“ฮู่!” หมีั์น้ำแข็งลี้ลับใกล้จะทรุดแล้ว อีกทั้งพลังิญญาน้ำแข็งเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ในกายก็พ่นออกมาจนหมด แต่เ้ามนุษย์ลิงบ้ากลับยังะโโลดเต้นไปมาไม่รู้จบอยู่ได้!
หมดแล้วหรือ?
เซียวหลิงอวิ๋นตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็ตั้งสติได้ในทันที เพราะว่านี่เป็แค่สัตว์อสูรระดับสองการที่สามารถให้พลังไอเย็นแก่เขาได้มากมายขนาดนี้ก็ถือว่ายอดมากแล้ว แล้วตัวเขายังจะโลภอยากได้อะไรมากไปกว่านี้อีก!
ในเมื่อหมดพลังแล้ว ก็จบการต่อสู้นี้กันเถอะ!
ดาบิญญาภูติน้ำก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ในชั่วขณะต่อมาแสงดาบก็ปรากฏขึ้น ฟันเสาหินน้ำแข็งออก แล้วพุ่งตรงไปที่ลำคอของหมีั์น้ำแข็งลี้ลับ
แล้วดาบนางแอ่นเดียวดาย ก็จัดการปลิดชีวิตทันที
“ชิ้ง!” ดาวยาวกลับเข้าฝัก ผู้คนข้างๆ เห็นแค่เพียงเืพุ่งออกมาจากลำคอของเ้าหมีั์น้ำแข็งลี้ลับในทันที แต่ในดวงตาของเ้าหมีั์กลับมีสีหน้าที่ผ่อนคลายและโล่งใจในที่สุด ก่อนที่ร่างกายขนาดใหญ่ของเ้าหมีจะล้มลงดังสนั่น
เซียวหลิงอวิ๋นไพล่มือไว้ข้างหลัง ทำตัวราวกับเป็ผู้าุโ!
จากนั้นเมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังมองมาที่เขา คิ้วดาบของเขาก็ยกขึ้น: “เฉียนหม่านควง ถังเซียว พวกเ้ามัวรีรออะไรอยู่ รีบไปรองเืสิ นั่นสัตว์อสูรระดับสองเลยนะ!”
...
“ข้าจะฝึกวิชาสักพัก ที่เหลือจะปล่อยให้เป็หน้าที่ของพวกเ้า ในหุบเขานี้น่าจะมีของดีๆ อยู่แน่!” เซียวหลิงอวิ๋นกล่าวอย่างเร่งรีบ ก่อนจะเดินหลบไปที่มุมหนึ่ง นั่งลงบนพื้นน้ำแข็งทันที และโคจรพลังด้วยเคล็ดวิชามหาเทพเพื่อดูดซับพลังไอเย็นที่ได้รับมาเมื่อสักครู่อย่างเต็มที่
พวกหม่าิฮุ่ยกับอูเสี่ยวหมินทั้งห้าคนมุ่งตรงเข้าไปในหุบเขา ในขณะที่หยวนอิ่งรับ่ต่องานของถังเซียวและโจวจวิน ช่วยเฉียนหม่านควงเก็บเืของหมีั์น้ำแข็งลี้ลับ รวมถึงเืของลิงหิมะและหมาป่าหิมะด้วย
หลังจากผ่านไปหลายวัน ทุกคนก็ค่อยๆ ชินกับการดื่มเืสัตว์อสูรที่มีกลิ่นคาวแรงนี้วันละสองถึงสามอึกได้แล้ว ซึ่งพวกมันไม่เพียงแต่จะช่วยให้ร่างกายอบอุ่นและกระชุ่มกระชวยขึ้นเท่านั้น แต่ยังมีผลดีต่อการเสริมสร้างสมรรถภาพร่างกายอีกด้วย
แน่นอนว่าการพัฒนาของฉินหรูเยียนนั้นชัดเจนที่สุด และเหนือกว่าคนอื่นๆ อย่างมาก! หญิงสาวผู้นี้ได้ละทิ้งความอายไปแล้วใน่สองสามวันที่ผ่านมา นางจะดื่มเืหนึ่งถุงเต็มทุกวัน และแทะขาหมาป่าปิ้งสองขาที่มีน้ำหนักรวมกว่าห้าสิบชั่ง
ปริมาณการกินของฉินหรูเยียนเพียงคนเดียวใกล้เคียงกับอีกเก้าคนด้วยซ้ำไป!
เมื่อวานนี้เองก็มีจะกละตัวที่สองปรากฏขึ้น ไม่ใช่เซียวหลิงอวิ๋น หรือถังเซียวและคนอื่นๆ ที่เปิดขดพลังิญญาได้เก้าขด แต่เป็เฉียนหม่านควงที่ผอมแห้งเหมือนลิง
เฉียนหม่านควงที่ร่างกายผอมแห้ง กลับกินขาหมาป่าหิมะที่หนักเกือบสามสิบชั่ง!
ในเวลานั้นภาพนี้ทำให้ผู้คนตกตะลึงไม่น้อย มีเพียงฉินหรูเยียนเท่านั้นที่ดวงตาเป็ประกาย ยื่นมือที่ขาวราวหยกไปตบไหล่ของเฉียนหม่านควงด้วยรอยยิ้มที่เบิกบานใจ รู้สึกยินดีที่ในที่สุดก็ได้พวกเดียวกันแล้ว
นอกจากนี้ยังมีอีกคนที่ตกตะลึงแต่ก็ยินดีด้วย นั่นก็คือเซียวหลิงอวิ๋น เยี่ยม มีคนที่ปลุกพลังสายเืโบราณได้อีกคนหนึ่งแล้ว เ้าหนุ่มหม่านควงนี่มีอนาคตที่สดใสจริงๆ!
ในขณะที่หยวนอิ่งและเฉียนหม่านควงกำลังยุ่งอยู่กับการรองเืและหั่นเนื้อสัตว์อยู่ ฉินหรูเยียนและจ้าวหนีอิ่งก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ สองสาวเริ่มก่อกองไฟ เตรียมนำเนื้อสัตว์อสูรชุดนี้มาย่าง ด้วยการปรากฏตัวของจะกละสองคน ทำให้ปริมาณการกินนี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื้อสัตว์และเืของสัตว์อสูรที่ล่าได้จึงไม่สามารถทิ้งหรือสิ้นเปลืองได้อีกต่อไป
ในขณะที่คนอื่นๆ เองก็แอบมีความหวังเล็กๆ แฝงอยู่ในใจ ว่าบางทีวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ตัวเองอาจกลายเป็จะกละ ปลุกสายเืโบราณอะไรบางอย่างบ้างก็ได้ เพราะเซียวหลิงอวิ๋นก็พูดเื่นี้ด้วยตัวเองว่า การที่ทั้งคู่กลายเป็จะกละเช่นนี้ เป็เพราะทั้งคู่ปลุกสายเืโบราณบางอย่างในตัวได้
ศิษย์พี่หญิงหรูเยียนก็เป็ตัวอย่างที่ดี ใครจะคิดว่าหญิงสาวงามที่ไร้เทียมทานเช่นนี้ ภายในร่างกายที่ดูบอบบางกลับมีพลังอันมหาศาลซ่อนเร้นอยู่!
แล้วเกี่ยวอะไรกับปริมาณการกินที่เพิ่มขึ้นด้วย? สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรแล้ว อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุด? ระดับการบำเพ็ญเพียร และพลังที่แข็งแกร่งอย่างไรล่ะ!
ทั้งสองประการนี้ก็คือจุดเด่นของสายเืโบราณ ทั้งความเร็วในการบรรลุชั้นบำเพ็ญเพียรที่รวดเร็วจนทำให้ผู้คนต้องใ และพละกำลังที่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนรู้สึกอยากจะเอาหัวโขกกำแพง!
เฉียนหม่านควงที่มีรูปร่างเหมือนลิง ผอมแห้งจนราวกับว่าหากถูกชนเข้าร่างกายคงจะกระจัดกระจายได้ แต่ทำไมร่างกายของเขาถึงได้แข็งแกร่งกว่าเหล่าศิษย์ในสำนักที่มีวิชาิญญาเสริมแกร่งร่างกายมากมายนัก และเพราะเหตุใดเมื่อก่อนตัวเขาถึงได้โดดเด่นกว่าเหล่าศิษย์ที่อยู่ในระดับผู้ใช้พลังิญญาขั้นต้นในหมู่ศิษย์สำนักชั้นนอก เหตุผลที่ทำให้เหล่าศิษย์จำนวนมากรู้สึกสงสัยมานานได้ถูกเปิดเผยเมื่อวานนี้เอง!
เพราะว่าชายคนนี้มีสายเืโบราณ!
ไม่ต้องพูดถึงสายเืโบราณของฉินหรูเยียนที่เป็เหมือนสัตว์ประหลาดเลย แค่สายเืโบราณในระดับของเฉียนหม่านควง ก็ยังทำให้ถังเซียว โจวจวิ้น หรือแม้แต่หม่าิฮุ่ยและถานหย่าต่างก็รู้สึกอิจฉาและอยากได้บ้าง!
“ศิษย์พี่หญิง หนึ่งถุงของเืลิงหิมะสดใหม่นี้ ศิษย์พี่หญิงดื่มก่อนเลย ถุงจะไม่พอแล้ว!” พร้อมด้วยการปรากฏตัวของหยวนอิ่ง เขาก็ยื่นถุงที่บวมเป่งส่งให้ทันที!
ฉินหรูเยียนรับมาทันทีและไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร อึกๆๆ...ดื่มเืลิงที่เพิ่งรองมาสดๆ ใหม่ๆ หนึ่งถุงจนหมดในรวดเดียว
ดวงตาเล็กๆ ของหยวนอิ่งฉายแววชื่นชม ก่อนจะรับถุงเปล่าใบนั้นมา แล้วก็หายวับไปอีกครั้ง
ชั่วขณะต่อมา พวกหม่าิฮุ่ยกับอูเสี่ยวหมินทั้งห้าคนก็วิ่งกลับมาด้วยสีหน้ายินดี
“ฮ่าๆๆ พวกเรารวยแล้ว พวกเรารวยแล้ว!” โจวจวินและถังเซียวหัวเราะจนปากแทบจะปิดไม่ลง!
“เจอของดีอะไรมาหรือ!” เฉียนหม่านควงกับหยวนอิ่งเงยหน้าขึ้นจากงานชำแหละและเอ่ยถาม
“ฮ่าๆๆ มีของดีเยอะแยะเลย!”
หลังจากเวลาผ่านไปประมาณหนึ่งถ้วยชา!
ทุกคนก็มานั่งล้อมรอบกองไฟ ขณะที่ย่างเนื้อสัตว์อสูรไปด้วย ก็ดื่มเืสัตว์อสูรร้อนๆ ไปด้วย ตรวจสอบผลการเก็บรวบรวมในครั้งนี้ไปพลางๆ
เป็แก่นสัตว์อสูรสิบเอ็ดลูก หนึ่งลูกใหญ่และสิบลูกเล็ก ลูกใหญ่เป็ของหมีั์น้ำแข็งลี้ลับ ซึ่งมีขนาดใหญ่เท่ากับสองกำปั้น
หินชำระน้ำแข็งสามสิบห้าก้อน หนึ่งก้อนระดับสี่ขั้นล่าง ห้าก้อนระดับสามขั้นสูง เจ็ดก้อนระดับสามขั้นกลาง ส่วนที่เหลือต่ำกว่าระดับสาม แต่สูงกว่าระดับสอง!
ไผ่กระบี่ม่วงเจ็ดต้น มีหนึ่งต้นที่ระดับสามขั้นบน ส่วนที่เหลือเป็ระดับสองขั้นกลาง
เห็ดน้ำแข็งเมฆาสามดอกระดับสองขั้นกลาง
แต่เมื่อสิ่งของเหล่านี้ถูกนำมาวางตรงหน้าทุกคนทีละชิ้นแล้ว นอกจากเซียวหลิงอวิ๋นที่ยังคงนั่งฝึกวิชาอยู่ ทุกคนก็ต่างก็ตาเป็ประกาย
โอ้โฮ มูลค่าสิ่งของพวกนี้คิดเป็หินิญญากี่ก้อนเนี่ย รวยแล้ว รวยแล้ว!
แม้แต่ฉินหรูเยียนกับจ้าวหนีอิ่งก็ยังดวงตาเป็ประกาย มีความคิดถึงความร่ำรวยผุดขึ้นในใจเช่นกัน
เพียงแค่สิ่งของตรงหน้าเหล่านี้ ก็สามารถเอาชนะรายได้ของพวกบรรดาศิษย์พี่ที่เคยเข้ามาในเมืองโบราณหลิงกุยในสองครั้งก่อนหน้าได้ในพริบตา
นี่เป็แค่เพียงเวลาแปดวันหลังจากที่ทุกคนเข้ามาในโลกเร้นลับแห่งนี้เท่านั้น ยังห่างไกลจากระยะเวลาที่กำหนดครึ่งปีมาก อาจจินตนาการได้ว่าผลการเก็บรวบรวมในภายหลังจากนี้จะต้องไหลมาเทมาอย่างแน่นอน และมูลค่าอาจจะยิ่งสูงขึ้นไปอีก!
ทั้งหมดนี้ก็เป็เพราะ...
ในชั่วขณะต่อมา ราวกับทุกคนมีความคิดเหมือนกัน ทั้งเก้าสายตาต่างก็หันไปมองเซียวหลิงอวิ๋นที่กำลังนั่งขัดสมาธิฝึกวิชา และอยู่ห่างออกไปหลายหมี่พร้อมๆ กัน
ทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณเ้าหมอนี่!
“ฟู่!” เขาถอนลมหายใจออกอย่างแรง ลมกลายเป็หมอกควันน้ำแข็งในทันที ในชั่วขณะต่อมาที่เซียวหลิงอวิ๋นลืมตาขึ้น ก็เห็นดวงตาที่เป็ประกายทั้งเก้าคู่กำลังจ้องมองมาที่ตัวเขา
จึงผงะไปเล็กน้อยคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“อะไร หน้าข้ามีดอกไม้บานหรืออย่างไร? หรือว่ามีเื่อะไรเกิดขึ้นหรือ?”
“ศิษย์น้อง เ้าเป็ผู้ชายนะ จะเอาตัวเองไปเปรียบกับดอกไม้ได้อย่างไร แต่ว่าบนใบหน้าของศิษย์น้องก็มี...ดอกไม้...ดอกไม้น้ำแข็งอยู่จริงๆ นะ คิกๆๆ!” หม่าิฮุ่ยที่อารมณ์ดีมากพูดอย่างติดตลกออกมาอย่างหาได้ยาก
คิกๆๆ ฮ่าๆๆ เมื่อเห็นเซียวหลิงอวิ๋นที่เผยสีหน้างุนงง ทุกคนก็ต่างก็พากันหัวเราะออกมาพร้อมกัน!
