บทที่ 845 ไปแล้ว     ทันทีที่เย่จื่อเฉินได้ยินประโยคนั้น เขาก็ตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่ได้ จากนั้นเขาก็รีบปรับอารมณ์ของตัวเองแล้วหันกลับไปแล้วใช้แววตาแจ่มใสชื่นมื่นมองชายชราที่อยู่ตรงหน้า      “นายมาแล้วเหรอ?”     “ใช่” ซูอี้อวิ๋นพยักหน้าพร...