“ไหนคะคุณนาย… ”
ในมือป้าดากำลังจับไม้กวาดขนไก่ปัดไล่ฝุ่นที่โซฟา ตั้งอยู่ชิดหนังภายในห้องนอน หันมาถามเ้าของห้องนอนด้วยความสงสัย
ก่อนจะเดินออกมาที่ระเบียงหลังห้อง จ้องมองลงไปด้านล่าง พลันสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่ของผู้ชายที่คุณนายเ้าของบ้านเอ่ยถามด้วยความอยากรู้
“อ๋อ… ชื่อลุงเสือค่ะ เป็คนงานใหม่ที่เพิ่งเข้ามาอยู่ค่ะ… เห็นท่านนายพลบอกว่าลุงเสือจะมาทำหน้าที่คนขับรถคนใหม่”
คำพูดของป้าดาทำเอาคุณนายใ
“อะไรนะ… แล้วลุงโดมม์ล่ะ… ”
นลิลล์รีบถาม…
เพราะว่าทุกวันนี้ลุงโดมม์คือคนขับรถประจำตัวของหล่อน เื่ที่ได้รู้จากปากของป้าดาทำเอาหัวใจของนลิลล์กระตุกวูบ
อดเป็กังวลไม่ได้ว่าความลับระหว่างหล่อนกับลุงโดมม์รั่วไหลไปแล้วหรือไร
“อ๋อ… ท่านนายพลจะย้ายลุงโดมม์ให้ไปเป็หัวหน้าคนงานที่อำเภอท่ายางจังหวัดเพชรบุรีค่ะ ลุงโดมม์จะไปดูแลสวนลิ้นจี่ที่ท่านนายพลเพิ่งซื้อต่อมาจากชาวบ้านค่ะ… ”
เป็แบบนี้นี่เอง…
คำพูดที่ได้ยินจากปากของป้าดาทำให้นลิลล์รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที
แม้อีกใจก็อดเสียดายไม่ได้ เมื่อรู้ว่าลุงโดมม์ที่หล่อนแอบมีสัมพันธ์สวาทกันอยู่ลับๆ จะต้องย้ายไปอยู่ไกล จากนี้ไปหล่อนต้องคิดถึงลุงโดมม์แน่ๆ
“ลุงเสือจะรับหน้าที่เป็คนขับรถให้คุณนายค่ะ… ”
ป้าดาย้ำ…
“แล้วลุงโดมม์จะย้ายไปวันไหน… ”
แม้พยายามถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบปกติ หากหญิงสาวก็ไม่อาจเก็บซ่อนความกังวลที่ผุดวาบเข้ามาในดวงตา
“วันมะรืนค่ะ… นายท่านเพิ่งบอกเมื่อเช้านี้เอง”
ป้าดากล่าวไปตามที่รู้…
ซึ่งนลิลล์ก็ไม่ได้แปลกใจแต่อย่างใดที่หล่อนเพิ่งมารู้ทีหลังคนอื่นๆ
เพราะว่าปกติท่านนายพลเป็คนใจร้อนมาแต่ไหนแต่ไร ตัดสินใจรวดเร็วปุ๊บปั๊บจนบางครั้งคนรอบตัวตามอารมณ์ไม่ทันกันเลยทีเดียว
“ลุงเสือคนนี้ดูตัวใหญ่แข็งแรงดีจัง… ”
คุณนายกล่าวชมขณะสายตาเหลือบมองไปยังร่างกำยำไปด้วยมัดกล้ามของลุงเสือ
ที่เห็นชัดเพราะว่าแกถอดเสื้อ เปลือย่อกจึงทำให้มองเห็นแผงอกแน่นไปด้วยมัดเนื้อ มีเส้นขนสีดำเป็แพแผ่คลุมไปทั่วยิ่งส่งเสริมให้ดูมีความเป็ชายในทุกกระเบียดนิ้ว
