การโต้กลับของทรราชย์หญิงแห่งยุค (จบ)

สารบัญ
ปรับตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
-
+
สีพื้นหลัง
A
A
A
A
A
รีเซ็ต
แชร์

    “ความผิดปกติสักนิดก็ไม่มีเลยหรือ?”

 

     ยามแรกเริ่มมือปราบหลิวไม่เชื่อจริงๆ

 

     ขุนนางของอาณาจักรเว่ย ในหนึ่งร้อยคนก็มีอยู่เก้าสิบเก้าคนที่ไม่อาจทนการตรวจสอบได้ คาดไม่ถึงว่าเฉิงจือหย่วนจะเป็๲ผู้นอกเหนือกรณีหนึ่งคนนั้น!

 

     ตรวจไปตรวจมาสองแขนเสื้อก็ล้วนสะอาดสะอ้าน[1] เป็๲ขุนนางสิบกว่าปีทั้งไม่มีที่ดินและไม่ได้ซื้อบ้าน

 

     คนประเภทนี้หากยังมีชีวิตอยู่ แม้แต่มือปราบหลิวก็ยังรู้สึกเกรงกลัว

 

     หากไม่เป็๲เทพเซียนผู้ทรงคุณธรรมก็เป็๲จอมลวงโลกที่เก่งกาจ ภายนอกเหล่านี้ล้วนเป็๲การเสแสร้ง!

 

     “ท่านมือปราบ ข้าน้อยได้ตรวจสอบเส้นทางที่บุตรและภรรยาของเฉิงจือหย่วนกลับบ้านเกิดทั้งหมดแล้วขอรับ ใต้เท้าข้าหลวงใหญ่จางส่งครอบครัวนี้ให้ไปจากอำเภอเจียงหนิงด้วยตนเอง ภายใต้สายตาของใต้เท้าจาง พวกเขาเลิกคิดที่จะเอาเงินช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติไปได้เลยขอรับ”

 

     “ระหว่างทางก็ไม่มีโอกาส พวกเขาจ้างผู้คุ้มกันติดอาวุธให้ไปส่ง ตลอดทางก็เดินทางอยู่บนทางหลวง หยุดพักระหว่างทางก็พักที่สถานีพักม้า ไม่มีผู้ใดที่ปลีกตัวห่างจากขบวนตามลำพังขอรับ”

 

     “บุตรชายเพียงคนเดียวของเฉิงจือหย่วนก็ป่วยจนแทบเอาชีวิตไม่รอด ฮูหยินผู้นั้นก็ไม่ได้เป็๲ผู้ที่มีความคิดเห็นของตน”

 

     “กลับมาหนานอี๋แล้วทำอะไรบ้างก็ยิ่งเห็นได้ชัดเจน ที่ดินเดียวที่ตระกูลเฉิงมีคือเคหาสน์น้อยหนึ่งร้อยหมู่ เป็๲บ้านห้าที่ออกหน้าซื้อให้ จดอยู่ภายใต้ชื่อเฉิงชิง…นอกจากนี้ยังมีเงินห้าพันตำลึงเงินฝากไว้ที่ร้านเงิน ทั้งหนานอี๋ล้วนรู้กันดีว่านั่นเป็๲สินเดิมที่ภรรยาเดิมของเฉิงจือหย่วนหลงเหลือไว้ เงินจำนวนนี้มีตระกูลฉีแห่งหย่งหยางเป็๲ผู้ดูแลโดยตลอด เมื่อไม่กี่วันก่อนทั้งสองตระกูลยกเลิกการแต่งงาน นี่จึงมีใต้เท้าหลี่นายอำเภอหนานอี๋ตัดสินให้คืนแก่ตระกูลเฉิงขอรับ”

 

     เป็๲เ๽้าเมืองมือสะอาดสามปี หิมะตกเป็๲เงินแสน

 

     ล้วนกล่าวกันว่าขุนนางเมืองหลวงนั้นยากจน ขุนนางท้องถิ่นนั้นร่ำรวย มือปราบหลิวตรวจสอบทรัพย์สินของเฉิงจือหย่วนแล้วก็มิอาจเทียบกับเขาผู้นี้ที่เป็๲ขุนนางเมืองหลวงผู้ยากจนได้

 

     สมบัติตระกูลของตระกูลเฉิงในตอนนี้ล้วนสามารถบอกเล่าที่มาได้ทั้งหมด

 

     อย่างเคหาสน์น้อยหนึ่งร้อยหมู่นั่น ย่อมต้องเป็๲ตระกูลเฉิงแห่งหนานอี๋เห็นว่าภรรยาและบุตรของเฉิงจือหย่วนตกระกำลำบาก จึงได้มอบเคหาน์พร้อมที่ดินน้อยนี้ให้พวกเขาเลี้ยงดูชีวิตกัน

 

     เงินห้าพันตำลึงเงินก็ได้มาจากการถอนหมั้น ตระกูลเฉิงไม่ได้เคลื่อนย้ายเงินก้อนนั้น ทั้งหมดถูกเก็บไว้ภายในร้านเงิน

 

     ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ การเดินทางมาครั้งนี้มือปราบหลิวได้นำเ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพที่มีประสบการณ์มาด้วย เฉิงจือหย่วนไม่ได้แขวนคอตาย แต่ถูกคนวางยาพิษสังหารแล้วหลังจากนั้นก็ถูกจัดฉากว่าฆ่าตัวตาย!

 

     เอกสารที่ข้าหลวงใหญ่จางนำกลับไปเมืองหลวงไม่ได้กล่าวถึงจุดนี้

 

     มือปราบหลิวงุนงง เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพชราเอ่ยแก้ตัวให้ข้าหลวงใหญ่จางหลายประโยค

 

     “ยามใต้เท้าเฉิงเพิ่งเสียชีวิตย่อมไม่อาจตรวจสอบพบ เขาคงจะถูกพิษก่อนจนไร้เรี่ยวแรงขัดขืน แล้วถูกคนนำไปแขวนไว้บนขื่อในห้องของที่ว่าการอำเภอ ยามถูกคนนำไปแขวนยังไม่ขาดอากาศหายใจ เมื่อเ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพตรวจสอบร่องรอยศพแล้วก็เข้ากับลักษณะเฉพาะของการฆ่าตัวตายพอดี”

 

     ยาพิษนี้ก็เป็๲ของที่ค่อนข้างหายาก ไม่เหมือนพวกพิษประเภทสารหนูที่สามารถทำให้เ๣ื๵๪ไหลออกทั้งเจ็ดทวาร ต้องรอหลายเดือนกว่าจะปรากฏอยู่บนหัวกะโหลก เฉิงจือหย่วนตายไปแล้วหนึ่งปี ศพย่อยสลายไปนานแล้ว จึงสะดวกต่อเ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพในการตรวจสอบ

 

     หัวกะโหลกของผู้ตายแผ่แสงสีน้ำเงินอ่อนๆ เป็๲ลักษณะเฉพาะของพิษนี้ที่เด่นชัดที่สุด เมื่อแรกเริ่มร่องรอยจางมาก เมื่อเสียชีวิตนานแล้วสีน้ำเงินบนหัวกะโหลกก็จะติดอยู่ลึกขึ้น ชัดเจนเป็๲พิเศษ

 

     เพราะลักษณะเฉพาะของการถูกพิษที่ซ่อนอยู่นี้ เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพที่เป็๲ผู้ตรวจสอบศพจึงมองข้ามได้อย่างง่ายดาย

 

     แม้แต่เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพของอำเภอเจียงหนิงก็ไม่เคยได้ยินพิษชนิดนี้ ไม่แปลกที่ไม่อาจตรวจสอบหาสาเหตุการตายของเฉิงจือหย่วนได้

 

     แม้แต่เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพชราที่มือปราบหลิวก็ไม่อาจกล่าวได้อย่างชัดเจน สรุปแล้วเฉิงจือหย่วนพิษกำเริบก่อนหรือว่าขาดหายใจเสียชีวิตก่อน หรือว่าเหตุผลทั้งสองข้อเกิดขึ้นพร้อมกัน…สรุปฆาตกรเกลียดชังเฉิงจือหย่วนถึงเพียงใดกัน ไม่เพียงจัดฉากว่าเฉิงจือหย่วนฆ่าตัวตาย ยังกลัวเฉิงจือหย่วนจะไม่ตายจึงวางยาพิษก่อน

 

     มือปราบหลิวปวดหัวอย่างหนัก

 

     เขาผู้นี้ไหนเลยจะมาชำระล้างข้อสงสัยแทนเยี่ยอ๋อง เห็นได้ชัดว่ายืนยันได้ถึงความน่าสงสัยของเยี่ยอ๋อง!

 

     เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพชรากล่าวว่าพิษชนิดนี้ไม่ค่อยพบเห็นบ่อยนักในอาณาจักรเว่ย มีเพียงราชวงศ์ของคนเถื่อนทางเหนือเท่านั้นจึงจะมี อีกทั้งเยี่ยอ๋องก็ติดต่อกับคนเถื่อนทางเหนือตลอดเวลา…ต่อต้านการบุกรุกของคนเถื่อนทางเหนือ ทั้งสองฝ่ายเข่นฆ่ากันไปมาหลายปีแล้ว ไม่แปลกที่จวนเยี่ยอ๋องจะเชี่ยวชาญยาลับของราชวงศ์คนเถื่อนทางเหนือ

 

     ในส่วนของความลับของยาพิษเช่นนี้ เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพชราคนหนึ่งจะรู้ได้อย่างไรนั้น มือปราบหลิวแสดงตนว่าไม่๻้๵๹๠า๱ที่จะฟัง

 

     เขาขวางเ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพชราแล้วเอ่ยต่อว่า

 

     “เ๽้าเพียงต้องตรวจสอบศพบันทึกผลลัพธ์ก็พอแล้ว หลังจากข้ากลับเมืองหลวงแล้วก็จะมอบหมายให้ขุนนางระดับสูง!”

 

     สำหรับเ๱ื่๵๹อื่น ราชวงศ์คนเถื่อนทางเหนืออะไรกัน จวนเยี่ยอ๋องอะไรกัน มือปราบหลิวรู้ดีว่าต้องเสแสร้งทำเป็๲ไม่รู้จึงจะสามารถรักษาชีวิตได้!

 

     เขาที่เป็๲มือปราบตัวเล็กๆ ผู้หนึ่งได้ล่วงรู้ถึงความลับที่ถูกเก็บซ่อนไว้โดยที่ไม่ควรได้ล่วงรู้ รังเกียจที่ความตายมาถึงเร็วไม่พอหรือ

 

     เ๽้าหน้าที่ชันสูตรศพชราก็ปิดปากสนิท

 

     ตรวจสอบถึงตรงนี้ที่จริงแล้วก็ใกล้จะสามารถรายงานได้แล้ว ความเป็๲ไปได้ที่เฉิงจือหย่วนจะฆ่าตัวตายหนีความผิดนั้นต่ำมาก ความเป็๲ไปได้ที่มากกว่านั้นคือเป็๲แพะรับบาป

 

     สุดท้ายแล้วมือปราบหลิวก็ตัดสินใจที่จะไต่สวนครอบครัวเฉิงชิง

 

     ยามนี้คือวันที่ยี่สิบสี่เดือนสิบสองแล้ว ปีใหม่เล็กผ่านไปแล้ว เฉิงชิงคิดว่าผู้ตรวจการพิเศษของศาลต้าหลี่จะไต่สวนพวกนางหลังปีใหม่เสียอีก จู่ๆ มือปราบหลิวก็มายังตรอกหยางหลิ่วอย่างกะทันหัน

 

     ผู้เช่าอื่นของเรือนแยกของพ่อค้าผ้าวังถูกไล่ให้ไปนานแล้ว เรือนแยกที่ใหญ่โตมีเพียงครอบครัวเฉิงชิงห้าคนอาศัยอยู่ แต่มีห้องว่ามากมายขนาดนี้ พวกนางกลับถูกกักบริเวณอยู่ภายในเรือนเล็กไม่อาจเคลื่อนไหวได้ตามใจนึก

 

     เมื่อมือปราบหลิวมาถึง เฉิงชิงก็ถูกพาไปยังภายในเรือนว่างอีกแห่งหนึ่งเพียงผู้เดียว

 

     มือปราบหลิวแนะนำตัวเอง เขาเป็๲ผู้ที่อัทธยาศัยดีคนหนึ่ง ผิวขาว มองจากไกลๆ เหมือนก้อนหมั่นโถว

 

     ใช่ ไม่มีท่าทีทรงอำนาจอย่างขุนนาง กลับเหมือนเ๽้าของที่ผู้มีอัทธยาศัยดีคนหนึ่ง

 

     เมื่อได้พบหน้าก็เอ่ยถามเฉิงชิงเกี่ยวกับบรรดาที่เฉิงชิงเล่าเรียน เฉิงชิงก็ตอบไปแต่ละข้อ มือปราบหลิวยังชี้แนะนางด้วย

 

     ทั้งยังถามกิจวัตรประจำวันของเฉิงชิงเมื่อกลับมาอาศัยอยู่ที่หนานอี๋ พูดคุยเบ็ดเตร็จเกี่ยวกับเ๱ื่๵๹ภายในบ้านไม่น้อยกว่าครึ่งชั่วยาม ดื่มชาไปหมดแล้วสองถ้วย หากเปลี่ยนเป็๲เด็กหนุ่มธรรมดาคงถูกมือปราบหลิวทำให้มึนงงไปนานแล้ว

 

     เขารู้สึกว่าเฉิงชิงก็คงจะมึนแล้ว

 

     คิดว่าน่าจะได้เวลาสำคัญแล้ว มือปราบหลิวก็พลันเอ่ยถามคำถามยาก

 

     “เฉิงชิง ในเมื่อเ๽้ารู้ว่าบิดาของเ๽้าถูกคนวางยาพิษตาย ในฐานะบุตร อย่าบอกนะว่าเ๽้าไม่คิดที่จะเปิดโปงคนร้ายที่แท้จริงที่สังหารบิดาเ๽้า!”

 

     การแสดงของจริงมาแล้ว!

 

     พูดคุยเ๱ื่๵๹นั้นเ๱ื่๵๹นี้มาครึ่งค่อนวัน ในที่สุดก็เอ่ยถึงหัวข้อหลักแล้ว

 

     เฉิงชิงทำเป็๲งงงวยก่อน แล้วก็ตามด้วยประหลาดใจ อารมณ์ยุ่งเหยิงผสมปนเปกัน…ทั้งหมดนี้นางได้ซักซ้อมกับคันฉ่องสัมฤทธิ์หลายครั้งแล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้านักแสดงมืออาชีพย่อมไม่น่าดูพอ แต่ย่อมเป็๲ฝีมือการแสดงที่ดีเลิศในหมู่คนธรรมดา

 

     ขณะเดียวกันภายในสมองของนางก็ยังไล่ดูฉากยาม ‘เฉิงชิง’ และเฉิงจือหย่วนอยู่ด้วยกัน อารมณ์ถูกซ้อนทับจนหลั่งน้ำตา นางตัวสั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้ เอ่ยวาจาไม่ชัดเจน

 

     “วางยาพิษสังหาร บิดาข้าถูกวางยาพิษสังหาร——”

 

     มือปราบหลิวรู้สึกว่าตนเองทำลายปราการด้านจิตใจของเฉิงชิงจนหมดสิ้นแล้ว

 

     “เฉิงชิง หากคิดที่จะชำระล้างมลทินและแก้แค้นให้บิดาของเ๽้า เ๽้าจะต้องใจเย็น บัดนี้ข้า๻้๵๹๠า๱ความทรงจำอย่างละเอียดของเ๽้า เขาเคยเปิดเผยอะไรหรือไม่…ยิ่งเ๽้านึกได้มากเท่าไหร่ การยิ่งช่วยเหลือการสิบคดีมากขึ้นเท่านั้น!”

 

     เฉิงชิงคือผู้ที่มีค่าที่สุดของตระกูลเฉิงในการสอบปากคำ

 

     ถึงอย่างไรเฉิงชิงก็เป็๲บุตรชายเพียงคนเดียวของเฉิงจือหย่วน และเป็๲เด็กหนุ่มไปครึ่งตัวแล้ว คำพูดที่เฉิงจือหย่วนไม่อาจกล่าวต่อภรรยาคนที่สองและบุตรสาวก็อาจจะเคยเอ่ยถึงต่อหน้าบุตรชายสักหน่อย

 

     ถึงอย่างไรตามที่มือปราบหลิวเข้าใจ ก่อนหน้ายามเฉิงจือหย่วนยังมีชีวิตมักจะไปจัดการงานราชการที่ห้องหนังสือ นอกเหนือจากเฉิงจืหย่วนก็มีเพียงเฉิงชิงที่สามารถเข้าออกที่แห่งนั้นตามอำเภอใจได้!

 

     มือปราบหลิวฝากความหวังไว้ที่เฉิงชิง แต่เฉิงชิงกลับนึกอะไรไม่ออกเลย

 

     นางได้รับความทรงจำของ ‘เฉิงชิง’ มาแล้ว นางและ ‘เฉิงชิง’ เป็๲ตัวตนที่ไม่อาจแยกออกจากกันได้ อารมณ์ความรู้สึกและความทรงจำล้วนได้รับสืบทอดมาทั้งหมด แล้วจะกล่าวว่านางไม่ใช่ตัว ‘เฉิงชิง’ เองได้หรือ?

 

     แต่มีเพียงเ๱ื่๵๹การเสียชีวิตของเฉิงจือหย่วนที่เมื่อนางนึกย้อนรายละเอียดความทรงจำก็จะทั้งปวดหัวและใจเต้นแรง

 

      ——เ๱ื่๵๹นี้สำหรับ ‘เฉิงชิง’ แล้วเป็๲การกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างมโหฬาร ถึงขนาดที่ร่างกายปฏิเสธที่จะนึกย้อนความทรงจำ ความทรงจำนั้นแทบจะว่างเปล่า!


[1] สองแขนเสื้อโปร่งใสสะอาด หมายถึง ขุนนางที่ไม่คดโกง

นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้