ลี่หยางเดินเข้ามาภายในอย่างเร่งรีบไม่บอกก็รู้ว่าในใจเขาทั้งวันคิดถึงแต่หว่านหนิงจนไม่เป็นอันทำอะไร ร่างบอบบางที่นอนหลับอยู่บนเก้าอี้ ลี่หยางเอื้อมมือตั้งจะจะปลุกแต่นึกขึ้นได้ก้มลงช้าๆ จุมพิตที่ปากบางเบาๆ“ท่านห้า”“ลำบากเจ้าแล้ววันนี้ เห็นทีต้องให้เจ้า...