ทั้งคู่เข้าไปในรถตู้ด้วยประการฉะนี้ เซี่ยวอี๋ไม่คิดว่าเพียงไม่กี่นาทีตนจะกลายสภาพจากตำรวจมาเป็นักเลง และนี่ก็ไม่ใช่หนัง Infernal Affairs
“ทีน่าบอกว่า คุณเคยเป็ทหารพิเศษ เป็มือปืนที่เก่งกาจ” ัดำสนใจที่จะสนทนา ทีน่าเตรียมสลัดผลไม้ให้เธอ “คุณสังหารมาแล้วกี่ชีวิต?”
“เยอะ นับไม่ถ้วนแล้ว” เสิ่นิอมยิ้ม
ัดำหยิบสลัดผลไม้ขึ้นมาทานพลางส่งสัญญาณให้คนขับรถหยุดรถ หน้าต่างอัตโนมัติของรถถูกเลื่อนลง ัดำใช้ส้อมชี้ไปยังหัวโจกที่มีหนวดซึ่งอยู่ห่างออกไป ชายคนดังกล่าวขี่มอเตอร์ไซด์ Harley มาที่ปั๊มน้ำมัน
“ฆ่าเขา ฉันให้ 1 แสนดอลลาร์” ัดำทานกีวีพลางกล่าวขึ้น
“เสิ่นิ” เซี่ยวอี๋หงุดหงิด เธอรู้ว่านี่คือการทดสอบ แต่กฎของการสังเกตการณ์ เสิ่นิไม่สามารถฆ่าผู้บริสุทธิ์ได้
“ทำไม?” เสิ่นิถามอย่างเย็นใจ
“Colt Python มีระยะยิงที่ 50 เมตร แต่ขีดจำกัดอยู่ที่ 100 เมตร ตรงนี้อยู่ห่างจากศีรษะของชายคนนั้นประมาณ 90 เมตรใช่ไหม? ฉันอยากรู้ว่าคุณแม่นปืนแค่ไหน? ไม่ใช่แค่ยิงด้ามค้อนที่หลังศีรษะของฉันหักได้” ัดำกล่าวพลางยิ้ม “อีกอย่าง หมอนั่นเคยแข่งรถใต้ตึก เสียงดังจนฉันนอนไม่หลับ ควรจะมีใครให้บทเรียนแก่เขานะว่าไหม?”
“เข้าใจแล้ว” เสิ่นิหยิบปืนออกมาและเล็งไปยังหัวหน้าแก๊งรถมอเตอร์ไซด์ เซี่ยวอี๋เครียดถึงขีดสุด นิ้วของเธอเคลื่อนไปยัง G18 ที่หลังเอว
ปัง! เสียงปืนดังขึ้น ะุ .45 พุ่งออกจากปลายกระบอกปืน ะุยิงโดนฝาถังน้ำมัน ลูกไฟขนาดใหญ่ลุกขึ้นที่ด้านหลังศีรษะ หัวโจกคนนั้นใจนแทบจะฉี่รดกางเกง มอเตอร์ไซด์ Harley คันนั้นได้รับบทลงโทษแล้ว
“คืนนี้เขาคงนอนไม่หลับแน่” เสิ่นิเก็บปืนเข้าซองหนัง “คุณเก็บเงินไว้เถอะ ไม่ต้องขอบคุณ”
“สหาย ฉันบอกให้เขาตาย ไม่ใช่แค่กลัวจนอึราด คุณปรับเปลี่ยนคำสั่งแบบนี้จะดีเหรอ?” ัดำกล่าวอย่างหน้าดำคร่ำเครียดในขณะที่ถือส้อมพลาสติกอยู่ในมือ
“สหาย คุณคงเข้าในสถานะผมผิดไป ผมเป็บอดี้การ์ด มีหน้าที่คุ้มครองความปลอดภัยของคุณ ขจัดภัยอันตรายที่แอบซ่อนซึ่งอาจจะคุกคามต่อชีวิตคุณ ไม่ใช่นักเลง ไม่ใช่มาเฟีย แล้วก็ไม่ใช่น้องชายของคุณ หากคุณ้าทดสอบความแกร่งของผม ให้คุณหาลูกน้องที่ว่าแน่ๆ มาทดสอบสักสิบกว่าคน อย่างนั้นจะเห็นคุณค่าของเราได้ง่ายกว่า” คำพูดของเสิ่นิสร้างความขุ่นเคืองใจให้แก่อันธพาลที่อยู่เบื้องหน้า พี่น้องทั้งหลายเ่าั้ต่างก็ควักปืนออกมา เพียงรอคำสั่งจากัดำเท่านั้น
“มีหน้าที่คุ้มครองความปลอดภัย ฮ่าๆ ฉันชอบน้ำเสียงของคุณ และยังชอบความซื่อสัตย์ที่คุณไม่เห็นแก่เงิน บนโลกใบนี้ ถือว่าศีลธรรมมีค่ายิ่ง ฉันก็ไม่้าให้ผู้ชายข้างกายฉันฆ่าสัตว์ร้ายในราคา 1 แสนดอลลาร์หรอก เพราะคนที่้าชีวิตฉัน อาจจะเสนอเงินหลายสิบล้านดอลลาร์ เพื่อซื้อศีรษะอันชาญฉลาดของฉันก็เป็ได้
คุณยอดเยี่ยมมาก ตรงตามที่ทีน่าบอกไว้ ฉันพอใจมาก ทำงานั้แ่นี้เป็ต้นไป คำนวณค่าจ้างเป็รายวัน วันละ 2 หมื่นเหรียญ ชำระเป็เงินสด ฉันหมายถึงรวมทั้งสองคน ถ้าพวกคุณมีความ้าอะไรก็แจ้งที่ทีน่าได้โดยตรง เธอคือคนที่ฉันไว้ใจที่สุด” ัดำหัวเราะขึ้นอีกครั้ง เธอบอกกับคนขับรถที่เบาะหน้า “ออกรถ กลับกันได้แล้ว”
สำนักงานใหญ่ของม่านไม้ไผ่ตั้งอยู่บนอาคาร 6 ชั้นในเขตเมืองจงหวา มีโรงจอดรถใต้ดินและระบบรักษาความปลอดภัยส่วนตัว ด้านในชั้นหนึ่งเป็แผนกต้อนรับ ส่วนใหญ่จะเป็นักลงทุนรายย่อยที่มาติดต่อขอสินเชื่อ ชั้นสองเป็แผนกติดตามหนี้สิน ลูกค้าที่ไม่มีเงินชำระคืนตามกำหนดจะต้องมาดำเนินการที่นี่ ชั้นสามและชั้นสี่เป็แผนกคลังอาวุธ เป็ที่พักผ่อนของกลุ่มแก๊ง ไว้ออกกำลังกายและรอเรียกใช้งาน ชั้นห้าเป็แผนกบัญชี คำนวณรายได้ประจำวันจากธุรกิจต่างๆ ลงบัญชี สำหรับชั้นหก เป็พื้นที่ส่วนตัวสำหรับัดำ มีสมาชิกม่านไม้ไผ่ในเขตสหรัฐไม่เกิน 20 คนที่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงชั้นนี้ได้
อย่างทีน่าซึ่งเป็เลขาส่วนตัวผู้เข้ามาทำงานได้เพียงครึ่งปี มีสิทธิ์ขึ้นไปถึงชั้นหกได้ นับเป็เื่น่าอัศจรรย์ยิ่ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนนอกอย่างเสิ่นิและเซี่ยวอี๋เลย พวกเขาใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงในการเข้าสู่อาณาจักรม่านไม้ไผ่ แต่กลับได้ขึ้นลิฟต์ตรงไปที่ชั้น 6 ช่างเป็ความมหัศจรรย์
ช่วยไม่ได้ เสิ่นิทำหน้าที่เป็บอดี้การ์ดส่วนตัว ถ้าไม่อยู่ติดตัว แล้วจะคุ้มกันอย่างไร?
“ฟังฉันนะ ฉันไม่ชอบจำชื่อคน ั้แ่นี้เป็ต้นไป คุณชื่อ 1 คุณชื่อ 2 ฉันจะเรียกใช้งานพวกคุณแบบนี้” ในลิฟต์ ัดำเอ่ยถึงกฎข้อบังคับ เซี่ยวอี๋ไม่ถือถ้าจะเรียกเป็รหัสหรืออะไรก็ตามแต่ แต่เรียกเธอว่า “2” ช่างเป็การดูถูกกันไปหน่อยไหม
“ั้แ่นี้เป็ต้นไป สิ่งที่พวกคุณได้ยิน พวกคุณจะต้องรีบลืมในทันที สิ่งที่เห็นก็ต้องทำเป็ไม่เห็น พวกคุณคืออากาศธาตุ คือก้อนหิน แค่ในเวลาจำเป็เท่านั้น พวกคุณถึงจะเป็บอดี้การ์ด” ัดำอธิบายอย่างไร้ความปรานี ลิฟต์เสียงดังติ๊งเมื่อมาถึงชั้น 6
“ทราบแล้ว 2 ทำงาน” เสิ่นิเดินออกมาจากลิฟต์ก่อนัดำหนึ่งก้าว ก่อนจะยัดเครื่องสแกนเข้าในมือของเซี่ยวอี๋ นี่เป็เครื่องตรวจสอบอย่างครอบคลุม สามารถสแกนได้เกือบทุกอย่างในชั้น กระทั่งห่อผ้าอนามัย เสิ่นิเดินมาถึงหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส เขาดึงผ้าม่านขึ้นทีละผืน
พวกเขาไม่ถามความเห็นชอบจากัดำเลยสักนิด พวกเขามีความเป็มืออาชีพยิ่งกว่า BFI ในทุกรายละเอียด
“เมื่อก่อนเขาก็เป็แบบนี้เหรอ?” ัดำซึ่งนั่งอยู่บนรถเข็น เท้าคางด้วยมือข้างเดียว เมื่อเธอเห็นว่าเสิ่นิรุกถิ่นของตนอย่างไร้เหตุผล แต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกขุ่นเคืองอย่างที่คาดไว้ ัดำชอบคนที่ทำงานอย่างพิถีพิถัน ไม่ใช่สุนัขรับใช้ที่คอยรับคำสั่งเท่านั้น
“ไม่ สมัยก่อนเขาฆ่าแต่คนเท่านั้น พูดน้อยกว่าะุที่ออกมาอีก” ทีน่าจ้องเสิ่นิที่หมอบลงกับพื้นพลางตรวจสอบมุมโต๊ะ ทีน่ารู้สึกผิดหวัง ราวกับว่าในอดีตเขาเป็ดั่งเช่นเทพเ้าแห่งา แต่ตอนนี้กลับตกต่ำจนกลายเป็มนุษย์ชาวรากหญ้า
“จริงสิ เ้าพ่อตระกูลไมค์กับฉันมีข้อตกลงระหว่างกัน เดิมทีพวกเขาไม่ควรจะเข้าร่วมขบวนการลอบสังหารฉัน ในนี้จะต้องมีหนอนแน่ๆ ท่าทีของญี่ปุ่นสามแก๊งนั้นไม่น่าวางใจ พวกมันรวมหัวกันให้คนอื่นมารุมฉัน มาเฟียสมองหมูที่ยังไม่ได้รับการพัฒนาอย่างแก๊งอื่นก็พลอยถูกปั่นหัวไปด้วย ช่วยฉันตรวจสอบที ตระกูลไมค์เข้าร่วมกับทั้งสามแก๊งด้วยหรือไม่?” ัดำเอ่ยสั่ง
“เข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้” ทีน่าพูดพลางหันตัวเดินจากไป นั่นทำให้ัดำสุขใจขึ้นมาก ั้แ่เธอได้พบกับเลขาผู้รู้งานคนนี้ เธอสามารถทำเื่หินๆ ได้มากมาย แต่ั้แ่ม่านไม้ไผ่เริ่มถูกแก๊งใหญ่จู่โจม เธอก็ไม่ค่อยอยู่ในโอวาทสักเท่าไร เธอไม่ยอมไปดำเนินงานเื่อื่น
เอาแต่เฝ้าเธออยู่ที่นี่ ัดำรอดพ้นจากการลอบสังหารมาแล้ว 3 หน แต่ทีน่าก็ไม่ได้ภาคภูมิกับความสำเร็จของตนเองมากนัก เธอจำต้องยอมรับอย่างเ็าว่าเธอไม่ใช่บอดี้การ์ดมืออาชีพ
ัดำต้องยอมรับว่าเธอเห็นเลขาทรงพลังของเธอไม่เหมือนใคร กระทั่งเธอใช้เวลาสองวันในการหาตัวเสิ่นิ
“คุณเอาชุดชั้นในของฉันไปทิ้งได้ไหม? ขนาดมันเล็กเกินไปแล้ว ยัดไม่เข้า” เมื่อัดำเห็นว่าเสิ่นิกำลังสำรวจชุดชั้นในในตู้เสื้อผ้าของเธออยู่ เธอจึงกล่าวขึ้นมาเบาๆ
“ฆ่าคนไม่จำเป็ต้องใช้ะเิ แค่กัมมันตภาพรังสีเล็กน้อย สวมไว้แนบชิดร่างกายก็สามารถฆ่าคนได้ในเวลาแค่ไม่กี่วินาที” เสิ่นิพูดพลางเอาชุดชั้นในคัพ B ปิดหน้าตนเองไว้
“ตรวจเสร็จแล้วก็เอาตัวนั้นไปทิ้งด้วยล่ะ ฉันไม่อยากได้แล้ว 2 ฉันอยากอาบน้ำ” ัดำพูดจบก็บังคับรถเข็นไฟฟ้าไปทางห้องน้ำ
“ทำไมเป็ฉันล่ะ?” เซี่ยวอี๋กล่าวอย่างไม่ค่อยเต็มใจรับใช้คน
“หรือคุณจะให้ผมทำ? แต่ผมคือเบอร์ 1 นะ...” เสิ่นิยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้
ัดำเป็หญิงพิการ การอาบน้ำด้วยตนเองนั้นจึงเป็ไปไม่ได้ เพื่ออำนวยความสะดวกในการทำกิจกรรมต่างๆ ของเธอ พื้นที่ชั้น 6 จึงถูกออกแบบให้เปิดโล่ง นอกจากผนังทั้ง 4 ด้านที่เป็กระจกห้องน้ำแล้ว ก็ไม่มีสิ่งใดกำบังอีก
ในห้องที่มีขนาดกว้างเท่าสนามฟุตบอล 2 สนาม พื้นที่อ่านหนังสือ พื้นที่สันทนาการ พื้นที่พักผ่อน พื้นที่แต่งตัว หลายสิบอาณาเขต แต่ละโซนจะมีป้ายติดไว้ตามเสา
ถึงขาทั้งสองข้างของัดำจะใช้การไม่ได้ แต่เธอก็ไม่ได้ชอบให้มีใครอยู่ด้วยนานๆ กิจการของแก๊งทำอย่างเป็ระบบ มีเื่ให้เธอกังวลใจไม่มากนัก บ่อยครั้งที่เธอจะอยู่เงียบๆ และอ่านหนังสือ
เสิ่นิพอจะอนุมานลักษณะนิสัยของัดำได้จากสิ่งที่อยู่รอบตัวเธอ แต่เขาไม่สามารถมองทะลุเข้าไปถึงจิตใจของหญิงสาวได้
ภายในห้องน้ำ เซี่ยวอี๋ถอดเสื้อผ้าของัดำออก เธอใกับสองเื่ เื่แรกคือรอยแผลเป็ที่บริเวณหัวเข่า ตะเข็บขาวยาวประมาณ 30 เิเ อีกเื่หนึ่งก็คือรอยสักัดำที่ปิดไปทั้งแผ่นหลัง
“น่าเสียดาย...” ปลายนิ้วของเซี่ยวอี๋หยุดอยู่ที่ตำแหน่งกรงเล็บั เธออดถอนหายใจออกมาไม่ได้
“เสียดายอะไร?”
“ผิวพรรณช่างงดงาม ขาวราวกับหยก แทบมองไม่เห็นรูขุมขนเลย รอยสักนี่กลับบดบังเสียหมด” เซี่ยวอี๋อายุน้อยกว่าัดำสองปี แต่ดูไปแล้วราวกับว่าัดำนั้นอ่อนเยาว์กว่า แน่นอนว่าเพียงรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น
“รอยสักที่หลัง ทำให้ฉันมีทุกอย่างเช่นวันนี้ เป็ผู้หญิงก็ต้องโหดกับตัวเองหน่อย” ัดำยิ้มพลางยกมือขึ้น เธอปล่อยให้เซี่ยวอี๋ยกเธอลงในอ่างอาบน้ำ
แม่สาวฟุ่มเฟือยคนนี้ใช้น้ำนมบริสุทธิ์ในการอาบน้ำ อ่างกว้างยาว 2 เมตร ติดตั้งที่นวดไว้เพื่อผ่อนคลาย มันมีไว้สำหรับเธอเพียงคนเดียว
“เข้ามาอาบด้วยกันสิ ถึงฉันจะรักสะอาด แต่ดูๆ ไปแล้วเธอก็สะอาดสะอ้านดี” ัดำตบที่ข้างกายเป็การเชื้อเชิญ
“ขอบคุณ” เซี่ยวอี๋เขินอาย ก่อนจะเปลือยกายและลงไปในสระน้ำนม ไม่ต้องพูดอะไรมาก...มันช่างสบายเหลือเกิน ความละเอียดอ่อนของน้ำนมทำให้รูขุมขนบนผิวกายเปิดกว้าง ด้วยระบบน้ำวน มันสบายเสียยิ่งกว่าทำสปาอีก
“2 คุณอยู่กับ 1 มานานแค่ไหนแล้ว?” ัดำถามในขณะที่ทั้งคู่กำลังผ่อนคลาย
“ราวๆ หนึ่งเดือนได้มั้ง?” เซี่ยวอี๋กล่าวอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เขาเป็คนแบบไหนกัน?” ัดำถามด้วยความสงสัย
“ทะลึ่งบ้าง นักเลงบ้าง แปลกบ้าง หน้าไม่อายบ้าง แต่การรักษาความปลอดภัยของเขาเป็มืออาชีพมาก ไม่ว่านายจ้างแบบไหน เผชิญกับภัยคุกคามเช่นไร เขาก็จะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง” เซี่ยวอี๋ไม่เคยนึกถึงเสิ่นิอย่างจริงจังเช่นนี้มาก่อน น่าจะประมาณนี้แหละนะ?
“เขาชอบทานอะไรเป็พิเศษหรือเปล่า? ยกตัวอย่างเช่นซูชิ หรือควาสส์ (เครื่องดื่มที่ทำจากขนมปังข้าวไรย์) หรือพิซซ่า”
“ฉันไม่เคยสังเกตเื่พวกนี้มาก่อน? กินหญ้านับเป็อาหารพิเศษด้วยหรือเปล่าล่ะ?” เซี่ยวอี๋ลูบแก้มพลางพูด
“ไม่ต้องห่วง ผมไม่ชอบซูชิของทั้งสามแก๊ง ไม่ชอบควาสส์ของสกินเฮด และไม่ชอบพิซซ่าของตระกูลไมค์ ผมดีใจมากที่คุณรอบคอบในการสืบประวัติผมจากผู้ช่วย เพราะคนรอบคอบเท่านั้นที่จะมีชีวิตยืนยาวได้” เสิ่นิที่อยู่ข้างนอกห้องน้ำ กล่าวลอดกระจกเข้ามา