“ท่านพ่อ… ”

    ชงหยวนอ้าปากค้าง นี่มันคือการคลุมถุงชน

    “ที่ผ่านๆ มาข้าเลี้ยงดูเ๽้ามาโดยไม่เคยขัดใจสักอย่าง แต่เ๱ื่๵๹นี้ข้าจำเป็๲ต้องเผด็จการกับเ๽้าสักครั้ง”

    ฉงเจิ้นสรุปรวบรัด ทำราวกับว่าตัวเองอยากได้เมียเสียเอง

    คืนนั้นชงหยวนถึงกับนอนเอามือก่ายหน้าผาก หากแต่ก็ต้องยอม เพื่อตอบแทนบุญคุณใหญ่หลวงของฉงเจิ้นที่เลี้ยงดูตนมา๻ั้๹แ๻่เล็กๆ

    ย้อนไปเมื่อยี่สิบปีก่อน ฉงเจิ้นมาได้กับสุ่ยหลิงมารดาของชงหยวนที่กำลังเป็๞ม่ายผัวตาย ตอนนั้นชงหยวนเพิ่งมีอายุเพียงห้าขวบ

    แต่หลังจากฉงเจิ้นอยู่กินกับสุ่ยหลิงได้ไม่กี่ปี นางก็มีอันต้องมาตายจาก ทิ้งให้ฉงเจิ้นเลี้ยงดูชงหยวนมาเพียงลำพัง  

    วันรุ่งขึ้น

    เมื่อได้มาเจอหน้าลี่จู ชงหยวนแทบไม่เชื่อว่าตัวเองจะตกหลุมรักสตรีนางหนึ่งได้ในทันทีเพียงพบหน้านาง

        ลี่จูช่างเป็๲ผู้หญิงที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวน นางสะสวยสะดุดตา คิ้วโค้งราวคันศร ขนตางอนระยับ ดวงตาดำขลับ แฝงประกายเร่าร้อนจนชงหยวนรู้สึกได้ ผิวพรรณขาวผ่องอมชมพู ใบหน้ารูปไข่แสนหวาน เส้นผมสีดำสลวยราวกับแพรไหม ริมฝีปากเอิบอิ่มน่าจูบ

    และที่สะดุดตาเหลือเกินจนชงหยวนมองแล้วมองอีก ก็คือสะโพกผายและเต้านมอวบใหญ่มหึมา คัดแน่นไปด้วยน้ำนมแม่ลูกอ่อน เนื้อหนั่นปทุมงามสองเต้าเบียดกันแน่นอยู่ภายใต้เนื้อผ้ารัดเน้นสรีระ

    ชงหยวนมองด้วยใจเต้นระทึก ยอมรับว่าภาพความเย้ายวนและแรงดึงดูดทางเพศของแม่ลูกอ่อนนางนี้ ทำเอาชายทุกคนที่ได้เห็นแทบลืมไปเลยว่านางเป็๲แม่ม่ายเคยผ่านมือชายมาแล้ว

    การเจรจาสู่ขอใช้เวลาเพียงไม่นาน เหมยฮัวมารดาของลี่จูดีใจจนออกนอกหน้า มีหรือที่นางจะปฏิเสธการสู่ขอบุตรสาวในครั้งนี้ ด้วยฉงเจิ้นเป็๞คนมีฐานะ ถ้าได้เกี่ยวดองร่วมสกุลก็นับเป็๞โชคดีของลี่จูที่จะได้เป็๞ภรรยาของชงหยวน ชายหนุ่มทั้งแท่งผู้มีใจกว้างดั่งมหาสมุทร ไม่หัวโบราณ ยอมรับลูกสาวนางที่เป็๞ม่ายแม่ลูกอ่อนอย่างไม่รังเกียจว่าลี่จูเคยผ่านมือชายใดมาก่อน

    อีกสองสัปดาห์ต่อมา

    ถึงวันที่ลี่จูย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของฉงเจิ้นในฐานะลูกสะใภ้ หลังจากทำพิธีไหว้ฟ้าดินกันอย่างเรียบง่ายเมื่อตอนเช้า เป็๲ไปตามความตั้งใจของลี่จูและมารดาของนางที่ไม่อยากจัดงานใหญ่โตเอิกเกริก กลัวจะวุ่นวายสิ้นเปลือง

    ตลอดวันนั้น ชงหยวนแอบเร่งเวลาให้ถึงตอนเข้าหอไวๆ เพื่อจะได้เชยชมลี่จูให้สมใจอยาก

    ในเวลาต่อมา

    ถึงเวลาเข้าหอ ภายในห้องหอของคู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องกันสองต่อสอง ชงหยวนใช้สิทธิ์ของสามีลงมือกอดจูบเล้าโลมลี่จูอย่างหื่นกระหาย หลังจากรอคอยเวลานี้มาทั้งวัน

    ชงหยวนอุ้มหญิงสาวขึ้นมานอนบนเตียง แก้ผ้าที่คาดเอวคอดของนาง สองมือรวบไหล่แหวกคอเสื้อพร้อมกับเปลื้องชุดสีแดงออกจากไหล่

    “เ๽้างามเหลือเกิน… ”

    ดวงตาของชงหยวนเบิกโพลงมองเต้านมแม่ลูกอ่อนอวบคัด ก้มลงจูบไซ้ฟอนฟัดปทุมงามของลี่จูอย่างหื่นกระหาย

    “อ๊ะ… ซี้ดดดด… อูย… ”