร่างของเสอฮวาฮวาที่อยู่้า
ทว่าเสอฮวาฮวาเตรียมตัวอยู่นานแล้ว ในขณะที่อีกฝ่ายกระโจนขึ้นมา เปลวเพลิงสีเขียวเข้มพลันแผ่กระจายออกไปอย่างไร้ขอบเขต ปกคลุมตนเองไว้ทั้งด้านในและด้านนอก ด้านละสามชั้น ทั้งยังห่อหุ้มาามารตะวันตกที่กระโจนขึ้นมาแล้วเอาไว้ด้วย
สี่เซี่ยงต่างพุ่งทะยานขึ้นไป เข้าไปท่ามกลางเปลวเพลิงพร้อมๆ กัน และเริ่มสู้กับาามารตะวันตก
ไม่กล่าวไม่ได้เลยว่าสี่เซี่ยงมีความคิดเป็หนึ่งเดียวกันอย่างแท้จริง คู่ต่อสู้ของพวกเขาคือาามารตะวันตก และแม้จะโดนหลอกใช้เช่นนี้แล้ว แต่ยังพยายามต่อสู้อย่างสุดความสามารถ
ส่วนเสอฮวาฮวากลับไม่ได้เข้าร่วมในการต่อสู้นี้โดยตรง เขาใช้ร่างกายใหญ่โตของตนเองควบคุมสถานการณ์โดยรวมเอาไว้ คล้ายเป็ผู้กุมโชคชะตา และตอนนี้ผู้กุมโชคชะตากำลังควบคุมชะตาชีวิตของาามารแห่งหุบเขาสุขาวดีอยู่
บนท้องฟ้าไม่ไกลกันนัก เสิ่นเสวียนและจี๋เล่อน้อยกำลังต่อสู้กันอยู่ ท่าทางของเสิ่นเสวียนยิ่งทำให้ทุกคนที่ได้เห็นตื่นใ
อย่าเห็นว่าเสิ่นเสวียนมีท่าทีไม่แยแสอะไร แต่เขาสามารถสู้กับจี๋เล่อน้อยได้อย่างสูสี
น่าเหลือเชื่อยิ่งนัก
ในตอนนี้หากจะถามหาผู้แข็งแกร่งที่สงบนิ่งมากที่สุด แน่นอนว่าต้องเป็าามารทิศเหนือ
าามารทิศเหนือนั่งอยู่บนพรมวิเศษของาามารตะวันตก บนนั้นยังเหลือสุราและอาหารอยู่อีกเล็กน้อย ครึ่งปีที่ผ่านมานี้ความสัมพันธ์ของาามารทั้งสองก้าวหน้าขึ้นไปอีกก้าวหนึ่ง ไม่ต้องเกรงใจเื่กินดื่มกันแล้ว
“พลังของเสิ่นเสวียนแข็งแกร่งมาก!”
ซูเหยียนมองเสิ่นเสวียนบนท้องฟ้าพลางกล่าวชื่นชมออกมาอย่างอดไม่ได้ เขาดูออกว่าจี๋เล่อน้อยยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่แม้จะเป็เช่นนี้ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาเห็นความสำคัญของเสิ่นเสวียน
ต้องรู้ว่าก่อนหน้านี้พร์ของเขาอยู่ในสามอันดับแรกของหุบเขาสุขาวดี มีพลังยุทธ์ขั้นราชันระดับสูงั้แ่อายุยังไม่ถึงยี่สิบปี
ตอนนี้กลับมีเสิ่นเสวียนปรากฏตัวขึ้น ทำให้ความรู้สึกไม่ยุติธรรมภายในใจค่อยๆ ปะทุออกมา
“อย่าได้ดูถูกพวกเขาสองคนเป็อันขาด แต่ละคนไม่ธรรมดากันเลย และเ้าต้องระวังเ้าหนุ่มนี่ด้วยเช่นกัน”
าามารทิศเหนือดื่มสุรา แล้วส่งสัญญาณบอกซูเหยียนให้สังเกตเริ่นเสี้ยวเทียนเอาไว้ด้วย
เริ่นเสี้ยวเทียนในตอนนี้กำลังมองการต่อสู้บนท้องฟ้าอย่างมุ่งมั่น เมื่อถึงคราวจำเป็เขาต้องเข้าร่วมด้วยอย่างแน่นอน
ซูเหยียนพยักหน้าเห็นด้วย สำหรับเขาแล้วเริ่นเสี้ยวเทียนน่ากลัวกว่าเสิ่นเสวียนมาก ทั้งสองคนนี้ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว ทำให้ความรู้สึกมั่นใจของเขาถูกทำลายไปจนแทบไม่เหลือแล้ว
“จำไว้ให้ดี จงเข้มแข็งเมื่อเผชิญหน้าความแข็งแกร่ง จึงจะกลายเป็ผู้แข็งแกร่งได้อย่างแท้จริง การคิดเล็กคิดน้อยไม่ได้เป็ประโยชน์มากนัก”
“ขอรับ”
ซูเหยียนพยักหน้า เห็นด้วยกับคำของาามารทิศเหนือ
าามารทิศเหนือในตอนนี้ดูผ่อนคลายมาก เขาไม่ค่อยใส่ใจความวุ่นวายริมทะเลสาบตอนนี้สักเท่าไร แล้วกล่าวกับซูเหยียนอีกว่า
“เข้ามานี่ มากินด้วยกัน เล่าเื่ที่เ้าไปเจอมาในนั้นให้ข้าฟังหน่อย”
“ขอรับท่านพ่อ”
ซูเหยียนพยักหน้าแล้วขึ้นไปนั่งบนพรมวิเศษ เล่าเื่ในสุสานที่เขาพบเจอมาให้าามารทิศเหนือฟัง ครึ่งปีมานี้แม้จะได้รับประสบการณ์ไม่น้อยภายในสุสาน พลังมั่นคงขึ้นมาก แต่ยังห่างจากการเลื่อนขั้นอยู่อีกไกลเหมือนกัน
บนท้องฟ้ากำลังต่อสู้กันอยู่ าามารทิศเหนือและซูเหยียนก็กำลังดื่มกินกัน เหลยป้าเทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ แววตาพลันส่งประกายชั่วร้ายออกมา
ตามมาด้วยเสียงเล็กๆ ดังขึ้นในหูของเขา
“ทำตามแผน”
เสียงนี้เบามาก ใช้วิธีการส่งกระแสจิติญญาเข้าไปในหูของเหลยป้าเทียน ทำให้คนตรงนั้นไม่มีใครสังเกตเห็น
เขาเงยหน้าขึ้นมองการต่อสู้บนท้องฟ้าเล็กน้อย เสิ่นเสวียนและจี๋เล่อน้อยยังคงต่อสู้อย่างดุเดือด คนอื่นไม่รู้จักเสิ่นเสวียน แต่เขารู้จักดี
นี่ยังไม่ใช่พลังแท้จริงของอีกฝ่าย รวมเข้ากับการฝึกฝนครึ่งปีที่ผ่านมานี้ พลังแท้จริงน่าจะเกือบถึงขั้นราชันระดับสูงสุดแล้วกระมัง!
หลังจากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงมองสองพ่อลูกที่กำลังดื่มกินกันอยู่
เขาโค้งกายเดินเข้าหาาามารทิศเหนืออย่างรวดเร็ว
“ท่านาามาร เสิ่นเสวียนซ่อนการสืบทอดที่แท้จริงของผู้เฒ่าจี๋เล่อไว้ภายในร่าง”
เขาโค้งกายลงพลางกล่าวกับาามารทิศเหนือเบาๆ
“การสืบทอดที่แท้จริง?”
หลังจากได้ยินดังนั้น าามารทิศเหนือมีสีหน้าตื่นใเล็กน้อย แต่ในขณะที่เขาคลายจากความใ กริชเล่มหนึ่งพลันปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของอีกฝ่ายอย่างน่าประหลาด
พลังน่ากลัวพลันปะทุออกมา พร้อมกับแทงเข้าไปยังร่างของาามารทิศเหนืออย่างแม่นยำ