หมื่นสวรรค์ราชันบรรพกาล (จบ)
ขนาดตัวอักษร
สีพื้นหลัง
ในห้องโถงใหญ่
กู่ไห่และพวก ได้แต่มองดูจดหมายฉบับนี้ด้วยความสงสัย
“นายท่านวางใจเถอะ ข้าจะสำรวจพรรคต้าเฟิงอย่างเต็มที่” เกาเซียนจือกล่าวเสียงต่ำ
กู่ไห่พยักหน้า ก่อนเก็บจดหมาย และหันไปมองร่างหลี่เหว่ย ด้วยสายตาเรียบเฉย
“คัดลอกลายหนามบนศีรษะของหลี่เหว่ยเอาไว้!” กู่ไห่สั่งซ่างกวนเหิน
“ขอรับ!” ซ่างกวนเหินตอบ
กล่าวจบ ชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องโถงใหญ่ทันที
คนที่เหลือก็ก้าวเท้าตามไปไม่ห่าง
นอกห้องโถงใหญ่ เหล่าอาชญากรต่างกำลังตั้งตารอกู่ไห่อย่างใจจดใจจ่อ เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังเดินมา จึงแสดงท่าทียินดีอย่างพร้อมเพรียง
“คารวะนายท่าน!” นักโทษทุกคนขานเรียก
กู่ไห่พยักหน้า เขายืนอยู่บนลานกว้าง พลางกวาดตามองเหล่าอาชญากรตรงหน้าตน ที่กำลังรอฟังด้วยความสงบ
“ทุกคน! การที่พวกเ้าติดตามข้า ก็ไม่ต่างอะไรกับการนำชีวิตไปแขวนไว้บนเส้นด้าย ภายหน้าอาจต้องพบกับภยันตรายมากมายนัก!” กู่ไห่กล่าว น้ำเสียงจริงจัง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้คนพลันเกิดอาการเคร่งเครียดทันที
“แต่ข้าอยากจะบอกให้รู้เอาไว้ ว่ายิ่งเสี่ยงภัยมากเพียงใด รางวัลตอบแทนก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย การยึดครองพรรคต้าเฟิงในครั้งนี้ เราได้หินิญญามามากมาย และข้าก็จะแบ่งปันให้ทุกคน” กู่ไห่กล่าว
“ขอบพระคุณนายท่าน!” ผู้คนะโออกมาทันที
“วันนี้ในสระิญญา ข้าได้จัดวางค่ายกลที่แข็งแกร่งที่สุดเอาไว้ โดยใช้หินิญญาทั้งหมดนี่ เพื่อฟื้นฟูร่างกายของพวกเ้า ให้พร้อมสำหรับการเปิดสนามประลองในวันพรุ่งนี้ และเตรียมความพร้อมในการตั้งรับศัตรู ที่อาจจะบุกรุกมาจากแคว้นอื่นๆ” กู่ไห่กล่าวเสียงต่ำ
ทั้งหมดในครั้งเดียว?
กลุ่มนักโทษที่เคยแสดงท่าทีตื่นเต้น ต่างนึกสงสัย ก่อนหน้านี้เฉินเทียนซานได้กล่าวไว้ว่า การสร้างสระิญญา ต้องใช้หินิญญาจำนวนมาก แต่ไม่มีใครคาดคิด ว่ามันจะเยอะถึงขนาดนี้
ในสระมีหินิญญาอยู่หลายหมื่นก้อน แค่หินิญญาระดับสูง ก็มากถึงพันก้อนแล้ว หินิญญามากมายเช่นนี้ ถึงกับใช้หมดภายในวันเดียวอย่างนั้นหรือ?
แม้จะดูฟุ่มเฟือยไปหน่อย แต่ก็ไม่มีใครขัดข้อง
“ขอรับ!” เหล่าอาชญากรต่างขานรับด้วยความลิงโลด
“จงฟังคำสั่งข้า ลงไปแช่ในสระเสีย!” กู่ไห่ร้องสั่ง
ระหว่างที่เอ่ย กู่ไห่ก็ได้ก้าวนำลงไปในสระิญญา สี่ผู้บัญชาการเหล่าทัพตามลงมาติดๆ จากนั้นก็เป็ไป่จั่ง หัวหน้ากลุ่มย่อย และเหล่านักโทษทั้งหลาย ที่ทะยานร่างลงไปเป็อันดับสุดท้าย
“ฮึ่ม!”
ภายในสระิญญา พลังชี่ฟุ้งตลบ ก่อนจะพุ่งเข้าไปในรูขุมขนของทุกคนทันที ความสบายจากการแช่กายในสระ ทำให้ทุกคนในยามนี้ มีความสุขอย่างหาที่เปรียบมิได้
ปัง!
ทันใดนั้น ผิวน้ำรอบกายพวกเขา ก็เกิดระลอกคลื่น แบบเดียวกับที่เกิดขึ้น ในยามฝึกตนเพื่อยกระดับพลัง
“เยี่ยมจริงๆ!” หนึ่งในกลุ่มอาชญากรกล่าว พลางยิ้มกว้าง
มีเวลาเพียงวันเดียวเท่านั้น ทุกคนจึงไม่มีกะจิตกะใจไปสนใจสิ่งรอบกาย ต่างคนต่างพยายามอย่างสุดกำลัง เพื่อฟื้นฟูร่างกายและเก็บเกี่ยวความเพลิดเพลิน จากพลังชี่ที่กำลังดูดซับอยู่นี้
กู่ไห่กำลังนั่งอยู่บนหินก้อนใหญ่ ในจุดตันเถียนของเขาในตอนนี้ ดูเหมือนว่าัน้อยสีม่วงกำลังแหวกว่ายไปมา เพื่อดูดซับพลังชี่ต้นกำเนิดอยู่
ตูมๆ!
บางคนกำลังค่อยๆ เลื่อนระดับพลัง พลังชี่ที่เหล่านักโทษได้รับในครั้งนี้ แข็งแกร่งกว่าที่กู่ไห่เคยได้รับ จากค่ายกลเมื่อคราก่อนมาก
ไม่มีใครอยากเสียเวลาไปอย่างเปล่าประโยชน์ การเลื่อนระดับพลังจึงเป็สิ่งที่พวกเขาพึงกระทำ
...
ทางทิศตะวันตกของเกาะจิ๋วหวู่
ตูมๆ!
บัดนี้เกิดเมฆครึ้ม ฝนตกหนักไปทั่วบริเวณ
ป้าเซี่ย สัตว์อสูรทะเลขนาดมหึมา ค่อยๆ เคลื่อนกายไปข้างหน้า โดยมีสมุนกุ้งและปูสามพันตัวเปิดทางให้ ทุกย่างก้าวของเต่าั์ ทำให้เกิดเป็แอ่งน้ำขนาดใหญ่
ตลอดการเดินทางของป้าเซี่ย มีเหล่าผู้ฝึกตนจำนวนมากจากทั่วสารทิศมารวมตัวกัน เพื่อเฝ้าดูการเคลื่อนพลในครั้งนี้ แต่กลับไม่มีใครกล้าที่จะเข้าใกล้
“โฮก!...”
เต่าั์แหงนหน้าขึ้นฟ้า ก่อนจะคำรามเสียงก้อง
“อสูรทะเล? เหตุใดจึงได้เคลื่อนพลขึ้นฝั่ง?” ผู้ฝึกตนที่อยู่ไกลออกไปกล่าวขึ้น พลางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“ตลอดทาง มีมนุษย์จำนวนมากที่หนีไม่ทัน ต้องจมน้ำตายไป... ช่างโหดร้ายนัก!”
“หรือเป็เพราะเกี่ยวข้องกับสมบัติล้ำค่า จึงได้ขึ้นฝั่งมาเช่นนี้?”
“อาจเป็ได้ เพราะผู้บัญชาการกองกำลังเฉินจีหยิงก็มาด้วย”
“แล้วเขาอยู่ที่ใด? เหตุใดจึงไม่เห็น?”
“์! ดูนั่น… เรือเหาะลำนั้น!”
ขณะสนทนา พวกเขาก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
ตามคาด บนนภาครึ้มฝนในตอนนี้ มีเรือเหาะขนาดใหญ่ลอยอยู่ ธงใหญ่บนเรือ มีตัวอักษรสามตัวคือ 'เฉินจีหยิง'
ยานเหาะถูกปกคลุมด้วยค่ายกล แม้ว่าฝนจะตกหนัก แต่ตัวเรือเหาะและผู้โดยสารก็ไม่เปียกแต่อย่างใด
ผู้บัญชาการกองกำลังเฉินจีหยิง หลี่ฮ่าวหรานในชุดเกราะสีทองยืนอยู่ที่ด้านหน้าเรือเหาะ สองมือค้ำราวบันได พลางมองลงไปยังกองกำลังสัตว์อสูรทะเลที่อยู่เบื้องล่าง
“ท่านผู้บัญชาการ สัตว์อสูรเหล่านี้ จะสามารถรับรู้อะไรได้จริงๆ หรือ? พวกมันดูจะเคลื่อนกำลังอย่างมั่นใจยิ่ง” ผู้ติดตามเอ่ยขึ้นด้วยความอยากรู้
หลี่ฮ่าวหรานหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนเอ่ย “พวกเราค้นหาตามแผนที่มานาน แต่ก็ไร้ประโยชน์ แน่นอนว่าบนเกาะนี้ เ้าเดรัจฉานนั่นสามารถััถึงบางอย่างได้ การไล่ตามมันไปเช่นนี้ จึงถือเป็วิธีที่ดีที่สุด”
“ขอรับ! ท่านผู้บัญชาการ หากดูตามแผนที่ ทิศทางที่พวกเรากำลังมุ่งหน้าไป คล้ายว่าจะผ่านเขตพรรคต้าเฟิง” ผู้ติดตามกล่าว
“พรรคต้าเฟิง?”
“พรรคต้าเฟิง เป็สำนักที่อ่อนแอที่สุด ในบรรดาห้าสำนักใหญ่แห่งเกาะจิ๋วหวู่ ผู้นําพรรคคือหลี่เหว่ย ตอนนี้มีพลังอยู่ในระดับหยวนอิงขั้นต้น พลังชี่ยังอ่อนแอนัก
สถานที่แห่งนั้น ถือเป็โรงพนันขนาดใหญ่ แต่ดูเหมือนจะอยู่ภายใต้อำนาจของหัวหน้าสังกัดอัคนีแห่งหออี้ผิน พรรคต้าเฟิงมักจะมอบหินิญญาให้แก่นางเป็จำนวนมาก” ผู้ติดตามรายงานอย่างนอบน้อม
“พรรคต้าเฟิง? สํานักเล็กๆ ที่ยังไม่ได้รับการยอมรับ ว่าเป็สำนักเสียด้วยซ้ำน่ะหรือ” หลี่ฮ่าวหรานกล่าว พลางยิ้มเยาะ
“จริงสิ! ท่านผู้บัญชาการ… สมุนกุ้งและปูสามพันตัว ที่ติดตามเ้าป้าเซี่ยนั่น ตัวที่มีพลังอ่อนแอที่สุด ก็คือระดับแก่นทองคำ สามารถนำพวกมันมาฟื้นฟูพลังได้... ” ผู้ติดตามกล่าว พลางมองหลี่ฮ่าวหราน
“เมื่อข้าพบสิ่งที่้า ไม่เพียงแต่เหล่าสมุนกุ้งและปู แม้แต่เนื้อของป้าเซี่ย หากพวกเ้า้า ก็ย่อมได้!” หลี่ฮ่าวหรานกล่าว น้ำเสียงหนักแน่น
“ขอรับ!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น คนของกองกำลังเฉินจีหยิงก็ตอบรับทันที
...
ภายในพรรคต้าเฟิง ณ สระิญญา
ตอนนี้ร่างของกู่ไห่เต็มไปด้วยคลื่นพลังชี่สีม่วง กองหินิญญาที่เคยนั่ง พลันค่อยๆ เปลี่ยนเป็มืดสลัวอย่างรวดเร็ว
ไม่ไกลกันนัก ซ่างกวนเหินมองกู่ไห่ด้วยความประหลาดใจ
“พลังชี่ต้นกำเนิด? เป็ไปได้อย่างไร? นายท่านดูดซับเพียงพลังชี่ต้นกำเนิดเท่านั้นหรือ?” แววตาของชางกวนเหินสั่นระริก
เหล่าอาชญากรยังคงไม่เข้าใจ ถึงความล้ำค่าของพลังชี่ต้นกำเนิด แต่ซ่างกวนเหินกลับรู้ดียิ่งกว่าใคร หากเปรียบพลังชี่เป็อาหาร เวลานี้ทุกคนก็คงดื่มแค่ชาถูกๆ เท่านั้น ส่วนกู่ไห่กลับกินหัวใจหงส์ตับั
ตูม!
ทันใดนั้น แรงสั่นะเืปะทุขึ้นบริเวณรอบตัวกู่ไห่ จนเกิดเป็ระลอกคลื่นแผ่กระจายบนผิวน้ำ
“ระดับก่อ์ ขั้นที่เจ็ด?” ชายหนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้น พลางสูดหายใจเฮือกใหญ่
ทว่าในตอนนี้ เกิดแรงสั่นะเืขึ้นทั่วทั้งสระ ไม่เพียงกู่ไห่ แต่คนอื่นๆ ก็เลื่อนระดับพลังขึ้นเช่นกัน
“ฮึ่ม!”
แครกๆๆ!
ราวกับว่าพลังชี่ระลอกสายสุดท้ายถูกใช้ไปจนหมดสิ้น หินิญญานับหลายร้อยหลายพันก้อนในสระิญญา พลันแตกกระจายเป็ผุยผง
เหล่านักโทษต่างค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างไม่เต็มใจเท่าใดนัก
เพียงวันเดียวเท่านั้น...
“ข้าเลื่อนระดับพลัง... บรรลุเป็ระดับแก่นทองคำแล้ว!”
“วิเศษจริง! อาการาเ็บนร่างของข้าหายดีแล้ว ตอนนี้ข้าสามารถต่อสู้ได้อย่างเต็มกำลังแล้ว”
“อาการาเ็ของข้าหายดีแล้ว สระิญญาไม่ธรรมดาจริงๆ ยังมีสรรพคุณในการรักษาเช่นนี้ด้วย!”
“น่าเสียดาย... หากได้แช่อีกวันคงจะดีไม่น้อย!”
เหล่าอาชญากรเริ่มสนทนากันอย่างตื่นเต้น
เฉินเทียนซานที่ยืนอยู่ด้านข้าง รู้สึกเสียดายนัก วันเดียวก็ใช้หินิญญาไปมากมายขนาดนี้ เขาเริ่มคิดไม่ตก แต่นายท่านกลับไม่ทุกข์ร้อนสักนิด กับจำนวนหินิญญามหาศาลที่ใช้ไป
ฟึ่บ!
กู่ไห่ค่อยๆ ลุกขึ้นจากสระ
สระิญญาพลันเงียบงัน ทุกคนต่างหยุดพูดและมองดูกู่ไห่
กู่ไห่ค่อยๆ เดินไปยังริมสระ ระหว่างทาง เหล่านักโทษต่างพากันค้อมกายลง ก่อนมองอีกฝ่ายด้วยความเคารพ
“เอาละ! สระิญญาก็แช่ไปแล้ว ลุกขึ้นเริ่มทำงานได้” กู่ไห่สั่ง
“ขอรับ!” อาชญากรทั้งหลายตอบ
กลุ่มนักโทษต่างพากันเดินขึ้นจากสระิญญา ด้วยความสดชื่น
...
กองทัพดิน ที่นำโดยเฉินเทียนซาน เดินออกจากค่ายกลกระบี่์ และทำการวางค่ายกลอีกครั้งในสนามประลอง
เหลือกำลังพลอีกสามส่วน ที่ทำการสำรวจพื้นที่ภายในพรรคต้าเฟิง
...
กู่ไห่ในตอนนี้ กำลังนั่งอยู่ในตําหนักเต่าั เบื้องหน้าเต็มไปด้วยคัมภีร์ต่างๆ ของพรรคต้าเฟิง
ข้อมูลของพรรค ไม่มีอะไรที่เข้าใจยาก ด้วยพื้นฐานของหัวหน้าพรรค มิใช่คนเ้าแผนการผู้ลุ่มลึกแต่อย่างใด ดังนั้นเนื้อหาในคัมภีร์ต่างๆ จึงมีไม่มาก บันทึกส่วนใหญ่เป็เพียงเื่สำคัญๆ ที่เกิดขึ้นใน่หลายทศวรรษที่ผ่านมา ของพรรคต้าเฟิงเท่านั้น
สำหรับกู่ไห่ ไม่ว่าจะเื่เล็กหรือเื่ใหญ่ เขาก็จะให้ความสนใจไปทีละอย่าง โดยไม่ละทิ้งสิ่งใด
...
ณ บริเวณด้านนอก
เหล่าอาชญากรที่เพิ่งจะได้เลื่อนระดับพลัง กำลังมีความสุข จึงปฏิบัติตามคำสั่งของกู่ไห่อย่างเคร่งครัด
สนามประลองถูกเปิดดำเนินการอีกครั้ง
“พวกนักโทษเปิดสนามประลองอย่างนั้นหรือ? จริงหรือนี่?”
“ไปดูกันเถอะ!”
“พวกเขารับ่ต่อจริงๆ สินะ!”
เหล่าผู้ฝึกตนต่างก้าวเข้าไปในสนามประลอง และมองดูคนของพรรคเฟิงที่กำลังสะอื้นไห้อยู่ในลานนั่น ก่อนจะหันกลับไปมองกลุ่มอาชญากร
ดูเหมือนผู้ฝึกตนเ่าั้ กำลังจ้องมองเพื่อหาความแตกต่าง
“เอาละ! คนของพรรคต้าเฟิงได้ตายไปแล้วสิบคน ตอนนี้มีสองคนที่กำลังจะต่อสู้กัน เริ่มวางเดิมพันได้” ใครคนหนึ่งะโเสียงดัง
อย่างไรก็ตาม แม้นักพนันที่วางเดิมพันจะมีน้อยมาก แต่ความสนุกของการประลองที่กำลังจะเกิดขึ้น พลันทำให้เหล่านักพนันตื่นเต้นจนตัวสั่น
...
ด้านข้างสนามประลอง เิไท่กำลังโอบร่างของเฟิงหลิงเอาไว้ ขณะหรี่ดวงตาลง พลางมองไปรอบๆ บริเวณ
“สามวัน? เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา? เหตุใดพลังชี่ของเหล่าอาชญากรจึงดูเปลี่ยนไปมาก? หรือว่ากู่ไห่จะค้นพบสถานที่นั้นแล้ว? เป็ไปไม่ได้?...” ใบหน้าของเิไท่เริ่มถอดสี เผยให้เห็นถึงความกังวล
แต่เฟิงหลิงที่อยู่ข้างๆ กลับเงียบกริบ ไม่สนใจสิ่งรอบตัวเท่าใดนัก
ขณะนั้นเอง ชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีทอง ก็เดินมาหาพวกเขา
“ท่านเิ!” ชายวัยกลางคนเอ่ยเรียก พร้อมยิ้มกว้าง
“ที่แท้ก็เป็ท่านจินเจี่ยวนี่เอง!” เิไท่ยิ้มน้อยๆ
“ขอบคุณท่านที่ชี้แนะ ข้าและน้องชายในตอนนี้ ได้จัดเตรียมกองกำลังเกือบหมื่นคน พร้อมประกาศหาแนวร่วมฝีมือดี เพื่อทำลายค่ายกล ถึงตอนนั้นใครก็ตามที่ได้ลูกท้อร้อยปีไป ห้ามฆ่ากันเอง ทุกอย่างให้ขึ้นอยู่กับสามารถของทุกคน” จินเจี่ยวกล่าวกลั้วหัวเราะ
“คนของท่านช่างรวดเร็วนัก!” เิไท่กล่าว พลางยกยิ้ม
“ข้าและน้องชายยังคงอยู่ในระดับหยวนอิง เมื่อวันก่อน ข้าเกือบจะบุกเข้าไปในค่ายกลเสียแล้ว โชคดีนักที่ได้ท่านเิช่วยชี้แนะ มิเช่นนั้น ข้าคงจะพลาดท่าเช่นเดียวกับท่านหลี่เหว่ย นั่นคงจะเลวร้ายมากทีเดียว
ตามคำแนะนำของท่านเิ ข้าได้จัดเตรียมกองกำลังผู้ฝึกตนจากทั่วสารทิศ ทุกคนต่างก็เต็มใจที่จะโจมตีค่ายกลขนาดใหญ่นี้กับข้า แล้วจับตัวกู่ไห่มา เพื่อแย่งชิงลูกท้อร้อยปี” จินเจี่ยวกล่าว พร้อมยกยิ้ม
“ทุกคน้ามัน และคนอื่นๆ จะเข้าใจว่า พวกท่านสองพี่น้องต้องกลายเป็เป้าหมายหลักของกู่ไห่แน่ เช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็จะสามารถจับปลาในน้ำขุ่น[1]ได้ เมื่อผู้ฝึกตนทั้งหมดร่วมโจมตี โอกาสที่ท่านจะจับกู่ไห่ ก็มากขึ้นเช่นกัน” เิไท่ยิ้ม
“มันเป็สิ่งที่แต่ละคน้า แต่ข้าเชื่อว่าพี่น้องของเราจะต้องเป็คนแรกที่จับกู่ไห่ได้ คิดไม่ถึงว่าเพิ่งจะมาถึงเกาะจิ๋วหวู่ ข้าก็มีผลงานดีเด่นมากขนาดนี้... ฮ่าๆ!” จินเจี่ยวกล่าวอย่างตื่นเต้น
“ท่านจะทำลายค่ายกลเมื่อใด?” เิไท่ถามอย่างสงสัย
“ตอนนี้มีผู้คนนับหมื่นคนแล้ว ขอรวบรวมอีกสักหน่อย ข้าได้ยินมาว่ากู่ไห่ผู้นี้ประหลาดนัก รออีกสองวัน เมื่อครบสองหมื่นคน ค่อยเริ่มตามแผน” จินเจี่ยวกล่าว พลางสูดหายใจลึก
“ยังต้องรออีกอย่างนั้นหรือ?” เิไท่ขมวดคิ้ว ดูรีบร้อนยิ่ง
“ท่านเิ ข้าอยากรู้ว่าเหตุใดท่านจึงช่วยข้า? ท่านกับกู่ไห่มิใช่เพื่อนร่วมงานในหอผินหรอกหรือ? อีกทั้งดูเหมือนว่ากู่ไห่จะเคยช่วยเหลือท่าน” จินเจี่ยวถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
เิไท่ส่ายศีรษะ ก่อนเอ่ย “ไม่มีเหตุผล!... ข้ามีบางอย่างต้องทำ ไปกันเถอะ”
เิไท่โอบเฟิงหลิง ก่อนเดินจากไป เพราะตอนนี้บริเวณโดยรอบ มีกลุ่มนักโทษกำลังเฝ้าดูพวกเขาอยู่
จินเจี่ยวมองตามแผ่นหลังที่เดินออกไปไกลของอีกฝ่าย อย่างนึกกังขา แล้วจึงพูด “พิลึกคน!”
--------------------------------------------------
[1] จับปลาในน้ำขุ่น หมายถึงใช้ประโยชน์จากความวุ่นวาย เพื่อกอบโกยผลประโยชน์โดยมิชอบ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้
- ไทย
- English
© สงวนลิขสิทธิ์ 2022 Glory Forever Public Company Limited ( jinovel.com )
