เจียงเฉินโคจรทักษะร่างแปลงัและดูดซับโลหิตกิเลนทีละน้อย หลังจากโลหิตสีทองได้ถูกดูดซับไปแล้ว ความเร็วในการโคจรทักษะร่างแปลงัรวดเร็วยิ่งขึ้นกว่าก่อน พลังหยวนธรรมชาติรอบตัวเขาได้ถูกดูดซับเร็วขึ้น ตราประทับัในทะเลปราณได้สั่นะเือย่างต่อเนื่อง โลหิตสีทองได้ถูกส่งไปยังทุกๆส่วนในร่างกายเจียงเฉิน
วิ้งๆๆ
เสียงวิ้งๆได้ยินมาจากร่างกายเจียงเฉิน เขาดูสงบมากและดวงตาของเขาปิดอยู่ แสงสีทองปกคลุมร่างของเจียงเฉิน ทำให้เขาดูน่าเกรงขามนัก
หวงต้ารู้สึกหงุดหงิด มันได้กระทืบพื้น การที่ต้องมานั่งดูการดูดซับโลหิตของตัวเองมันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเอาเสียเลย และสิ่งที่ทำให้หงุดหงิดยิ่งกว่านั้น คือตัวมันต้องมานั่งคุ้มกันเจียงเฉินที่นี่
"เ้าหนูนี่ช่างเป็คนที่โดดเด่นเสียจริง เขาเปิดััเทวะั้แ่อยู่ขอบเขตฉีไห่ เขาสามารถที่จะสู้กับผู้ที่อยู่ขอบเเขตแก่นแท้มนุษย์ได้ในขณะที่ตัวเองอยู่แค่ขอบเขตฉีไห่ขั้นกลาง ร่างกายต้านทานพิษร้ายแรงได้มาจากอสรพิษชิงิ ร่างกายของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเหล็ก มีปราณและโลหิตที่แข็งแกร่งดุจั ...กลิ่นอายของเขานั้นช่างสูงส่ง นี่มันหาพบได้ยากนัก"
หวงต้าจ้องไปยังเจียงเฉินโดยไม่กะพริบตา แม้ว่ามันจะมีความภาคภูมิใจในตัวเขาเอง มันได้ยอมรับเ้าหนุ่มนี่ว่าโดดเด่นจริงๆ บางทีคำว่าสัตว์ประหลาดยังไม่สามารถที่จะอธิบายถึงความโดดเด่นของตัวเขาได้ บุรุษแห่งปาฏิหารย์นั้นสามารถที่จะบอกถึงตัวเขาได้ดีกว่า
ในความจริงแล้วการเกิดใหม่หลังจากตายนั้นถือได้ว่าเป็ปาฏิหารย์ การเกิดใหม่ของเจียงเฉินก็เป็ปาฏิหารย์อย่างหนึ่ง
"เ้าหนุ่ม เ้าทำการบ่มเพาะทักษะบ่มเพาะอันใดรึ มันสามารถดูดซับโลหิตข้าได้จริงๆรึ?"
หวงต้ามองไปยังเจียงเฉิน มันประหลาดใจมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ
ในอีกด้านของป่า เฉินซวงเดินรอบๆป่าด้วยสีหน้ามืดมนและหร่วนหลิงได้ตามหลังเขามาติดๆ
"ศิษย์พี่เฉิน เ้าหมานั่นรวดเร็วมาก ถึงขนาดสลัดศิษย์พี่พ้นได้"
หร่วนหลิงเอ่ย
"ไม่ว่าอย่างไร วันนี้ข้าจะต้องฆ่าเ้าหมานั่นให้ได้! เ้าเจียงเฉินนั่นก็อีกคน เขากล้าสังหารศิษย์นิกายเทียนเจี้ยน รนหาที่ตาย"
เฉินซวงขบฟันและเขาใช้ััเทวะตรวจสอบบริเวณโดยรอบ
"พวกเราจะไปด้านโน้นกัน ััเทวะของข้าััได้ว่าพวกมันเดินมาทางนี้ก่อนหน้า พวกมันคงไปได้ไม่ไกล"
เฉินซวงพูดพร้อมกับวิ่งไปทางนั้นด้วยกันกับหร่วนหลิง ทิศทางนั้นนำทางไปยังหุบเขาที่เจียงเฉินและหวงต้าซ่อนตัวอยู่
ภายในถ้ำ กลิ่นอายของเจียงเฉินแข็งกล้าขึ้น แข็งกล้าขึ้นเรื่อยๆ สายเืกิเลนได้ถูกเขาดูดซับโดยสมบูรณ์ ทักษะร่างแปลงัได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ความเร็วในการโคจรของเขาเพิ่มขึ้นสองเท่า นั่นก็จะหมายความว่าความเร็วในการบ่มเพาะก็จะรวดเร็วขึ้นเป็เท่าตัว
ในเวลาเดียวกันหลังจากได้ดูดซับสายเืกิเลนแล้วไม่เพียงแค่ทักษะร่างแปลงัเกิดการพัฒนาการั้แ่รากฐาน ปราณและโลหิตของเจียงเฉินเองก็แข็งแกร่งขึ้นมาก บนหัวของเขามีรูปัที่สร้างขึ้นจากปราณและโลหิตของเขา
"อะไรกัน! เ้าหนุ่มนี่สามารถปลดปล่อยพลังปราณของัออกมา มันเป็ไปได้อย่างไร? ทักษะบ่มเพาะปาฏิหารย์อะไรที่เขาทำการบ่มเพาะอยู่ นี่มันปาฏิหารย์ชัดๆ"
หวงต้าไม่สามารถที่จะสงบใจได้ มันได้เห็นสิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดในโลก มนุษย์ผู้ซึ่งสามารถปลดปล่อยพลังปราณของัได้
"นี่มันเป็พลังปราณัจริงๆ! เ้าหนุ่มนี่ผิดปกติเกินไปแล้ว! หากข้าให้สายเืข้าจากตัวข้าไปถ้าเช่นนั้นแล้วเขาอาจจะใช้ทักษะดั้งเดิมของข้าได้อีกด้วย! ท่านย่าทวดมันเถอะ แม้แต่ตัวข้ายังไม่สามารถปลุกทักษะดั้งเดิมของข้าได้เลย!"
หวงต้าอารมณ์เสียแบบสุดๆ ในตอนนี้มันรู้สึกด้อยกว่าเจียงเฉิน
เปรี๊ยะๆๆ
จุดตันเถียนของเจียงเฉินเกิดเสียงดังขึ้น ตราประทับัดวงที่เจ็ดได้ถูกสร้างสมบูรณ์ในทันที ในเวลาเดียวกันตราประทับัดวงที่แปดนั้นปรากฏออกมาอย่างรวดเร็ว
สามารถที่จะสร้างตราประทับัทั้งสองดวงได้ในเวลาอันสั้น มิใช่เพราะพลังที่มาจากโลหิตของหวงต้า มันเป็เพราะทักษะร่างแปลงัเกิดการเปลี่ยนแปลงั้แ่รากฐาน ในตอนนี้ทักษะร่างแปลงัมีรากฐานที่มั่นคงยิ่งกว่าก่อน
ไม่นานนักตราประทับัดวงที่แปดได้สร้างเสร็จสมบูรณ์ ทะเลปราณในตัวเจียงเฉินได้มีการเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิง เขาลืมตาขึ้นและกลืนเม็ดยามนุษย์หยวนเข้าไป
ฟู่!
เกิดลมพายุขึ้นภายในถ้ำ ในขณะนั้นเอง เจียงเฉินได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่ขั้นปลาย พลังของเขายังเติบโตไม่หยุด ทักษะร่างแปลงัเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นทำให้เจียงเฉินได้รับประโยชน์มหาศาล มันไม่สามารถนำการดูดซับดวงจิตอสูรที่ทรงพลังมาเทียบได้ ในทะเเลปราณของเขา ตราประทับัดวงที่เก้าได้สร้างเสร็จสมบูรณ์และตราประทับัดวงที่สิบเองก็สร้างเสร็จสมบูรณ์เช่นกัน
ปัง!
คลื่นอัดอากาศที่ทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของเจียงเฉิน ทำให้ถ้ำเกิดการสั่นะเือย่างรุนแรง ตราประทับัสิบดวงนั้นเพียงพอที่จะทำให้เจียงเฉินทะลวงสู่ระดับฉีไห่ขั้นปลายได้ อีกเพียงก้าวเดียวก็จะอยู่จุดสูงสุดของฉีไห่ ความสามารถในการต่อสู้ของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าเดิมหลายเท่า ตราประทับสิบดวงนั้นทำให้เขามีพละกำลังถึงหนึ่งแสนจิน นี่เป็สิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มันทรงพลังอย่างมาก จนไม่อาจจินตนาการได้
"บัดซบ หากเป็แบบนี้ บิดาถูกทิ้งห่างเป็แน่!"
หวงต้าแลบลิ้นออกมา การเปลี่ยนแปลงของเจียงเฉินนั้นทำให้มันตกตะลึงอย่างแท้จริง !!
"ศิษย์พี่เฉิน มีเสียงอะไรดังขึ้นจากทางนี้"
หร่วนหลิงและเฉินซวงตอนนี้อยู่ที่ชายแดนของหุบเขา และพวกเขาก็ได้ยินเสียงที่ออกมาจากถ้ำทันที
"มันจะต้องเป็เ้าหมานั่นและเจียงเฉินเป็แน่ ไปกันเถอะ ศิษย์น้องหลิง! เมื่อพวกเราได้เจอตัวมันแล้ว เ้าไปยืนด้านหลังข้า! ชายคนนั้นและเ้าหมานั่นมีเล่ห์เหลี่ยมจัด เ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน"
เฉินซวงกล่าวเตือน
"ได้ ข้าจะช่วยศิษย์พี่เฉินจากด้านข้างละกัน!"
หร่วนหลิงตอบ เมื่อนางนึกถึงสิ่งที่เ้าหมานั่นทำ นางอดไม่ได้ที่จะขบฟันแน่น
ภายในถ้ำ ดวงตาทั้งสองข้างของเจียงเฉินเปล่งแสงออกมา เขายืนขึ้นช้าๆจากพื้นขณะที่ยิ้มให้หวงต้า หลังจากได้รับประโยชน์มหาศาลจากหวงต้า ยิ่งเขามองมันเขาก็ยิ่งโปรดปราน
หูของหวงต้ากระดิกเล็กน้อยและพูดว่า
"ศิษย์นิกายเทียนเจี้ยนทั้งสองกำลังมาทางนี้แล้ว สังหารพวกมันให้ข้าด้วย"
"ไปกันเถอะ"
เจียงเฉินยิ้ม หนึ่งคนหนึ่งหมาได้เดินออกมาจากถ้ำ ขณะนั้นเฉินซวงและหร่วนหลิงได้มาถึงนอกถ้ำพอดี ทั้งสองฝ่ายต่างมองกันและกันทันที
"เจียงเฉิน เ้าหมาระยำ ไหนดูซิว่าพวกเ้าจะหนีไปที่ไหนอีก"
เฉินซวงชักดาบออกมา เขาจ้องไปยังเจียงเฉินและหมาอย่างเ็า ด้วยระยะเพียงแค่นี้ เขาได้ล็อคพลังปราณของเจียงเฉินและหวงต้าไว้แล้ว ในเวลานี้ไม่มีทางที่พวกเขาจะหนีไปไหนได้อีก
"ครั้งนี้ท่านปู่เ้าไม่ได้คิดจะหนีไปไหน"
เจียงเฉินพูดออกมาอย่างสบายๆ
"เจียงเฉิน นอกจากใช้พิษที่น่ารังเกียจแล้ว เ้ายังทำอะไรได้? แม้เ้าจะใช้พิษในวันนี้ วันนี้ข้าก็จะฆ่าเ้าอยู่ดี"
เฉินซวงชูดาบขึ้นแล้วชี้ดาบไปยังเจียงเฉิน
"จัดการกับเ้า จำเป็ต้องใช้พิษด้วยรึ? มันเสียของ"
เจียงเฉินพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ ด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ของเขา เขาสามารถที่จะสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้นได้ในทันที และหากเขาใช้พลังเต็มที่ การที่สังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางอย่างเฉินซวง ใช่ว่าจะเป็ไปไม่ได้
"ฮ่าฮ่าฮ่า... เป็มุขตลกที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา! เตรียมตัวตายได้!"
เฉินซวงหัวเราะเสียงดัง เขาเหวี่ยงดาบในมือเขาทันที เขาใช้พลังหยวนสร้างดาบตาข่าย ได้พุ่งตรงไปครอบเจียงเฉิน
"ไปเลย! ฆ่ามันเลย! ไม่สิ เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งฆ่ามัน บิดายังไม่ได้แก้แค้นเลย"
หวงต้าหลบอยู่ด้านหลังเจียงเฉินมันนั่งลงกับพื้นและแลบลิ้นออกมา เหมือนกับว่ามันมาชมงิ้ว
ฮ่าห์!
เผชิญกับการโจมตีของเฉินซวง เจียงเฉินไม่กล้าที่จะประมาท เขาะโออกมาพร้อมกับปลดปล่อยสองดัชนีสุริยันออกมาทันที เสียงะเิดังกึกก้อง ดัชนีทองคำขนาดั์ทั้งสองได้ปรากฏขึ้น แต่ละดัชนีดั่งเสาหลักค้ำจุน์ แสงสีทองแวววาว หลังจากได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตฉีไห่ขั้นปลายแล้ว เขาสามารถปลดปล่อยสองจากหกดัชนีสุริยัน
สองดัชนีสุริยันเป็ทักษะที่ปลดปล่อยดัชนีทองคำขนาดั์สองดัชนีออกมาพร้อมกัน ทันทีหลังจากปลดปล่อยออกมา ดัชนีทองคำขนาดั์ทั้งสองได้รวมเป็ดัชนีทองคำที่ทรงพลังเพียงหนึ่ง
ดัชนีทองคำทั้งสองรวมเป็หนึ่ง ขนาดของมันไม่ได้เพิ่มมากขึ้นนัก แต่แสงสีทองที่เปล่งออกมานั้นสว่างเจิดจ้ายิ่งกว่าก่อน และพลังของมันกล้าแข็งกว่าหนึ่งดัชนีสุริยันหลายเท่านัก
เปรี้ยง!
ผลจากการปะทะกับสองดัชนีสุริยัน ดาบตาข่ายที่เฉินซวงปลดปล่อยออกมาแตกกระจายเป็ชิ้นๆและสองดัชนีสุริยันไม่ได้สูญเสียพลังแต่อย่างใดได้บินไปหาเฉินซวง
"อะไรน่ะ?!"
ท่าทางของเฉินซวงได้แปรเปลี่ยนไปอย่างมาก ทักษะยุทธที่ทรงพลังเช่นนี้ หาได้ยากมากแม้ในนิกายเทียนเจี้ยนก็ตาม แม้เฉินซวงจะเป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง ทักษะยุทธของเขาที่เรียนรู้อยู่แค่ทักษะยุทธระดับมนุษย์ขั้นกลางเพียงเท่านั้น เขาไม่ได้มีโอกาสที่จะเรียนทักษะยุทธระดับมนุษย์ขั้นสูงไม่ต้องกล่าวถึงทักษะยุทธที่ทรงพลังยิ่งกว่าอย่างทักษะยุทธระดับปฐี
สองดัชนีสุริยันได้มาถึงหน้าของเฉินซวงทันที เฉินซวงไม่กล้าที่จะประมาท ยุทธภัณฑ์ในมือเขาส่งเสียงวิ้งๆออกมา ดาบของเขาเปล่งแสงและฟาดฟันใส่สองดัชนีสุริยัน
ดาบลำแสงของเขาหยาดวารีสีทอง ได้เข้าปะทะกับสองดัชนีสุริยันของเจียงเฉินทันที
เปรี้ยง!
เกิดเสียงะเิอย่างรุนแรงขึ้นและทำให้หุบเขาสั่นะเื เกิดลำแสงสีทองพุ่งขึ้นฟ้าส่องประกายระยิบระยับ
แม้เฉินซวงจะป้องกันดัชนีไว้ได้ แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกดีเขาถอยหลังไปกว่าสิบก้าวและปรับสมดุลร่างกายได้ ทันใดนั้นพบว่าลมปราณและโลหิตของเขาปั่นป่วนหมดและทำให้เขาหายใจลำบาก เขามองไปยังเจียงเฉินที่อยู่ตรงข้ามเขา เจียงเฉินดูสดชื่น พลังปราณพุ่งทะยานสู่ฟ้า
"เป็ไปไม่ได้! เป็ไปไม่ได้เด็ดขาด!"
ดวงตาทั้งสองข้างของเฉินซวงกลายเป็สีแดงก่ำ เขารับไม่ได้ในสิ่งที่เพิ่งเกิด เขาเป็อัจฉริยะและเป็ศิษย์ของนิกายเทียนเจี้ยน เขาเป็ผู้เชี่ยวชาญแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง เขาจะมาแพ้ชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญฉีไห่ในบ้านนอกเช่นนี้ได้อย่างไร
หร่วนหลิงที่ยืนด้านหลังเขาอ้าปากค้าง ความเชื่อมั่นในตัวเฉินซวงมลายหายไปและมันได้แทนที่ด้วยความตะลึง
"ว๊ะก่ะก่ะ เยี่ยมมาก เ้าหนู! เ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวังเลย โฮ่ง โฮ่ง"
หวงต้าเห่าหอนออกมาอย่างตื่นเต้น ดูเหมือนว่ามันจะใช้ท่าทางของหมา โดยที่มันลืมความภาคภูมิใจของกิเลนไป
"ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะพ่ายแพ้ให้แก่ผู้เชี่ยวชาญฉีไห่! แม้ว่าเ้าทะลวงเข้าฉีไห่ขั้นปลายแล้ว ข้าจะต้องไม่แพ้!"
เฉินซวงขบฟันแน่น เขาเป็คนหยิ่งยโส เขาไม่อาจยอมรับความจริงที่ว่าพ่ายแพ้ให้กับผู้เชี่ยวชาญระดับฉีไห่ได้
"เจียงเฉิน ข้ายังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ของข้าจนถึงตอนนี้......รับนี่ซะ ตัดอัสนี!"
เฉินซวงปลดปล่อยพลังของเขาออกมาอย่างบ้าคลั่ง เขาะโขึ้นสู่อากาศกว่าสองจ้างและใช้พลังหยวนปกคลุมร่างกาย ทำให้อากาศเกิดการสั่นะเื จากนั้นเขากวัดแกว่งดาบปลดปล่อยคลื่นรังสีดาบออกมา
"สับมัน!"
เฉินซวงะโออกมาขณะที่เขาได้ฟาดฟันดาบไปยังเจียงเฉินผู้อยู่เบื้องล่างเขา การฟันครั้งนี้ก่อให้เกิด รังสีดาบส่องประกายสามเล่ม โดยรังสีแต่ละเส้นกลายเป็ดาบสีทองขนาดั์ การโจมตีนี้รุนแรงดุจฟ้าผ่า
