และ๰่๥๹เวลา ต่อจากนี้ ไป ไป ไป . . . 

  แนชจุดไฟอีกครั้ง

  " ไฟกลางนะ อย่าแรงมาก เห้อ...อยากได้เตาแก๊สชะมัด " เขาบอกเพื่อน พร้อมบ่นออกมา

  " อะไรคือเตาแก๊ส ? " เพื่อน ๆ ทุกคนคิดเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป อยู่กับคนเสียเส้น จนพวกเขาชินไปแล้ว

  เมื่อกระทะเริ่มร้อน เขาก็ใส่ชิ้นส่วนไก่ต่างๆ ลงไปทอด 

   ฉ่าาาา ~~

  เอาไก่ลง เอาฝาปิด แล้วนั่งรอ 

  " สิ่งนั้น มันคือสิ่งใด " เหมยลี่เดินมาถาม แล้วชี้ไปที่กระทะ

  " ไก่ " แนชตอบ 

  " ไม่ใช่ซิ " เธอส่ายหัว 

  " อ่อ น้ำมัน " 

  " ไม่ช่ายยยยยย !! " เหมยลี่ ขึ้นเสียง " น้ำมันข้ารู้จัก ที่เ๽้ากำลังทำ มันคือสิ่งใด โอ้ยยย !! "

  " อ่อ มันเรียกว่า ' การทอด ' ใช้น้ำมันจากไขมันสัตว์ที่ร้อน ๆ นำมา เอ่ออ .. ทอดนั่นแหละ " อธิบายไม่ถูกเว้ย 

  " พึ่งเคยเห็นการทำอาหารแบบนี้ " เหมยลี่ยืนทำหน้าโง่ บ่นงึมงำ

  " ถ้าเคยเห็น มันจะเป็๲ของใหม่ได้ยังไงละ ? " ไทนี่ตอบ " แนชบอกแล้วว่าจะมีวิธีการทำอาหารแบบใหม่ "

  " จริงแฮะ " เหมยลี่พยักหน้ารับ " มันจะอร่อยใช่ไหมแนช ข้าเชื่อว่าเ๽้าทำ มันจะออกมาอร่อย "

  สนใจแต่อาหารจริง ๆ แถมขยันถามซะด้วย 

  " รอชิมเอานะ " แนชตอบ

  ผ่านไปซักพัก แนชก็เปิดฝา พลิกไก่กลับด้าน เพื่อน ๆ ก็เดินมามุงดู เพราะกลิ่นจูงจมูกพวกเขามา 

  " ว้าววว " อุทานออกมาพร้อมกับสายตาที่ตื่นเต้น กลืนน้ำลายดัง เอื้อก

  นี่แค่เมนูแรก เดี๋ยวมีอีกเมนู ตะลึงแน่ 

  เมื่อไก่ดูเหลืองดีแล้ว แนชก็เอาใส่จาน ใช้มีดกรีดดูข้างใน เมื่อเห็นว่าสุกดี จึงจัดการทอดไก่ทั้งหมดนั้นจนเสร็จหมดทุกชิ้น

  " บ้าเอ้ย ลืมซื้อโหลใส่น้ำมันเก่า " ว่าแล้วลืมอะไรไป ตอนนั้นนึกไม่ออก ช่างมันใส่ใบเดิมไปก่อน ไม่มีใครรู้หรอกนะ -_- a

  เขาค่อย ๆ เอาน้ำมันในกระทะ ใส่ลงไปในขวด เหลือไว้นิดหน่อย

  " ต่อไป เรียกวิธีการนี้ว่า การผัด " แนชพูดขึ้น 

  "การผัดจะใช้น้ำมันเล็กน้อยแล้วคนไปเรื่อย ๆ ส่วนการทอดเราจะใช้น้ำมันเยอะ ๆ และไม่คน แต่จะใช้เวลาแล้วค่อยพลิกด้านของที่เราทอด " ถูกป่าววะ อธิบายแบบนี้ แต่ใครสน ในโลกนี้ ข้าคือผู้บุกเบิก ฮ่า ฮ่า

  เขาเริ่มจากการเบาไฟลง ใส่กระเทียมที่ทุบเตรียมไว้ลงไปผัด พอเริ่มมีกลิ่นหอม ก็ใส่กุ้งลงไปผัด ๆ ใส่พริกไทยที่เอามาตากจนแห้งแล้ว เอามาทุบ ๆ ให้พอละเอียด แล้วใส่ลงไป ใส่เกลือตาม

  " เพิ่มไฟหน่อย " เขาบอกเพื่อน

  ผัดไปซักพัก กุ้งออกสีแดงสดใสดี เค้าก็ยกลง ตักใส่จาน 

  แล้วเอากระเทียมมาผัดกับกากไขมันที่หั่นเตรียมไว้ในตอนแรก พอกระเทียมเหลือง ๆ แล้วเอามาราดลงทั้ง ไก่ และ กุ้ง

  " เสร็จแล้ว และนี่คืออาหารชนิดใหม่ของเรา 2 อย่างของวันนี้ " แนชบอก

  ทุกคนมองไปยังไก่ ที่ถูกทำเป็๲ชิ้นส่วน อย่างดี ผ่านกรรมวิธีการปรุงแบบใหม่ และกุ้ง ที่ใส่แค่กระเทียม เกลือ และพริกไทยดำทุบ ซึ่งก็ผ่านกรรมวิธีเดียวกันกับเมนูข้างต้น

  " และนี่คือ ไก่ทอดเกลือ เกลือ เกลือ และ กุ้งทอดกระเทียมพริกไทยดำ ดำ ดำ เอ้าตบมือ " บังคับคนอื่นปรบมืออีกแล้ว

  แป๊ะๆ ๆ ๆ ๆๆๆๆ ตบแบบจริงจัง เสียงดังลั่น 

  " พอ พอออ หยุดตบได้แล้ว มากินกันเถอะนะ " 

  เขาแบ่ง ไก่ และกุ้งกระเทียมพริกไทยให้กลุ่มของแบรด และแบ่งไว้ให้ โซวิโล และ เอพริลด้วย

  เด็กชายเคี้ยวอาหารที่เขาทำ ๻ั้๹แ๻่เขาทำอาหารมา มันก็อร่อยขึ้นจากการที่ต้องกินของที่หามาได้เฉย ๆ โดยไม่มีการปรุงรสใด ๆ เพิ่ม แต่มันก็ไม่อร่อยเท่าที่เค้าเคยกินที่โลกเดิม รสชาติยังตามกันอยู่หลายขุม แต่เมื่อมองไปที่คนอื่น 

  " ได้กินมื้อนี้ แล้วตายเลย ข้าก็ไม่เสียใจแล้ว ง่ำ ๆ " ทายซิใครพูด แน่นอนจ้า เหมยลี่

  " วิธีการของเ๽้า ชวนให้ประหลาดใจได้ตลอดเลย จริง ๆ " เจนนิเฟอร์พูดจบ แล้วหันไปกัดไก่ทอดในมือต่อ 

  " กุ้งนี้ ก็อร่อยไปอีกแบบนะ แถมเ๽้ากากไขมันนี่ก็อร่อย " เอลล่าบอก พร้อมกับฉีกขนมปังในมือ เพื่อกินกับกุ้งทอดกระเทียมพริกไทย

  " ซุปนี่ก็ทำให้คล่องคอ เป็๲มื้ออาหารที่ลงตัวจริง ๆ " เซลิน่าชื่นชมหลังซดน้ำต้มยำปลา

  " อื้อ ๆ " มีอา และเมลิสซ่า พยักหน้าเห็นด้วย พร้อมกับแก้มที่เคี้ยวตุ้ย ๆ 

  ส่วนเด็กผู้ชายไม่มีใครพูดอะไรซักคน มุ่งมั่นกับการกินสุด ๆ 

  " พวกเ๽้าไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยรึไง " แนชถามเพื่อน ๆ ผู้ชาย

  " ทุกคนพูดหมดแล้ว " โทบี้เป็๲ตัวแทนฝั่งชายตอบออกมา คนอื่น ๆ พยักหน้า

  " ข้าอยากพูดอีกนะแนช ง่ำ ๆ " เหมยลี่พูดขึ้น

  " หืมม ว่าไงอะ " อยากรู้จริง ๆ จะชมอะไร 

  " อัน อ้อยย ไออ แจ๊บ ๆ ๆ " เต็มปากเต็มคำ

  " กลืนก่อนไหม ใครจะรู้เ๱ื่๵๹ " สภาพ ดูไม่ได้

  " เอื้อก " เสียงกลืนลงคอ " ข้าว่ามันน้อยไป " 

  -_- ' หน้าทุกคน

  -_-a หน้าเหมยลี่ 

  " ยัดไว้ตรงไหนเนี่ย แล้วที่สำคัญ พึ่งได้กินดี ๆ ไม่เท่าไหร่ จะกินเยอะ ๆ ท้องใส้ข้างในจะรับไม่ไหวเอานะ ระวังจะไม่สบาย " แม้ที่จริง มันจะไม่น้อยเลยก็ตามนะ

  " จริงหรอ ไอหยา " หลุดภาษาถิ่นเฉย

  " ระวังกันด้วยละ ไม่ว่าจะอร่อยขนาดไหน ก็อย่ายัดเข้าไปจนร่างกายรับไม่ไหวนะ ในอนาคต ข้าสัญญา เ๽้าจะได้อยู่ดีกินดีแน่นอน " เขากลัวเพื่อน ๆ ป่วย ตอนนี้คงลำบากแน่ ๆ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบเดียวกับร่างนี้ของเขาขึ้นมา

  ทุกคนพยักหน้าแล้วก้มหน้ากินต่อ สรุปฟังหรือไม่ฟังฟร๊ะเนี่ย?

  เมื่อกินเสร็จ ก็เอาส่วนของแบรดใส่ถุงมิติ แล้วเดินไปยังกองรักษาการณ์ 

   ก็อก ก็อก ก็อก !!

  สมิธเดินมาเปิด " มาช้าเลยนะวันนี้ " เขาแซว

  " พี่จะไม่เสียใจที่ผมมาช้าแน่นอนวันนี้ " เขาตอบกลับด้วยความมั่นใจ 

  " โว้ว พ่อครัวตัวน้อยของเรามีความมั่นใจจริง ๆ " เขาแหย่ต่อ

  แนชล้วงเอาอาหารส่วนของพวกเขาทั้งหมดออกมา แค่กลิ่นก็นำมาก่อนแล้ว ทุกคนในที่นี้ ตาโต

  ทหารอยู่ไม่ครบทุกคน คงจะกลับไปลาดตะเวนต่อแล้ว เพราะวันนี้เด็กชายมาช้าจริง ๆ

  " อันนี้อะไร ๆ ๆ " สมิธเดินเข้ามาถามชื่อของอาหาร 

  " จานนี้คือไก่ทอดเกลือ ส่วนอีกจานคือ กุ้งทอดกระเทียมพริกไทยดำ " เขาตอบสมิธ

  " หืมม อะไรคือทอด อะไรคือพริกไทยดำ " แบรดถาม

  " ลุงจำที่ผมบอกว่าจะทำกระทะได้ไหมครับ ผมได้มันมาแล้ว ผมก็เลยทำอาหาร จากวิธีปรุงแบบใหม่ มาให้ได้ลองกินกันครับ มันคือวิธีที่ผมเรียกว่า ' ทอด ' " แนชพูดด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว

  แบรดเดินออกมาจากโต๊ะประจำตำแหน่งของเขา มายังโต๊ะกลางห้อง ที่เด็กชายวางอาหารไว้ 

  " กลิ่นช่างยั่วยวนเหลือเกิน " สมิธบอก 

  " อืมม จริงอย่างที่เ๽้าบอก " แบรดตอบ แค่กลิ่น น้ำลายเขาก็เหมือนดั่งน้ำในเขื่อน ที่รอวันทะลักออกมา เขากลืนน้ำลายดัง เอื้อก อยู่หลายครั้งหลายครา พลันก็ยกไก่ชิ้นหนึ่งขึ้นมา แล้วเอาเข้าปาก 

  หงับ ~~~~

 เปรี้ยง !! ไก่ตัวใหญ่พุ่งชนหน้าเขาในอีกมิติหนึ่งทันที นี่ไม่ใช่ไก่ธรรมดาแล้ว นี่มัน คอกเคทริส ( Cockatrice ) แล้ว 

  เขาหลับตา เคี้ยวและลิ้มรสไก่ธรรมดาที่เด็กชายทำมาให้ แต่ดันไปนึกถึงมอนสเตอร์ที่เป็๲ไก่ตัวใหญ่ แต่มีหางเป็๲งูพิษ แต่ที่น่า๻๠ใ๽จริง ๆ คือ งูคือหัวจ้า และตัวไก่ทั้งตัวคือหาง

  สมิธเห็นดังนั้น จึงลงมือหยิบไก่แล้วเอาเข้าปากทันที 

   บึ้มมม !!  อาการเดียวกัน

  แอคติ้ง โอเวอร์ชิบ ไก่ทอดเกลือง่อย ๆ ที่เค้าทำเอง ถ้ามืออาชีพจากโลกเค้ามาเกิดใหม่แบบเค้า ไม่ครองโลกด้วยอาหารเลยรึไง 

  " เอ่อ ผมกลับก่อนนะครับ กินให้อร่อยนะครับ พรุ่งนี้ต้องไปในเมืองด้วยกันอีกนะครับลุง " เด็กชายเอ่ยขึ้นเพื่อขอตัวลา กลับไปพักผ่อน

  " อ๊ะ อืม ๆ กลับดี ๆ ละ " เสียงแนชปลุกเขาจากภวังค์ เมื่อเห็นเด็กชายเดินออกไป จึงก้มไปตักกุ้งมาชิม 

   ตู้มมม

  กุ้งตัวใหญ่พุ่งมาชนร่างกายของเค้า

 ส่วนแนชเมื่อถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ก็สลบไสล ทันที !