รอยแตกร้าวบนกำแพงแตกมีขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ กำแพงหินเต็มไปด้วยรอยร้าวและมันก็ร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ จนคล้ายกับใยแมงมุมขนาดั์ และมันยังคงขยายไม่หยุด
"ข้าไม่เคยคาดคิดเลยว่าภายในถ้ำจะมีบางสิ่งอยู่ เื้ักำแพงหิน จะเป็ที่ว่าง มันเป็ธรรมดา หากไม่มีการสำรวจอย่างละเอียดไม่มีทางที่พวกเราจะพบสิ่งใด ไม่รู้ว่าทำไมขนาดบิดายังไม่สามารถััถึงความพิเศษของกำแพงหิน มันจะต้องเป็เพราะคลื่นพลังที่เ้าปลดปล่อยออกมาตอนที่ทะลวงระดับเป็แน่ และมันได้ทำลายโครงสร้างกำแพงหินนี่"
หวงต้าพูด
"โชคดีแฮะ บางทีมันอาจจะมีสมบัติบางอย่างซ่อนอยู่ด้านในก็เป็ได้!"
ดวงตาเจียงเฉินทอประกาย ในตอนนี้เขารักสมบัติเป็ที่สุดและชัดเจนว่ามีบางสิ่งที่พิเศษอยู่ด้านหลังกำแพงหินนี้ บางทีอาจจะมีสมบัติซ่อนอยู่ภายในจริงๆก็ได้
หวงต้าเองก็ไม่น้อยหน้า มันปลดปล่อยบอลพลังสีทองใส่กำแพงหิน ด้วยเสียงดังตูม กำแพงที่มีรอยร้าวได้แตกออกเป็เสี่ยง และทางเดินที่มืดมิดได้ปรากฏอยู่หลังกำแพงหิน นำไปยังสถานที่ใดก็ไม่ทราบ
"มีบางอย่างซ่อนอยู่ด้านในจริงๆ ไป ไปสำรวจกัน"
เจียงเฉินไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขาก้าวเข้าไปยังเส้นทางเดินที่มืดมิดนั่น ยอดฝีมือมากด้วยวิชาไม่เคยหวาดกลัวต่อสิ่งท้าทายใดๆ
"เดี๋ยว รอข้าด้วย!"
หวงต้าตามหลังเจียงเฉินเข้าไปยังทางเดินนั่น
ทางเดินทั้งแคบทั้งเล็กทั้งอับชื้น หลังจากที่เจียงเฉินและหวงต้าเดินไปได้สองถึงสามลี้ พวกเขาได้พบแสงสว่างซึ่งเป็จุดสิ้นสุดของเส้นทาง
พวกเขาพบเห็นทางตันของถ้ำ เหนือถ้ำมีรูที่แสงอาทิตย์ได้ส่องผ่าน มีหยดน้ำหยดลงมาจากรูตกสู่สระน้ำขนาดใหญ่ในถ้ำ ซึ่งมันมีเนื้อที่โดยรวมราวสิบสองจ้าง เส้นทางนี้สร้างมาจากหินสีเขียวเข้มเชื่อมกับกลางถ้ำ
"นี่คือถ้ำม่านวารี!มันเป็ถ้ำม่านวารีธรรมชาติ!ข้าไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าภายในเขาหมื่นอสูรจะมีสถานที่งดงามเช่นนี้อยู่ด้วย"
เจียงเฉินพูด ถ้ำม่านวารีงดงามยิ่งนัก หากปิดด่านฝึกตนที่นี่ นับว่าเป็ความคิดที่ไม่เลว
"ข้าััได้ถึงพลังหยวนอันแรงกล้า ข้าแน่ใจว่าที่นี่จะต้องมีสมบัติซ่อนอยู่เป็แน่!"
หวงต้าดมรอบๆ ดวงตามันเปล่งประกายขณะที่สำรวจรอบถ้ำม่านวารี หลังจากที่ค้นหาเป็ระยะเวลาหนึ่ง มันจ้องไปยังศูนย์กลางของถ้ำ มีแอ่งน้ำขนาดเล็กสร้างมาจากผลึกมรกต และมันมีควันโชยออกมาจากแอ่งน้ำนั่น
"มีสมบัติอยู่จริงๆด้วย!"
หวงต้าพุ่งไปยังใจกลางถ้ำม่านวารี มันวางอุ้งมือของมันข้างๆบ่อน้ำ ในเวลาเดียวกันเจียงเฉินมายังแอ่งน้ำเช่นกัน
ทั้งคนทั้งหมามีท่าทีเปลี่ยนไปและพวกเขาต่างหายใจได้ลำบาก
"วารีกำเนิดพลัง!"
หวงต้าและเจียงเฉินะโออกมาด้วยความประหลาดใจพร้อมกัน พวกเขามองแอ่งน้ำที่กว้างกว่าเมตรเต็มไปด้วยวารีกำเนิดพลังสีขาว
"บัดซบ!วารีกำเนิดพลังมากมายนัก มันจะเสียของหากทิ้งไว้ที่นี่ ให้บิดาดื่มให้ชื่นใจก่อน!"
โดยไม่มีการพูดอะไรอื่น หวงต้าเอาปากจุ่มลงในแอ่งและดื่มคำโต
"บ้าจริง! อย่าดื่มหมดนะเฮ้ย!"
เจียงเฉินเคยเห็นหวงต้ากินอาหารที่ภัตตาคารหยินเย่ว์แล้ว ดังนั้นเขาจะไม่ยอมชักช้าแม้แต่น้อย แม้ว่าที่นี่จะมีวารีกำเนิดพลังอยู่มากมาย หากเขาชักช้า หวงต้าอาจดื่มจนหมดได้
วารีกำเนิดพลังนี้ มันเป็แก่นแท้ฟ้าดิน ภายนอกถ้ำเพียงแค่หยดหนึ่งมีมูลค่ามากมายมหาศาล ทว่าในแอ่งน้ำแห่งนี้เต็มไปด้วยวารีกำเนิดพลัง
หากเป็คนทั่วๆไปได้ดื่มวารีกำเนิดพลัง มันสามารถช่วยเสริมสร้างสุขภาพทำให้ร่างกายแข็งแรงมีสุขภาพดี และยืดอายุไขของผู้ที่ดื่ม วารีกำเนิดพลังให้ประโยชน์แก่ผู้ฝึกตนเป็อย่างมาก ในวารีกำเนิดพลังมีพลังงานที่บริสุทธิ์ที่สุดอยู่ หลังจากดื่มเข้าไปจะรู้สึกสดชื่น เสริมสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น และสิ่งปนเปื้อนภายในร่างล้วนถูกขจัดออกไป มันเป็สมบัติที่ล้ำค่าและหาได้ยาก
เจียงเฉินไม่สนภาพลักษณ์อีกต่อไป ครึ่งหน้าของเขาจมอยู่ในแอ่งน้ำ และดื่มมัน หนึ่งคนหนึ่งหมาดื่มทั้งอย่างนั้น หากวิธีที่่คนและหมาได้ดื่มวารีกำเนิดพลัง หากมีใครล่วงรู้ พวกเขาคงจะกรีดร้องออกมาและ้าให้มีคนสังหารล้างตระกูลพวกเขาทิ้ง นี่มันบ้าอะไรกัน นี่คือวารีกำเนิดพลัง ไม่ใช่น้ำต้ม
หลังจากที่ได้ดื่มไปสักพักหนึ่ง เจียงเฉินและหวงต้าได้หยุดดื่มทันที หวงต้านอนอยู่ข้างๆและนอนพัก นี่เป็วิธีที่ดีที่สุด ในการย่อยพลังงานที่มันได้ดูดซับมา ส่วนเจียงเฉินได้เริ่มโคจรทักษะร่างแปลงัและเริ่มย่อยพลัง เหตุที่พวกเขาหยุดดื่มเพราะพวกเขาได้ดื่มวารีกำเนิดพลังมากเกินไป และหากว่าพวกเขาไม่ได้ย่อยพลังพวกนี้ได้ทันเวลา แม้ว่าพวกเขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่ก็ไม่อาจที่จะทนไหว
เปรี๊ยะ เปรียะ...
วารีกำเนิดพลังเหมือนกระแสน้ำที่บริสุทธิ์และสดชื่นได้ไหลเวียนภายในร่างกายของเจียงเฉิน ด้วยการโคจรทักษะร่างแปลงั พลังงานทั้งหมดได้ถูกย่อยแล้วนำไปสร้างตราประทับัดวงใหม่
หลังจากผ่านไป เจียงเฉินและหวงต้าลืมตาขึ้นในเวลาเดียวกัน หนึ่งคนหนึ่งหมาได้เคลื่อนไหวพร้อมกัน กระโจนลงบ่อและดื่มอีกครั้ง
วารีกำเนิดพลังถือได้ว่าเป็สมบัติล้ำค่าที่หาได้ยากแน่นอน และเ้าพวกสัตว์ประหลาดทั้งสองได้ดื่มอย่างฟุ่มเฟือย และวิธีการดื่มของพวกเขาเสียของสุดๆ มันดื่มดั่งดื่มน้ำเปล่า
คนและหมาได้หยุดดื่มหลังจากที่พวกเขาอิ่ม จากนั้นพวกเขาก็ย่อยพลังงาน แล้วพวกเขาก็ทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันใช้เวลากว่าสองวันพวกเขาจึงหยุด
ร่างของทั้งสองเปี่ยมไปด้วยพลังงาน หวงต้าเรืองแสงสีทองและมันดูน่าเกรงขาม เจียงเฉินน่าสะพรึงยิ่งกว่าด้วยการช่วยเหลือของวารีกำเนิดพลังในสองวันเขาได้สร้างตราประทับัเพิ่มขึ้นมาสิบห้าดวงตอนนี้เขามีตราประทับัในทะเลปราณรวมกันถึงแปดสิบดวง ในการเดินทางมายังเขาหมื่นอสูรครั้งนี้ เขาเก็บเกี่ยวได้มากมายนัก
ด้วยความแข็งแกร่งของเจียงเฉินตอนนี้ เขาสามารถที่จะสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นกลางได้ทุกคน ถึงแม้ว่าผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้์ขั้นปลายคิดจะสังหารเขาน่ะหรือ ยาก
"ท่านย่าทวดมันเถอะ!ไม่ดื่มแล้ว ท้องของข้ากำลังจะะเิ"
หางของหวงต้าแกว่งไปมา บนใบหน้ามันเผยถึงความพึงพอใจ วารีกำเนิดพลังนั้นได้ให้ประโยชน์แก่หวงต้ามากมายมหาศาล ช่วยให้มันเข้าใกล้ขอบเขตแก่นแท้์มากยิ่งขึ้น
"ดื่มวารีกำเนิดพลังต่อไปคงไม่ช่วยอะไรเรามาก แต่มันยังเหลืออีกตั้งครึ่งแอ่ง มาเปลี่ยนมันให้เป็ไวน์เก็บไว้ดื่มในอนาคตดีกว่า!"
เจียงเฉินพูด นำวารีกำเนิดพลังมาเปลี่ยนให้เป็ไวน์หากมีผู้ใดได้ยินว่าเขาทำเช่นนั้น ต้องกระอักเือย่างบ้าคลั่ง แล้วฝากรอยรองเท้าไว้บนหน้าเจียงเฉิน
เขาพลิกฝ่ามือของเขาขึ้นมา จากนั้นได้เอาเหยือกขนาดเท่าฝ่ามือออกมาจากแหวนมิติ เหยือกนี้เป็เหยือกที่ใช้ในการเก็บสิ่งของ แม้ว่ามันจะไม่สามารถเก็บได้มากนัก แต่มันก็เพียงพอต่อ วารีกำเนิดพลังที่เหลืออยู่
หลังจากที่เก็บวารีกำเนิดพลังจนหมดลงใส่ขวด เจียงเฉินและหวงต้าก็ได้ออกจากถ้ำม่านวารีด้วยท่าทีพึงพอใจ จากนั้นพวกเขาก็ออกจากเขาหมื่นอสูร
เป็เวลากว่าสามวันหลังจากที่เขาได้ออกเดินทางจากนิกายเซวียนอี้ เขาได้พบแหล่งเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ชั้นยอด เขาไม่เพียงแต่ทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย แต่พลังของเขายังมีความเสถียรอย่างมาก ตราประทับัของเขาได้ก่อตัวขึ้นมากมาย จนในตอนนี้เขามีตราประทับถึงแปดสิบดวง ทำให้เขาเข้าใกล้แก่นแท้์เข้าไปอีกขั้น
ณ นิกายเซวียนอี้
ภายนอกลานที่พักของเจียงเฉิน มีศิษย์นอกจำนวนสามคนเดินกลับมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
"พวกเราจะทำยังไงดี? ศิษย์พี่เจียงตายแล้วจริงๆหรือ?หากเขาตายจากนั้นใครจะเป็คนช่วยพวกเราล่ะ?"
หนึ่งในนั้นถามออกมา
"หยุดพูดไร้สาระซะ!ศิษย์พี่เจียงเป็ชายที่มาพร้อมกับโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่ ข้ามั่นใจว่าเขาต้องมีชีวิตอยู่แน่นอน!"
"แต่ว่า ศิษย์พี่เจียงหายไปกว่าสามวันแล้ว มีข่าวลือที่ว่าเขาได้ตายไปในหุบเขาหมื่นอสูรแพร่กระจายไปทั่วในหมู่ศิษย์นอก!ในตอนนี้กั๋วเหล่ยและพวกของมันชักจะจองหองกันมากขึ้น พวกมันตามตอแยพวกเราตลอด!ศิษย์พี่เยี่ยนก็กำลังปิดด่านอยู่ด้วย ตอนนี้ไม่มีใครช่วยพวกเราได้อีกแล้ว"
ทั้งสามคุยกันเกี่ยวกับเื่นี้ ขณะที่สภาพอารมณ์แย่เอาอย่างมาก พวกเขาใกล้ชิดกับหวังหยุนและหวงเจิ้ง และพวกเขาสาบานว่าจะติดตามเจียงเฉินไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม แต่เมื่อสองวันก่อน ได้มีข่าวลือว่าเจียงเฉินได้ถูกสังหารในหุบเขาหมื่นอสูรแพร่กระจายออกมา ทำให้บางคนรู้สึกอับอายที่จะไปขอเป็ศิษย์ของเจียงเฉิน
ทันใดนั่นเอง ได้มีร่างสองร่างลงมาจากฟ้ามาอยู่ที่ทางเข้าลานที่พัก ทั้งสองคือเจียงเฉินกับหวงต้านั่นเอง
เมื่อศิษย์ทั้งสามเห็นเจียงเฉินปรากฏตัว หลังจากที่เขาได้หายไปกว่าสามวัน ทำให้พวกเขาถึงกับสะดุ้งใกันไปตามๆกัน แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ได้ะโโลดเต้นด้วยความตื่นเต้นดีใจ หนึ่งในพวกเขาถึงกับร้องไห้ออกมาราวกับพวกเขาได้พบผู้มีพระคุณก็ไม่ผิด
"ศิษย์พี่เจียง ท่านยังไม่ตาย ท่านยังไม่ตาย ดีจริงๆ ประเสริฐนัก"
"ข้าบอกเ้าแล้วว่าศิษย์พี่เจียงไม่ตายง่ายๆหรอก เห็นรึเปล่าล่ะ? เขายังอยู่ตรงนี้ ยังมีชีวิตอยู่ตรงนี้ไง ให้ตายเถอะ!"
เหล่าศิษย์ทั้งสามตื่นเต้นมาก พวกเขาไม่อาจพล่ามออกมาได้อีก สำหรับพวกเขา เจียงเฉินเป็ดั่งผู้กอบกู้ของพวกเขา
"ตายงั้นรึ? ใครบอกกันว่าข้าตาย?"
ดวงตาของเจียงเฉินส่องประกายเย็นเยียบขึ้น เขาเพิ่งได้ออกไปเพียงแค่สามวัน ได้มีใครบางคนปล่อยข่าวลือว่าเขาได้ตายไปแล้ว นี่มันทำให้เขานึกถึงชายชุดดำที่พยายามสังหารเขาในเขาหมื่นอสูร
"เป็เ้าสารเลวกั๋วเหล่ยเป็คนพูดขอรับ!มันบอกพวกเราว่าศิษย์พี่เจียงเฉินถูกฆ่าตายในเขาหมื่นอสูร! นอกจากนี้มันยังจองหองอวดดี กดขี่เหล่าคนที่ติดตามท่าน ให้ส่งมอบเม็ดยามนุษย์หยวนให้มันคนละหนึ่งร้อยเม็ดทุกเดือน หวังหยุนและหวงเจิ้งต่างได้รับาเ็สาหัสเพราะพวกเขาปฏิเสธคำสั่งของมัน เราไม่มีทางเลือก แต่หากให้เม็ดยามนุษย์หยวนแก่มันหนึ่งร้อยเม็ด หากว่ามันเอายาฟื้นพลังไปหนึ่งร้อยเม็ดทุกเดือน พวกเราคงไม่อาจทำการบ่มเพาะพลังได้อีก"
หนึ่งในศิษย์ทั้งสามได้อธิบายทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแก่เจียงเฉิน ด้วยท่าทีสลดใจ หวังหยุนกับหวงเจิ้งได้เข้าไปยังเขาหมื่นอสูร เมื่อห้าวันก่อนและกลับมาเมื่อสองวันที่แล้ว นั่นเพราะถูกกั๋วเหล่ย ทำร้ายจนสาหัส
หลังจากได้ยินเื่นี้ ความโกรธเกรี้ยวได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจียงเฉิน เขาถามว่า
"กั๋วเหล่ย มันเป็ใคร?"
"ศิษย์พี่เจียง กั๋วเหล่ยเป็หนึ่งในเหล่าอัจฉริยะของศิษย์นอก การบ่มเพาะพลังของมันถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นสูงสุด อีกนิดเดียวมันก็จะเทียบเคียงได้กับศิษย์ใน!นั่นเป็เหตุผลว่าทำไมจึงไม่มีใครกล้าต่อต้านมัน หลังจากที่ได้ยินมาว่าศิษย์พี่เจียงตายไป มันก็เข้ามาหาเื่พวกเรา!"
ศิษย์คนเดิม พูดอีกครั้ง
"มันบอกเพียงว่าให้เ้าส่งเม็ดยามนุษย์หยวนให้แก่มันใช้รึไม่?"
เจียงเฉินถาม
"ใช่แล้วขอรับ มีศิษย์ราวแปดสิบคนที่ได้ติดตามศิษย์พี่หวังหยุน และสาบานว่าจะภักดีต่อศิษย์พี่เจียง ทั้งหมดได้ตกเป็เป้าหมายการข่มเหงของกั๋วเหล่ย ส่วนศิษย์คนอื่นไม่มีใครถูกมันข่มเหง"
ศิษย์คนเดิม พูด
เมื่อได้ฟังเื่ทั้งหมด ใบหน้าของเจียงเฉินมืดทะมึน ชัดเจนว่าเื่นี้มิใช่เพียงเื่ธรรมดาทั่วไป กั๋วเหล่ยมันเป็แค่ปลาซิวปลาสร้อยตัวเล็กๆเท่านั้น ส่วนคนที่้าทำบางอย่างกับเขานั้นมาจากเหล่าศิษย์ใน
กั๋วเหล่ยเป็แค่เพียงศิษย์นอกตัวเล็กๆเท่านั้น มันรู้ได้อย่างไรว่าเจียงเฉินจะไปยังเขาหมื่นอสูร? อีกทั้งมันไปรู้มาจากไหนว่าเจียงเฉินถูกฆ่าตายในหุบเขา? มันชัดเจนแล้วว่ามันถูกส่งมาโดยใครบางคนให้ปล่อยข่าวลือและข่มเหงหวังหยุนและคนอื่นๆ
