“นายน้อยฟาง คุณหล่อมากจริงๆ”
“ผลลัพธ์ยอดเยี่ยมมากครับ ร่างกายของคุณเทียบกับอาร์โนลด์ชวาร์เซเน็กเกอร์ได้เลย ถ้าผมเป็ผู้หญิงผมคงโผเข้าอ้อมแขนของนายน้อยฟางแล้ว”จ้าวปิงและหลิวิอุทานด้วยความประหลาดใจ
“ไอ้พวกเด็กขี้เหม็น รู้แต่วิธีประจบจริงๆ” หลังจากได้ยินคำพูดจากพวกเขาฟางจื้อิก็หุบยิ้มไม่ได้เขาหยิบกระจกออกมาส่องดูตัวเองและพบว่ากล้ามของเขาเด่นมากขึ้นโดยเฉพาะแนวเส้นของกล้ามที่ชัดเจนยิ่งขึ้น
ฟางจื้อิพยักหน้าด้วยความพอใจกับคุณภาพของกล้ามตัวเองเขาโยนกระจกทิ้งไปและยืนขึ้นใส่แว่นดำเขาเดินไปที่ชายหาดซึ่งดูเหมือนจะเดินไปอย่างไร้จุดหมาย แต่จริงๆแล้วเขาเดินไปที่ที่เหล่าเพื่อนสมัยเรียนรวมตัวกัน
“ว้าว ดูสิ ผู้ชายคนนั้นหล่อจริงๆ เลยล่ะเธอ กล้ามเขาใหญ่มากฉันล่ะอยากจะซบกล้ามอกเขาจริงๆ เลย”
“เธอต้องดูกล้ามหน้าท้องเขาเสียก่อน เขาไม่ได้มีแค่กล้ามอกนะแต่มีกล้ามท้องด้วย เขานี่ล่ำจริงๆ”
“เธอคิดว่าคนนั้นดูคุ้นๆ ไหม? ดูดีๆ สินั่นเพื่อนร่วมชั้นเรา ฟางจื้อิไม่ใช่เหรอ?”
ไม่ใช่แค่ผู้ชายที่ชอบดูสาวสวยในชุดบิกินีสาวสวยก็ชื่นชมผู้ชายมีกล้ามเหมือนกัน ด้วยการเผยร่างกายของตัวเองฟางจื้อิทำให้ทุกคนอ้าปากค้างทันที
เขาทั้งสูงใหญ่ล่ำ สุขภาพดีและแข็งแรง เขาใส่แว่นดำสุดเท่และมีบรรยากาศแฟชั่นรอบตัวเขากลายเป็จุดสนใจของหญิงสาวอย่างง่ายดาย
“ฟางจื้อิ คุณหล่อมากเลย!” มีคนจากฝูงชนะโออกมากะทันหัน
มุมปากของฟางจื้อิเกือบจะเป็รอยแสยะยิ้มที่มองไม่เห็นเขาหยุดทันทีและหันข้างไปทางที่ะโมาเล็กน้อยพร้อมกับถอดแว่นดำอย่างเป็ธรรมชาติขมวดคิ้วที่หนาและพูดอย่างสงบนิ่ง “ว่าอะไรนะ”
“ฟางจื้อิ คุณหล่อมาก!” เหล่าผู้หญิงะโขึ้นมาอีกครั้ง
ฟางจื้อิแกล้งทำเป็ไม่ได้ยินเขาตื่นเต้นมากจนอยากจะบิน “ดังอีก ฉันไม่ได้ยินเลย!”
ฟางจื้อิตีเนียนอย่างดีผู้หญิงคนนั้นะโอีกหลายครั้ง ดึงดูดผู้คนโดยรอบ
“ว้าว...ฟางจื้อิล่ะ ฟางจื้อิจริงๆ!”
“ฟางจื้อิ คุณหล่อมาก ฉันยังโสดอยู่ สนใจรับฉันไปพิจารณาไหมคะ?”
เหล่าเพื่อนสมัยเรียนของฟางจื้อิหันมามองพวกผู้หญิงก็กรี๊ดกร๊าดเมื่อได้เห็นกล้ามอันเซ็กซี่ของเขา ส่วนพวกผู้ชายก็มองด้วยความอิจฉา
มีผู้คนมากมายบนชายหาดดังนั้นสายตาของคนแปลกหน้าก็ให้ความสนใจตรงนี้ด้วยเหมือนกันพวกเขาแสดงสีหน้าประหลาดใจบ้างเมื่อเห็นฟางจื้อิการได้เห็นหนุ่มหล่อล่ำที่ชายหาดแห่งนี้นับว่าเป็อาหารตาจริงๆ
ฟางจื้อิกลายเป็จุดสนใจของผู้คนทันทีสีหน้าภายนอกของเขายังดูเป็ธรรมชาติ แต่ภายในกลับะโโลดเต้นเขาเพลิดเพลินกับความรู้สึกที่ถูกทำเหมือนกับดาราและเป็จุดสนใจของสายตานับหมื่น
“ว้าว ดูนั่นสิ ผู้หญิงคนนั้นรูปร่างดีจริงๆ เธอโคตรแจ่มเลยเธอเป็ดาราที่มาพักร้อนที่นี่หรือเปล่านะ?”
“โคตรเซ็กซี่เลย รูปร่างเธอโคตรเซ็กซี่!”
“โอ้สายลมเอ๋ย โปรดพัดชุดบิกินีของสาวสวยคนนั้นปลิวไปด้วยเถิด!”
ระหว่างที่ฟางจื้อิกำลังเพลิดเพลินกับการเป็จุดศูนย์กลางก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้นจากรอบนอก
การตอบสนองนั้นดีกว่าฟางจื้อิมันเหมือนกับฝนฟ้าคะนองที่หยุดไม่อยู่
ไม่มีใครให้ความสนใจฟางจื้อิอีกเลยแต่เขาก็ยังยืนโพสต์ท่าอย่างโง่ๆเขาสูญเสียออร่าดาราและดูเหมือนรูปปั้นที่ไม่มีใครสนใจเนื่องจากทุกสายตาจับจ้องไปที่ไป๋ชิง พวกเขาไม่สามารถเบนสายตาไปได้
เธอมีรูปร่างผอมสูงผิวเนียนเหมือนหิมะ ขาเรียวยาวสะท้อนแสงเงางามโยกซ้ายขวาในระหว่างเดิน หน้าท้องแบนราบสะดือน่าดึงดูด เอวเล็กคอด หน้าอกสะบึม กระดูกไหปลาร้าชัดแจ๋วผมมันเงาสีดำสยายลงมาตามไหล่และพลิ้วไหวไปกับสายลม หัวใจคนดูถึงกับปั่นป่วน
เป็ผู้หญิงที่สวยมากแม้ว่าเธอจะใส่แว่นกันแดดสีแดงปิดหน้าครึ่งหนึ่งของเธอคนดูก็มั่นใจว่าเธอต้องสวยแบบสุดๆ บิกินีสีฟ้าครามที่เธอใส่นั้นเรียบง่ายและทันสมัย
ทันใดนั้นผู้ชายทุกคนที่เห็นไป๋ชิงก็ร่วงไปกับพื้นทันทีพวกเขาชื่นชมความสวยของเธอด้วยการมองเธอ
ในที่สุดฟางจื้อิก็รู้สึกตัวเสียงกรี๊ดบ้าคลั่งไม่ได้มาที่เขา เขาหันไปมองอย่างอึดอัดหลังจากที่สายตาของเขาพบกับเรือนร่างของไป๋ชิงร่างทั้งร่างก็ตอบสนองทันทีอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นคนที่ไป๋ชิงกำลังควงอยู่คือฉินเฟิงการตอบสนองก็หายไปและสีหน้าเ็าก็ปรากฏขึ้นบนหน้า
“ไป๋ชิง ทางนี้!” หลังจากตั้งสติ ฟางจื้อิก็โบกมือให้กับไป๋ชิง
ไป๋ชิงเห็นและพยักหน้าเธอกอดแขนฉินเฟิงและเดินอย่างใจเย็นไปทางฟางจื้อิ
“ไป๋ชิง คุณสวยมากจริงๆ ในชุดบิกินี” เมื่อไป๋ชิงมาถึงข้างเขาฟางจื้อิก็พบว่าไป๋ชิงมีเสน่ห์ดึงดูดมากกว่าที่คิด
“ถ้าชิงชิงไม่ใส่เสื้อ นายจะพบว่าเธอน่าดึงดูดยิ่งกว่านี้อีก” ฉินเฟิงพูดลอยๆขณะที่เล่นกับผมที่ยาวสยายลงมาบนไหล่ของไป๋ชิง
ฟางจื้อิกลั้นสีหน้าเหมือนกับคนที่เพิ่งกินอึทันทีเขาสำลักจนพูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง
“ไป๋ชิง เพื่อนร่วมชั้นทุกคนกำลังเล่นน้ำอยู่น่ะ” ฟางจื้อิเปลี่ยนหัวข้อเขาตัดสินใจจะเมินฉินเฟิง
เขายื่นแขนและชี้ไปที่ทะเลเขาดูจะบอกทิศทางให้ไป๋ชิงรู้ แต่เขาแอบใช้โอกาสนี้เพื่อโชว์กล้าม
ไป๋ชิงมองไปทางที่ฟางจื้อิชี้มีเพื่อนร่วมชั้นจำนวนหนึ่งกำลังโบกมือให้เธอ ไป๋ชิงยิ้มและโบกมือกลับเธอไม่เห็นกล้ามของฟางจื้อิ
เมื่อเห็นว่าไป๋ชิงไม่เห็นกล้ามที่ทำมาอย่างดีฟางจื้อิจึงเอามือประสานท้ายทอยและใช้มันเหมือนหมอนเขาเบ่งกล้ามอกและหน้าท้องเพื่อโชว์ซิกแพคพร้อมกับพูดลอยๆ “เฮ้อวันนี้อากาศดีจริงๆ คิดถูกแล้วที่จัดงานเลี้ยงรุ่นที่นี่ ไป๋ชิง คุณคิดว่าไงบ้าง?”
ฟางจื้อิถามไป๋ชิงจึงมองเขาอย่างสุภาพครั้งนี้เธอเห็นกล้ามที่เด่นสะดุดตาของฟางจื้อิแต่เธอยังคงสงบนิ่งและมีสีหน้าปกติเหมือนเดิม เธอกล่าวเบาๆ“ฉันได้ยินว่าคุณจัดการงานเลี้ยงรุ่นนี้ ต้องขอบคุณมากค่ะ”
“โอ้ ทำไมคุณต้องสุภาพกับผมนักล่ะ? ผมก็มีความสุขสุดๆเลยที่ได้จัดงานเลี้ยงรุ่นนี้และช่วยให้เพื่อนเก่าของเราระลึกความหลังที่ผ่านมา ไป๋ชิงต่อไปเราคงต้องพยายามอย่างหนักด้วยกันแล้ว”
ฟางจื้อิปลดปล่อยรอยยิ้มอันสดใสเขารู้ว่าไป๋ชิงไม่ได้ตอบสนองกับกล้ามอกของเขามากนักเขาจึงตั้งใจกำหมัดโพสต์ท่าเบ่งกล้ามแขนอันเบสิก