เมื่อนำต้นกล้าไปปลูกจนทั่วไร่ เฟิ่งสือจิ่นก็ทิ้งตัวลงไปนั่งกับพื้นเพราะความเหนื่อยล้า นางหอบหายใจพลางยกมือขึ้นไปเช็ดเหงื่อบนใบหน้า แต่กลับทิ้งรอยเปื้อนเอาไว้บนนั้นแทน สายลมพัดมาปะทะใบหน้าพร้อมกับกลิ่นหอมของต้นพืช เฟิ่งสือจิ่นหันไปมองสวนของตนเอง...