ทั้งสามคนในขณะนี้ต่างก็หันมาเผชิญหน้ากับเหล่าิญญาที่รวมตัว กันเป็เหมือนกลุ่มิญญาขนาดใหญ่ 3 ตน ซึ่งรวมๆแล้ว ทำให้พวกิญญาพวกนี้ มีพลังเพิ่มขึ้นมหาศาล จนสามารถบันดาลให้เกิดภัยกับพาหนะที่ผ่านมาได้เลยทีเดียว เช่น การบันดาลเป็สิ่งมีชีวิตแปลกๆ เช่น สุนัขดำตัวใหญ่ วิ่งตัดหน้ารถในระยะประชิด ทำให้รถที่ขับมาด้วยความเร็วสูง ใ จนคนขับๆ รถไปพุงชนข้างทาง หรือ อาจจะส่งพลังิญญาไปบังสายตาของคนขับรถในเวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่วินาที ให้มองไม่เห็นทางชัดเจน แต่แค่นั้นก็เหลือจะพอแล้ว ที่จะทำให้เกิดอุบัติเหตุ และ เกิดวงเวียน - แห่งการตาย และ ล้มเจ็บไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจบ ไม่มีสิ้นนั่นเอง....
สาว “ เทียร์ “ ที่ตอนนี้ กลายเป็ครึ่งคนครึ่งอสูร ไปแล้ว ได้กระโจนเข้าไปฟาดฟัน กับเหล่าิญญานั้นอย่างดุร้าย ซึ่งทุกครั้งที่ฟาดมือ ฟาดแขนไปทำลายพวกมันก็เหมือนจะได้ผล แต่แล้ว พวกมันที่แตกสลายไปจากการฟาดบางส่วน ก็ดูเหมือนจะกลับมารวมตัวกันได้อีกครั้งโดยตลอด ทำให้สาว “ เทียร์ “ ที่ฟาดฟันเหล่าิญญาอยู่พักใหญ่ ท่ามกลางการเอาใจช่วยของอีกสองคน ถึงกับหอบแฮ่กๆ...เลยทีเดียว
“ ไม่ได้การละ...!!! ใช่อยู่ที่ พลังของ ยัย “ เทียร์ “ นั้น มีพลังสูงมาก อาจจะข่มขวัญ ฟาดฟันิญญา =พวกผีร้ายต่างๆได้มากมาย แต่พลังของยัยนั่น...เหมาะกับการโจมตีทางกายภาพ สำหรับวัตถุ =ที่มีเืมีเนื้อเป็ตัวเป็ตนมากกว่า การโจมตีกับพวกิญญา เต็มที่ ก็ทำได้แค่ปราม หรือ ขับไล่พวกิญญาไป แต่ทำลายพวกิญญาไปจนถึงแก่นของจิตของิญญาเ่าั้ได้ยาก แถม ด้วยวิชาเสือสมิง การได้ัักับิญญาชั่วร้ายมากๆ นานๆไป ก็ไม่ค่อยจะเป็ผลดีอีกต่างหาก เพราะจิตของสมิงที่อยู่ภายในตัวอาจจะดูดซับความอาถรรพ์ของิญญาเข้าไป อาจจะทำให้พลังในตัวของยัยนั่นควบคุมยากขึ้นไปอีกก็ได้ เผลอๆ อาจจะคุ้มคลั่งเอาได้ แบบนั้นเื่ใหญ่แน่ๆ การสู้กับิญญาก็ควรจะต้องใช้พวกพลังิญญาเหมือนกัน....แบบนี้ เลี่ยงไม่ได้ละ ต้องใช้ ควายธนูของฉันแล้วล่ะ ถึงเราอยากจะเลี่ยงเสียงอึกทึกครึกโครม ตอนที่บรรดาิญญาเข้าปะทะกันก็เถอะ...แต่ตอนนี้คนอื่นยังไม่เห็น แล้วก็ยังอยู่กันไกลพอประมาณ ดังนั้นคงไม่มีปัญหาหรอก ดังนั้นจงออกมาเลย ควายธนู “ ทุยแดง - ทุยดำ “ ของแม่...!!! “
ว่าแล้วสาวน้อยใส่แว่นก็ตั้งท่าจะหยิบเอา “ ควายธนู คู่เก่ง “ ของตัวเองออกมา แสดงฝีมือแต่แล้ว ก็ได้แต่ยืนนิ่งไป....
“ เกิดอะไรขึ้น...หรือ “ เกส “ .... ทำไมถึง “นิ่ง” ไปล่ะ....? “
หญิงสาวร่างเล็กจึงหันมา...ทำหน้า เหยเก แบบ ค่อนข้างผิดหวัง จนดูเหมือน คนใจเสียอย่างมาก
“ ขอโทษค่ะ ... “ พา “ พอดี ฉันลืม ตุ๊กตาปั้น ของ “ ทุยแดง - ทุยดำ “ เอาไว้ ฉันลืมไป ปกติเวลาจะนอนหลับ ฉันก็จะเก็บน้องๆ เข้าไปในกระเป๋า จะได้นอนหลับได้สบาย แล้วตะกี้ ตอนตื่นมา ก็งัวเงีย ๆ ไม่ทันได้นึกถึงขึ้นมา...เลยเดินมาแต่ตัวกับจี้ห้อยคอน้องกุมารฯ ไม่ได้เอากระเป๋าเล็ก ที่มี น้อง “ ทุยแดง - ทุยดำ “ ติดมาด้วย…..โอ๊ย...อยากจะบ้า...เวลาสำคัญอย่างนี้ ดันลืมของสำคัญเสียได้.... “
สาวน้อยใส่แว่นพูดแล้วทำหน้าเสีย เหมือนเซ็งในอารมณ์สุดขีด...ในขณะเดียวกัน เป็จังหวะที่ สาวพลังสมิงต้องถอยกรูดมานอนหมอบอยู่กับพื้นก่อนหายใจหอบๆหนัก ร่างกายบางส่วนเริ่มกลับเป็คนตามปกติแล้ว เหมือนกับพลังของสมิงที่สถิตอยู่อ่อนกำลังลงไปอย่างมาก...ในขณะที่เหล่าิญญานั้นกำลังเยื้องย่างเข้ามาหาตัวของทั้งสามคนอยู่อีกไม่ไกลแล้ว ก่อนที่ิญญาเ่าั้จะเอื้อมมือที่โปร่งใสจำนวนมากมาย เข้ามาหาชายหนุ่ม และหญิงสาวทั้งสองคนอย่างรวดเร็วเพียงชั่วพริบตาเดียวก็จับหมับเข้าที่ก้านคอของทุกๆคนได้...
“โอ๊ยยยย...อึดอัด...อาการแบบนี้ เหมือนโดนพวกผีอำเลย...ถ้าไม่รีบแก้ไขแบบนี้พวกเราแย่แน่ๆ “
สาวน้อยใส่แว่นพึมพำขึ้นมาอย่างยากลำบาก...เวลานี้เหมือนการหายใจของทุกๆคนเหมือนจะเริ่มจะติดขัดไปเสียแล้วซิ...สติชักเริ่มรางเลือนกันทั้งสามคน จนเหมือนว่าใกล้จะสลบกันเสียแล้ว
“สิ่งที่นายต้องทำ คือไม่ใช่การกำจัดพวกเขา แต่คือการช่วยเหลือพวกเขาต่างหาก...”พา” นายลองตั้งสติใหม่...และลองตั้งจิตส่งกระแสความเมตตาไปให้แก่พวกเขาดู นายมีพลังที่จะสื่อความเมตตาไปถึงพวกเขาได้ ลองตั้งสติ ตั้งสมาธิ และพยายามสื่อความรู้สึกไปถึงพวกเขาเสีย...แล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง “
เสียงพูดเบาๆ แทรกขึ้นมาในมโนสำนึกของชายหนุ่ม ก่อนที่ชายหนุ่มจะคิดขึ้นได้และเริ่มหลับตา ทำสมาธิจิตใจล่องลอยอยู่ในภวังค์ และดวงตาข้างซ้ายของเขาก็เรืองแสงสว่างสีขาวอมฟ้าขึ้นมาชั่วครู่
ภาพที่เขาเห็นคือเหล่าผู้คนที่ทนทุกข์ทรมานมากมายในสภาพที่น่าสังเวช เป็จำนวนมากเหลือประมาณ สภาพของเหล่าิญญานั้นอยู่ในสภาพที่น่าเกลียดน่ากลัวเหลือจะบรรยายได้ บางตนไส้ไหล บางตนหัวขาด บางตนแขนขาด ขาขาด ต่างมาอยู่รวมกันเป็หมู่จำนวนมาก จนรวมเป็ก้อนพลังงานได้ถึงสามก้อนที่มีฤทธิ์อำนาจมากอย่างที่ทุกคนเห็นนั่นเอง ซึ่งถ้าไม่ใช่คนที่เคยเห็นิญญามามากจนชินแล้ว อาจจะสติแตกไปเลยก็ได้ ชายหนุ่มจึงได้หลับตาและคิดถึงบทแผ่เมตตา ต่อสิ่งที่เป็ศัตรูที่เขาจดจำได้ และ ก็ภาวนาออกมาในใจ
“ เมตตา คุณณัง อะระหัง เมตตา ขอให้พวกท่านทั้งหลาย ที่แต่เดิมล้วนเป็ผู้ที่มีจิตใจดีงาม มาก่อนทั้งนั้น ก่อนที่จะประสบภัยพาน อันเป็อันตรายต่อชีวิตของท่านขออย่าได้มีเวรต่อกัน อย่าได้อาฆาต พยาบาท เบียดเบียดซึ่งกันและกันเลย หากท่านทั้งหลาย ล้วนมีความทุกข์อยู่ ก็ขอให้ท่านทั้งหลายจงพ้น ความความทุกข์ทั้งมวลเถิด และ หากพวกท่านยังโกรธ ยังเกลียดข้าพเ้าอยู่ ก็ขอให้ท่านทั้งหลายจงอโหสิให้อภัยแก่กันและกันด้วย ข้าพเ้าเอง ก็จักให้อภัย และ อโหสิให้แก่พวกท่านเช่นกัน การที่พวกท่านมีความโกรธเกลียด จะทำร้ายแก่ผู้อื่นต่อๆไปนั้น ผลกรรม ก็จะตกแก่พวกท่านเช่นเดียวกัน ไม่จบไม่สิ้น วนเวียนไปจนชั่วกาลนาน ขอให้พวกท่านจงยุติซึ่งความโกรธเกลียด และ ความอาฆาตทั้งหลายทั้งปวงเถิด...”
จากนั้นร่างกายของชายหนุ่มก็เหมือนจะเรืองแสงขึ้นมา พลังจิตที่ขยายครอบคลุมขึ้นมานั้นเป็รัศมีแสง สีสว่างนวลอบอุ่น เหล่าิญญาต่างๆ เหมือนจะรับรู้ถึงพลังความเมตตา ที่ส่งให้เหลือประมาณได้ ภาพร่างของิญญาที่ ทนทุกข์ทรมาน น่าสังเวชต่างๆ เริ่มกลับกลาย กลับเป็สภาพของสังขารมนุษย์ปกติ ที่ไม่ได้อยู่ในสภาพทุเรศ ทุรัง น่าเวทนาเหมือนเดิม และหลายๆคนก็ได้แสดงอากัปกริยาไหว้ขอบคุณกับชายหนุ่ม ก่อนจะเริ่มสลายร่างกลายเป็ ลำแสงสีฟ้าสวยงามกระจายขึ้นไปบนท้องฟ้าจนหมดสิ้นในเวลาต่อมา ก่อนที่ทุกๆอย่างรอบตัวจะกลับเป็ปกติ
ชายหนุ่มถึงกับหมดแรง ทรุดตัวลงนั่งเข่าอ่อนเลยทีเดียว และ เหนือร่างของเขาก็ปรากฏชายหนุ่ม รูปร่างสูงโปร่ง ปรากฏตัวอยู่ในร่างโปร่งใสอยู่เคียงข้างกับเขาแล้วก็พูดว่า
“ยอดเยี่ยมมากๆ ... นายทำได้ดีจริงๆ พลังสมาธิ และ พลังิญญาของนายรวมกับของฉัน ในที่สุดก็สามารถจัดการปัญหาใหญ่ในครั้งนี้ได้ ฉันภูมิใจในตัวของนายมากเลยนะ...จากนี้ฉันคงต้องหายไปซักพักใหญ่ๆ เพราะพลังิญญาของฉันก็พร่องไปซะจนเกือบหมด น่าจะต้องพักอีกนานพอดูเลย...อืมส์... แล้วก็ สวัสดี กับทั้งสองสาวด้วยนะ...พวกเราเพิ่งเจอกันครั้งแรกซินะ...พวกเธอนี่ยอดเยี่ยมมากๆ ต่อไปก็ฝากเ้า น้อง “พา “ เขาด้วยนะ “
จากนั้นร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มก็หายไป พร้อมกับดวงไฟสีอมฟ้าที่เรืองแสงของ ชายหนุ่ม ก็ดับวูบไปด้วย ส่วนลำแสงสีฟ้าอ่อนเรืองๆแสงที่เรืองรองขึ้นมาบนตัวของชายหนุ่มอยู่พักหนึ่ง ก็กลับสู่สภาพสภาวะปกติ
สองสาว ถึงกับอ้าปากเหวอ...โดยเฉพาะ สาว “ เกส “ ที่มั่นใจมากๆ ในเื่ของการตรวจสอบเื่ิญญา กลับไม่เคยรู้ตัวมาก่อน ว่าชายหนุ่มนั้นมีพลังิญญาอีกอันหนึ่งซ่อนอยู่ภายในร่างกายด้วย คงเป็เพราะว่า สิ่งที่เชื่อมต่อของหนึ่งคนและหนึ่งิญญานั้น ก็คือ “อวัยวะ” ที่ใช้งานอยู่เป็ปกติด้วยนั่นแหล่ะ ทำให้การจำแนกแยกแยะว่ามีการซ้อนทับของิญญานั้นทำได้ยาก แถมจะว่าไปแล้ว มันก็เป็สิ่งที่สองสาว ไม่เคยคิดจะสังเกตด้วยซ้ำไป อาจจะเพราะว่าเป็ความคุ้นชิน ก็เลยไม่ได้เพ่งเล็งในเื่นี้ด้วยนั่นแหล่ะ ก็ใครจะไปคิดกันได้เล่า...
“ อึ๋ยส์...นี่เวลาผ่านไปจะครึ่งชั่วโมงแล้ว รีบกลับไปรวมตัวกันเถอะ...เดี๋ยวทุกๆคนจะผิดสังเกต แล้วจะวุ่นวายเอา “
สาว “ เทียร์ “ รีบละล่ำล่ะลัก บอกกับอีกสองคนซึ่งก็รีบสลายโต๋กันอย่างรวดเร็ว โดยชายหนุ่มก็รีบปีนข้ามเนินเตี้ยๆเพื่อเดินทางกลับไปที่รถตู้อีกด้านหนึ่ง ส่วนสองสาวก็รีบเดินลัดเลาะกลับไปทางๆ โค้ง ที่ผ่านมาเพื่อกลับไปยังรถตู้ที่จอดอยู่เช่นกัน โดยหลังจากทุกๆคนได้เห็น ทั้งสองสาว และหนึ่งหนุ่มกลับมาอย่างปลอดภัย ก็เตรียมจะเข้ารถเพื่อออกรถกัน แต่สุดท้ายก็ยังไม่วายที่จะโดน พวก “ แก็งค์ สามตัว-บาท “ คอยแซวแบบคนกรึ่มแอลกอฮอล์ อีกเหมือนเดิม...
“แหม.... แค่นี้ ไม่ต้องรีบร้อนกลับกันมาก็ได้นะ...จะต่ออีกซักสิบนาทีก็ได้ พวกเราไม่รีบ....ดูซิ ไปถ่ายท้อง จนดูโทรมกับทั้งคู่เลย นี่ถ่ายกันเหนื่อยมากเลยหรือจ๊ะ...มีตั้งสองคน จริงๆ ไม่น่าเหนื่อยนะ มีกันตั้งสองคนผลัดกันช่วยกันถ่าย... “ ไอ้พา “ มันคงไม่ว่าอะไรหรอก...กิ๊วๆ... “
จากนั้น ก็โดนแซวไปอีกหลายดอก...ซึ่งล้วนแต่ทะลึ่งตึงตังลามกจกเปรตทั้งนั้น จนอาจารย์ที่ปรึกษาสองท่าน ถึงกับต้องมาดุเอาว่าไปแซวนักศึกษาดีเด่นอย่างเกสได้ยังไง แล้วไล่ให้ขึ้นไปนอนบนรถ เหล่าแก็งค์สามตัวบาท จึงค่อยกันเงียบเสียงลงไปได้ ซึ่งทั้งหมด ทั้งมวลที่เกิดขึ้น ทางสาว “ เกส “ ก็ไม่ได้ แสดงอาการโกรธขึ้งแต่อย่างใด ได้แต่ทำหน้ายิ้มรับ เหมือนคนสุภาพ ไม่ถือสาอะไร กับไอ้พวกทะลึ่งตึงตังพวกนี้ แต่หลังจากลับตาผู้คนและขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว และการเดินทางก็กำลังจะเริ่มต่อไป ใบหน้าของสาว “เกส “ ก็แอบยิ้มอีกทีเหมือนกัน....
แต่เป็รอยยิ้มที่ บอกได้เลยว่า แม้แต่ สาว “ เทียร์ “ อีตอนเป็ มนุษย์สมิงเต็มตัวยังไม่ดูน่ากลัวขนาดนี้เลย เรียกได้ว่า “ พาฝัน “ ที่เป็คนเห็นรอยยิ้มของสาว “เกส” ครั้งนี้ ยังถึงกับนึกสยองพองขนขึ้นมาเลยทีเดียวล่ะ....จนทำให้ชายหนุ่ม นึกถึง ประโยคดังเื่หนึ่งในแนวหนังดราม่าสยองขวัญชื่อดังเื่หนึ่ง ที่ตัวเอกบอกเอาไว้ว่า “ ความพยาบาท นั้นเป็ของหวาน “ กันเลยทีเดียว...
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้