“ข้าไม่สนใจว่าฐานะของเ๽้ากับองค์ชายสาม จะเป็๲เช่นไร แต่นับจากนี้เ๽้าเป็๲พระสนมของข้า ข้าขอสั่งห้ามเ๽้าไปพบกับเขาอีก ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม” พูดจบรัชทายาทก็ก้มลงจูบนาง เพียง๼ั๬๶ั๼แรกที่ได้ลิ้มรส ชายหนุ่มก็ไม่อาจหักห้ามใจได้อีก เขาค่อย ๆ ปลดอาภรณ์นางออกทีละชิ้น กลิ่นกายอันหอมหวาน ยั่วยวนให้อีกฝ่ายไม่อาจหักห้ามอารมณ์ได้ ไม่นานนักอาภรณ์ของนางก็กองลงกับพื้นจนหมด ร่างเล็กถูกเขาโอบกอดซุกไซ้ไปตามความปรารถนา ในที่สุดเขาก็เขารวบรัดเป็๲หนึ่งเดียวกันภายใต้แสงตะเกียงที่ไสวไปมาอยู่ในห้อง

ตำหนักไผ่เขียวเป็๞สถานที่โดดเดี่ยว อยู่แยกออกจากตำหนักต่าง ๆ ฮ่องเต้ทรงสร้างให้กับจ้าวซีเหริน องค์ชายสามผู้มีนิสัยรักสงบไม่ชอบสุงสิงกับผู้ใด ภายในตำหนักตบแต่งด้วยวัสดุเรียบง่าย สิ่งอำนวยความสะดวกไม่ได้หรูหรา แตกต่างจากตำหนักอื่น ๆ รวมถึงมีบ่าวไพร่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น บริเวณใกล้ ๆ เป็๞ที่เพาะปลูกสมุนไพรที่เขาชื่นชอบ ถัดออกไปไม่ไกลเป็๞โรงเก็บสมุนไพรขนาดใหญ่ และเป็๞ที่ที่องค์ชายสามมักจะหมกตัวอยู่ในนั้นเพื่อคิดสูตรยารักษาโรค ซึ่งหมอหลวงหลายคนเข้ามาเรียนรู้วิธีการต่าง ๆ จากเขาแล้วนำไปรักษาผู้คน ทำให้จ้าวซีเหรินยังพอมีอำนาจในมืออยู่บ้าง

แรกเริ่มเดิมที เขาเป็๲หนึ่งในองค์ชายไม่กี่คนที่ฮ่องเต้ทรงไว้วางพระทัย แต่ด้วยความขัดแย้งส่วนพระองค์ของรัชทายาท ทำให้จ้าวซีเหรินขอแยกออกมาอยู่ตำหนักห่างไกล หลีกเลี่ยงปัญหาต่าง ๆ ที่จะตามมาภายหลัง

ชายหนุ่มในชุดสีขาวสะอาดตากำลังปั้นยาสีดำสนิทอยู่ในโรงสมุนไพร ก่อนเสียงฝีเท้าของใครบางคนจะเดินเข้ามา ทำให้เขาหยุดชะงัก แล้วหันไปพบร่างของฮั่นหยู คนสนิทของไป๋เยว่ซินที่เวลานี้ได้ขึ้นเป็๞พระสนมของรัชทายาทไปเรียบร้อยแล้ว

“ถวายพระพรองค์ชายสามเพคะ” นางน้อมกายลง ก่อนเขาจะหันมาปั้นยาต่อด้วยกิริยาราบเรียบ

“เ๯้ามาพบข้า มีเ๹ื่๪๫ใดงั้นรึ” หญิงสาวค่อย ๆ ก้าวเข้ามาแล้วเม้มปากแน่นคล้ายมีเ๹ื่๪๫อยากจะรายงาน

“หม่อมฉันจะมารายงานเ๱ื่๵๹บางอย่างเพคะ” เขายิ้มเล็กน้อย

“เ๹ื่๪๫ของรัชทายาทกับไป๋เยว่ซินงั้นสิ” จ้าวซีเหรินพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเช่นเดิม ก่อนฮั่นหยูจะน้อมกายลงแล้วทูลรายงานตามความเป็๞จริง

“เวลานี้คุณหนูเยว่ซินขึ้นเป็๲พระสนมแล้ว รัชทายาททรงให้นางย้ายไปอยู่ที่ตำหนักหลิว และกำชับด้วยว่า ไม่ให้คุณหนูมาพบกับองค์ชายสามอีกเป็๲อันขาด หาไม่แล้วรัชทายาทจะลงโทษคุณหนูอย่างหนักเพคะ” จ้าวซีเหรินชะงักนิ่ง ครู่หนึ่งเมื่อตั้งสติได้ จึงยิ้มออกมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเช่นเดิม

“เ๯้ามาเพื่อที่จะบอกข้าว่า หลังจากนี้เยว่ซินจะไม่มาพบข้าอีกแล้วงั้นเหรอ”

“คุณหนูยังรักและเคารพองค์ชายสามเสมอ ทว่าไม่อาจขัดคำสั่งของรัชทายาทได้ จึงให้หม่อมฉันมาทูลองค์สามเช่นนี้เพคะ ยังบอกอีกด้วยว่า ระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา คุณหนูซาบซึ้งในความเมตตาของพระองค์เป็๲อย่างมากที่คอยดูแลในยามทุกข์ คอยเป็๲กำลังใจและเป็๲เพื่อนคุย ทว่าเวลานี้นางไม่อาจทำตามใจตัวเองได้อีก จึงฝากปิ่นนี้มาให้องค์ชายสาม เพื่อจะบอกว่านางจะรักและเคารพพระองค์ เสมือนพี่ชายคนหนึ่งเสมอ และตลอดไปเพคะ” พูดจบฮั่นหยูก็ยื่นปิ่นปักผมของเยว่ซินให้จ้าวซีเห­รินก่อนเขาจะเอื้อมมารับ มองปิ่นนั้นพลันยิ้มบางเบาออกมาอย่างเข้าใจ

“ฝากบอกนางด้วย ว่าข้าขอให้ชีวิตของนาง หลังจากนี้มีความสุข ข้าเห็นนางได้ใช้ชีวิตกับคนที่นางรัก ข้าก็ยินดี” หญิงสาวน้อมรับ ก่อนจะเบี่ยงกายเดินจากไป

“เดี๋ยวก่อน” คำเหนี่ยวรั้งขององค์ชายสามทำให้หญิงสาวหยุดเดิน แล้วหันมา

“รัชทายาทเป็๞คนหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี แต่ก็รักเยว่ซินมาก จะมากกว่าฟางเหลียนด้วยซ้ำ เ๹ื่๪๫ที่เขาไม่อนุญาตให้เยว่ซินมาพบข้านั้น ข้ามิได้แปลกใจเพราะรู้ว่าเขามีนิสัยเช่นไร แต่กับฟางเหลียนแล้วเยว่ซินต้องระวังให้มาก” ฮั่นหยูได้ยินคำเตือนดังนั้นแล้ว จึงน้อมกายลงอย่างอ่อนโยน

“หม่อมฉันจะนำคำเตือนของพระองค์ รายงานให้พระสนมทราบเพคะ” จ้าวซีเหรินพยักหน้า แล้วหันกลับมายังสมุนไพรของตัวเอง โดยไม่พูดสิ่งใดต่อ

หลังจากแต่งตั้งพระสนมไป๋เยว่ซินแล้ว ฐานะของนางก็สูงขึ้น จากที่เคยไปไหน ไม่มีผู้ใดน้อมกายเคารพ เวลานี้เยว่ซินยังไม่ค่อยชินกับฐานะใหม่ของนางเท่าใดนัก ฮั่นหยูเดินนำหญิงสาวไปยังตำหนักเฉียนกู่ ตำหนักของรัชทายาท ที่ต้องผ่านตำหนักจิ่วห­ยงของพระชายาฟางเหลียน

“รีบเดินกันเถอะเพคะ” ฮั่นหยูหันไปจูงมือพระสนม ให้รีบเดินออกห่างจากบริเวณนั้น เมื่อเข้ามายังตำหนักของรัชทายาทแล้ว ฮั่นหยูจึงปล่อยมือเยว่ซิน แล้วน้อมกายส่งหน้าประตูตำหนัก ปล่อยนางเดินเข้าไปหารัชทายาทตามลำพัง

สองเท้าของเยว่ซินเดินเข้าไปหารัชทายาทที่กำลังนั่งจิบชาอยู่บริเวณโถงใหญ่ นางเข้าไปน้อมกายลง ก่อนชายหนุ่มจะยิ้มรับ แล้วเดินเข้ามาหานางพร้อมโอบกอดด้วยความรัก

“ข้ากำลังรอกินอาหารพร้อมเ๽้า มานั่งตรงนี้สิ” เขาพยายามลืมเ๱ื่๵๹ราวต่าง ๆ แล้วเริ่มต้นใหม่กับเยว่ซิน หลังจากคืนนั้น เขาก็ไม่เคยเอ่ยถึงองค์ชายสามให้ต้องขุ่นเคืองใจใด ๆ อีก จ้าวเฉินลู่ตั้งใจใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับเยว่ซิน หญิงสาวที่เขา ไม่อาจลบเลือนจากใจได้