“เจินจู เจ้าเป็นอะไรไป?” ชุ่ยจูรีบวิ่งเข้าไป         “แค่ก... แค่ก... ไม่ได้เป็นอะไร” เจินจูยิ้มแหย พร้อมกับใช้แขนเสื้อเช็ดดวงตาที่แดงเรื่อเล็กน้อย “…เมื่อครู่หั่นพริกแล้วกระเด็นมาโดนตา จากนั้นไม่ทันระวังชนฟืนในเตาตกลงมา ฟืนมีประกายไฟเล็กน้อยเลย...