การกวาดล้างป่าิญญาดำเนินไปด้วยความรวดเร็ว เนื่องจากหลี่หวงได้เสด็จมาที่นี่ด้วยตนเอง กองทัพทหารม้าัดำและหน่วยลับเงาทมิฬต่างมุ่งมั่นตั้งใจที่จะทำงานให้เสร็จอย่างรวดเร็วที่สุด เพราะไม่มีใคร้าให้องค์จักรพรรดิรอนานเกินไป ในขณะนี้เอง หลี่หวงเองก็กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับพืชพันธุ์ที่เขา้าปลูกในป่าิญญา หลังจากที่ยึดครองพื้นที่ทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์แล้ว เนื่องจากดินที่นี่อุดมไปด้วยพลังิญญา เขารู้ว่าทุกอย่างที่ปลูกจะเติบโตอย่างรวดเร็วและแข็งแรงมากอีกด้วย
"ข้าวเป็อย่างแรกที่ต้องปลูกแน่นอนเนื่องจากใช้แปรรูปได้หลายอย่าง" หลี่หวงพึมพำกับตนเอง "จากนั้นมันฝรั่งและพืชผักอื่น ๆ ...."
หลังจากที่เลือกพืชที่จะปลูกได้แล้ว หลี่หวงก็เริ่มวางแผนจัดสรรปันส่วนพื้นที่ต่างๆ เพื่อเปลี่ยนป่าิญญาให้เป็แหล่งการเพาะปลูกขนาดใหญ่ของราชวงศ์เพลิง์ แต่อย่างไรก็ตาม ป่าิญญาก็ยังไม่ได้ถูกยึดครองทั้งหมด จึงทำให้เขาตัดสินใจออกไปตรวจสอบลักษณะพื้นดินและภูมิประเทศต่างๆ พร้อมทดสอบพลังใหม่ของหลี่หวงที่เพิ่งได้รับมา
หลี่หวงบินขึ้นไปบนฟ้าด้วยท่วงท่าที่เต็มไปด้วยอำนาจ สายลมที่โหมกระหน่ำทำให้บรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยความสดชื่น เขามองลงไปยังป่าที่เบื้องล่าง ก่อนที่จะยกมือขึ้นช้า ๆ ก้อนเพลิงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา มันคือพลังจากร่างกายเพลิงศักดิ์สิทธิ์ก่อนหน้านี้ที่เขาเอามันมาจากชายคนนั้น
"เพลิงศักดิ์สิทธิ์..." หลี่หวงยิ้มเล็กน้อย
ขณะเดียวกัน ไป๋เสวี่ยซึ่งกำลังต่อสู้กับสัตว์ิญญาอยู่ในป่าก็รู้สึกถึงความร้อนแปลกประหลาดจากบนฟ้า นางเงยหน้าขึ้นไปมองทันทีเมื่อััได้ถึงพลังมหาศาลที่กำลังแผ่ออกมา ความร้อนที่เข้ามาปกคลุมบรรยากาศทำให้สัตว์ทุกตัวในป่ารู้สึกถึงความตายที่ที่ใกล้เข้ามาหาพวกมัน
ทันใดนั้น... ตูม!!! เสียงะเิดังขึ้นะเืลั่นไปทั่วทั้งบริเวณ ก้อนเพลิงขนาดใหญ่ที่หลี่หวงสร้างขึ้นพุ่งลงมายังพื้นดิน กวาดล้างทุกสิ่งที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง ต้นไม้หลายต้นถูกเผาจนไหม้เป็เถ้าถ่าน สัตว์ิญญาที่อยู่ในบริเวณนั้นส่งเสียงร้องอย่างเ็ปก่อนจะล้มตายไปในพริบตาจากการถูกเผา
"พลังนี้...ใครกัน" ไป๋เสวี่ยพึมพำกับตัวเอง ขณะที่นางยังยืนตะลึงมองภาพตรงหน้า
แต่หลี่หวงยังไม่หยุดแค่นั้น เขาสร้างดาบไฟจำนวนมากจากพลังเพลิงศักดิ์สิทธิ์ของเขา ก่อนจะพุ่งตรงไปข้างหน้า ท่วงท่าของเขาเต็มไปด้วยความสมบูรณ์แบบและสง่างาม ดาบไฟที่หลี่หวงสร้างขึ้นสังหารสัตว์ิญญาเ่าั้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ทุกการเคลื่อนไหวของหลี่หวงมีความแม่นยำและเด็ดขาด ทุกครั้งที่ดาบเพลิงนั้นฟาดฟัน ก็จะมีสัตว์ิญญาที่ล้มตายไปเสมอ
เสียงการสังหารยังคงดังก้องไปทั่วทั้งป่าิญญา เศษซากและเืของสัตว์ิญญานอนเกลื่อนพื้น หลี่หวงรู้สึกได้ถึงความสมบูรณ์ในพลังของเขา เขายิ้มเล็กน้อยก่อนจะปล่อยพลังออกไปอีกครั้ง ดาบไฟหลายสิบเล่มพุ่งออกมาจากมือของเขาและฟาดฟันเหล่าสัตว์ิญญาที่เหลืออย่างไร้ความปรานีใดๆ
หลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน การกวาดล้างป่าิญญาก็สำเร็จลุล่วงอย่างสมบูรณ์ เหล่าทหารทั้งทหารม้าัดำ หน่วยลับเงาทมิฬต่างมารวมตัวกันที่ ณ สุดขอบของป่าิญญาที่เป็พื้นที่ติดกับทะเลอันกว้างใหญ่ แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องลงมายังพื้นน้ำ ทำให้บรรยากาศรอบข้างดูเงียบสงบ แต่ในความเงียบสงบนี้ ทุกสายตากลับจ้องมองไปยังจักรพรรดิหลี่หวงด้วยความเคารพ
หลี่หวงยืนมองออกไปที่ทะเลด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคิด เขารู้ว่าการยึดครองป่าิญญาครั้งนี้ไม่เพียงแต่จะเป็การขยายอาณาเขต แต่ยังเป็ก้าวสำคัญในการสร้างฐานเศรษฐกิจของราชวงศ์เพลิง์อีกด้วย ภาคเหนือซึ่งเคยเต็มไปด้วยความวุ่นวายจากการโจมตีของสัตว์ิญญาและเป็ที่ที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง แต่ในอีกไม่นานที่นี่มันจะกลายเป็สถานที่ที่สำคัญที่สุดสำหรับราชวงศ์เพลิง์อย่างแน่นอน
ไป๋เสวี่ยซึ่งตามมาถึงพื้นที่ทะเลแห่งนี้เช่นกัน นางมองไปที่ชายที่นางเห็นก่อนหน้านี้ด้วยความใ นางไม่เคยคิดเลยว่าชายคนนั้นจะเป็จักรพรรดิหลี่หวงผู้ยิ่งใหญ่ นางรีบคุกเข่าลงต่อหน้าหลี่หวงทันทีตามเหล่าทหารคนอื่นๆ ที่คุกเข่าอยู่แล้ว
"พวกเ้าทำได้ดีมาก" หลี่หวงกล่าวเสียงหนักแน่น "ตอนนี้ภาคเหนือของเราปลอดภัยแล้ว และมันจะกลายเป็แหล่งส่งออกอาหารที่สำคัญสำหรับราชวงศ์เพลิง์อย่างแน่นอนในอนาคต"
ไป๋เสวี่ยและทหารทั้งหลายต่างโค้งคำนับด้วยความเคารพ เสียงของหลี่หวงที่แฝงไปด้วยอำนาจนั้นทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความมุ่งมั่นและเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ขององค์จักรพรรดิ
ในขณะนั้นเอง หลี่หวงก็ถามขึ้น "กองทัพดั้งเดิมของนายพลเว่ย และกองทัพจากเมืองอื่น ๆ จะมาถึงในอีกกี่วัน?"
ทันใดนั้น หนึ่งในสมาชิกของหน่วยลับเงาทมิฬก็พุ่งออกมาจากเงามืด เขาคุกเข่าลงด้วยความเคารพก่อนจะรายงานว่า "อีก 3 วันขอรับ พวกเขาจะมาถึงที่นี่ขอรับ"
หลี่หวงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ "ดี...เมื่อพวกเขามาถึง การสร้างฟาร์มก็จะเริ่มขึ้นทันที"
หลังจากนั้น หลี่หวงก็หันมาทางทหารทั้งหมด "กลับไปที่เมืองกันก่อน"
ทหารทุกคนตอบรับคำสั่งด้วยความเคารพ และเริ่มเคลื่อนตัวกลับไปยังเมืองในภาคเหนืออย่างเป็ระเบียบ ระหว่างทาง หลี่หวงมองไปยังท้องฟ้าและทะเลด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย