ฮอลล์ถ่ายทอดสดมีขนาดเท่าโรงละครหน้าหอประชุมรูปทรงสี่เหลี่ยมคางหมูแน่นเต็มไปด้วยผู้ชมจากทั่วทุกสารทิศในหมู่ของพวกเขาเป็เหล่าพนักงานเงินเดือนนอกจากนี้ยังมีนักศึกษาที่กำลังเรียนอยู่แสดงให้เห็นถึงโครงสร้างทางสังคมที่หลากหลาย การถ่ายทอดสดโต้วาทีทางสถานีโทรทัศน์ใหญ่แห่งโตเกียวมีชื่อเสียงมากเรตติ้งก็สูงเช่นกัน นั่นเป็เหตุผลที่ผู้สมัครเลือกตั้งอยากมาโผล่หน้ากันที่นี่
เซี่ยวอี๋พาอาโออิและทีมหาเสียงของคานาโกะมานั่งอยู่ที่แถวหน้าของหอประชุมเสิ่นิยืนอยู่ตรงทางเข้า-ออกหลังเวทีทางขวามือ เขาสวมแว่นตาขอบพลาสติกสีดำเฝ้าดูความเคลื่อนไหวในห้องถ่ายทอดสดอย่างใกล้ชิด
ณขณะนั้นมีรังสีเพชฌฆาตอันแรงกล้าของบุคคลหนึ่งซึ่งดึงดูดความสนใจของเสิ่นิได้ในทันทีนั่นคือเ้าหัวโล้น ไนติงเกล ที่อยู่ตรงทาง-เข้าออกฟากซ้ายเช่นเดียวกับเขา
เสิ่นิไม่ได้แตกตื่นเขาสงสัยมากกว่า ชายคนนั้นมีกลิ่นเืคละคลุ้ง แววตาเหมือนกับมือสังหารหนุ่มเขาเป็ปรมาจารย์แห่งการสังหารอย่างแน่นอนแต่เจตนาการฆ่าของเขาไม่ได้มุ่งเป้าไปที่คานาโกะ แต่กำลังมุ่งหมายมาที่ตนเองมีบางอย่างที่ชัดเจนมาก
หลังจากพิธีกรประกาศเริ่มรายการอันดับแรกเขากล่าวแนะนำแขกทั้ง 4 ท่านต่อมาก็เป็สโลแกนในการหาเสียงพร้อมด้วยอัตชีวประวัติของแต่ละท่านสุดท้ายคือคะแนนการสนับสนุนจากการสำรวจความคิดเห็นของประชาชน
นี่เป็เพียงการสำรวจความคิดเห็นที่มีต่อผู้สมัคร4คน อัตราการสนับสนุนของประธานมิตสึโอกะสูงถึง 53% ทำให้เขาเป็อันดับเต็งหนึ่ง อัตราของแขกอีกสองท่านคือ 20% และ 16% และคาดไม่ถึงว่าอัตราการสนับสนุนของคานาโกะจะสูงถึง14%
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาหากทำการสำรวจเช่นนี้ คะแนนสนับสนุนของเธอคงจะไม่ถึง 5% อย่างแน่นอน
พิธีกรได้แนะนำหัวข้อของวันนี้ผ่านคลิปวิดีโออย่างสั้นๆ
เกี่ยวกับที่มาของ‘มาเฟีย’ โดยพื้นฐานแล้ว หลังจากที่ชนชั้นซามูไรถูกยกเลิกไปซามูไรหลายคนนั้นสูญเสียจุดยืนในชีวิต พวกเขาบางคนค่อยๆ หันไปก่ออาชญากรรมรุนแรงซามูไรบางคนเริ่มทำธุรกิจหรือมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมอันคลุมเครือ (เช่นการเปิดกาสิโนและขายบริการ) อันธพาลเหล่านี้ โรนินและกองกำลังใหม่อื่นๆที่เข้าสู่ตลาดญี่ปุ่น มีเพียงสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันนั่นก็คือพวกเขาไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม
มาเฟียญี่ปุ่นเกิดจาก“Kabukimono”ซึ่งไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดในอดีต พวกเขาแต่งตัวแปลกๆ และมีพฤติกรรมแปลกๆพวกเขามักจะพกดาบยาว ข่มขู่ประชาชน แม้กระทั่งเข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์ตามอำเภอใจ
“คุณพิธีกร ทีมงานของคุณค่อนข้างี้เีในการรวบรวมข้อมูลนะ”ก่อนที่จะเริ่มการอภิปราย ประธานมิตสึโอกะกล่าวด้วยรอยยิ้ม“ข้อมูลพวกนี้คงถูกรวบรวมมาจากอินเทอร์เน็ต ที่จริงแล้วญี่ปุ่นไม่มีมาเฟียทุกคนในที่ประชุมคงถูกพวกคุณทำให้เข้าใจผิด คุณเคยเข้าร่วมชมรมตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยหรือไม่?ชมรมการ์ตูน ชมรมภาพยนตร์ รวบรวมกลุ่มเพื่อนที่มีงานอดิเรกเดียวกันแน่นอนว่าถ้าคุณเป็นักศึกษาที่ศึกษาด้วยตัวเองโดยธรรมชาติแล้วคุณก็คงจะไม่เข้าใจมิตรภาพแบบนี้”
เมื่อประธานมิทสึโอกะกล่าวประโยคสุดท้ายจบสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่คานาโกะ ประเด็นทางวิชาการได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
“ท่านประธานพูดถูก ชมรมคือกลุ่มเพื่อนที่มีงานอดิเรกร่วมกันและงานอดิเรกของมาเฟียก็คือการก่ออาชญากรรม
ตามฐานข้อมูลแล้วั้แ่ที่ประเทศเราทำข้อตกลง ‘ขนแกะ’ กับสหรัฐฯ เศรษฐกิจของเราก็ถดถอยมาถึง 10 ปี ชีวิตผู้คนต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกปลดจากงานประจำ ภาวะเงินเฟ้ออัตราเงินเดือนถดถอย ภาวะธุรกิจหดตัว แต่อัตราการเติบโตของมาเฟียนั้นกลับเฟื่องฟู
มาเฟียได้รับสิทธิ์ในการพัฒนาที่ดินในราคาที่ต่ำกว่าตลาดผู้เข้าร่วมประมูลทั้งหมดจะได้รับาเ็อย่างลึกลับ จนกระทั่งต้องขอถอนตัวออกจากการประมูล
อุตสาหกรรมAVที่พวกเขาควบคุมเติบโตขึ้น 30% ภาพยนตร์ต้องห้ามมีให้บริการทุกที่
ละแวกที่มาเฟียคุมอยู่นอกจากภาษีจากการค้าขายที่สูงแล้ว ยังต้องจ่ายค่าคุ้มครองอีก
แล้วนักการเมืองอย่างเราทำอะไรไปบ้าง?” คานาโกะเสียดสี “ถูกกัดกร่อน โดนดึงไปเป็พวกถึงขนาดที่ตัวเองต้องออกไปลงเลือกตั้งเพื่อเป็นักการเมืองเสียเอง”
“เธอดูถูกตัวเองเกินไปแล้ว!” ประธานมิตสึโอกะกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ฉันมีข้อมูลอย่างเป็ทางการที่สามารถให้การสนับสนุนได้นี่คือข้อมูลสถิติของฉันสมัยเรียนในวิทยาลัย ซึ่งได้รับรางวัล 10 อันดับวิทยานิพนธ์ยอดเยี่ยมแห่งปี หากทุกท่านรู้วิธีท่องอินเทอร์เน็ตคุณก็จะสามารถค้นหามันได้ใน Google”
ช่างน่ากลัวผู้ชมด้านล่างเวทีถูกดึงดูดความสนใจจากคนทั้งสองได้อย่างสมบูรณ์แบบแม้ว่าคานาโกะจะเข้าร่วมการโต้วาทีแบบนี้เป็ครั้งแรก แต่เธอก็กุมเวทีการอภิปรายได้อย่างเผ็ดร้อนแม้แต่ประธานมิตสึโอกะผู้ยึดติดการเมืองแบบดั้งเดิมก็ยังรู้สึกประทับใจในตัวเธอมากไม่คาดคิดเลยว่าสาวน้อยคนนี้จะไม่ยอมลดละหนำซ้ำยังรู้จักใช้วิธีฉวยประโยชน์หาจังหวะโจมตี ใช้แต้มของคู่ต่อสู้ที่โจมตีเธอดึงกลับมาเป็แรงในการโปรโมตแคมเปญของตนเอง
จู่ๆผู้สมัครที่เหลืออีกสองคนก็รู้สึกแย่ หากเป็เช่นนี้ต่อไปคงจะได้กลายเป็ตัวประกอบเข้าจริงๆ ทั้งสองคนจึงเข้ามาขัดจังหวะการสนทนาในทันทีแต่เนื่องจากสโลแกนในการหาเสียงที่แตกต่างกัน คำพูดที่ออกมาจึงไม่แสบไม่คันแม้แต่เื่ตลกที่เรียบเรียงมาอย่างพิถีพิถันก็ยังล้มเหลวในการดึงดูดความสนใจจากเหล่าผู้ชม
ต่อไปคือการปะทะกันระหว่างประธานมิตสึโอกะและคุราชินะคานาโกะ โทรศัพท์มือถือของประธานมิตสึโอกะมีรูปภาพและคลิปวิดีโอมากถึง 100G แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างมาเฟียสมัยใหม่และมาเฟียแบบดั้งเดิมอุบัติเหตุโรงไฟฟ้านิวเคลียร์รั่วที่ฟุกุชิมะซึ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อการช่วยเหลือของรัฐบาลยังมาไม่ถึงสมาชิกมาเฟียท้องถิ่นก็ได้ริเริ่มให้ความช่วยเหลือแก่ผู้อพยพแล้วการดูแลผู้าเ็ พวกเขาควักกระเป๋าเงินจ่ายเองเสี่ยงภัยอันตรายจากกัมมันตภาพรังสีนิวเคลียร์ ช่วยเหลือผู้คนขนย้ายทรัพย์สิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งประธานมิตสึโอกะเน้นไปที่คลิปวิดีโอสัมภาษณ์มาเฟียฮีโร่ผู้ช่วยกู้ภัยมันน่าตื่นเต้นพอๆ กับภาพยนตร์ Action นอกจากนี้ยังมีดนตรีและลูกเล่นแสงสีละมุนตาพวกอันธพาลที่มีรอยสัก “ปลาหางดาบ” บนแขนจะถูกถ่ายออกมาให้ดูเหมือนกับเป็วีรบุรุษผู้มีเมตตาผู้ชมหลายคนถึงกับร้องไห้
ประธานมิตสึโอกะดูหนังสั้นเื่นั้นด้วยความเย้ยหยันในใจ“ผู้หญิงตัวเล็กๆ คิดสู้กับฉันเหรอ? ภาพยนตร์โฆษณาชวนเชื่อที่สร้างโดยผู้กำกับชาวจีนจาง อี้โหมว ถ้าเธอไม่กลายเป็ขยะ ก็อย่ามาเรียกฉันว่ามิตสึโอกะ!”
ฉากนี้เข้าไปแตะต้องในแง่มุมศีลธรรมเมื่อสถานการณ์บางอย่างถูกนำมาขยายในวงกว้างค่านิยมและมุมมองในเื่ความถูกผิดก็กลายเป็ผิดเพี้ยนไป
นี่เป็กลวิธีที่นักการเมืองใช้กันมากที่สุดกลับผิดให้เป็ถูกปล่อยให้สัตว์โลกเฉกเช่นมนุษย์ผู้ไวต่อความรู้สึกเพิกเฉยต่อเหตุผลและหลักฐานเพียงแค่พอใจที่จะเชื่อใน “ความดี” ที่เห็นด้วยตา
ดังนั้นผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งจึงมักจะเลือกนักการเมืองที่ทำให้พวกเขาทุกข์ทนข้อบกพร่องของระบบทุนนิยมปรากฏให้เห็นได้อย่างรวดเร็วเมื่อเทียบกับนักการเมืองที่ฉลาดแกมโกงพวกเขาก็เป็เพียงฝูงมดที่คิดว่าพวกมันต้องรับผิดชอบต่อชะตากรรมของตนเอง
“ถ้าผมจำไม่ผิด ดูเหมือนว่าคุณคานาโกะจะเป็คุณแม่ที่ยังไม่ได้แต่งงานพ่อของลูกคุณดูเหมือนจะเป็สมาชิกของแก๊งมาเฟีย ผมไม่เข้าใจเพื่อเลี้ยงดูพวกคุณสองแม่ลูก เขาถึงได้เข้าร่วมแก๊ง แต่สุดท้ายแล้วสุภาพบุรุษท่านนั้นก็ถูกคนเลวปลิดชีพลงถ้าเขารู้ว่าตอนนี้คุณไม่เห็นด้วยกับงานของเขา กลางคืนคุณจะหลับตาลงได้อย่างไร?”ประธานมิตสึโอกะหงายการ์ดเนรคุณให้คานาโกะอย่างเงียบๆ
ในโลกของญี่ปุ่นที่ผู้หญิงด้อยกว่าผู้ชายบาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผู้หญิงคือการไม่เชื่อฟังสามี
สายตาของผู้ชมที่มีต่อคานาโกะนั้นเปลี่ยนไปมันเต็มไปด้วยความเป็ปรปักษ์ ในขณะนั้น คานาโกะตื่นตระหนก หัวใจของเธอเต้นเร็วมากเธอรู้สึกเหมือนกับกำลังต่อสู้กับโลกทั้งใบไม่ว่าจะอธิบายอย่างไรก็คงจะถูกผู้ฟังดูถูก
“เหอๆ คิดสู้กับฉัน เธอยังอ่อนเกินไป” ประธานมิตสึโอกะหัวเราะเยาะ
“ทำไมตาแก่รังแกแม่ของอาโออิ! แม่น่าสงสารจัง!” อาโออิร้องไห้เสียใจเด็กน้อยอยากจะลุกขึ้นมาด่า แต่เธอกลับถูกเซี่ยวอี๋กอดเอาไว้แน่น
“ไม่เป็ไร ไม่เป็ไร ยังมีข้อมูลที่ไม่ได้พูด”คานาโกะใช้วิธีหายใจอย่างที่เสิ่นิสอน เธอควบคุมอัตราการเต้นของหัวใจให้ช้าลง
ประธานมิตสึโอกะขยิบตาให้ผู้ชมผู้ชมคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงแถวหน้า เขาเตรียมตัวหยิบไข่ออกมาด้วยกำลังแขนของนักเบสบอลสมัครเล่น เขาเขวี้ยงไข่ใส่คานาโกะอย่างเต็มแรง
แต่ในขณะที่ไข่กำลังจะโดนคานาโกะนั้นเสิ่นิก็รีบพุ่งตัวออกมาจากหลังเวทีพร้อมกับยกแขนซ้ายขึ้นแล้วจับไข่ที่ถูกปามาด้วยฝ่ามือกายาล่องหนที่เหมือนอสุรกายถูกเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติแรงปะทะทั้งหมดของไข่ถูกขับออกจากร่างกายปล่อยให้ไข่อันบอบบางนอนนิ่งอยู่บนฝ่ามือของเสิ่นิอย่างปลอดภัย
“เทคนิคน่าสนใจนี่...” อีกฟากหนึ่ง เ้าหัวโล้น ไนติงเกลราวกับเห็นแสงสว่างอยู่ตรงหน้าพลังที่แตกต่างกันนี้ทำให้เขาเกิดความเลื่อมใสขึ้นมา
“คุณไม่เป็ไรใช่ไหม?” เสิ่นิมองไปที่คานาโกะพร้อมกับค่อยๆ วางไข่ในมือลง
“อื้อ” คานาโกะพยักหน้า
“คุณพิธีกร ช่วยจัดการระเบียบของสถานที่ด้วยครับไม่ว่าคุณคานาโกะจะถกประเด็นอะไร เธอก็เป็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งลูกของเธอก็อยู่ที่นี่ด้วย การปล่อยให้ผู้ชมทำร้ายและรังแกเธอแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่สังคมที่เจริญแล้วควรมี” เสิ่นิพูดเป็ภาษาญี่ปุ่นไข่ถูกส่งมอบให้กับพิธีกร
เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำก็เป็แรงบันดาลใจให้ผู้ชมเห็นอกเห็นใจคานาโกะขึ้นมาในทันทีบรรยากาศถูกดึงกลับจากภาพยนตร์โปรโมตอย่างรวดเร็ว
“บ้าเอ้ย ทำเสียเื่” ประธานมิตสึโอกะเกลียดจนกัดฟันกรอด
พิธีกรรู้สึกอายเป็พิเศษเขารีบเรียกเ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในที่เกิดเหตุมาลากตัวผู้ชมที่ขว้างไข่ออกไปเสิ่นิจะไม่กลับไปที่หลังเวที บอดี้การ์ดหนุ่มยืนอยู่ด้านหลังของคานาโกะหลังจากเหตุการณ์ปาไข่ พิธีกรก็ละอายเกินกว่าที่จะเชิญผู้คุ้มกันลงไป นอกจากนี้ผู้คุ้มกันคนนี้ยังเป็บุคคลในกระแส เมื่อยืนอยู่ต่อหน้ากล้องไม่ต้องสงสัยเลยว่าจำนวนผู้ชมของรายการนี้จะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน
ผู้กำกับถึงกับเบนกล้องไปทางเสิ่นิซูมภาพใบหน้าที่สุดแสนเ็านั้นในระยะใกล้
เมื่อมีเสิ่นิยืนอยู่ใกล้ๆคานาโกะที่กำลังประหม่าก็สงบลง เธอหันหน้าไปทางผู้ชม และหันหน้าเข้าหาทุกคนเธอยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ ฉันหมกมุ่นอยู่กับความรุนแรง ฉันเลิกเรียนหนังสือฉันคิดว่าการต่อสู้มันเจ๋งเหมือนคนหนุ่มสาวสมัยนี้ รอยสักนั้นสวยงามหลงผู้ชายที่ชอบพูดด้วยหมัด หลังจากได้ขี่มอเตอร์ไซต์ไปตามท้องถนนฉันรู้สึกประทับใจมาก
ในความคิดของฉันการเมืองเป็เพียงแค่อุบายของชายชรากลุ่มหนึ่งสิ่งที่สำคัญที่สุดคืออิสระและสิ่งที่คุณ้าชีวิตของแก๊งมาเฟียควรเป็สัญลักษณ์ของเสรีภาพเนื่องจากไม่สนใจในข้อกำหนดทางกฎหมาย
สามีของฉันถึงเราจะไม่ได้แต่งงานกัน แต่ฉันก็เรียกเขาเช่นนั้นจนเคยชินเขาเป็สมาชิกแก๊งมาเฟียเขาเก่งเื่การต่อสู้และ้าจะดูแลภรรยาและลูกสาวของเขาด้วยกำลังของเขาเองฉันรู้สึกประทับใจในตัวเขา...และความโง่เขลาอันไร้ค่าของเขา
เขาเสียชีวิตในการต่อสู้ทิ้งฉันและลูกในครรภ์ไว้ หลังจากความรุนแรง ก็หลงเหลือไว้เพียงความเ็ปเท่านั้นฉันยืนกรานที่จะคลอดอาโออิ จึงแตกหักกับครอบครัวได้แต่เลี้ยงดูลูกโดยการขายอัลบั้มภาพเท่านั้น
ความยากลำบากนี้ฉันคิดว่าคงไม่ต้องพูดอะไรมาก เป็เื่ดีที่พวกคุณจะได้ััมันตัวเอง
สิ่งที่ฉันอยากจะบอกก็คือหากสามีของฉันยังมีชีวิตอยู่ หากให้โอกาสฉันอีกสักครั้งแน่นอนว่าฉันจะเกลี้ยกล่อมให้เขาลดหมัดลง ละทิ้งความรุนแรง เป็แค่คนงานธรรมดาใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบ
และตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่นี่ มีหน้าที่ปกป้องภรรยาและลูกของคนอื่น ช่วยสามีของพวกเธอถ้าการต่อต้านมาเฟียทำให้สามีของฉันที่ตายไปแล้วฟื้นขึ้นมาได้ก็คงจะดีฉันยินดีที่จะรับข้อกล่าวหาทั้งหมด ตราบใดที่สามารถทำให้ลูกๆของเราเลิกถามได้เสียทีว่า ‘แม่คะ พ่อของหนูอยู่ที่ไหน?’ ”