หลินเยว่คาดไม่ถึงว่าหลี่เฉียนโจวจะสารภาพรักในตอนนี้อีกทั้งยังนำหยกหงส์ัที่ซื้อมาด้วยราคา 9 ล้านหยวนเป็ของขวัญในการบอกรัก
เป็พวกไม่เสียดายเงินจริงๆ!
หลินเยว่แอบแขวะอยู่ในใจแต่ที่เขารู้สึกสนใจยิ่งกว่าก็คือท่าทีของจวงเมิ่งเตี๋ย ไม่รู้ว่าเธอที่แสนหยิ่งยโสจะมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง
หลี่เฉียนโจวรู้สึกว่าคำสารภาพรักเมื่อสักครู่ของตนช่างดีงามยิ่งนักหากเป็หญิงสาวทั่วๆ ไปย่อมใจละลายไปกับคำสารภาพรักของตน
และในสายตาของเขาจวงเมิ่งเตี๋ยที่อยู่เบื้องหน้านี้จะต้องถูกการจู่โจมด้วยคำหวานปานน้ำผึ้งของเขาจนทำให้เธอหนีไปไหนไม่รอด
แต่ทว่าคำพูดตอบกลับของจวงเมิ่งเตี๋ยกลับทำให้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอย่างมั่นใจของหลี่เฉียนโจวต้องชะงักค้างอย่างกะทันหัน
“ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้เป็คนซื้อหยกคู่นี้นะเป็อาจารย์ของคุณที่ซื้อด้วยเงิน 9 ล้านหยวนไม่ใช่หรอ?แล้วทำไมคุณถึงพูดว่าคุณเป็คนซื้อเองล่ะ?”
จวงเมิ่งเตี๋ยมองหลี่เฉียนโจวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความข้องใจหากมองจากใบหน้าของเธอก็ไม่เห็นถึงความตื่นเต้นที่เกิดจากการถูกสารภาพรักเหมือนหญิงสาวปกติทั่วไปเลย
เธอดูนิ่งเฉย แต่หากบอกว่าดูเ็าก็ไม่ได้เป็การพูดเกินจริงเลยเช่นกัน
เมื่อได้ยินคำพูดของจวงเมิ่งเตี๋ย คนที่อยู่รอบๆตัวที่กำลังชมละครฉากนี้จึงอดไม่ได้ที่จะหลุดหัวเราะออกมา นี่เป็การตบหน้า...เป็การตบหน้าฉาดใหญ่จริงๆ
สม!
สมน้ำหน้ามาก!
แหม! ชอบทำเป็อวด! เป็ไงล่ะ ครั้งนี้ได้อวดโง่สมใจ!
ผู้คนรอบๆ ตัวจึงแอบมองอย่างสะใจอยู่เงียบๆในขณะเดียวกันพวกเขาก็กำลังรอดูปฏิกิริยาของหลี่เฉียนโจวไม่รู้ว่าเขาจะตอบคำถามนี้อย่างไรบ้าง
“หยกคู่นี้เป็หยกที่อาจารย์ของผมเป็คนให้ผมมา......”
ใบหน้าของหลี่เฉียนโจวแสดงอาการอึดอัดอยู่ชั่วครู่หลังจากนั้นจึงปรับสีหน้ามาเป็ปกติแล้วพูดตอบแต่ทว่าเขายังไม่ทันพูดจบก็ถูกจวงเมิ่งเตี๋ยพูดตัดบท
“นำของที่คนอื่นมอบให้คุณมามอบต่อให้กับคนอื่นพฤติกรรมแบบนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยดีสักเท่าไรนะ”
จวงเมิ่งเตี๋ยมองหลี่เฉียนโจวเธอในตอนนี้ก็กลายเป็คนที่แข็งกร้าวและหยิ่งยโสเหมือนแต่ก่อนสายตาที่เธอมองหลี่เฉียนโจวเต็มไปด้วยความดูถูกและความเย้ยหยัน
นั่นสิ นำของที่อาจารย์ของตนมอบให้กับตนเองมามอบต่อให้กับคนอื่นการกระทำแบบนี้มองไม่เห็นถึงความจริงใจของอีกฝ่ายเลย
และก็เป็อีกครั้งที่ถูกตบหน้าแรงๆ
ตบได้ดีจริงๆ!
การตบหน้าครั้งนี้... ดูมีระดับ!
ผู้คนรอบๆ ที่ยืนชมอยู่ต่างร้องะโอยู่ในใจในที่สุดก็มีคนช่วยพวกเขาระบายความแค้นในใจแล้ว
หลินเยว่ที่อยู่ข้างๆ ก็แอบสะใจอยู่เงียบๆเช่นกัน หญิงสาวแข็งกร้าวและหยิ่งยโสผู้นี้ก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์ไปเสียทั้งหมด
“ที่ผมมอบให้คุณไม่ใช่ตัวของขวัญแต่เป็หัวใจของผม ผมรู้ว่าคุณหนูเมิ่งเตี๋ยชอบหยกหงส์ัคู่นี้ ก็เลยนำมามอบให้กับคุณหนูเป็พิเศษคุณหนูเมิ่งเตี๋ยอย่าเพิ่งเข้าใจผมผิด ขอให้คุณหนูรับไว้เถอะนะ”
หลี่เฉียนโจวก็เป็หนุ่มเ้าชู้มืออาชีพคนหนึ่งเขาจึงรีบคิดคำพูดและตอบออกมาทันที
หัวใจบ้านแม่คุณเถอะ ผมว่าคุณอยากได้ร่างกายของเธอมากกว่า!
หลินเยว่ทนไม่ได้จริงๆเขาจึงแอบด่าถึงความหน้าด้านของหลี่เฉียนโจวอยู่ในใจสามารถหน้าด้านหน้าทนได้ถึงขนาดนี้ ผู้ชายคนนี้ก็ไม่ธรรมดาจริงๆ
จวงเมิ่งเตี๋ยมองหลี่เฉียนโจวอย่างรังเกียจแล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น “เชิญคุณเก็บไปเถอะ ฉันไม่กล้ารับหรอก”
ความหน้าด้านของหลี่เฉียนโจวก็ไม่ได้หนาแบบธรรมดาถึงจะถูกปฏิเสธ แต่เขาก็ยังคงตื๊อไม่เลิกโดยการพูดตอบกลับ“นี่เป็เพียงของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น อย่าปฏิเสธเลยนะครับ?”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณฉันรับของจากคุณไม่ได้หรอก ถึงแม้ว่าฉันจะชอบหยกหงส์ัคู่นี้มากแต่ฉันไม่มีทางรับของจากคุณแบบนี้”
น้ำเสียงของจวงเมิ่งเตี๋ยมีแต่ความเ็ามากขึ้นเรื่อยๆสีหน้าของเธอก็ดูอวดดีมากยิ่งขึ้น
พวกผู้ชายแย่ๆ คิดอยากจะจีบฉัน หึ!
หลี่เฉียนโจวก็ยังคงมองสถานการณ์ไม่ออกเขาเข้าใจไปเองว่าจวงเมิ่งเตี๋ยกำลังเขินอาย เขาจึงรีบพูดต่อ “ถึงแม้ว่าของชิ้นนี้จะมีราคาค่อนข้างสูงแต่ว่านี่มันเทียบไม่ได้กับความรู้สึกของผมที่ชื่นชมในตัวของคุณหนูหวังว่าคุณหนูเมิ่งเตี๋ยจะเห็นแก่จิตใจอันบริสุทธิ์ของผมและรับของขวัญชิ้นนี้ไว้เถอะครับเดิมทีหยกหงส์ัคู่นี้ก็เตรียมไว้เพื่อคุณหนูเมิ่งเตี๋ยอยู่แล้วคุณหนูเมิ่งเตี๋ยคงไม่อยากให้หยกหงส์ัคู่นี้ที่เป็สัญลักษณ์แห่งความรักจะถูกผมที่เป็คนสามัญธรรมดาทำให้มันแปดเปื้อนหรอกนะครับคงมีเพียงนางฟ้าอย่างคุณหนูเมิ่งเตี๋ยที่จะคู่ควรกับการของที่มีความพิเศษเช่นนี้คุณหนูเมิ่งเตี๋ยรับไว้เถอะครับ”
คำหวานชวนขนลุกแบบนี้ก็ทำให้คนที่ยืนฟังอยู่รอบๆเกิดอาการรับไม่ได้ แต่คาดไม่ถึงว่าคนที่พูดคำหวานอย่างหลี่เฉียนโจวกลับดูเป็ธรรมชาติอีกทั้งยังมีสีหน้าที่แสดงความจริงใจอีกด้วย คนที่มองก็ถึงกับยอมแพ้ไปเลย
หลินเยว่รู้สึกว่าเขาอยากจะอาเจียนออกมาแล้ว หากคนที่พูดรู้สึกรักอีกฝ่ายอย่างแท้จริงการพูดแบบนี้ก็ไม่ได้ดูหวานเกินไปแต่ทว่าเมื่อคำพูดเหล่านี้หลุดออกมาจากปากของหลี่เฉียนโจว ทำไมถึงทำให้รู้สึกคลื่นไส้ขนาดนี้ล่ะ?เขาคิดอยากจะลุยเข้าไปถีบอีกฝ่ายให้ล้มลงไปหลังจากนั้นก็จะเหยียบน้องชายของอีกฝ่ายจนใช้งานไม่ได้!
และตอนนี้เองที่หลินเยว่ก็ชื่นชมกับความอดทนของตัวเองหากเป็คนอื่นๆ อาจจะลุยเข้าไปตั้งนานแล้วล่ะ!
เมื่อหลี่เฉียนโจวพูดจบจวงเมิ่งเตี๋ยก็พูดคำพูดที่รุนแรงยิ่งกว่า
“ในเมื่อคุณยอมรับเองว่าคุณเป็คนสามัญธรรมดาแล้วบอกว่าฉันเป็นางฟ้าถ้าอย่างนั้นคุณก็ควรจะรู้ตัวสิว่าระหว่างฉันกับคุณมีความแตกต่างกันขนาดไหนแล้วทำไมคุณยังมาบอกรักกับนางฟ้าอย่างฉันอีก คิดจะทำตัวเป็คางคกที่คิดอยากกินเนื้อหงส์อย่างนั้นหรือ?หยกหงส์ัคู่นี้เมื่ออยู่ในมือของคุณก็ถือว่าเป็ความแปดเปื้อนอย่างหนึ่งแต่ถึงจะเป็แบบนี้ฉันก็ไม่มีทางรับไว้หรอกนะ คุณมาจากทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลยเลิกมายุ่งกับฉันได้แล้ว!”
จวงเมิ่งเตี๋ยไม่ได้เกรงใจอีกต่อไปเธอไม่คิดสงสารหรือเห็นใจหลี่เฉียนโจวเลย อยากพูดอะไรก็พูดอย่างนั้นแรงได้ตามที่ใจ้า!
ดี! พูดได้ดีจริงๆ!
คางคกคิดอยากกินเนื้อหงส์...เป็ประโยคที่ดีจริงๆ!
คุณมาจากทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย...เป็ประโยคที่ดีจริงๆ!
ช่างเป็ผู้หญิงที่กล้าหาญเด็ดขาดจริงๆ! แต่ทว่าการที่เธอเป็แบบนี้ถึงทำให้เหตุการณ์ดูน่าสนใจ
ผู้คนรอบๆ ทำตัวราวกับอยากให้เกิดความวุ่นวายขึ้นที่นี่เพราะขณะที่จวงเมิ่งเตี๋ยพูดคำพูดเมื่อสักครู่แล้ว พวกเขาเหล่านี้ต่างร้องเฮออกมาหลังจากนั้นก็มีเสียงปรบมือตามมาด้วย
สะใจ!
สะใจจริงๆ!
หลินเยว่ก็เคยคิดอยากว่าหลี่เฉียนโจวแบบนี้เช่นกันแต่ทว่าเขายังไม่เจอโอกาสเหมาะๆ ความจริงครั้งที่แล้วก็ถือว่าเป็โอกาสอันดีเพียงแต่ว่าตอนนั้นเขายังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะบ้าบอสุดโต่งได้ขนาดนี้ครั้งที่แล้วเขาจึงทำเพียงต่อยอีกฝ่ายเท่านั้นหากครั้งหน้ามีโอกาสเหมือนกับครั้งที่แล้วอีก เขาจะต้องต่อยอีกฝ่ายให้หน้ายับเอาให้แม้กระทั่งแม่ของอีกฝ่ายถึงกับจำหน้าลูกของตัวเองไม่ได้เลยล่ะหลังจากนั้นเขาก็จะด่าอีกฝ่ายั้แ่หัวจรดเท้า เอาให้อีกฝ่ายหมดความมั่นใจจนกลายเป็ปมในใจเลย
หลินเยว่พลันรู้สึกว่าเขาก็เป็คนร้ายกาจเช่นกันแต่คนอย่างหลี่เฉียนโจวแบบนี้เขาก็ควรจะทำตัวร้ายกาจให้มากหน่อยเพราะหากร้ายเพียงเล็กน้อยก็อาจจะกลายเป็ความปรานีต่ออีกฝ่าย
ถึงหลี่เฉียนโจวจะโง่ขนาดไหน แต่พอถึงขั้นนี้แล้วเขาก็ฟังออกว่าจวงเมิ่งเตี๋ยไม่ได้รู้สึกสนใจในตัวเขาแม้แต่นิดเดียว หรืออาจจะดูเหมือนว่าอีกฝ่ายกำลังดูถูกเขามากกว่าและเวลานี้เองที่เขาเห็นสายตาของจวงเมิ่งเตี๋ยที่มองมาทางเขาอย่างเย้ยหยัน
เมื่อได้ยินเสียงปรบมือจากคนรอบๆ ตัวใบหน้าของหลี่เฉียนโจวจึงเดี๋ยวดำเดี๋ยวแดง จนสุดท้ายกลายเป็ความอาฆาตแค้น
ไอ้XXX วันนี้เพิ่งถูกอาจารย์ของตนตบบ้องหูตอนนี้ก็ผู้หญิงชั้นต่ำฉีกหน้า เธอคิดว่าเธอเป็ใครกัน หากเธอมาขออ้อนวอนฉันฉันก็ไม่ยอมแม้แต่จะชายตามอง
เฉินเฟยนั่งหลับตาเพื่อเป็การพักสายตาอยู่ที่เดิมเมื่อสักครู่หากลุกออกไปข้างนอกก็คงจะเป็การออกไปขายหน้าตัวเองเขาจึงเลือกที่จะพักผ่อนอยู่ที่นี่แต่ทว่าเขาคาดไม่ถึงว่าลูกศิษย์ของตนจะยอมให้คนอื่นดูถูกตามใจชอบต่อหน้าสาธารณชนแล้วลูกศิษย์ของเขาก็เป็คนยื่นหน้าออกไปให้อีกฝ่ายตบอย่างเต็มใจเสียด้วย
โง่จริงๆ!
เฉินเฟยรู้สึกว่าปีนี้เป็ปีซวยของเขาตอนแรกเขาคิดว่าลูกศิษย์ของตนจะสามารถนำหยกหงส์ัราคา 9 ล้านหยวนคู่นี้ไปทำให้หลานสาวของจวงตงเฟิงรู้สึกพอใจหากพวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันสำเร็จ ถ้าเช่นนั้นเงิน 9 ล้านหยวนก็ถือว่าไม่ได้เสียไปฟรีๆ เพราะเขาจ้องทรัพย์สมบัติของจวงตงเฟิงตาเป็มันมาตลอดและหากสามารถได้วิธีการผลิตเครื่องเคลือบและการซ่อมแซมเครื่องเคลือบที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษของอีกฝ่ายมาอยู่ในกำมือถ้าเช่นนั้นก็คือว่าได้กำไรมากยิ่งขึ้น
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้