ใครยั่วใคร... ?
“ลงมาสิ... รออะไร”
หล่อนเหลียวกลับมาเรียกเขา ไททันหันมาตะลึงมองเรือนร่างสะคราญ ่อกอวบอัดตึงเต็มเบียดกันเป็ร่องอยู่ภายใต้ผ้าถุงกระโจมอก สิ่งที่เห็นทำเอาหัวใจของไททันกระตุกวูบ
โอ้ว... ยิ่งในตอนที่หล่อนขยับขึ้นไปยืนอยู่บนโขดหิน ผ้าถุงเปียกชุ่มแนบเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของสรีระสาว ทำเอาใจสั่น ตูดเป็ตูด นมเป็นม ส่งผลให้หนุ่มฉกรรจ์อย่างไททันเกิดอาการหายใจไม่ทั่วท้อง ท่อนเนื้อตรงกึ่งกลางกายเหยียดขยายขึ้นมาเป็ลำนูน
“อ้าว... เร็วสิ... หูหนวกหรือไง... บอกให้ลงมา”
คุณหนูเร่งเสียงดุ ไททันค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว คุณหนูแอบเหลียวกลับมามองแวบหนึ่งแล้วอุทาน
“โห... ”
สายตาคมประกายตวัดมามองร่างสูงใหญ่เกือบเปลือยเปล่าของบอดี้การ์ดหนุ่มด้วยอาการตกตะลึงไม่ต่างกัน
“นายบึกมากอ่ะ... ว้าว... กล้ามเป็มัดเลยอ่ะแบบนี้เล่นกล้ามหรือเปล่า... หุ่นดีเหมือนกันนะเนี่ย”
สายตาของคุณหนูยังจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างกำยำของบอดี้การ์ดหนุ่ม สะดุดตากับบั้นท้ายหนั่นแน่นสุดเซ็กซี่รับกับต้นขาแข็งแกร่งไปด้วยกล้ามเนื้อ ปกคลุมเอาไว้ด้วยเส้นขนดกดำ
“แมนมากอ่ะ”
ปกติได้เห็นไททันในชุดซาฟารีสีดำก็รู้ว่าเขาบึก แต่พอได้เห็นตอนถอดเสื้อผ้าเหลือแต่กางเกงใน... ก็ยิ่งทำให้คุณหนูใจระทวย
“จ้องผมอยู่นั่นแหละ... ไม่เคยเห็นผู้ชายหรือไงคุณหนู”
ไททันเขิน
“แจ๋วบอกว่าปืนนายใหญ่มาก”
มินตราโพล่งออกมา แจ๋วที่ถูกเอ่ยถึงก็คือคนใช้ส่วนตัวของมินตรา
“แล้วยัยแจ๋วนั่นมาแอบเห็นของผมตอนไหน?”
คิ้วของไททันขมวดเข้าหากัน
“แจ๋วแอบดูนายอาบน้ำแล้วมาเล่าให้ฉันฟัง”
คุณหนูโพล่งออกมา
“โห... แบบนี้คงเห็นหมดแล้ว”
ไททันว่า
“แจ๋วชอบนายนะ... แล้วนายเคยมีอะไรกับแจ๋วหรือเปล่า”
มินตราสงสัย เพราะว่าสาวใช้ของหล่อนปลื้มบอดี้การ์ดคนนี้นักหนา แจ๋วชอบเอามาคุยให้ฟังว่าไททันหล่ออย่างนั้นเท่ห์อย่างนี้
“ไม่เคยครับ”
ไททันไม่ได้โกหก ทั้งที่แจ๋วเคยทอดสะพานให้เขาหลายครั้ง ทั้งวางแผนให้ไททันช่วยเข้าไปเปลี่ยนหลอดไฟในห้องนอน แผนกลัวผี กลัวตุ๊กแก แต่ก็ยังไม่เสร็จไททันสักที
“โห... สงสัยจะจริงอย่างที่แจ๋วว่า”
มินตราเผลอจ้องเป้ากางเกงของไททัน
“คุณหนูทะลึ่ง”
ไททันว่า
“ก็มันจริงนี่นา”
มินตราเถียง เห็นภายนอกก็เดาได้ว่าเบ้อเริ่มเชียว ลักษณะของความเป็ชายชาตรียาวใหญ่เป็ลำ ทำให้คุณหนูผู้อยากรู้อยากลองเกิดอาการใบหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ยิ่งในตอนที่ไททันหันกลับมา ทำให้ใบหน้าของหญิงสาวเกิดอาการแดงซ่าน โลหิตฉีดแรง แต่สายตาก็ยังจับจ้องอยู่ที่เป้ากางเกงรัดติ้ว แลเห็นความเป็ชายชาตรีซึ่งมีขนาดใหญ่โต ซ่อนตัวเป็รูปเป็ลำนูนแน่นอยู่ภายใต้กางเกงในของบอดี้การ์ดหนุ่ม
“ระวังตาจะเป็กุ้งยิง” ไททันว่าคนแอบมอง
“แหม... ก็มันสะดุดตานี่นา”
“คุณหนูก็อย่าไปสนใจสิครับ”
“หุ่นนายล่ำมากอ่ะ... แม๊นแมน” มินตราชมไม่อ้อม
“ขอบคุณที่ชม” ไททันเขิน
“เข้าตำราหล่อล่ำปล้ำง่ายป่ะ”
“นี่คุณหนูคิดจะปล้ำผมใช่ไหมครับ”
สายตมคมกริบตวัดมองใบหน้านวล
