จวนหลังใหญ่มีพื้นที่กว้างไกลสุดสายตา ที่ตั้งเรือนแต่ละหลังล้วนถูกจัดเป็สัดส่วน แบ่งแยกกันอย่างชัดเจน เพื่อให้เ้าของเรือนได้ใช้ชีวิตได้ตามที่้า โดยที่คนในจวนไม่รับรู้
หรืออาจรับรู้แต่ก็ไม่มีสิทธิ์จะใส่ใจ หรือออกความคิดเห็น
โดยเฉพาะในเรือนกลางที่มักมีเื่บัดสีเกิดขึ้นเป็ประจำ แต่ไม่มีใครสามารถคัดค้านหรือติเตียนได้ เพราะบุคคลที่กระทำ มีตำแหน่งอยู่สูงเกินกว่าจะกล้าอ้าปากพูดถึงได้ ทำให้คนที่พวกเขาต่างได้ใจ ยังคงกระทำในสิ่งเดิม ๆ ที่สร้างความสำราญและความสนุกให้กับชีวิต
อย่างเช่นในวันนี้ ที่พวกเขาก็ยังคงทำเหมือนเช่นเคย บรรจงสรรสร้างเสียงรัญจวนเร่าร้อน ดังก้องภายในห้องนอนใหญ่
"อ๊าา อ๊าาา คุณชายใหญ่ เสียวสุด ๆ เ้าค่ะ ซี๊ดด นายท่าน บ่าวจะไม่ไหวแล้ว อ๊าา อร๊าาา"
"อ่าา ข้าก็จะไม่ไหวแล้ว อู้ววว เ้านี่เอามันดีจริง ๆ อ่าา อ้าาา"
"อืมม นางดีอย่างเ้าว่า ซี๊ดด รูนางตอดพ่อไม่หยุด อู๊ยย เสียว อะ อ่าา"
เสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านของบุคคลทั้งสามดังสนั่นก้องห้องใหญ่ เสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลนดังแข่งกับเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงไม้ ที่ขยับโยกตามแรงกระแทกของสะโพกหนา ที่แข่งกันซอยท่อนเอ็นเข้ารูทั้งสองของสาวใช้
ด้านล่างมีร่างหนาของคุณชายใหญ่อี้เทียน ตรงกลางมีร่างเล็กที่สัดส่วนทรวดทรงไม่เล็กเหมือนร่างกาย ประกบทับด้วยแม่ทัพใหญ่อี้เหอผู้เป็นายใหญ่ของจวน้า
ไม่ผิดตอนนี้ทั้งสามคนกำลังเสพสังวาสกันอย่างเมามัน ประกอบด้วยสองเ้านายหนึ่งสาวใช้
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
"อะ อ๊าา บ่าวไม่ไหวแล้ว อ๊าา อ๊าา จะเสร็จแล้วเ้าค่ะ อร๊าา อร๊างง" มี่อิงที่โดนท่อนเอ็นใหญ่สอดใส่เต็มทั้งสองรูหน้าหลังมาพักใหญ่ มีหรือจะทานทนความเสียวซ่านต่อไปได้อีก สุดท้ายจึงเสร็จสมปลดปล่อยน้ำรักออกมาท่วมท่อนเอ็นใหญ่
ทว่านี่ไม่ใช่การเสร็จสมครั้งแรกของนาง แต่เป็ครั้งที่เท่าไหร่ก็ยากจะนับได้ ใน่เวลาเกือบชั่วยามที่นางไม่ได้หยุดพัก ต้องรองรับอารมณ์ใคร่ของเ้านายทั้งสองจนสติเริ่มใกล้จะดับวูบ
"อ่าา อ้าา ครั้งนี้ข้ายอมแพ้ให้ท่านพ่อแล้ว อะ อู้ววว อ่าาา" เป็อี้เทียนที่เสร็จสมปลดปล่อยน้ำกามออกเป็คนที่สอง ท่อนเอ็นใหญ่กระตุกพ่นน้ำกามใส่เต็มรูสวาทสาวใช้จนไหลเยิ้มเปรอะเปื้อนผ้าปูเตียง
"อ่าา อ่อนหัดจริง ๆ ซี๊ดด อะ อ้าา อู้ววว" ถึงจะว่าบุตรชายอ่อนหัด ทว่าหลังจากนั้นแม่ทัพใหญ่อี้เหอก็ทนความเสียวจากการโดนบีบรัดท่อนเอ็นต่อไม่ไหว กระตุกพ่นน้ำกามใส่รูด้านหลังตามบุตรชายไปติด ๆ เช่นกัน
สองพ่อลูกหลังจากเสร็จสมก็ถอนท่อนเอ็นออกจากรูทั้งสองของสาวใช้อย่างไม่ใยดี ปล่อยทิ้งให้ร่างเล็กนอนหมดแรงหอบหายใจเหนื่อยอยู่บนเตียงเพียงลำพัง ส่วนพวกเขาทั้งสองคนก็เดินสบายอารมณ์ เข้าห้องทำงานไปโดยไม่หันมาเหลียวแล
ด้านมี่อิงแม้หมดแรงเพียงใด ก็จำต้องฝืนตนเองลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อยเหมือนเช่นเดิม ก่อนจะดื่มยาห้ามครรภ์ที่วางเตรียมพร้อมไว้จนหมด ถึงเดินกลับห้องของนางไป
นางเป็เพียงแค่บ่าวไม่มีสิทธิ์จะนอนค้างคืนห้องเ้านาย เป็แค่เพียงสาวใช้ไว้อุ่นเตียงเท่านั้น เ้านายเรียกหาเมื่อใด ต้องพร้อมให้ความสุขทางกายได้เมื่อนั้น
เมื่อเ้านายได้สุขสม นางก็ย่อมหมดความหมาย
ฝู่อี้้เหอเป็แม่ทัพใหญ่ผู้องอาจของแค้วนหนาน เป็บุคคลที่ผู้คนต่างนับหน้าถือตายกย่อง ด้วยเปิดศึกกี่ครั้งก็นำชัยชนะมาให้ทุกคราไป
ส่วนในเื่ครอบครัวนั้น ฝู่อี้เหอมีสตรีข้างกายเพียงสองนาง หนึ่งคือฮูหยินใหญ่ลู่หลิน และสองคือฮูหยินรองจินหลัน
แม่ทัพใหญ่อี้เหอนับว่าเป็บุรุษที่โชคดี สตรีทั้งสองต่างรักใคร่ปรองดองกัน ไร้เื่หมาดหมาง พวกนางยังมีบุตรชายให้เขาด้วยกันทั้งคู่
ฝู่อี้เทียนบุตรชายคนโตเกิดจากฮูหยินใหญ่ เป็ถึงรองแม่ทัพใหญ่ออกรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับบิดา ความกล้าหาญชาญชัยไม่ต่างกัน
ผิดกับบุตรชายคนรองฝู่อี้หาน ที่ไม่มีความใฝ่ด้านการทหารเหมือนผู้เป็บิดาและพี่ชายแม้เพียงนิด
ภายนอกต่างพูดชื่นชมฝู่อี้เหอเป็ชายไม่มากรัก มีเพียงสตรีสองนางข้างกายไม่มากอนุเหมือนจวนอื่น ๆ ทว่าใครไหนเลยจะทราบข้อเท็จจริงนี้ดีเท่าสตรีทั้งสองที่อยู่ข้างกายเขา
แม่ทัพใหญ่อี้เหอเื่ที่ไม่มีอนุนั้นเป็เื่จริง แต่สาวใช้วัยเยาว์ในเรือนล้วนตกเป็สาวใช้อุ่นเตียงให้เขาทั้งหมด รวมถึงคุณชายใหญ่อี้เทียนก็มีนิสัยไม่ต่างจากผู้เป็บิดา
สองพ่อลูกวนเวียนสับเปลี่ยนเล่นเสพสังวาสกับสาวใช้พวกนั้นได้ทุกค่ำคืน ยามมีศึกยังไม่วายพกสาวใช้จากในจวนติดข้างกายไปด้วย
และที่ทั้งสองพ่อลูกชอบเป็ที่สุดคือการเล่นเสพสังวาสพร้อมกัน การแข่งหลั่งช้าเร็วเป็กามระคะที่สองพ่อลูกโปรดปราณเป็ที่สุด
