ตอนที่ 3 เงินทุนก้อนแรก
วันรุ่งขึ้น ซูเหม่ยหลินไม่ได้ไปมหาวิทยาลัย เธอไม่ได้ตอบข้อความหรือรับโทรศัพท์ใดๆ จากเฉินอี้ฟานและไป๋เสวี่ยที่สลับกันโทรเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ในสมองของเธอตอนนี้ไม่มีที่ว่างสำหรับเื่ไร้สาระเ่าั้ เป้าหมายของเธอชัดเจน สิ่งแรกที่จำเป็ที่สุดในการทำาก็คือ ทุน
เธอสำรวจทรัพย์สินทั้งหมดของตัวเองในเวลานี้ เงินเก็บในบัญชีมีไม่ถึงสองหมื่นหยวน ซึ่งไม่เพียงพอต่อการทำอะไรเลย แต่แล้วสายตาของเธอก็พลันไปสะดุดกับกล่องกำมะหยี่สีแดงเข้มที่วางอยู่บนชั้นหนังสือ
เธอยื่นมือที่สั่นเทาเล็กน้อยไปเปิดมันออกอย่างแช่มช้า ภายในคือจี้หยกเืฟีนิกซ์ มรดกชิ้นเดียวที่พ่อแม่ผู้ล่วงลับทิ้งไว้ให้เธอ มันเป็หยกโบราณเนื้อดี มีลวดลายราวกับสายเืแทรกซึมอยู่ในเนื้อหยก งดงามและประเมินค่าไม่ได้ทางจิตใจ
ภาพความทรงจำในวันเกิดอายุ 16 ปีของเธอผุดวาบขึ้นมา... มืออันอบอุ่นของแม่ที่ประคองจี้หยกชิ้นนี้วางลงบนฝ่ามือของเธอ...
‘หยกชิ้นนี้ก็เหมือนสติปัญญาของลูกนะเหม่ยหลิน’ เสียงของแม่ ศาสตราจารย์หลิวซูเฟิน ยังคงก้องกังวานอยู่ในห้วงคำนึง ‘ภายนอกอาจดูเ็า แต่ภายในกลับซึมซับเื่ราวและความอบอุ่นมายาวนานนับร้อยปี จงใช้ปัญญาของลูกสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงาม แต่อย่าลืมที่จะปกป้องหัวใจของตัวเองด้วย... เพราะมันมีค่ากว่าอัญมณีใดๆ ในโลก’
น้ำตาหยดหนึ่งรื้นขึ้นมาที่ขอบตา แต่ก็ถูกความเ็าแช่แข็งไว้ไม่ให้ไหลริน ในชาติก่อน เธอเคยคิดจะมอบมันให้เฉินอี้ฟานเป็ของขวัญหมั้น ช่างน่าขันสิ้นดี เธอกำลังจะมอบสติปัญญาและหัวใจของตัวเองให้กับอสรพิษโดยไม่รู้ตัว
“แม่คะ... หนูขอโทษ” เธอพึมพำเบาๆ เสียงของเธอแหบพร่า
“หนูไม่สามารถใช้ปัญญาของหนูเพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามได้อีกต่อไปแล้ว แต่เพื่อล้างแค้นให้กับชีวิตโง่ๆ ของหนู... เพื่อทวงคืนคุณค่าหัวใจที่ถูกเหยียบย่ำ... หนูจำเป็ต้องใช้มัน”
เธอเก็บจี้หยกใส่กระเป๋าอย่างไม่ลังเลอีกต่อไป การกระทำนี้เปรียบเสมือนการตัดขาดจากตัวตนเก่าที่อ่อนแอ... การยอมสละมรดกแห่งความอบอุ่นเพื่อแลกกับไฟแห่งการล้างแค้น
เธอเดินทางไปยังย่านการค้าโบราณที่ใหญ่ที่สุดในเซี่ยงไฮ้ เธอไม่ได้ไปที่โรงรับจำนำ แต่เดินเข้าไปในร้านค้าวัตถุโบราณที่ดูน่าเชื่อถือที่สุดแห่งหนึ่ง เ้าของร้านเป็ชายชราผมสีเงินที่มองเธอด้วยสายตาประเมิน
“คุณหนู้าหาอะไรหรือ?”
ซูเหม่ยหลินไม่พูดพร่ำทำเพลง เธอนำจี้หยกออกมาวางบนโต๊ะอย่างนุ่มนวล
“ฉัน้าขายชิ้นนี้ค่ะ ขอราคาที่ดีที่สุด”
ชายชราหยิบแว่นขยายขึ้นมาส่องดูจี้หยกอย่างละเอียด แววตาของเขาเปลี่ยนจากความเรียบเฉยเป็ความตื่นตะลึงในเวลาไม่กี่วินาที
“นี่มัน... หยกเืฟีนิกซ์สมัยราชวงศ์ิ! ของแท้แน่นอน! คุณหนู... นี่เป็ของตกทอดจากตระกูลหรือ?”
“นั่นไม่ใช่เื่ที่คุณต้องรู้” เหม่ยหลินตอบกลับด้วยน้ำเสียงเ็า
“สิ่งที่คุณต้องบอกฉันคือ... ตัวเลข”
ความเด็ดขาดและสายตาที่สุขุมเกินวัยของเธอทำให้ชายชราต้องลอบกลืนน้ำลาย เขารู้ว่าเด็กสาวตรงหน้าไม่ใช่คนธรรมดา หลังจากการต่อรองราคาที่ดุเดือด ซึ่งซูเหม่ยหลินใช้ความรู้ด้านประวัติศาสตร์ศิลปะที่แม่เคยปลูกฝังให้เป็งานอดิเรกเข้าสู้ ในที่สุดเธอก็เดินออกจากร้านมาพร้อมกับเงินจำนวน สามล้านหยวน ที่โอนเข้าบัญชีของเธอเรียบร้อยแล้ว
มันเป็เงินก้อนใหญ่ แต่สำหรับาที่เธอกำลังจะก่อ มันยังเป็แค่เศษธุลี
เธอไม่กลับหอพัก แต่มุ่งหน้าไปยังร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ที่ใกล้ที่สุด เช่าห้องส่วนตัวหนึ่งห้อง สั่งกาแฟดำที่เข้มที่สุด และเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ขึ้นมา นิ้วเรียวของเธอเคาะลงบนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็วและแม่นยำ ปลายนิ้วที่ร่ายรำไปตามแป้นพิมพ์คือมรดกจากพ่อ วิศวกรซอฟต์แวร์ผู้สอนให้เธอเข้าใจตรรกะของโลกดิจิทัล ส่วนสายตาที่อ่านทะลุความโลภและความกลัวในกราฟหุ้นคือสิ่งที่แม่ทิ้งไว้ให้ นักเศรษฐศาสตร์ผู้สอนให้เธอเข้าใจจิตวิทยาของตลาด บัดนี้ ของขวัญจากพ่อและแม่กำลังจะกลายเป็อาวุธสังหาร
‘เงินไม่ใช่เป้าหมาย... มันเป็เพียงะุนัดแรกในาของฉัน’
สมองของเธอประมวลผลข้อมูลในอนาคต... ในอีกสามวันข้างหน้า จะมีข่าวการค้นพบตัวยาปฏิชีวนะชนิดใหม่จากบริษัทเทคโนโลยีชีวภาพขนาดเล็กที่ชื่อว่า ‘แอนโดรเมดา ไบโอเทค’ ซึ่งกำลังจะถูกบริษัทยาั์ใหญ่เข้าซื้อกิจการ ตอนนี้หุ้นของแอนโดรเมดา (รหัส: ANDR) ยังคงนิ่งสนิทและไม่มีใครสนใจ ราคาปิดตลาดเมื่อวานนี้อยู่ที่ 5.25 หยวนต่อหุ้น ด้วยปริมาณการซื้อขายที่เบาบางจนน่าสมเพช มันคือเพชรที่ซ่อนอยู่ในโคลนตมที่รอให้เธอไปหยิบฉวย
แต่แค่ซื้อหุ้นธรรมดามันไม่พอ นั่นมันเกมของนักลงทุนทั่วไป เธอ้าผลตอบแทนที่สูงที่สุดในเวลาที่สั้นที่สุด
เธอเปิดบัญชีซื้อขายหลักทรัพย์ออนไลน์ที่อนุมัติวงเงินสูงสุดให้เธอได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เธอใช้เงินทั้งหมดสามล้านหยวนซื้อหุ้นของแอนโดรเมดา และที่บ้าคลั่งยิ่งกว่านั้น เธอใช้ ‘Leverage’ (การยืมเงินจากโบรกเกอร์เพื่อเพิ่มกำลังซื้อ) ในอัตราส่วน 1:5 ซึ่งเป็ระดับสูงสุดที่ทำได้ ทำให้พอร์ตการลงทุนของเธอมีมูลค่าสูงถึง สิบห้าล้านหยวน ในทันที! ทุกๆ 1% ที่หุ้นขยับขึ้น เธอจะได้กำไร 5%... แต่ในทางกลับกัน หากมันร่วงลง 20% เงินทุนสามล้านหยวนของเธอจะถูกล้างพอร์ตจนหมดสิ้น มันคือการเดิมพันที่เสี่ยงสุดข้ว หากความทรงจำของเธอคลาดเคลื่อนแม้แต่วันเดียว เงินทุนตั้งต้นแห่งการล้างแค้นจะสลายไปในพริบตา
09:30 น. ตลาดหุ้นเปิดทำการ...
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ทุกวินาทีราวกับถูกยืดออกไปจนยาวนานนับชั่วโมง เธอไม่ได้ลังเลแม้แต่น้อย เธอกดส่งคำสั่งซื้อแบบ ‘Market Order’ (คำสั่งซื้อ ณ ราคาตลาดทันที) ด้วยเงินทั้งหมดสิบห้าล้านหยวน ระบบจับคู่คำสั่งซื้อขายทันที เธอได้หุ้น ANDR มาไว้ในที่ราคาเฉลี่ย 5.28 หยวนต่อหุ้น
จากนั้น... สิ่งที่เธอทำได้ก็คือการรอ... รอ... และรอ...
วันที่ 1 หุ้น ANDR ขยับขึ้นลงในกรอบแคบๆ ระหว่าง 5.27 ถึง 5.30 หยวน ปริมาณการซื้อขายยังคงเงียบเหงาเหมือนป่าช้า มันคือความนิ่งสงบก่อนพายุจะเข้าที่ทำให้คนส่วนใหญ่หัวใจวายได้ แต่ใบหน้าของซูเหม่ยหลินยังคงเรียบเฉยราวกับผืนน้ำแข็ง เธอนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ ดื่มเพียงกาแฟดำ และกินขนมปังแผ่นเพื่อประทังชีวิต
วันที่ 2 สถานการณ์เลวร้ายลง มีข่าวลือเล็กๆ ในตลาดว่าการทดลองยาเฟสที่ 2 ของแอนโดรเมดาล้มเหลว ราคาหุ้นร่วงลงมาแตะที่ 5.15 หยวน ทำให้พอร์ตของเธอติดลบไปแล้วเกือบ 2.5% แต่ด้วย Leverage 1:5 มันหมายความว่าเงินทุนของเธอหายไปแล้วถึง 12.5%! หน้าจอแสดงตัวเลขขาดทุนสีแดงฉานเกือบสี่แสนหยวน! ความกดดันเริ่มถาโถมเข้ามา แม้แต่ในห้องที่เปิดแอร์จนเย็นฉ่ำ เธอก็ยังรู้สึกได้ถึงเหงื่อที่ซึมอยู่ตามไรผม แต่เธอก็ยังคงไม่ไหวติง... ‘นี่คือาจิตวิทยา... ตลาดกำลังพยายามเขย่าให้แมงเม่าอย่างฉันคายของออกมา...’ เธอเชื่อมั่นในความทรงจำของตัวเองยิ่งกว่าสิ่งใด
และแล้ว่เวลาตัดสินชะตาก็มาถึง วันที่สาม... เวลา 14:00 น. เหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งชั่วโมงก่อนตลาดจะปิดทำการ หุ้น ANDR ยังคงซบเซาอยู่ที่ราคา 5.20 หยวน พอร์ตของเธอยังคงติดลบ หากข่าวไม่ออกมาในวันนี้ ทุกอย่างจะจบสิ้น
เวลา 14:15 น. เวลา 14:30 น. เวลา 14:45 น.
หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย หรือความทรงจำของเธอจะผิดพลาด? หรือการกลับมาของเธอจะสร้าง ‘ผลกระทบผีเสื้อหรือที่เรียกว่า The Butterfly Effect’ ที่เปลี่ยนแปลงอนาคตไปแล้ว? ความสงสัยเพียงเสี้ยววินาทีผุดขึ้นมาในหัว แต่เธอก็รีบสะบัดมันทิ้งไป!
เธอเชื่อ... เธอต้องเชื่อ มันจะต้องเกิดขึ้น!!
เวลา 14:55 น.! เหลืออีกเพียง 5 นาทีก่อนตลาดปิด!
ป๊อป!
หน้าต่างข่าวด่วนเด้งขึ้นมาบนหน้าจอ ตัวอักษรสีแดงสดปรากฏขึ้นราวกับสัญญาณจาก์!
‘ด่วน! ‘ฟาร์มาคิง กรุ๊ป’ ประกาศเข้าซื้อกิจการ ‘แอนโดรเมดา ไบโอเทค’ ด้วยมูลค่าสูงกว่าราคาตลาดถึง 500% ที่ราคา 26.25 หยวนต่อหุ้น!’
วินาทีนั้นเอง าได้อุบัติขึ้นในกระดานซื้อขาย!
กราฟหุ้นของแอนโดรเมดาที่เคยเป็เส้นตรง ก็พุ่งทะยานขึ้นในแนวดิ่งราวกับจรวด! ปริมาณคำสั่งซื้อ (Bid) นับล้านๆ หุ้นถูกโยนเข้ามาในระบบจนโปรแกรมเทรดของเธอแทบค้าง!
สีเขียวสดสว่างวาบไปทั่วทั้งหน้าจอ!
ราคาหุ้นพุ่งจาก 5.20 ไปที่ 10 หยวน... 15 หยวน... 20 หยวน... ในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที!
+150%... +280%... +450%...
ตัวเลขในบัญชีของเธอพุ่งทะยานจากสิบห้าล้านกลายเป็
...สามสิบล้านหยวน
...ห้าสิบล้านหยวน
... แปดสิบล้านหยวน!
เธอมองภาพนั้นนิ่งๆ หัวใจไม่ได้เต้นแรงด้วยความตื่นเต้น แต่เต้นด้วยจังหวะที่เยือกเย็นและหนักแน่นของนักล่าที่เห็นเหยื่อติดกับดัก
เธอยังไม่ขาย... เธอรู้ว่าความโลภของฝูงชนจะผลักดันราคาให้สูงกว่าราคาที่ประกาศซื้อกิจการเสมอ และมันก็เป็เช่นนั้นจริงๆ! ราคาพุ่งทะลุ 26.25 หยวนไปที่ 28.50 หยวน!
“ตอนนี้แหละ!”
เธอกดส่งคำสั่งขายแบบ Market Order ทั้งหมดทันทีที่มันแตะจุดสูงสุดที่เธอจำได้! สิ้นเสียงสัญญาณปิดตลาดวันนั้น เงินในบัญชีของซูเหม่ยหลินมีตัวเลขปรากฏอยู่...
97,450,000 หยวน!
จากสามล้าน กลายเป็เกือบร้อยล้าน ภายในเวลาสามวัน! ะุนัดแรกถูกบรรจุเข้ารังเพลิงเรียบร้อยแล้ว...
*****