ที่ห้องอาหารพิเศษ พรดาราที่นั่งคุยงานกับคุณควีน เพื่อให้เซ็นสัญญาขายท่าจอดเรือให้กับเธอ ก็ทำเอาเธอต้องนั่งทนให้คุณควีน จับมือ แล้วรินไวน์ที่มีฤทธิ์แรงกว่าปกติ ให้กับตนเองหลายแก้ว จนตอนนี้พรดารารู้ตัวว่าเริ่มมึนมากแล้ว แต่ก็ยังคงคุมสติตัวเอง พยายามให้คุณควีนเซ็นสัญญา แต่ก็ยังคงไม่ได้ผล เพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่คุณควีน้าคืออะไร แต่ก็ยังคงอดทนยอมเปลืองเนื้อเปลืองตัวเล็กน้อย ให้เธอได้ลวนลาม ทางด้านของขวัญ ที่เดินตามลงมา ก็นั่งดูอยู่ไม่ห่างมาก และก็เห็นว่ากำลังมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เธอก็ได้แต่อดทนเหมือนกัน เพราะเธอคิดว่ารู้จักสามีตัวเองมากพอ ว่าถ้าอีกฝ่ายคุกคามมากเกินไป เขาก็คงไม่ยอมทน แต่ที่เขายังทน เพราะเหลือแค่เซ็นสัญญาเท่านั้น พรดาราก็จับมืออีกฝ่ายเชิงห้ามปราม
“พอก่อนค่ะ เรามาคุยธุรกิจเดินเรือของเราต่อนะคะ คุณจะขายเท่าไหรก็ว่ามาค่ะ ฉันยอมจ่ายให้ถ้าไม่เกินราคาที่ประเมินไว้สูงจนเกินไป”
“ได้สิคะ แต่ดื่มเป็เพื่อนฉันสักพักจะได้มั้ยคะ แล้วฉันตกลงเซ็นสัญญาซื้อขายให้กับคุณดารา ว่าแต่กลิ่นน้ำหอมของคุณมันพิเศษมากเลยนะคะ ฉันชอบ”
“ขอบคุณค่ะ ฉันสั่งทำขึ้นมาเป็พิเศษนะ มันเป็ของฉันแค่คนเดียวเพราะฉันซื้อสูตรน้ำหอมกลิ่นนี้มาเป็ของฉันเอง”
“ดีค่ะ มันเข้ากับกลิ่นกายของคุณมาก” ของขวัญที่นั่งฟังถึงกับขบกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อระงับความโกรธ มือก็กำหมัดจนแน่น คนของเธอแท้ๆ แต่ก็เข้าไปช่วยอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งทนรออยู่เฉยๆ กลัวว่าถ้าเข้าไปจะทำให้งานของเขาเสียหาย
คุณควีนก้มลงมาสูดดมที่ซอกคอทำให้พรดารามีความรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาแต่ก็นิ่งเฉย คุณควีนก็ยังคงรินไวน์ให้พรดาราอีกแก้ว เธอรู้ดีว่า ถ้าดื่มไปมากกว่านี้ ไม่เกินสองแก้วเธอต้องวูบแน่ๆ เธอเห็นท่าว่าจะไม่ดีแล้ว สัญญาก็คงจะไม่ได้เซ็น และถ้ายังอยู่ตรงนี้ เธอคงต้องเสียตัวให้ผู้หญิงคนนี้ ซึ่งเธอทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว เพราะเธอมีของขวัญเป็เ้าของแล้ว เธอไม่้า ทรยศภรรยาของตัวเอง เพื่อสัญญาเพียงใบเดียว ก่อนที่สติเธอจะหลุดลอย ก็ตัดสินใจว่า ถึงจะไม่ได้ท่าจอดเรือที่เกาะแห่งนี้ เธอก็ไม่สนใจอีก ไปหาเกาะอื่นก็ได้ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งไลน์ไปหาของขวัญ
“หนู มารับพี่หน่อย พี่กำลังเมา จะหมดสติแล้วคะ ช่วยพี่หน่อย”
พอของขวัญได้รับข้อความเธอก็รีบลุกขึ้นจากโต๊ะที่อยู่ด้านหน้าเพียงโต๊ะเดียว เดินตรงเข้าไปพยุงพรดาราที่กำลังจะหมดสติ แล้วมองไปยังคนต้นเื่ด้วยสายตาเอาเื่ เธอโอบเอวสามีของตนเองไว้แน่น มือข้างหนึ่งของพรดาราก็โอบคอของเธอไว้และอีกข้างกอดเอวของขวัญไว้ เธอเอาหัวตนเองซบลงไปตรงไหล่เล็กๆ ของภรรยาตัวเองแล้วกระซิบเบาๆ แต่ก็พอให้คุณควีนได้ยิน
“มาแล้วหรือคะ เร็วจัง ช่วยพาพี่กลับห้องหน่อยพี่ไม่ไหวแล้วพี่เมามาก” สายตาของพรดาราหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห้าอีกยามเธอเมา แถมกลิ่นกายที่ชวนหลงใหล ใบหน้าที่แดงก่ำราวกับเืนก ทำให้ของขวัญกลื่นน้ำลายแทบจะไม่ลงคอด้วยความเหนียวข้น แต่เธอก็หันกลับไปมองคนต้นเื่ที่คิดจะรังแกสามีของเธอ
“นี่มันใช่การคุยงานเพื่อเซ็นสัญญาจริงๆ หรือคะ ทำไมฉันถึงดูเหมือนว่าคุณควีนตั้งใจมอมเหล้าสามีของฉันละคะ”
ไม่ทันที่เธอหรือคุณควีนจะได้พูดอะไร พรดาราก็บอกภรรยาตัวเอง
“หนูพอเถอะค่ะ มันคืองาน หนูพาพี่กลับห้องก่อนนะคะ พี่มึนมากอยากจะพักจริงๆ”
ของขวัญเข้าใจว่าพรดาราเหนือยมากแค่ไหน เพราะพึ่งโดนเธอรีดน้ำไม่ทันได้พักเหนื่อยก็ต้องลงมาคุยงาน ยังไม่พอเธอกลับโดนมอมเหล้าอีก ถ้าเป็เมื่อก่อน คงเซ็นสัญญาเสร็จกันไปนานแล้ว ด้วยการจบลงบนเตียง แต่ตอนนี้ของขวัญรู้ดีว่าทำไมเขาถึงทนให้อีกฝ่ายมอมให้เมาได้ขนาดนี้ เพราะพรดาราไม่อยากทำผิดต่อเธอ โดยการไปหลับนอนกับผู้หญิงคนอื่นเพื่อแลกกับการเซ็นสัญญา
ของขวัญพยุงร่างของสามีขึ้นไปบนห้องทิ้งให้คุณควีน ที่ไม่รู้ว่า พรดาราแต่งงานแล้ว เพราะเธออยู่แต่บนเกาะ จึงรู้สึกผิดมาก เพราะเธอไม่คิดจะเป็มือที่สาม เอาคนที่มีเ้าของแล้วมาสนองตัณหาของตัวเอง เธอคิดเพียงแค่ว่า อยากจะมีอะไรกับพรดาราอีกสักครั้ง หลังจากที่เคยมีอะไรกับเธอครั้งแรกตอนเธออายุ 16 ปี ใช่คุณควีนก็คือผู้หญิงที่สอนบทรักให้กับพรดารา แต่พรดารากลับจำเธอไม่ได้ คุณควีนจึงเซ็นสัญญาให้กับพรดาราพร้อมทั้งเขียนจดหมายให้หนึ่งฉบับ เดินตามขึ้นไปเคาะประตูห้อง
“นี่ค่ะ สัญญาฉันเซ็นให้แล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแย่งคนรักของหนูนะ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเด็กคนนี้จะสามารถมีความรักได้ เพราะครั้งแรกที่ฉันเจอดาราตอนอายุ 16 ปี เธอกำลังร้องไห้เสียใจที่โดนหักอก และฉันก็เป็คนสอนเธอเื่บนเตียงตอนนั้นฉันยอมรับว่าฉันฉวยโอกาสตอนที่ดารากำลังเสียใจ และดื่มไปไม่น้อยเหมือนวันนี้ หลังจากที่ฉันจากไป ฉันก็ยังเฝ้าดูดาราอยู่ห่างๆ อีก 2 ปี จนเธอเรียนจบไฮสคูล และย้ายกลับเมืองไทย ฉันเปลี่ยนดาราให้เป็คนไร้หัวใจ บวกกับการผิดหวังในความรัก ทำให้ดารา เลือกที่จะหาคู่นอนไม่ซ้ำหน้า ั้แ่เรียนไฮสคูล ฉันขอโทษนะ ฉันก็ไม่คิดว่าฉันจะเป็คนทำให้เด็กสาวคนนั้นเปลี่ยนเป็คนไร้หัวใจได้มากขนาดนั้น แต่ฉันก็ผิดคำพูดของตัวเองไม่ได้ เพราะฉันเองก็ไม่เคยนอนกับเด็กคนไหนเป็ครั้งที่สอง แต่พอกลับมาเจอกันอีกครั้ง ฉันก็เห็นความเปลี่ยนแปลงของดารา ทำให้ฉันอยากผิดคำพูดขึ้นมา ฉันยอมรับตรงๆ ว่าฉันอยากจะกอดดาราอีกสักครั้ง ฉันถึงทำแบบนี้ลงไป อภัยให้ฉันด้วยนะสาวน้อย แล้วไม่ต้องห่วงนะ ฉันรักษาสัญญาเสมอ ฉันจะไม่ก้าวกลับเข้าไปในชีวิตดาราอีก”
“ไม่เป็ไรค่ะ ขอบคุณมากนะที่เล่าความจริงให้ฟัง ทำให้ฉันเข้าใจสามีมากขึ้น ถึงครั้งแรกของฉันเขาจะใช้วิธีเดียวกันกับคุณที่ทำกับเขาก็ตาม แต่มันก็ทำให้ฉันได้สามีที่ดีและรักฉันมากขนาดนี้”
“ขอบคุณนะ ที่ทำให้ดารากลับมาเป็ดาราคนเดิม คนที่ก่อนจะโดนฉันทำร้ายหัวใจไป ฉันทำไปเพราะแค่อยากจะร่างกายของดาราเท่านั้นในตอนนั้น และอยากช่วยทำให้ดาราลืมความเ็ปจากความรัก คิดไม่ถึงว่ามันจะกลายเป็ฉันไปทำลายหัวใจ ของเด็กสาวไป ฉันเสียใจจริงๆ”
พรดาราที่ยังพอมีสติอยู่ก็ได้ยินทั้งสองคนที่คุยกันอยู่ตรงโซฟาก็ลุกขึ้นเดินมานั่งคร่อมตักคุณควีนและกอดเอาไว้แล้วร้องไห้ต่อหน้าของขวัญ คุณควีนก็กอดพรดารากลับด้วยความคิดถึง
“ทำไมตอนนั้นถึงทิ้งหนูไป ไหนบอกว่าจะช่วยหนู จะสอนหนูให้ลืมความรัก แต่ทำไมตอนนั้นคุณได้หนูแล้วทิ้งขว้างกัน”
“เด็กน้อยของฉัน ฉันขอโทษนะ ตอนนั้นฉันไม่ได้รักเธอและฉันก็มีสามีแล้ว ฉันไม่อาจดูแลเธอได้ ฉันแค่เห็นเธอนั่งกินไวน์คนเดียว และเห็นคนรักมาบอกเลิก ฉันเลยสงสาร อยากช่วยปลอบใจให้รู้สึกดีขึ้นก็เท่านั้น และก่อนที่ฉันจากไปฉันก็บอกเธอไปแล้วว่า ฉันนอนกับเธอแค่ครั้งเดียวและจะไม่กลับมาหาเธออีกเลย แต่ฉันก็ไม่เคยหายไปไหนไกลจากเธอเลยนะดารา ฉันเฝ้ามองดูเธอ ดูแลเธอในแบบของฉันตลอดเวลาที่เธอเรียนไฮสคูล และย้ายกลับเมืองไทย ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำร้ายเธอได้มากขนาดนั้น”
“ใช่ค่ะ คุณทำร้ายหนูมาก คุณเข้ามาหาหนูในตอนนั้น เข้ามาตอนที่หนูอ่อนแอที่สุด มาร่วมรักกับหนู ทำให้หนูมีความหวังว่าคุณคง้าหนู ถ้าคุณได้หนูแล้วคงไม่ทิ้งขว้างกัน หนูถึงยอมไปกับคุณและมอบความบริสุทธิ์ของหนูให้คุณ หนูจดจำคำพูดของคุณที่สอนหนูได้ทั้งหมด แต่พอหนูตื่นขึ้นมาอีกที คุณก็หายไป หนูก็รอคุณ มานั่งรอที่เดิมทุกวันอยู่หลายวันหวังเพียงให้คุณกลับมา แต่คุณก็ไม่มา”
“ฉันไปนะ ฉันไปทุกวัน แค่ฉันไม่ได้ออกไปให้เธอเห็นเท่านั้น ฉันเห็นทุกอย่างฉันรู้ว่าเธอเสียใจมาก ฉันก็ได้แต่มองเพราะฉันไม่อาจทิ้งลูกสาวของฉันเพื่อมาดูแลเธอได้จริงๆ”
“คุณก็แค่ออกมาเจอกันอีกสักครั้ง และบอกหนูตรงๆ ก็ได้นี่คะ ไม่เห็นต้องไปแบบไม่ลากันสักคำ แม้แต่ชื่อคุณก็ไม่เคยบอกหนู”
“เพราะมันเป็การดีที่สุดสำหรับเราทั้งสองคนการที่ฉันต้องมองดูเธอใจสลายไปต่อหน้าต่อตาฉันเองก็ใจสลายเหมือนกันเด็กน้อยของฉัน และเธอรู้มั้ย ว่าตอนเธออยู่ไฮสคูล ผู้หญิงที่เธอนอนด้วยแต่ละคนแล้วทิ้งพวกเธออย่างไม่ใยดี หนึ่งในนั้นก็รวมถึงลูกสาวของฉันด้วย ตอนนั้นพอฉันรู้ ฉันก็รู้สึกแย่มากจริงๆ ฉันได้แต่โทษตัวเอง ที่เป็คนทำลายทั้งชีวิตของเธอและของลูกสาวฉันเองด้วย ฉันก็เลยคิดซะว่า ฉันได้ชดใช้ให้เธอด้วยความบริสุทธิ์ของลูกสาวฉัน ฉันพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป เธอก็มาพรากความบริสุทธิ์ของลูกสาวฉัน และทำแบบเดียวกันกับฉันคือทิ้งขว้างเธอไม่สนใจใยดีเธออีกเลย ลูกสาวฉันช้ำใจอยู่นานเหมือนเธอดารา”
“ค่ะ ลูกสาวคุณ ใครหรือคะ”
“ไอริน รุ่นน้องของเธอ 2 ปี อายุเพียง 15 ในตอนนั้น เธอก็ 18 ปีกำลังจะจบ”
“น้องริน วันที่หนูเรียนจบ หนูก็พาน้องรินกลับห้อง คุณคะ หนูไม่รู้ว่าน้องรินเป็ลูกสาวของคุณ ถ้าหนูรู้หนูจะไม่ทำแบบนั้น หนูขอโทษ ขอโทษจริงๆ”
“ไม่เป็ไร เื่มันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ไอรินก็อยู่เมืองไทย แต่ก็ยังคงไม่มีใครเข้ามาในชีวิตสักคน คงยังฝังใจกับเธออยู่”
“น้องรินอยู่ที่ไหนคะ หนูอยากจะเจอเธออีกสักครั้ง หนูอยากจะขอโทษ”
“ไอรินอยู่กรุงเทพ เปิดร้านกาแฟของตัวเองนะ ไว้ฉันจะให้ที่อยู่ แต่ฉันขออะไรสักอย่างนะ อย่าพูดถึงเื่ที่เกิดขึ้นคืนนั้นกับไอริน เพราะกว่าน้องจะผ่านจุดนั้นมาได้ ก็นานเป็ปี”
“คะ แค่อยากจะขอโทษที่ทิ้งเธอไป เพราะคุณเป็คนสอนหนูเองว่า ให้มีความสัมพันธ์แค่ครั้งเดียวและไม่ให้กลับไปซ้ำสองกับใคร ถ้าไม่ใช่คนที่เรารักจริงๆ”
“ฉันเข้าใจ ฉันแค่ไม่คิดว่า หนึ่งในนั้นจะเป็ลูกสาวตัวเอง ที่ฉันบอกเธอเื่ไอริน ไม่ได้้าให้เธอรับผิดชอบหรอกนะ แค่อยากให้รู้เท่านั้น ว่าบาปที่ฉันก่อไว้กับเธอ มันย้อนกลับมาทำลายลูกสาวของฉันแทน หลังจากที่ฉันร่วมรักกับเธอทุกท่าที่ฉันทำกับเธอฉันก็ไม่เคยนอนกับเด็กคนไหนอีก ฉันใช้วิธีปลอบใจเธอแบบผิดๆ และฉันใช้กับเธอแค่คนเดียว จนสามีฉันตาย”
“ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว แต่หนูแค่เสียใจ ทำไมต้องปล่อยหนูไว้คนเดียว ถึงจะไม่ร่วมรักกันอีก แต่แค่อยู่ข้างๆ คอยปลอบใจก็ได้ หนูไม่ได้จะเรียกร้องอะไรจากคุณเลยในตอนนั้น ถึงคุณจะไม่รับผิดชอบหนูก็ไม่ว่า ขอแค่กำลังใจเท่านั้นก็พอ แต่พอคุณหายไปยิ่งทำให้หนูอ่อนแอ จนหนูเริ่มที่จะปิดกั้นตัวเองและกลายเป็คนใหม่ไม่ร้องไห้ให้กับใครอีก และกลายเป็คนแบบที่คุณสอน จนหนูเจอของขวัญ คนที่เข้ามาทำให้ชีวิตหนูกลับเข้าที่เข้าทาง เด็กสาวที่ทำให้หนูอยากจะรัก และกล้าที่จะมีความรักั้แ่ครั้งแรกที่เจอก็รู้ว่าใช่คนนี้ แต่หนูก็ยังไม่วาย ทำกับเธอแบบเดียวกันกับที่คุณทำกับหนู ต่างกันตรงแค่หนูมีสติตอนมีอะไรกับคุณ แต่ของขวัญขาดสติตอนมีอะไรกับหนูเพราะหนูใส่ยาปลุกอารมณ์”
“ฮะ! ดาราฉันไม่เคยสอนให้เธอใช้ยาพวกนั้นนะ”
“ถ้าไม่ทำแบบนั้น ของขวัญคงไม่ยอมง่ายๆ หรอกคะ และหนูไม่อยากข่มขืนผู้หญิงที่ตัวเองรักด้วย”
“อืม เข้าใจละ ยังไงฉันก็ดีใจนะที่ได้คุยกันตรงๆ แบบนี้ ฉันยังมีความรู้สึกดีๆ ให้เธอเสมอนะดารา แล้วที่มอมเธอเมื่อกี้ฉันขอโทษนะ ฉันแค่อยากร่วมรักกับเธออีกสักครั้ง ฉันรู้ว่าถ้าฉันขอไปตรงๆ เธอคงไม่ยอม ถ้าฉันบอกความจริง เธอคงยิ่งหนีฉันไปกันใหญ่”
“ใช่ค่ะ หนูคงไม่ยอมร่วมรักกับคุณเป็ครั้งที่สองแน่ ถึงจะไม่มีของขวัญ หนูก็ไม่ยอมค่ะ ใครจะไปยอมร่วมรักกับคนที่หักอกตัวเองหลังจากได้เสียกันแล้วละคะ ถึงจะมีแต่หนึ่งในนั้นก็ไม่ใช่หนู คนอย่างดารามีศักดิ์ศรีมากพอค่ะ”
“ฉันรู้ไง ฉันถึงใช้วิธีเดิม เพื่อที่จะเธอ แต่ครั้งนี้จะต่างจากครั้งแรกเพราะฉันคิดว่า ถ้าฉันมีอะไรกับเธอครั้งนี้ และเธอยังรักษาตัวเองอย่างที่ฉันสอน ฉันก็จะเลี้ยงดูเธอและรับผิดชอบเธอในฐานะภรรยาอย่างถูกต้องและออกหน้าออกตาของควีน แกรนไฮเซอร์”
“คุณมันก็ใจร้ายเหมือนเดิม แต่ช่างเถอะค่ะ ตอนนี้ฉันมีคู่ชีวิตแล้ว ไม่คิดจะเป็ของใครอีก แม้แต่กับคุณ”
“ค่ะ ฉันรู้ ฉันก็ไม่้าเป็มือที่สามทำลายชีวิตครอบครัวของใคร คราวนี้เธอคงเข้าใจฉันในตอนนั้นแล้วใช่มั้ยดารา ว่าทำไมฉันถึงต้องทิ้งเธอไป เพราะถ้าฉันรับเธอเข้ามาในชีวิตฉันตอนนั้น ฉันก็ต้องเลือกระหว่างเธอกับครอบครัว ซึ่งฉันรู้ดีว่าฉันคงใจอ่อนและเลือกเธอแน่ มันจะทำให้ชีวิตคู่ของฉันพัง ฉันถึงเลือกที่จะปล่อยมือเธอไปคอยคุ้มครองเธอห่างๆ กันเธอให้พ้นจากพวกผู้ชายบ้ากามในตอนที่เธอเมาจนไร้สติตอนเสียฉันไปใหม่ๆ และอีกหลายครั้งหลังจากเธอดีขึ้นก็ยังคงดื่มหนักเหมือนเดิมแต่เธอไม่รู้หรอกว่าหลังจากเธอดื่มจนขาดสติ เธอเกือบเสียตัวไปกี่ครั้ง ถ้าฉันไม่คอยเฝ้าเธอไว้ ฉันรู้ว่าเธอต้องรับเื่พวกนี้ไม่ไหวแน่”
“หนูไม่รู้เลย รู้แค่ว่าพอหายแฮงค์ ตัวเองก็นอนอยู่ที่คอนโดแล้ว”
“ก็ฉันนี่แหละที่อุ้มเธอกลับทุกครั้งที่เธอเมา และฉันก็เห็นว่าเธอต้องเสียน้ำตาเพราะฉันมากแค่ไหน แต่ฉันก็ต้องอดทนมาก ที่จะไม่ร่วมรักกับเธออีก เพราะฉันรู้ว่าถ้าฉันหลับนอนกับเธออีกครั้ง ฉันคงไม่อาจปล่อยเธอไปได้อีก”
“คุณควีน นี่เป็คุณหรอกหรือคะที่พาหนูกลับคอนโด หนูไม่เคยรู้จริงๆ ขอบคุณนะคะที่ปกป้องหนูให้ปลอดภัย”
“เด็กน้อยที่น่าสงสารของฉัน อภัยให้ฉันด้วยนะ”
“ค่ะ หนูอภัยให้คุณ เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วค่ะ ส่วนเื่น้องริน หนูจะไปขอโทษน้องเองค่ะ”
“ค่ะ เดี๋ยวฉันเขียนที่อยู่กับเบอร์ของน้องให้นะ”
“งั้น ฉันต้องขอตัวกลับก่อนนะ เข้ามาคุยนานละ เธอจะได้พักผ่อนด้วยดารา ดูท่าเธอจะฝืนมากนะ โดนฉันกรอกซะขนาดนั้น ฝืนคุยมาได้ถึงขนาดนี้เก่งมากจริงๆ ฉันกลับนะคะหนูขวัญ ฝากดูแลเด็กน้อยของฉันด้วยนะ ถ้าวันไหนไปกันไม่ได้ ระวังฉันจะมาทวงดาราคืนนะคะ ตอนนี้ฉันมีอิสระและฉันพร้อมแล้วที่จะดูแลเด็กน้อยของฉัน ฉันจะคอยเฝ้าดูเธออยู่ห่างๆ เสมอ เพราะตอนนี้ฉันหาเธอเจอแล้ว ดูแลไว้ให้ดีล่ะหัวใจของดารา ถ้าวันไหนดาราร้องไห้เพราะเธอ ฉันจะกลับเข้ามาชิงดารากลับมาเป็ของฉันอีกครั้ง ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามฉันก็จะทำ”
“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณควีน ฉันจะไม่มีวันทิ้งพี่ดาราไปไหนแน่ ฉันเองก็รักพี่ดารามาก อาจจะมากกว่าคุณที่ยอมปล่อยมือพี่ดาราไปในวันนั้นก็ได้”
“ดีแล้ว ฉันจะคอยดูความรักของพวกเธอ อย่าพลาดล่ะกันของขวัญ เพราะฉันก็ยังอยากจะมีลูกกับผู้หญิงสักคนที่ฉันพอใจ นั่นก็คือดารา”
พรดารา คว้าข้อมือของคุณควีนไว้และถามสิ่งที่เธอสงสัยมาตลอด
“คุณควีน เคยมีสักครั้งมั้ยที่คุณรักหนู”
“มีสิ ฉันรักเธอมาตลอดนั่นแหละ เด็กน้อยของฉัน ถ้าฉันไม่รัก ฉันจะคอยตามดูแลเธออยู่ห่างๆ ทำไม ถึงจะแค่่เวลาเพียง 2 ปีก็ตาม แต่ฉันก็ไม่เคยลืมเธอ แต่ฉันก็ไม่อยากเข้าไปทำลายชีวิตเธอ เธอไม่รักฉันนะดีแล้ว วันนี้เธอถึงได้เจอคู่ชีวิตของตัวเอง”
“ขอบคุณค่ะ หนูก็รักคุณ หนูถึงเจ็บมาก จนต้องหาทางออกโดยการเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า เพราะหนูไม่เคยลืมคุณได้เลยเหมือนกัน แต่ความรักมันก็เริ่มกลายเป็ความนิ่งเฉยเหลือเพียงความสงสัย ตอนนี้หนูไม่มีอะไรคาใจอีกแล้ว”
พรดาราดึง คุณควีนลงมาและจูบกันอย่างลึกซึ้งโดยที่คุณควีนก็ไม่ปฏิเสธกลับกอดพรดาราและจูบตอบกลับเธอต่อหน้าของขวัญ เธอยอมรับว่าหึงเล็กน้อย แต่ก็เข้าใจ ว่าคุณควีนคือคนในอดีตของเขาที่เขาจำฝังใจ “หนูรักคุณควีนมากนะคะ แต่ตอนนี้หนูรักของขวัญมากกว่า ลาก่อนค่ะ”
“ลาก่อนเด็กน้อยของควีน ควีนรักดาราเพียงคนเดียวนะ อย่าได้ลืมฉันนะ”
พรดารายิ้มอย่างอ่อนโยนให้คุณควีน ผู้หญิงอีกคนที่เธอรัก คนที่ครั้งหนึ่งเคยถูกเขาร่วมรักกันอย่างลึกซึ้งต่อกัน คุณควีนก็เป็ของเธอและเธอก็เป็ของคุณควีน
เมื่อคุณควีนเดินออกไปจากห้อง ของขวัญก็เดินกลับมาเพื่อจะคุยกับพรดารา ก็จริงอย่างที่คุณควีนบอก สามีของเธอฝืนมากจริงๆ หลับคาโซฟาไปแล้ว เธอจึงเดินไปหยิบผ้าห่มมาห่มให้พรดารา แต่กลิ่นน้ำหอมของเขานี้มันช่างยั่วใจเธอให้เธอมีตัณหาขึ้นมามากจริงๆ คิดอยากจะรังแกคนที่กำลังหลับแล้วสิ แต่ก็อดใจไว้ แค่ก้มลงไปจูบปากกันเบาๆ แต่ก็แทรกลิ้นจนลึกเข้าไปในโพรงปาก ด้วยการขบริมฝีปากล่างให้เธอได้แทรกลิ้นเข้าไปกวาดกินน้ำหวานภายในโพรงปากของพรดารา ทำให้พรดาราครางเสียงหวานภายในคอเบาๆ และหน้าก็เริ่มแดงขึ้น เมื่อคนทั้งสองกำลังปลุกไฟราคะให้มันลุกโชนขึ้นมา ซึ่งเธอไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็แบบนั้น แค่อยากจูบและปล่อยเขาไป แต่มันกลับทำให้พรดาราตอบสนองกลับด้วยความดุดัน เพราะเธอลืมที่คุณควีนพูดไปว่า สามีเธอพอเริ่มเมาได้ที่ จะถูกกระตุ้นอารมณ์ทางเพศได้ดีกว่าปกติ ถึงจะเมาแต่ก็ยังคุมสติได้พอสมควร ถ้าไม่เมาจนฟุบหลับคาโต๊ะไป เมื่อเธอเห็นว่าเขาลืมตาขึ้น ก็ผละออกจากกัน พรดาราจับต้นคอเธอไว้
“จะเอาแบบนี่ใช่มั้ยคะ พี่อุส่าแกล้งหลับแล้วนะ แต่หนูผิดเองนะที่มาปลุกอารมณ์พี่งั้นคืนนี้หนูรับให้ไหวล่ะ พี่จะกินหนูทั้งคืนให้ร้องขอชีวิตเลยคอยดู”
เขาลุกขึ้นมาแล้วอุ้มเธอไปวางบนเตียง ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวเธอ เขารีบถอดเสื้อผ้าอย่างเร็วจนหมดทุกชิ้น และเธอก็ไม่ต่างกันถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เพราะค้างคาั้แ่ก่อนลงไปคุยงาน เขาจึงมอบบทรักให้กับเธอไปอีกหลายรอบด้วยอารมณ์รักและความ้าในตัวเธอและฤทธิ์ของเครื่องดื่ม ทำให้เขามีอารมณ์ไม่หยุด กว่าคนทั้งสองจะสงบศึกรักอันเร่าร้อนลงก็ตี 1 จึงพากันหลับพักผ่อน
ทางด้านคุณควีนเมื่อกลับออกมา และขับรถกลับที่พัก เธอก็นั่งร้องไห้ภายในรถ ด้วยความเสียใจ ที่เธอตามหาพรดาราช้าเกินไป ไม่อาจนำเธอกลับมาไว้ข้างกายได้อีกแล้ว เพราะเธอพึ่งมีอิสระได้ไม่กี่ปี เธอก็พยายามเริ่มออกตามหาแต่ก็ไม่พบ จนเธอติดต่อมาเองเพื่อขอซื้อท่าจอดเรือ คุณควีนก็ดีใจมาก รีบติดต่อให้เธอมาหาที่เกาะ และหวังจะเธออีกครั้ง แล้วค่อยเล่าเหตุผลที่เธอทิ้งไปให้ฟัง คุณควีนคิดถึงขั้นว่าจะไปขอขมาพ่อแม่ของพรดาราและสู่ขอเธอซะด้วยซ้ำ แต่พอเื่กลับกลายเป็แบบนี้ พรดารามีเ้าของแล้ว และเด็กกว่าเธอมาก คุณควีนก็ได้แต่ต้องปล่อยมือพรดาราไปอีกรอบ ถ้าคุณควีนกลับมาเร็วกว่านี้สัก 3 ปี คุณควีนก็คงตามง้อพรดาราได้ไม่ยาก เพราะเธอก็ยังคงรักคุณควีนอยู่มาก ถึงใช้วิธีซื้อผู้หญิงมานอนด้วยเพื่อให้ลืมกัน
“เด็กน้อยของควีน ขอให้เธอมีความสุขกับคนที่เธอเลือกนะ ฉันพลาดเองที่ตามหาเธอช้าเกินไป ฉันถึงต้องเสียเธอไปอีกครั้ง พรดาราของควีน”
แล้วไม่กี่นาทีก็มีเสียงดังโครม ใช่รถของคุณควีนเสียหลักพุ่งชนต้นไม้ กว่าพรดารากับของขวัญจะรู้ข่าวก็ตอนสว่างแล้ว คุณควีนได้โทรมาหา พรดาราอีกครั้ง เธอที่รู้ว่าคุณควีนประสบอุบัติเหตุ ก็พอจะรู้ว่าน่าจะเป็เพราะตัวเองเป็ต้นเหตุทำให้คุณควีนขับรถเสียหลัก
“เพราะหนูใช่มั้ยคะ คุณควีน”
“ฉันแค่คิดเื่ของเธอมากไปหน่อย เลยไม่ได้ดูทางหนะ แต่เธอมาหาฉันที่โรงพยาบาลหน่อยได้มั้ย มาเจอกันอีกครั้ง เป็ครั้งสุดท้าย พาของขวัญมาด้วยนะ”
“ค่ะ เดี๋ยวฉันกับของขวัญจะเข้าไปหาค่ะ”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้