เหตุการณ์ต่อจากนั้นคงไม่ต้องให้กล่าวถึง ซาแซงหน้าขาวปากเปราะนางนั้นก็ถูกกันออกไปโดยบอดี้การ์ดส่วนตัวของไอดอลหนุ่มหน้ามนทันที
ภายในภัตตาคารกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
เกาหนิงซินเท้าคางมองตามชายหนุ่มมาดเ็าเดินอาดๆ ขึ้นไปยังส่วนของห้องส่วนตัวบนชั้นสอง หากคิดเข้าข้างคนสวยอย่างเธอว่าเขาตามเธอมาหรือไม่นะ?
“พ่อบ้านลู่หากคนที่มีตัวตนอย่างเทพเซียนมาสนใจในตัวข้า...ท่านคิดว่าข้าควรจะทำเช่นไรดี”หญิงสาวเอียงคอถามสุดยอดพ่อบ้านของเธออย่างน่ารัก
“นายท่าน ข้าน้อยต้องบังอาจพูดในสิ่งโหดร้ายสักเล็กน้อย”พ่อบ้านลู่ยืดตัวกล่าวอย่างจริงจัง
“หืม? ”
“บางคราแค่เขาเดินผ่านหน้าเราก็ไม่ได้หมายความว่าเขามีใจ”
“!”
วาจาเช่นนี้ปลุกนางมโนให้ตื่นได้ทันที
ค่ะ...แค่หล่อนท้องไม่ใช่ว่าเขาจะสน
ทั้งหมดนี่ฉันคิดเองเออเอง เจ็บเหลือเกิน
เห้อ...หน้าอกคัพซีของสาวน้อยอายุสิบเจ็ดมัดใจใครไม่ได้จริงๆ!
เดี๋ยวรู้กัน พ่อบ้านลู่เ้าหยามกันเกินไป
“นายท่านอาหารมาแล้วขอรับ”เสี่ยวเอ้อเดินถือถาดอาหารเดินเข้ามา กลิ่นหอมเย้ายวนคนได้อยู่หมัด
ว้าวว น่ากินจังเลย
สีหน้าของสตรีมีครรภ์อ่อนๆ เปลี่ยนไปทันทีเมื่ออาหารวางลงตรงหน้า หนทางการพิสูจน์ตนเองยังอีกยาวไกลนักอย่ารีบร้อน
เกาหนิงซินใช้ตะเกียบคีบเนื้อขาวๆ อวบอันนุ่มหยุ่นขึ้นมาหนึ่งคำ เนื้อััอันนุ่มนวลของเนื้องูบวกกับการปรุงแต่งรสชาติอย่างพิถีพิถันทำให้หญิงสาวหลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม คำที่หนึ่งผ่านไปก็ต่อด้วยคำที่สองคำที่สามไม่นานอาหารสำหรับคนสามคนก็หมดลงอย่างรวดเร็ว
อิ่มเหลือเกิน
พ่อบ้านลู่ได้แต่มองไปทางอื่นทำราวกับไม่รู้จักเด็กสาวตรงหน้าแม้แต่น้อย
“อิ่มสุดๆ ไปเลย พ่อบ้านลู่เรากลับกันเถิดป่านนี้เด็กๆคงรอข้าแย่”เกาหนิงซินลูบพุงน้อยๆ อย่างสบายอกสบายใจ จ่ายเงินค่าอาหารเสร็จเธอก็เดินทอดน่องมาขึ้นรถม้าอย่างอารมณ์ดี
รถม้ามาจอดรออยู่แล้ว หญิงสาวก้าวขึ้นไปบนรถม้าขณะที่แหวกม่านรถม้าออกมาได้ครึ่งหนึ่งก็ต้องชะงักค้าง คิ้วเรียวดั่งคันศรเลิกขึ้นอย่างแปลกใจ มุมปากเล็กๆ ยกขึ้นอย่างได้ใจ
เกาหนิงซินผินหน้าไปทางพ่อบ้านลู่พร้อมกับแสดงสีหน้าหยิ่งยโส!
ปลายคางเรียวมนเชิดขึ้นแทบชะชี้หน้าอีกฝ่ายได้!
“พ่อบ้านลู่ ข้าอยากชมูเานอกเมืองยิ่งนัก เราไปสำรวจสักรอบ หากทิวทัศน์งดงามข้าจะได้พานอกชายออกมาเที่ยวเล่น”หญิงสาวส่งเสร็จก็ก้าวเข้าไปในรถม้าทันที
แม่พ่อบ้านลู่จะไม่เข้าใจท่าทางของเ้านายนัก แต่ก็ไม่ได้ทักท้วงอันใดก็บังคับรถม้าให้ออกตัวอย่างช้าๆ โดยที่พ่อบ้านชราไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนกลุ่มหนึ่งขี่ม้าตามมาอย่างเงียบๆ
เกาหนิงซินที่รู้สึกว่าตนเองได้กู้หน้ากลับมาก็อารมณ์ดีสุดๆ ร่างเล็กทิ้งกายลงนั่งข้างคนตัวโตพร้อมกับหันไปฉีกยิ้มให้อย่างเป็มิตร
เห็นมั้ยล่า~ เธอออกจะน่ารักเป็มิตรขนาดนี้
ใครเห็นใครก็ชอบ!
“ท่านมีธุระอันใดหรือไม่เ้าคะ”คนตัวเล็กเอียงคอถามอย่างน่ารัก เพราะท้องอิ่มจึงทำให้เธอทำตัวสบายๆ กับชายหนุ่มขึ้นมาหลายส่วน
ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเป็คนดีคนหนึ่ง หลักการของเธอล้วนไม่มีสิ่งใดซับซ้อนผู้ใดทำดีด้วยเธอย่อมดีตอบเป็ธรรมดา
“มาดูเ้า”เซียวเหลียงมองคนตัวเล็กด้วยท่าทางนิ่งๆ เช่นเดิม ความรู้สึกของชายหนุ่มตอนนี้แม้แต่เ้าตัวก็บอกไม่ถูกว่าตนเองรู้สึกเช่นไร
“ในเมื่อท่านเห็นแล้ว คิดว่าเป็เช่นไรบ้างเ้าคะ”หญิงสาวถูกใจความพูดน้อยต่อยหนักของชายหนุ่มยิ่งนัก คนๆ นี้วาจาไม่เวิ่นเว้อ ทุกวาจาล้วนหนักแน่นดั่งขุนเขา สิ่งที่เขาพูดออกมาเก้าในสิบส่วนล้วนเป็ความจริงทิ้งสิ้น
“ดื้อ ซุกซน ไม่เชื่อฟัง”
นี่เป็สามสิ่งที่เซียวเหลียงนิยามให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้านข้าง จะเป็มารดาแล้วแต่ทำสิ่งใดล้วนไม่ใส่ใจทั้งตนเองและลูกแม้แต่น้อย
“ท่านใช้สิ่งใดมาตัดสินว่าข้าเป็เช่นนั้น นั่นก็เป็เนื้อสัตว์ชนิดหนึ่งที่ปรุงสุกแล้วไม่มีปัญหาใดๆ เลยนะเ้าคะ”หญิงสาวที่รู้ว่าชายหนุ่มพูดถึงเื่อะไรก็เถียงจนคอเป็เอ็น
“หากเกิดอันใดขึ้นมา รู้ใช่หรือไม่ว่าจะโดนลงโทษเช่นไร”เซียวเหลียงกล่าวนิ่งๆ มองดวงหน้างดงามบูดบึ้งอย่างไม่น่าดู
“หากท่านกล้าตีข้าก็ลองดู!”เกาหนิงซินพองตัวขู่อย่างโมโห เหอะๆ แค่นี้ก็จะลงไม้ลงมือแล้วไม่อยากเชื่อเลยว่าท่าทางสุภาพบุรุษเช่นนี้จะกล้าตีผู้หญิง อื้อ!
สิ้นคำขู่แบบเด็กๆ ร่างเล็กก็ลอยหวือเข้าไปในอ้อมกอดอันแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว ก่อนที่หญิงสาวจะหวีดร้องออกมาอย่างใริมฝีปากเล็กก็ถูกปิดผนึกโดยคนตัวโตที่กักเธอเอาไว้ในอ้อมกอดอย่างแ่า ฝ่ามือแกร่งประคองท้ายทอยของหญิงสาวให้เงยหน้าขึ้นรับจูบอันร้อนแรงจากอีกฝ่ายได้อย่างถนัด
เหมือนว่าเกาหนิงซินจะเพียงแค่ใกับการจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวเท่านั้น เมื่อตั้งหลักได้เธอก็จูบตอบอย่างไม่ยินยอมเช่นกัน อุณหภูมิภายในรถม้าที่กำลังแล่นออกนอกเมืองเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ แขนเรียวเล็กยกขึ้นคล้องลำคอแกร่งไว้หลวมๆ พร้อมกับขยับเปลี่ยนเป็นั่งคร่อมบนตักของอีกฝ่ายโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ไม่ได้แยกจากกันแม้เพียงเสี้ยววินาที
ไม่มีผู้ใดยอมลงให้กันเลยแม้แต่น้อย เ้าขบกัดข้า ข้าดูดดึงเ้ากลับ เสียงครวญครางอันเย้ายวนดังประสานกับเสียงคำรามแหบต่ำอย่างลงตัว
มือเล็กของหญิงสาวเริ่มลูบไล้ร่างแกร่งอย่างอยู่ไม่สุก ไม่นานเข็มขัดหยกก็ถูกปลดออก ตามมาด้วยปมเสื้อที่ถูกคลายออก ท่อนบนอันเปลือยเปล่าเผยให้เห็นในเวลาต่อมาหญิงสาวหลุบตามองเรือนร่างอันสมบูรณ์แบบอย่างคลั่งไคล้
อยากกินจัง
ยิ่งยอดดอกสีชมพูเข้มที่ประดับอยู่บนกล้ามอกแน่นๆ นั่น หญิงสาวถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งสายตาฉ่ำเยิ้มจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาอย่างชัดเจน ก่อนที่จะได้ทำสิ่งใดต่อเกาหนิงซินพลันรู้สึกเย็นๆ อยู่บ้างเมื่อก้มมองตนเองก็ต้องเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ ทั้ง่บนของร่างเล็กเหลือเพียงเอี้ยมสีชมพูผืนเล็กปกปิดกายเท่านั้น
ร้ายกาจ!
“อะอืม...พี่ชายก่อนที่เราจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ท่านควรจ่ายมาก่อนไม่ดีหรือเ้าคะถึง แม้ว่าข้าจะอยากกินท่านมาก แต่ผู้ใดเริ่มก่อนต้องทำตามคำของอีกฝ่าย นี่เป็กฎ”หญิงสาวโน้มตัวไปกระซิบข้างหูชายหนุ่มอย่าเย้ายวน ท่าทางเช่นนี้ทำให้ร่างกายของคนทั้งสองแนบชิดกันมากยิ่งขึ้น หน้าอกของคนตัวเล็กที่บดเบียดกับอกแกร่งช่วยเติมเชื้อไฟให้ลุกโหมมากยิ่งขึ้น
“รับไป เด็กขี้งก”เซียวเหลียงส่งถุงเงินที่เตรียมมาให้อีกฝ่าย พลางมองท่าทางตรวจนับเงินของเ้าตัวเล็กอย่างเอ็นดู
“ท่านก็ทราบว่าข้ามีหลายปากท้องให้ต้องเลี้ยงดู...ว๊ายย”กล่าวยังไม่ทันจบเกาหนิงซินก็รู้สึกว่าฟ้าหมุนไปหนึ่งตลบพอรู้สึกตัวอีกทีเธอก็มานอนอยู่ใต้ร่างแกร่งเป็ที่เรียบร้อย
รถม้าคันนี้เป็คันที่หญิงสาวได้มาจากครั้งนั้น แน่นนอนว่ารถม้าของจวนสกุลเซียวย่อมใหญ่โตสมฐานะขุนนางใหญ่ ดังนั้นที่นั่งจึงสามารถลงไปนอนได้อย่างสบาย สองคนนอนไม่ได้จึงต้องนอนซ้อนกันเช่นนี้
“ท่านเบาหน่อยเล่า อ๊าาา”พูดยังไม่ทันจบเธอก็ต้องครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อริมฝีปากร้อนบดจูบบนยอดดอกของเธออย่างแรง หญิงสาวหอบหายใจอย่างหมดแรงสองมือสอดเข้าไปในเส้นผมอันหนุ่มสลวยของอีกฝ่ายลูบไล้อย่างหลงใหลพร้อมกับกดศีรษะของเขาให้ฝังหน้าลงไปในหน้าอกของเธอ
“พี่ชาย...ระเร็วหน่อยข้ายังต้องรีบกลับ”หญิงสาวออกปากเร่งเร้าอย่างอดใจไม่ไหว ทั้งคู่ต่างทำผิดตัวเธอเองก็รู้อยู่แก่ใจ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าระหว่างทั้งสองคนต่างก็มีแรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทาน
“หืม...เช่นนั้นก็ไปค้างที่จวนข้า”เซียวเหลียงละจากสิ่งที่กำลังตั้งอกตั้งใจทำเงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนตัวเล็กอย่างหยอกเย้า
“ค้างที่จวนกับทำที่นี่คนละส่วนกัน!”
“คนละส่วนก็คนละส่วน”ชายหนุ่มยกมุมปากอยากถูกใจ ก่อนจะหันกลับมาทำสิ่งที่ต้องทำต่อไป ริมฝีปากร้อนลากไล้จากเนินอกขบเม้มต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงจุดกึ่งกลางของร่างกายของหญิงสาวที่บัดนี้เปียกชื้นเพราะอารมณ์รักอันไม่อาจควบคุม
ร่างเล็กกระตุกเฮือกอย่างเสียดเสียวเมื่อลิ้นร้อนๆ ไล้เลียเธออย่างตะกละตะกลาม ชายหนุ่มทำราวกับตนเองกระหายสิ่งใดจนมิอาจความคุมตนเองได้อีกต่อไป
“อื้อๆ ...อะอ๊าาา ทะท่านพอแล้ว....ข้าไม่ไหวแล้ว”แม้ปากจะร้องห้ามอีกฝ่ายแต่มือเล็กกับจิกทึ้งผมอีกฝ่ายด้วยแรงอารมณ์พร้อมกับกดศีรษะแกรงให้แนบชิดกับส่วนนั้นมากยิ่งขึ้น
“จะให้พอจริงหรือ...หืม”ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน
“ไม่...ไม่พี่ชายข้า้าท่าน อะอ๊าาา”
“เด็กน้อย...ข้าก็้าเ้าเช่นกัน”
เซียวเหลียงที่ไม่ได้ให้หญิงสาวได้อ้อนวอนมากนักเพราะตังเขาก็อดกลั้นไม่ไหวเช่นเดียวกัน ทั้งสองสอดประสานเป็หนึ่งเดียวอย่างเร่าร้อน แม้จะ้าคนตัวเล็กอย่างรุ่นแรงมากเพียงใดแต่เขาก็ระรึกอยู่ทุกขณะว่าอีกฝ่ายกำลังตั้งครรภ์อยู่
“พี่ชาย...เร็วหน่อย อ๊าๆๆ ”ท่อนขาเรียวเล็กเกาะเกี่ยวเอวสอบไว้ จังหวะที่อีกฝ่ายบดคลึงอย่างหนักหน่วงมันทำให้หญิงสาวเกรงกระตุกเสร็จสมอย่างรุ่นแรง
“เช่นนี้หรือ อาา...เ้าตัวเล็กพอใจแล้วหรือไม่”
"พะพอใจ...อ๊าๆท่านรีบเสร็จเลย"
บทรักครั้งนี้ถูกบรรเลงอย่างนุ่มนวล อ่อนโยนและแฝงไปด้วยความเร่าร้อนตลอดทั้งเส้นทาง
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้