“เหล่าฉิน อย่าตระหนกไป ถ้าตระหนกเืในร่างกายจะไหลไวขึ้นพิษก็จะแพร่กระจายไปทั่วร่างกายคุณถึงตอนนั้นต่อให้เป็เทพเซียนก็ยากที่จะรักษาให้แล้ว” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
ตอนกัวไฮว่ยังไม่พูดก็ดีอยู่หรอก แต่พอได้ฟังที่กัวไฮว่พูดยิ่งฉินหลงอยากจะผ่อนคลายก็กลับยิ่งตระหนก เขาััได้อย่างชัดเจนว่าหัวใจของเขาเต้นไวขึ้นและนี่ก็หมายความว่าเืในกายไหลเร็วขึ้น
“เหอะๆ ที่้าก็คือแบบนี้แหละ คุณหมอซุน ดูให้ดีนะครับ” กัวไฮว่ยิ้มพลางดื่มเหล้าไปอึกใหญ่โดยไม่ได้กลืนลง ก่อนจะพ่นไปทางฉินหลงจากนั้นมีไฟลุกขึ้นเล็กๆ ตรงปลายนิ้วมือของกัวไฮว่ จากนั้นเขาก็ไปจุดไฟเผาทั่วร่างของฉินหลง
“พ่อหนุ่ม ทำแบบนี้เธอจะเผาเหล่าฉินเอาได้นะ...” หลินฉางเทียนยังไม่ทันจะพูด ในมือกัวไฮว่ก็มีเข็มหน้าตาเหมือนกันเก้าเล่มอยู่ในมือจากนั้นเขาก็ฝังไปทั่วร่างกายของฉินหลงเหล้าที่เดิมเผาไหม้อยู่ก็เคลื่อนย้ายไปยังเข็มทั้งหมดราวกับมีิญญา
“ชีพจรฟ้าเก้าเข็ม...หรือว่าวิชาฝังเข็มในตำนานจะมีอยู่จริง พ่อหนุ่มฉันยอมแพ้แล้ว บอกฉันมาหน่อยสิว่าคือชีพจรฟ้าเก้าเข็มหรือเปล่าหรือว่าเธอคือผู้สืบทอดวิชาชีพจรฟ้าเก้าเข็ม” เมื่อซุนเซิงเห็นว่าเข็มทั้งเก้าที่อยู่บนตัวของฉินหลงถูกเผาจนแดงในใจก็พลันนึกถึงวิชาชีพจรฟ้าเก้าเข็มที่บันทึกเอาไว้ในตำรับยาโบราณขึ้นมาได้เข็มแดงทั้งเก้าที่อยู่บนตัวของฉินหลงในตอนนี้ไม่ใช่วิชาชีพจรฟ้าเก้าเข็มหรอกเหรอ
“คุณหมอหลิน คุณช่วยไปตามให้หน่อยครับว่าต้มยาเสร็จหรือยัง” กัวไฮว่พูดขึ้นยิ้มๆ อยู่บนม้านั่งเตี้ยพลางมองฉินหลงที่มีเข็มเก้าเล่มฝังอยู่
“ยามาแล้วครับ” กัวไฮว่ยังไม่ทันขาดคำ เ้าซางก็ถือยาร้อนๆถ้วยหนึ่งเดินมายังประตู
“ปู่ซางครับ กรอกให้เหล่าฉินหน่อยสิ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
“เหล่าจาง ยานี่ทำมาจากสูตรยาที่พ่อหนุ่มให้มาเมื่อกี้กรอกให้เหล่าฉินไปจะไม่เป็ไรใช่ไหม” เ้าซางถามขึ้นด้วยความลังเลใจ
“พ่อหนุ่ม ก้าวมาแล้วไม่มีถอยกลับนะ ถ้าให้เหล่าฉินกินยานี่แล้วมีปัญหาอะไร ฉันไม่มีแม้แต่โอกาสจะช่วยเขาเลยนะ” จางเทียนเจิงพูดขึ้นเบาๆ
“รีบกรอกให้เขาตอนร้อนๆ เถอะ ถ้าไฟตรงเข็มบนตัวมอดไปยานี่ก็เสียเปล่านะครับ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
“เหล่าเ้า อย่ามัวชักช้า ฟังพ่อหนุ่ม ฉันจะตายไม่ได้ ถ้ามีอะไรผิดปกติก็ให้ฉันกินยาลูกกลอนที่พ่อหนุ่มให้ฉันเมื่อกี้ก็พอแล้ว” ฉินหลงค่อยๆ ลืมตามาพร้อมกับพูดด้วยเสียงดัง
“เหล่าฉิน ถ้าเกิดมีปัญหาอะไรจริงๆ ก็อย่าโทษฉันแล้วกัน” เ้าซางพูดพลางค่อยๆ กรอกยาจีนเข้าไปในปากของฉินหลงหนึ่งถ้วย
“คุณหมอจาง ส่วนประกอบของพิษที่คุณใช้หลักๆแล้วมีพิษงูกับพิษแมลงป่องจากูเาอู่อี๋ ผสมกับหญ้าพิษเจ็ดชนิดวิธีที่ผมถอนพิษก็ใช้พิษงูกับพิษแมลงป่องจากูเาอู่อี๋ผสมกับหญ้าพิษเจ็ดชนิดเหมือนกันคุณยอมแล้วหรือยังครับ” กัวไฮว่ถามขึ้นยิ้มๆ
“พิษในตัวของเหล่าฉินยังไม่ได้ถูกกำจัดจนหมด เธอจะให้ฉันยอมอะไรกัน” จางเทียนเจิงพูดขึ้น แม้ในใจเขาจะยอมรับเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้แล้วแต่ถ้าใจให้เขาพูดคำว่ายอม แค่นี้คงยังไม่พอ
“งั้นผมจะทำให้คุณยอมรับทั้งกายใจเลย” กัวไฮว่พูดเสร็จก็ถอนเข็มทั้งเก้าเล่มออกมาจากตัวของฉินหลงจากนั้นก็กรอกเหล้าที่อยู่ในมือลงไปในปากของฉินหลง
“เหล้าอร่อย อร่อยมาก” ฉินหลงลุกขึ้นพรวดพร้อมกับพูดขึ้นเสียงดัง
“เหล่าฉิน อย่าเพิ่งพูดเื่เหล้าเลย ร่างกายคุณรู้สึกอะไรแปลกๆ ไหม” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
“แปลกๆ เหรอ” ฉินหลงพูดเสร็จก็หลับตาเพื่อััถึงความเปลี่ยนแปลงที่มีภายในร่างกาย
“ปะ...เป็ไปได้ยังไงกัน” ฉินหลงพูดพึมพำกับตัวเองแล้วก็ยื่นมือไปจับกัวไฮว่เอาไว้ “เธอทำอะไรกับฉันกันแน่”
“เหล่าฉิน ไม่สบายตรงไหนเหรอ บอกมาเร็ว ชักช้าเดี๋ยวจะช่วยไม่ทันนะ” จางเทียนเจิงพูดพลางทาบนิ้วไปบนข้อมือของฉินหลง
“สิบปีก่อนตอนที่คนจากเกาหลีมาขอประลอง ฉันถูกคนทำของใส่คิดว่าในตอนนี้ไม่อาจจะบรรลุเขตแดนเซียนเทียนได้แล้ว แต่ว่าพอเหล้านั่นลงท้องไปอาการาเ็ที่อยู่ตรงหลังฉันก็ถูกกระแสความร้อนพัดพาไป ตอนนี้ฉันอยู่ขั้นเขตแดนเซียนเทียนแล้วล่ะ” ฉินหลงพูดขึ้นเบาๆ “พ่อหนุ่ม เธอทำได้ยังไงกันบอกฉันมา ฉันจะกราบเธอเป็อาจารย์”
ประโยคสุดท้ายของฉินหลงทำเอาทุกคนที่นั่งอยู่ต่างก็เบิกตาโพล่งหมอแร่ฉินหลง ผู้ที่เคยเอาชนะอาจารย์ยาจากเกาหลี ทั้งยังมีชื่อเสียงไปทั่วหัวซย่าจู่ๆ วันนี้ก็มาขอกราบเด็กหนุ่มคนหนึ่งเป็อาจารย์ จะเป็ไปได้อย่างไรกัน
“คุณหมอจาง ตกลงตอนนี้ยอมหรือยังครับ” กัวไฮว่หรี่ดวงตามองจางเทียนเจิงพร้อมกับพูดขึ้น
“พ่อหนุ่มชนะแล้วล่ะ ฉันยอมรับทั้งกายใจเลย” จางเทียนเจิงพูดยิ้มๆคนที่ทำให้ฉินหลงกราบเป็อาจารย์ได้ ทำไมเขาจะไม่ยอมรับดีๆ
“ฮ่าๆ วันนี้มีความสุขมากเลย คุณหมอหลิน ผมจะเปิดคลินิกต่อไปทางสมาคมแพทย์จีนช่วยอำนวยความสะดวกให้หน่อยได้ไหมครับ” กัวไฮว่มองไปยังหลินฉางเทียนที่ยังคงใไม่ตื่นพร้อมกับถามขึ้นยิ้มๆ
“เหล่าฉิน แกไปเปลี่ยนชุดก่อนเถอะ เดี๋ยวเจอกันที่ห้องโถงนะ” หลินฉางเทียนพูดยิ้มๆ “พ่อหนุ่ม เชิญ”
“คุณปู่หลิน ผมต้องไปด้วยไหมครับ” หวังเซิงมองหลินฉางเทียนพร้อมกับถามขึ้นเบาๆ
“เด็กบ้า วันนี้เธอพาบุคคลที่เก่งขนาดนี้มาทำให้สมาคมแพทย์แผนโบราณของพวกเราอับอายขายขี้หน้าเธอรอปู่เธอตามตัวได้เลย” หลินฉางเทียนมองหวังเซิงพร้อมกับพูดขึ้น
“คุณปู่หลิน เื่นี้มันเป็ความบังเอิญพวกคุณมีความสามารถไม่พอก็จะมาเอาเื่ที่ผมเหรอ” หวังเซิงพูดด้วยเสียงดัง “ไม่ได้จะเล่นกันแบบนี้ใช่ไหม”
“ทักษะดีไม่สู้คนดี พ่อหนุ่มกัวไฮว่เนี่ยดี พวกเรายอม” หลินฉางเทียนพูดยิ้มๆ “พ่อหนุ่มเธอเองก็มาด้วยกันใช่ไหม บอกมาสิว่าคลินิกของพ่อหนุ่มกัวไฮว่ยัง้าอะไรอีกบ้าง้าอะไรเดี๋ยวสมาคมแพทย์แผนโบราณของพวกเราออกโรงจัดการให้เอง” หลินฉางเทียนพูดยิ้มๆ ในตอนนี้หวังเซิงเพิ่งจะได้หายใจออกเฮือกใหญ่ที่แท้ตาแก่นี่ก็เป็คุณปู่ขี้ขู่นี่เอง
“พ่อหนุ่ม นั่งลงสิ ดื่มชา” หลินฉางเทียนพูดขึ้นยิ้มๆห้องประชุมสมาคมแพทย์แผนโบราณใหญ่กว่าห้องเมื่อสักครู่หลายเท่าตัวการตกแต่งก็ดีกว่ามาก
“คุณหมอหลิว ผมเข้าใจความคิดของคุณดีนะครับแต่ว่าคลินิกไม่ของผมจะไม่อยู่ในรายชื่อสมาคมแพทย์แผนโบราณถ้าพวกคุณอยากร่วมมือกับพวกเราก็มาเจรจากันได้ คลินิกไม่ของผมเป็แค่คลินิกที่เปิดไว้หาเงินเลี้ยงปากท้องเท่านั้น” กัวไฮว่มองหลินฉางเทียนพร้อมกับพูดยิ้มๆ
“เลี้ยงปากท้องเหรอ พ่อหนุ่มถ้าศักยภาพของเธอเอาไว้แค่เลี้ยงปากท้องงั้นพวกเราก็คงจะไม่มีข้าวกินกันแล้วล่ะ” หลินฉางเทียนพูดยิ้มๆ “พวกเราไม่บังคับให้เธอร่วมสมาคมแพทย์แผนโบราณหรอกนะแต่ถ้าคลินิกของเธอ้าอะไรก็มาหาที่สมาคมแพทย์แผนโบราณได้เลยฉันหวังแค่ว่าตอนที่สมาคมแพทย์แผนโบราณเจอเื่ยุ่งยากอะไรพ่อหนุ่มจะช่วยออกหน้าให้พวกเราได้ ขอแค่นี้ไม่มากไปหรอกมั้ง”
“เหล่าหลินพูดถูกแล้วล่ะ ผมตกลง หลังจากที่คลินิกไม่เปิดทำการอาทิตย์แรกพวกคุณไปเยี่ยมชมได้นะครับ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
“วันที่พ่อหนุ่มเปิดกิจการ พวกเราจะไปหาอย่างแน่นอน” หลิยฉางเทียนพูดยิ้มๆ
“ฉันไม่สนเื่อื่นแล้วล่ะตอนพ่อหนุ่มเปิดกิจการก็ต้องจัดการเื่ข้าวด้วยใช่ไหม ข้าวน่ะจะกินอะไรก็ได้แต่ว่าเหล้าที่ให้ฉันกินเมื่อกี้ต้องให้พวกเราชิมหน่อยแล้วไหม” ฉินหลงที่เปลี่ยนเป็ชุดฉางเผาเรียบร้อยแล้วพูดยิ้มๆ
หลินฉางเทียนได้จัดผู้ช่วยจากสมาคมแพทย์แผนโบราณมาคนหนึ่งให้เขาจัดการปัญหาเื่การเปิดคลินิกไม่ทั้งหมดที่กัวไฮว่กับหวังเซิงจัดการไม่ได้เพื่อให้หวังเซิงได้ััถึงความยิ่งใหญ่ของสมาคมแพทย์แผนโบราณอีกครั้ง
“คุณปู่ครับ ผมมีเื่จะถามทุกคนหน่อย” หวังเซิงกลับมายังห้องประชุมอีกครั้งหนึ่งพูดขึ้นเบาๆพร้อมกับมองไปยังกัวไฮว่ที่กำลังพูดหัวหน้าและกรรมการสมาคมแพทย์แผนโบราณอย่างสนุกสนาน “น้องสี่ผมเก่งมากเลยใช่ไหมครับ”
“เสี่ยวหวัง น้องชายแกคนนี้สุดยอดคนเลย เก่งสุดๆ ไปเลย”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้