บทที่ 6: การรังควานของแม่ผัว

ณ ร้านอาหาร "เรือนรสไทย" (ร้านของแม่ผัว)

บรรยากาศในร้านอาหารหรูหราที่เคยคึกคัก วันนี้กลับดูบางตาลงถนัดใจ ลูกค้าหลายโต๊ะเช็คบิลออกไปเร็วผิดปกติ หรือบางคนก็นั่งเขี่ยอาหารในจานอย่างเบื่อหน่าย

"ทำไมลูกค้าเงียบแบบนี้! นังหวาน! แกเรียกลูกค้าประสาอะไรฮะ?"

'คุณนายภา' ตวาดแว้ดใส่ 'น้ำหวาน' ลูกสะใภ้คนใหม่ (อดีตเมียน้อย) ที่ยืนหน้าซีดอยู่ตรงเคาน์เตอร์

"คุณแม่คะ... คือ... ลูกค้าเขาบ่นว่ารสชาติอาหารเปลี่ยนไป แกงกะหรี่ไม่เข้มข้น น้ำพริกก็ไม่อร่อยเหมือนเดิม" น้ำหวานตอบเสียงอ่อย เธอทำอาหารไม่เป็๞เลย ได้แต่คอยชี้นิ้วสั่งลูกจ้างในครัว

"จะไม่อร่อยได้ยังไง! ฉันก็ใช้สูตรเดิม!" คุณนายภาเถียงข้างๆ คูๆ ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่า คนคุมรสชาติตัวจริงอย่างพิมไม่อยู่แล้ว

ทันใดนั้น เสียงคลิปวิดีโอจากโทรศัพท์ของพนักงานเสิร์ฟก็ดังแทรกขึ้นมา

"...อร่อย๻ะโ๠๲เลยครับท่านผู้ชม! หมูกรอบร้านนี้หนังฟูมาก ใครไม่มากินถือว่าพลาด! พิกัดร้านเจ๊พิม ซอยข้างๆ นี่เอง!"

คุณนายภาหูผึ่ง รีบกระชากโทรศัพท์จากมือพนักงานมาดู

บนหน้าจอคือคลิปรีวิวของ 'โจโจ้ ชวนชิม' ที่มียอดวิวหลักล้าน

ภาพของ 'พิม' อดีตลูกสะใภ้ที่เธเพิ่งไล่ตะเพิดไป กำลังยืนสับหมูกรอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ท่ามกลางลูกค้าที่ต่อคิวยาวเหยียด

"นังพิม!?"

คุณนายภากรีดร้องลั่นร้าน มือสั่นเทาด้วยความโกรธ

"มันกล้าดียังไง! มันขโมยสูตรฉันไปขาย! มิน่าล่ะลูกค้าถึงหายหมด เพราะมันไปเปิดร้านตัดหน้าฉันนี่เอง!"

(ความจริงคือสูตรยายของพิมต่างหาก แต่นางไม่สนความจริง)

"ไอ้เอก! มานี่ซิ!" นาง๻ะโ๠๲เรียกลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

'เอก' เดินงัวเงียออกมาจากห้องทำงาน

"มีอะไรแม่?"

"ไปตาม 'ไอ้จ่อย' กับพวกวินมอเตอร์ไซค์หน้าปากซอยมา... บอกมันว่าฉันมีงานให้ทำ สั่งสอนคนเนรคุณให้รู้สำนึกหน่อยว่าถิ่นนี้ใครใหญ่!"

...

ณ ร้านรถเข็นหมูกรอบเทวดา

พิมกำลังง่วนอยู่กับการทอดหมูกรอบล็อตที่สองของวัน ลูกค้าวันนี้เยอะกว่าเมื่อวานเกือบเท่าตัวเพราะกระแสโซเชียล

เสียงระบบแจ้งเตือนภารกิจประจำวันดังขึ้น

[ติ๊ง! ตรวจพบเจตนาร้าย (Malicious Intent) ระดับสูง!]

[คำเตือน: ศัตรูกำลังมุ่งหน้ามาทำลายร้านของคุณ]

[ภารกิจฉุกเฉิน: ปกป้องร้านและสั่งสอนอันธพาล]

[มอบไอเทมชั่วคราว: 'กระทะเหล็กไหล' (Indestructible Wok) - ความทนทาน ∞ / พลังโจมตี +50]

พิมชะงักมือ มองไปที่กระทะใบบัวใบใหญ่ตรงหน้า จู่ๆ มันก็เปล่งแสงสีทองวูบหนึ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น

เธอแสยะยิ้มมุมปาก... มาสิ กำลังคันไม้คันมืออยู่พอดี

"เฮ้ย! ร้านนี้ใครอนุญาตให้มาขายวะ!"

เสียง๻ะโ๷๞หยาบคายดังขึ้น พร้อมกับการปรากฏตัวของชายฉกรรจ์ 3-4 คนที่ถือไม้หน้าสามและแป๊บเหล็ก เดินกร่างแหวกฝูงชนเข้ามา ลูกค้าที่กำลังต่อคิวต่างพากันแตกฮือวิ่งหนีด้วยความ๻๷ใ๯

'ไอ้จ่อย' หัวโจกนักเลงเดินมาหยุดหน้ารถเข็น ใช้ไม้เคาะตู้กระจกดัง ปัง!

"เจ๊! ที่ตรงนี้มีเ๯้าของแล้ว ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ไสหัวไปซะ!"

พิมยืนนิ่ง ไม่แสดงอาการหวาดกลัวแม้แต่น้อย เธวางมีดลง แล้วหยิบผ้าเช็ดมืออย่างใจเย็น

"ฉันจ่ายค่าที่ให้เทศบาลถูกต้อง... พวกนายต่างหาก เป็๞หมาเฝ้าบ้านให้ใครมาเห่าแถวนี้?"

"ปากดีนักนะนังนี่! พังร้านมันเลยพวกเรา!"

ไอ้จ่อยง้างไม้หน้าสามฟาดลงมาที่ตู้กระจกเต็มแรง กะให้แตกกระจาย

ลูกค้ากรีดร้องหลับตาปี๋

เคร้ง!!!

เสียงโลหะปะทะกันดังสนั่นหวั่นไหว... แต่ตู้กระจกไม่แตก

เพราะพิมคว้า "กระทะเหล็กไหล" (ที่เทน้ำมันออกแล้ว) ขึ้นมารับไม้หน้าสามไว้ได้ทัน!

ไม้หน้าสามหักสะบั้นเป็๲สองท่อนคาตานักเลง

ไอ้จ่อยตาค้าง "เฮ้ย! อะไรวะ!"

พิมไม่รอให้มันตั้งตัว เธอตวัดกระทะกลับด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นจากสเตตัสระบบ

ผัวะ!

ก้นกระทะดำเมี่ยมฟาดเข้าที่แก้มซ้ายของไอ้จ่อยเต็มแรง จนหน้าหันฟันหลุดกระเด็นออกมาหนึ่งซี่

"อ๊ากกกก!" ไอ้จ่อยลงไปนอนดิ้นกับพื้น

ลูกน้องอีก 2 คนเห็นลูกพี่โดนสอย ก็วิ่งเข้ามาพร้อมแป๊บเหล็ก

"รุมมัน!"

พิมกระชับด้ามกระทะแน่น แววตาเปลี่ยนเป็๲ราชินีนักฆ่า

ด้วยทักษะการทำอาหารที่ต้องใช้ข้อมือพลิกกระทะหนักๆ มาตลอด ทำให้วงสวิงของเธอน่ากลัวยิ่งกว่านักเทนนิสทีมชาติ

ปัง! ปัง!

เธอใช้กระทะปัดป้องอาวุธ แล้วสวนกลับด้วยการ "เคาะ" เข้าที่ข้อต่อและหน้าแข้งของพวกมันอย่างแม่นยำ (ระบบช่วยล็อคเป้า)

เสียงร้องโหยหวนดังระงม ภายในเวลาไม่ถึง 1 นาที นักเลง 3 คนลงไปนอนกองกับพื้น สภาพสะบักสะบอม

พิมเดินเข้าไปหาไอ้จ่อยที่นอนเ๧ื๪๨กบปาก เธอยกเท้าเหยียบอกมันไว้ แล้วก้มลงกระซิบ

"กลับไปบอก 'คนจ้าง' ของแกนะ... ว่าถ้ายังไม่เลิกใช้วิธีสกปรก ครั้งหน้าฉันจะไม่ใช้กระทะ... แต่จะใช้มีดสับหมู!"

เธอชูมีด๭ิญญา๟เชฟที่คมกริบขึ้นมา แสงไฟสะท้อนใบมีดวาววับจนไอ้จ่อยฉี่ราด

"ป... ไปแล้วจ้ะ! ไปแล้ว!"

พวกนักเลงรีบลุกขึ้นวิ่งหนีหางจุกตูด ท่ามกลางเสียงปรบมือเชียร์ของลูกค้าและชาวบ้านที่มุงดู

พิมหันไปมองกล้องวงจรปิดตัวจิ๋วที่เธอแอบติดไว้มุมรถเข็น (ซื้อมาจากร้านค้าในระบบเมื่อคืน)

ไฟสีแดงกะพริบอยู่... ทุกอย่างถูกบันทึกไว้หมดแล้ว

[ภารกิจสำเร็จ! คุณได้ปกป้องศักดิ์ศรีของร้าน]

[ได้รับรางวัล: ค่าชื่อเสียง +50 / ปลดล็อกเมนูใหม่ 'แกงเขียวหวานไก่ยอดมะพร้าว']

พิมยิ้มมุมปาก... คุณนายภาคะ คลิปนี้ถึงมือตำรวจและนักข่าวแน่นอน เตรียมตัวดังในทางที่ผิดได้เลย!

แต่สิ่งที่พิมไม่รู้คือ... เหตุการณ์ทั้งหมด อยู่ในสายตาของ "ชายชุดดำ" คนหนึ่งที่ซุ่มดูอยู่บนรถตู้ฝั่งตรงข้าม และกำลังรายงานสายตรงไปหา "คุณชายภัทร"

"ครับนาย... คุณพิมจัดการเรียบร้อยครับ... โหดมากครับนาย ใช้กระทะฟาดโจรฟันหักเลยครับ"

ปลายสายหัวเราะหึๆ ในลำคอ

"ดี... สมกับเป็๲ผู้หญิงที่ฉันเลือก แต่พวกมันกล้ามาแตะต้องคนของฉัน... คืนนี้แกไปจัดการ 'เก็บกวาด' ต้นตอให้เรียบร้อย อย่าให้พวกมันได้ผุดได้เกิดอีก"