ฝืนชะตาฟ้า ท้าลิขิตสวรรค์
ขนาดตัวอักษร
สีพื้นหลัง
เล่มที่ 8 บทที่ 235 ผีดิบร่างเงิน
‘ศิษย์พี่หลินคนที่ศิษย์น้องบอกว่ามีเพียงขั้นบำเพ็ญมิ่งหุนเคราะห์สอง หากเผชิญหน้ากับศาสตราวุธเข้า เกรงว่าจะอ่อนแอราวกับมดปลวกเท่านั้น มีหรือจะช่วยชีวิตคนอื่นได้?’
ทว่า…
เวินโหวรู้จักศิษย์น้องตนเองดี แม้จะมีนิสัยอ่อนแอ แต่หากยึดมั่นในสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นมา ไม่ว่าใครก็ไม่อาจโน้มน้าวเขาได้ บัดนี้คงมองสองคนนี้เป็คนดีไปแล้วแน่ๆ หากตนเองไล่ไปละก็ มีหวังจะทำให้ความสัมพันธ์อันดีระหว่างศิษย์พี่ศิษย์น้องต้องแตกร้าว แต่ก็เอาเถอะ ‘ในเมื่อลงทุนเป่าหูจนศิษย์น้องข้าเคลิ้มได้เช่นนี้ ข้าก็จะหาโอกาสเปิดโปงพวกเ้าให้ได้!’
“เอาล่ะ ในเมื่อศิษย์น้องเว่ยบอกว่าพวกเ้าเป็ผู้มีพระคุณ เช่นนั้นแล้ว หุบเขาหมื่นอสูรเองก็ไม่ใช่พวกลืมบุญคุณ ที่นี่มีมารปีศาจออกอาละวาดบ่อยครั้ง หากพวกเ้าไม่มีที่ไปละก็ ถ้าอย่างนั้นก็ตามพวกข้ามาก่อนแล้วกัน แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะ จงทำตัวดีๆเอาไว้ ไม่เช่นนั้นละก็…”
“เ้า…”
เมื่อสิ้นเสียงเวินโหว หวังหลงก็แทบจะเดือดขึ้นมาทันที ‘ที่พวกหุบเขาหมื่นอสูรพูดแบบนี้ หมายความว่าอย่างไรกัน คิดว่าตัวเองเป็หนึ่งในสามสำนักใหญ่งั้นหรือ?’
‘แถมยังมีหน้ามาพูดว่าหากไม่มีที่ไปละก็อีก…’
‘พวกข้าน่ะ มีที่ให้ไปเยอะแยะ!’
‘คิดว่าอยากจะตามพวกเ้ามากนักหรือ?’
‘ข้าก็แค่ติดตามศิษย์พี่หลินมาเท่านั้น ศิษย์พี่หลินน่ะ ร้ายกาจถึงขนาดทำให้ศาสตราวุธคุกเข่าอ้อนวอนเลยทีเดียว ไม่ว่าที่แห่งนี้จะอันตรายเพียงใดก็ตาม’
‘อยู่กับศิษย์พี่หลินแล้วอุ่นใจกว่าอยู่กับพวกเ้าหุบเขาหมื่นอสูรเป็ร้อยเท่าด้วยซ้ำ’
น่าเสียดายที่หวังหลงยังไม่ทันจะเอ่ยความในใจออกมา ก็ถูกหลินเฟยห้ามไว้เสียก่อน เมื่ออยู่ต่อหน้าเวินโหวที่เอาแต่กดข่มผู้อื่นเช่นนี้ หลินเฟยก็ทำเพียงเอ่ยด้วยรอยยิ้มเท่านั้น
“ถ้าเช่นนั้นก็ขอบคุณศิษย์พี่เวินมากจริงๆ”
“อื้ม”
เวินโหวได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าตอบรับ ก่อนจะเรียกเว่ยฟงให้เข้ามาหา
“ศิษย์น้องเว่ย เ้ามาพอดี เมื่อครู่เพิ่งได้รับสาส์นจากอาจารย์อาหยางมา เห็นว่าถูกปีศาจปิดล้อมบริเวณที่ห่างออกไปทางตะวันออกสามร้อยลี้ ตอนนี้ เห็นทีต้องรีบไปช่วยแล้วล่ะ”
“งั้นรีบไปกันเถอะ” เมื่อได้ยินว่าอาจารย์อาที่เอ็นดูตนเองมาั้แ่เด็กกำลังตกอยู่ในอันตราย เว่ยฟงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบพยักหน้าตอบรับทันที จากนั้นก็วาดมือให้เกิดเป็ค่ายกล และปล่อยเ้าหนูทองออกมาอีกครั้ง
“ช้าก่อน!”
ขณะที่หนูทองปรากฏตัวออกมา เวินโหวที่อยู่ด้านข้างก็แค่นหัวเราะเ็าออกมาทันที
“นี่เ้าใช้เืเลี้ยงมันอย่างนั้นหรือ?”
“ชะ…ใช่แล้ว”
“เ้าไม่รู้หรือ หากทำเช่นนี้จะต้องสูญเสียอายุขัยไปสามปี!”
“คือข้า…ข้าเจออันตราย จึงจำเป็ต้องใช้วิธีนี้เพื่อเอาตัวรอด…” เว่ยฟงได้ยินดังนั้น ก็ไม่รู้จะเอ่ยตอบอย่างไรดี จึงได้แต่โกหกออกไป เผื่อว่าจะทำให้อีกฝ่ายสบายใจ
“กลับไปค่อยคิดบัญชีกับเ้าก็แล้วกัน!” เวินโหวเห็นเช่นนี้ก็รู้ได้ทันทีว่าศิษย์น้องตนเองกำลังโกหก ‘ระหว่างทางเจออันตรายบ้าอะไร เกรงว่าจะเป็หลินเฟยกับหวังหลงมากกว่าที่้าให้หนูทองช่วยตามหาสมบัติ สองคนนี้คงใช้วาจาหลอกล่อศิษย์น้องตนเองใช้เืเลี้ยงมันแน่ๆ…’
‘ทว่าศิษย์น้องเว่ยยังคงเข้าข้างสองคนนี้อยู่ จึงไม่สามารถแตกหักกับพวกเขาได้ ช่างเถอะ ยังไงก็จะต้องหาโอกาสฉีกหน้ากากพวกเ้าให้ได้…’
หลังจากถลึงตาอย่างดุร้ายใส่เว่ยฟงแล้ว เวินโหวก็พาบรรดาศิษย์น้องอีกเจ็ดถึงแปดคนมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกทันที…
ระหว่างทางก็พบเจอมารปีศาจมากมาย ราวกับเดินทางผ่านนรกบนดิน ทั้งรกร้างและน่ากลัว แต่ถึงจะเป็เช่นนั้นปลาั์ของเวินโหวก็เป็ถึงสัตว์อสูราที่หายาก ออกคำสั่งเพียงคำเดียวเท่านั้น เ้าปลาก็สามารถกลืนกินมารปีศาจจำนวนมากเข้าไปจนหมด เรียกได้ว่าตลอดทางไม่มีใครต้องลงมือเองเลยแม้แต่น้อย เพราะมารปีศาจส่วนมากล้วนถูกเ้าปลาั์กินลงท้องไปหมดแล้ว…
และก็เป็เช่นนี้ไปตลอดทาง กระทั่งเกือบหนึ่งก้านธูปผ่านไป ขณะที่กำลังจะข้ามผ่านถนนสายยาวซึ่งเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง หลินเฟยก็พลันเห็นสายฟ้าสว่างวาบขึ้น…
“ใช่จริงๆด้วย!” หลินเฟยเห็นดังนั้นก็ใจกระตุกขึ้นทันที นั่นจะต้องเป็เหล็กเซียนอัสนีเหล่ยยวี่แน่ๆๆ!
แต่น่าเสียดายที่สายฟ้านั้นผ่านไปเร็วมาก แทบจะเรียกได้ว่าเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น ขณะที่หลินเฟยคิดจะบงการปีศาจกระบี่ออกไป สายฟ้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยเสียแล้ว หลินเฟยจึงได้แต่ส่ายหน้าอย่างจนปัญญา
‘ช่างเถอะ อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่าเหล็กเซียนอัสนีเหล่ยยวี่อยู่ที่นี่ แค่ก็เพียงพอแล้ว ไม่ช้าก็เร็วจะต้องมีโอกาสได้พบเจอกันอีกแน่ๆ ข้าเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร…’
“ครืนๆ…”
ทว่าชั่วขณะที่หลินเฟยกำลังส่ายหน้าอยู่นั้น พื้นดินก็เกิดสั่นะเือย่างรุนแรง จากนั้นก็เกิดรอยแตกมากมาย ก่อนที่กลิ่นอายแห่งความโเี้จะแพร่กระจายออกมาจากรอยแตกนั่น และค่อยๆปกคลุมไปทั่วทั้งบริเวณ…
“ระวัง!” เวินโหวที่ยืนอยู่บนหลังปลาั์ กำลังร้องเตือนด้วยความใ
และในเวลาเดียวกันนี้เอง พื้นดินก็เกิดะเิออกมา จากนั้นก็มีผีดิบซึ่งมีไอหยินเข้มข้นตัวหนึ่งค่อยๆคลานออกมา!
ผีดิบตนนี้มีทั้งหมดสองเศียรสี่กร ทั่วทั้งตัวมีสีดำสนิท แถมยังมีไอหยินเข้มข้นปกคลุมไว้อยู่ ระหว่างที่กำลังคืบคลานออกมา มันก็ส่งเสียงคำรามดังเป็ระยะอีกด้วย…
‘ผีดิบร่างเงิน!’
แถมยังเป็ผีดิบร่างเงินขั้นหกอีกอีกด้วย!
“ทุกคนถอยหลังไป”
เวินโหวเองก็ถือว่ามีไหวพริบพอตัว เพียงเห็นผีดิบร่างเงินขั้นหกคลานออกมา เขาก็รีบสั่งให้บรรดาศิษย์น้องล่าถอยออกไปทันที
‘ช่วยไม่ได้ เพราะผีดิบที่ฝังอยู่ใต้ดินมานานเช่นนี้จะต้องมีไอหยินและไอโเี้เข้มข้นเป็แน่ หากััโดนแม้แต่นิดเดียวละก็ ต่อให้เป็ผู้บำเพ็ญขั้นมิ่งหุนเอง ก็เกรงว่าจะต้องแย่เช่นกัน…’
“ฝากด้วยนะ!” หลังจากะโเรียกเหล่าศิษย์น้องกลับมา เวินโหวก็ก้มตัวลงตบที่หลังเ้าปลาั์เบาๆ
หลังจากเ้าปลาได้รับคำสั่งแล้ว มันก็ขยายตัวออกทันที จากเดิมก็มีลำตัวใหญ่มากอยู่แล้ว บัดนี้กลับขยายใหญ่ยิ่งกว่าเดิมถึงหนึ่งเท่าตัว มองเผินๆจึงดูราวกับูเาขนาดย่อม เพียงเวินโหวส่งเสียงเรียกอีกครั้ง เ้าปลาั์ก็ทุ่มตัวลงมา และทันทีที่ลำตัวใหญ่ั์พุ่งชนสู่พื้น ก็เกิดเสียงดังกัมปนาทขึ้นทันที
พริบตานั้นพื้นดินก็พลันสั่นะเืไปทั้งหมด เศษหินแตกกระจายเป็ฝุ่นฟุ้งไปทั้งบริเวณ
บัดนี้ทางสายยาวได้ถูกเ้าปลาั์ถล่มจนแทบพังทลายเสียแล้ว…
ทว่าเวินโหวยังไม่ทันออกคำสั่งถัดไป จู่ๆผีดิบร่างเงินที่ถูกปลาั์ทับเอาไว้ก็คำรามเสียงกึกก้องออกมา จากนั้นก็ปรากฏเป็แขนขนาดใหญ่สี่ข้างโผล่ขึ้นมา และโอบกอดปลาั์เอาไว้อย่างแ่า เดิมที ผีดิบร่างเงินมีความสูงเพียงหนึ่งจ้างเท่านั้น ทว่าบัดนี้มันกลับขยายตัวออกไปจนสูงเกือบสิบจ้าง เพียงออกแรงนิดเดียวเท่านั้น ก็สามารถเหวี่ยงปลาั์ที่กำลังกดทับร่างอยู่ออกไปได้ทันที…
“ตู้ม!”
เ้าปลาั์กระแทกลงสู่พื้นอย่างรุนแรง แม้แต่เวินโหวที่ยืนอยู่บนหลังปลาก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นออกไปเช่นกัน ไม่ง่ายเลยกว่าจะลุกขึ้นมาได้ เมื่อหันไปดูอีกครั้งก็พบว่าที่หลังของเ้าปลามีรอยข่วนของผีดิบร่างเงินอยู่เต็มไปหมด เวินโหวรู้สึกเจ็บใจไม่น้อย เพราะสำหรับเวินโหวแล้ว เ้าปลาั์ไม่ได้เป็เพียงสัตว์อสูรคู่กายของเขาเท่านั้น…
เพราะทั้งคู่อยู่เคียงข้างกันมานาน จึงมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นเกินกว่าที่คนทั่วไปจะคาดคิดได้
แน่นอนว่าเ้าปลาั์เป็ถึงสัตว์อสูราที่มีพลังไม่ธรรมดา ต่อให้ถูกผีดิบร่างเงินเหวี่ยงกระแทกอย่างแรงก็ตาม มันทำเพียงสะบัดฝุ่นบนหัวเล็กน้อยเท่านั้น ก่อนจะพุ่งตัวไปยังผีดิบร่างเงินอีกครั้ง…
ทว่าผีดิบร่างเงินเองก็โเี้ไม่น้อย เมื่อเห็นปลาั์กำลังพุ่งมา มันก็ไม่คิดหลบเลี่ยงแม้แต่น้อย สี่มือของมันรวมพลัง หมายจะจับปลาตัวั์นั่นเอาไว้ ทั้งผีดิบร่างเงินและปลาั์ต่างก็มีพลังกล้าแกร่งมากทั้งคู่ ชั่วขณะที่มันต่อสู้กัน จึงเกิดประกายไฟมากมายส่องสว่างไปทั่ว
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้
- ไทย
- English
© สงวนลิขสิทธิ์ 2022 Glory Forever Public Company Limited ( jinovel.com )
