บทที่ 8 เริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมมิติที่ตามมา
เช้าวันต่อมา หยางชิงโม่ที่ตั้งใจจะซ่อมแซมและจัดบ้านของเธอได้ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเธอเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าสำหรับเด็กๆ วันนี้เธอจะเอาข้าวต้มกุ้งจากมิติที่เธอสั่งจากร้านชื่อดังออกมาทาน เธอสั่งมาถึงอย่างละ 500 ชุดเลยทีเดียวเอาเป็ว่าไม่ต้องทำอาหารประเภทข้าวต้มกันไปอีกนานเลย เพราะมันมีทั้งข้าวต้มกุ้ง ข้าวต้มปลา ข้าวหมู ข้าวต้มทะเล รู้สึกอยากทานแบบไหนก็เอาออกมาเลย เธอดีใจที่มีมิติติดมาในยุคนี้ด้วย เพราะไม่เช่นนั้นเธอจะต้องปวดหัวกับการที่จะต้องหาอาหารมาทานแน่นอนถึงแม้ว่า่นี้จะไม่อดอยากเหมือนหลายปีก่อน แต่การจะได้ทานเนื้อสัตว์ก็ไม่ได้บ่อยนัก นอกจากนำข้าวต้มออกมาเธอยังเอาปาท่องโก๋และนมสดออกมาด้วย ลูกๆ ของเธอต้องเริ่มดื่มนมั้แ่ตอนนี้ ส่วนเ้าเสี่ยวเฮยเธอได้เอาเนื้อปลาที่ใส่ในข้าวต้มปลา แยกออกมาให้มันต่างหากด้วย 1 ถ้วยใหญ่
เมื่อเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยเธอเดินไปปลุกเด็กๆ ให้ตื่นมาล้างหน้า แปรงฟัน โดยเธอนำแปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ แชมพู ครีมนวดผม ออกมาวางไว้ในห้องน้ำเรียบร้อยและเธอได้สอนเด็ก ๆ ในการแปรงฟัน ล้างหน้า ด้วยสบู่ ยาสีฟันที่เธอนำมาด้วย
เมื่อเรียบร้อยเด็กๆ กลับมาที่ห้องนอนเธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าพบว่าเสื้อผ้าของลูกๆ มันเก่ามากแล้วถึงจะดูสะอาดสะอ้านแต่ไม่น่าใช้เลย ดังนั้นเธอจึงนำเสื้อผ้าชุดใหม่มาเปลี่ยนให้ลูกๆ เลย เธอนำออกมาให้พวกเขาคนละ 3 ชุด ซึ่งเ้าเล็กดูจะชื่นชอบสีแดงเป็พิเศษ เธอเลยใส่สีแดงให้เขาส่วนเ้าใหญ่กับเ้ารองใส่สีน้ำตาลอ่อนและสีเขียวอ่อน
จัดการเด็กๆ เรียบร้อยก็เดินออกมาที่โต๊ะอาหารซึ่งเธอได้เอาโต๊ะเก่าออกไปแล้ว และเอาโต๊ะไม้ออกมาใช้ ซึ่งสีของมันไม่ต่างกันมากนัก..แล้วตักโจ๊กให้เด็กๆ นั่งทานกันไปและไม่ลืมที่พิเศษของเ้าเสี่ยวเฮยด้วยเช่นกัน ..
4 แม่ลูก 1 แมวนั่งทานอาหารเช้าแสนอร่อยกันไปสักพักหน้าประตูก็มีคนมันเคาะประตู
“สะใภ้รอง สะใภ้รอง อยู่มั้ย???
เสียงจากหน้าประตู หยางชิงโม่ลุกไปเปิดประตู
“อยู่ อยู่ค่ะ มาแล้วค่ะ คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ”
เป็แม่สามีที่มาเคาะประตูบ้านเธอ แม่เฉินหรือ เฉินหลิง มองมาที่เธอแล้วยื่นตะกร้าที่ใส่ไข่มาให้เธอ
“แม่เอาไข่มาให้หลานๆ จ๊ะ สะใภ้รองเอาไว้ทำอาหารให้เด็กๆ นะ”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่ คุณแม่จะเข้ามาก่อนมั้ยค่ะ เด็กๆ กำลังทานอาหารกันอยู่” หยางชิงโม่เอ่ยชวนแม่สามี
“ไม่ละ แม่จะไปเยี่ยมเมียของหัวหน้าโจวสะหน่อยได้ข่าวว่าป่วยมา 4-5 วันแล้วยังไม่หายสักที ไม่รู้เป็อะไรมากรึเปล่า”
“ค่ะคุณแม่”
แม่สามีจากไปเธอเปิดประตูและเดินเอาไข่เข้าไปเก็บในครัวและออกมานั่งทานอาหารต่อกับเด็กๆ
วันนี้เธอคิดจะเอาเฟอร์นิเจอร์ออกมาวางในบ้าน เธอส่งเด็กๆ และเสี่ยวเฮยเข้าไปในห้องนอน พร้อมทั้งเอาของเล่นออกมาให้พวกเขาเล่น และบอกให้เสี่ยวเฮยดูแลเด็กๆ ด้วย ..ดีนะที่เสี่ยวเฮยตามมาเธอจะได้มีพี่เลี้ยงเด็กระหว่างที่เธอจัดบ้าน.
หยางชิงโม่เริ่มเอาชุดโต๊ะทานอาหาร โซฟา ชุดรับแขก ตู้กับข้าว ชั้นวางของ ต่าง ๆ ที่เธอเตรียมไว้ ออกมาจัดวางไว้ ไม่ลืมผ้าขนหนู ผ้าห่ม พรมเช็ดเท้า ผ้าม่าน เธอเอาออกมาจัดแต่งในบ้านของเธอ เธอเริ่มจัดไปทีละห้องและนำของออกมาจัดวางตกแต่งบ้าน ตรงไหนมืดเธอก็นำหลอดไฟ led ออกมาห้อยบ้านจะได้สว่าง พวกอุปกรณ์ทำความสะอาดต่างๆ นำออกมาเตรียมเอาไว้ จากนั้นก็ย้ายไปจัดที่ห้องครัว เธอนำตู้กับข้าวอันใหม่ออกมา และ พวก จาน ชาม แก้วน้ำ ช้อน ตะเกียบ หม้อ กระทะ มีดหลายขนาดเอาออกมาจัดเรียงเอาไว้จะได้ใช้สะดวก จากนั้นก็นำถังพลาสติกสีขาวออกมาหลายใบขนาดไม่ใหญ่นัก
จากนั้นก็เทข้าวสารลงไปและปิดถังให้แ่า ต่อมาก็เป็พวกแป้ง ธัญพืชต่างๆ และพวกเครื่องปรุงอาหาร อาหารแห้งพวกแฮม ไก่ตากลม กุนเชียง หมูสามชั้นรมควันเ้าดัง ผักแห้งต่าง ๆ และพวกพริก กะเทียม หัวหอม เครื่องเทศที่เธอขนซื้อมา เธอนำออกมาจัดไว้หมด เมื่อเสร็จจากห้องครัวก็ไปต่อที่ห้องอาบน้ำที่เธอคิดว่าจะต้องปรับปรุงอย่างเร่งด่วนเลย เธอจะต้องมีชักโครกใช้ พรุ่งนี้เธอจะไปหาคนมาขุดบ่อเกรอะให้และให้ช่างมาติดตั้งชักโครกให้ หากทำไม่เป็เธอจะบอกเอง!!!!
หยางชิงโม่จัดบ้านเสร็จแล้วและเริ่มมองไปที่ทุกอย่างรอบตัว เธอรู้สึกถึงการเริ่มต้นใหม่ในทุกสิ่งที่ทำ ไม่ว่าจะเป็การปรับแต่งบ้านที่สะอาดตาและน่าอยู่ หรือแม้กระทั่งการที่เธอไม่ต้องกังวลเื่อาหารการกินอีกต่อไปเพราะมิติพิเศษที่เธอมีติดตัวมา เธอไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ในยุค 80 แบบนี้เลย แม้จะรู้สึกแปลกตา แต่ก็มีบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกว่าการอยู่ในที่นี่มันก็ไม่เลวเลย
หลังจากที่เสร็จจากการจัดบ้านแล้ว เธอพาเด็กๆ ออกไปข้างนอกบ้านเล็กน้อยเพื่อสำรวจสิ่งใหม่ๆ ่นี้ถือเป็่เวลาที่เหมาะที่สุดในการเริ่มเรียนรู้การใช้ชีวิตในยุค 80 โลกที่ทุกอย่างยังคงคงความเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของความคลาสสิก เธออยากััสิ่งเ่าั้ด้วยตนเอง
**** น้อง้าปรับปรุงบ้านครั้งใหญ่แล้ว****
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้