ฉินหลางรีบถอยไปซ่อนตัว เขาคิดไม่ถึงว่าประสาทััของหมาในหมู่บ้านจะดีขนาดนี้
แล้วก็เป็อย่างที่คิดไว้ เสียงหมาเห่าดึงดูดคนที่เดินตรวจตรา ทว่าพวกเขาตรวจดูบริเวณโดยรอบแล้ว แต่กลับไม่พบผู้ต้องสงสัย พวกเขาก็เดินจากไป
เมื่อคนพวกนี้เดินจากไปแล้ว ฉินหลางก็ได้รับบทเรียน จึงใช้ตั๊กแตนสีเืจัดการสุนัขพวกนี้ก่อน จากนั้นก็ผิวปากไป พร้อมกับปีนข้ามกำแพงเข้าไปในบ้านหลังดังกล่าว
“ใคร—”
เท้าของฉินหลางเพิ่งแตะพื้น ก็เหมือนว่าจะมีคนมาเห็นแล้ว เพียงแต่คนดังกล่าวยังไม่ทันจะยกปืนในมือขึ้น และยังไม่ทันจะเตือนเสร็จดี ก็มีแสงสีแดงเล็กๆ บินไปปาดคอเขาแล้ว
ตายทันทีที่เห็นเื!
เดิมทีตั๊กแตนสีเืก็มีพิษร้ายแรงแล้ว บวกกับก่อนเริ่มลงมือ ฉินหลางยังทายาพิษที่ร้ายแรงมากกว่าไปทั่วทั้งแขนและขาของมัน และที่สำคัญตั๊กแตนสีเืปาดคอของคู่ต่อสู้ ทำให้พิษแล่นเข้าสู่หัวใจอย่างรวดเร็ว ตายทันทีที่เห็นเืซึมออกมาแน่นอน!
ฉัวะๆๆ!
เ้าตั๊กแตนสีเืฆ่าคนไปอีกสามคน อย่างรวดเร็ว
ทำให้มือปืนที่อยู่ในบ้านหลังนี้ ถูกฉินหลางฆ่าตายหมดแล้ว
แต่แน่นอนว่า ข้างนอกยังมีมือมีด และมือปืนอีกเยอะ แต่ฉินหลางกลับไม่กลัวแม้แต่นิดเดียว เพราะพวกที่อยู่ข้างนอก ถูก ‘กำลังเสริม’ ที่ฉินหลางเชิญมาขวางเอาไว้แล้ว ถ้าฉินหลางไม่อนุญาต พวกเขาเข้ามาไม่ได้แน่นอน!
ในขณะที่ฉินหลางก้าวเข้าไปในบ้านหลังดังกล่าว
ปึง!
ในวินาทีที่เท้าของฉินหลางแตะพื้น จู่ๆ ไปในห้องรับแขกก็สว่าง
ภายใต้แสงไฟ ฉินหลางเห็นชายชราที่สวมชุดเมี่ยนเต็มยศ ในมือถือไม้เท้าสีดำที่ทำจากไม้โบราณ นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องรับแขกอย่างภูมิฐาน ข้างกายเขา มีผู้ชาย 8 คนที่ไม่ได้ใส่เสื้อยืนอยู่ บนตัวเต็มไปด้วยรอยสัก ตัวสูงใหญ่ รูปร่างกำยำ แปดคนนี้ต้องเป็มือดีที่สุดในแก๊งชิงหวนแน่นอน
ท่าทางของชิงเฮ่อหยุน ดูคล้าย*นักบวชของชนกลุ่มน้อย ทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต และความชั่วร้าย
แม้ฉินหลางไม่รู้ว่า ชิงเฮ่อหยุนเคยเป็นักบวชของชนเผ่านี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาโภคมาก การเป็นักบวชที่ทำพิธีบูชาเทพเ้าเพียงอย่างเดียว ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ ดังนั้นเขาจึงก่อตั้งแก๊งชิงหวนขึ้นมา แก๊งของเขาใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งฉินหลางปรากฏตัว
“แกคือฉินหลาง?”
สายตาเย็นเยือกของชิงเฮ่อหยุนจ้องไปที่ฉินหลาง “คิดไม่ถึงว่า แกจะบุกเดี่ยวมาถึงที่นี่ได้ ไม่น่าล่ะ แกถึงสร้างถิ่นฐานในวงการมาเฟียเมืองเซี่ยหยางได้ ฉันเห็นแกเป็คนมีความสามารถ เดิมทีฉันยังอยากชวนแกเข้าแก๊ง แต่คิดไม่ถึงว่าแกกลับฆ่าลูกชายฉัน—ลูกชายคนเดียวของฉัน!”
“นี่…ความจริงแล้วลูกชายแกถูกอันหยางฆ่าตาย ก่อนตายอันหยางคิดแผนชั่วร้ายนี้ออกมา เพื่อโยนความผิดให้ฉัน เพียงแต่ แกจะคิดบัญชีนี้กับฉันก็ไม่เป็ไร เพราะที่ฉันมาวันนี้ ฉันมาเพื่อเอาชีวิตแก!”
“ฉันเชื่อแก เพราะอันหยางกับพ่อมันคิดไม่ซื่อั้แ่แรกแล้ว! เพียงแต่ ไหนๆ ฉันก็เตรียมการเอาไว้หมดแล้ว ก็ต้องฆ่าแกเพื่อประกาศศักดิ์ดา!” ชิงเฮ่อหยุนสบถ พร้อมกับขยับไมเท้าสีดำในมือ
“ฆ่ามัน!”
ชายรูปร่างกำยำสองคนคำรามลั่น แทบจะออกตัวพร้อมกัน มีดยาวๆ สองเล่มฟันไปบริเวณเอวของฉินหลาง
คู่ต่อสู้ออกตัวอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนจะต้านทานได้ยาก แล้วยิ่งฉินหลางไม่มีอาวุธในมือ ทุกคนต่างคิดว่าเขาจะต้องหลบ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าฉินหลางเดินหน้าหนึ่งก้าว เกิดเสียงดัง ‘ปัง’ พื้นหินที่อยู่ใต้เท้าฉินหลางแตกออก คนที่เหลือรวมทั้งชิงเฮ่อหยุน ต่างตกตะลึง ดังคำที่ว่า ‘รากฐานยิ่งมั่นคงเท่าไร ยิ่งมือหนักมากขึ้นเท่านั้น’ ฉินหลางอายุแค่นี้ ก็สามารถฝึกรากฐานได้มั่นคงขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ!
เพียงแต่สิ่งที่ทำให้คนพวกนี้ใมากขึ้นยังอยู่ข้างหลัง เพราะหลังจากฉินหลางก้าวออกไปแล้ว ฝ่ามือทั้งสองข้างของฉินหลางก็ฟันออกไปทันที ต่อให้มีดของฉินหลางจะเป็แค่ฝ่ามือ แต่กลับเกิดเสียงดัง ‘ฟิ้ว’ ตามด้วยเสียง ‘ปึงๆ!’ ชายคนหนึ่งโดนมีดตั๊กแตนของฉินหลางฟันไปที่ท้องน้อย ในขณะที่ชายอีกคนข้อมือ
ตึง!
ชายที่โดนฟันข้อมือรู้สึกราวกับกระดูกของตัวเองแตกหักไปแล้ว จับมีดในมือไว้ไม่อยู่ ร่วงลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว ส่วนชายอีกคนโดนฟันไปที่ท้องน้อย เขารู้สึกเ็ปเหมือนกับท้องน้อยของเขาโดนมีดแทงเข้าไปจริงๆ เขารีบเอามือกุมท้องน้อย เดินถอยหลังหลายก้าวอย่างเ็ป
ฉินหลางแอบถอนหายใจ ‘น่าเสียดาย’ เขาฟันเต็มแรงแล้ว ตอนแรกเขาคิดว่าจะแรงจนทำให้สองหนุ่มรูปร่างกำยำนี้สู้กับเขาต่อไม่ได้ แต่คิดไม่ถึงว่าสองคนนี้จะค่อนข้างแข็งแกร่ง โดนเข้าจังๆ แล้วจะยังสู้ต่อได้
แต่ตอนนี้ทั้งชิงเฮ่อหยุน และผู้ชาย 6 คนที่เหลือใมากขึ้น เพราะฉายาของชายรูปร่างกำยำทั้งแปดคือ ‘แปดอรหันต์’ ของแก๊งชิงหวน เป็ 8 คนที่ฝีมือดีที่สุดในแก๊ง ที่ชิงเฮ่อหยุนเลือกมาเป็ไม้ตายของเขา เพราะนอกจากพวกเขาจะรูปร่างกำยำแล้ว ยังมีพละกำลังมากจนน่าทึ่ง แล้วที่สำคัญพวกเขามีประสบการณ์ และชิงเฮ่อหยุนยังใช้ยาเฉพาะกับพวกเขา เพื่อปรับสภาพร่างกายของพวกเขาให้แข็งแกร่งมากขึ้น จนทั้งแปดคนนี้ต่างก็สามารถฆ่าหมาป่าด้วยมือเปล่า คิดไม่ถึงเลยว่าทันทีที่สู้กับฉินหลางพวกเขากลับต้องเสียเปรียบ
อีก 6 คนเห็นดังนั้น จึงออกตัวพร้อมกัน เข้าไปรุมฉินหลางราวกับหมาป่าที่กำลังจะรุมเหยื่อ ออกตัวแรง ราวกับ้าฉีกฉินหลางเป็ชิ้นๆ แต่เพราะฉินหลางมีประสบการณ์ในการต่อสู้ล้นหลาม ทำให้ตอนนี้เขาสามารถใช้มีดตั๊กแตนได้คล่องแคล่ว และลื่นไหลมากขึ้น ท่านี้ของฉินหลางรุนแรงไม่น้อยกว่าโดนมีดจริงๆ ฟัน เผลอๆ ยังรุนแรงมากกว่ามีดจริงๆ ฟันด้วยซ้ำ
อย่าคิดว่าฝ่ามือของฉินหลางจะไม่คมเหมือนมีด เพราะความรุนแรงของฝ่ามือนั้นมีมากกว่ามีดซะอีก บวกกับวรยุทธ์ของฉินหลางตอนนี้ ทำให้ฝ่ามือของฉินหลางตอนนี้ สามารถตัดกระดูกของคู่ต่อสู้ ต่อให้เขาฟันลงบนก้อนหิน ก็สามารถทำให้เป็รอยแตกได้
ปึงๆ! ปึงๆๆ!
ฉินหลางรับมือ ‘แปดอรหันต์’ ด้วยมีดตั๊กแตน รุกบ้างรับบ้าง เกรียงไกรไร้ผู้เทียมทาน ราวกับคนนับพันก็ไม่อาจจะขวางเขาได้ มีดตั๊กแตนฟันไปบนตัวชายหนุ่มทั้งแปด เกิดเสียงดัง ปึงๆ ปึงๆๆ ดังขึ้นต่อเนื่อง แม้จะไม่ได้ฟันกระดูกของชายทั้งแปดจนแตกหัก แต่ทุกคนที่โดนฝ่ามือของฉินหลางฟันแล้ว ไม่มีใครที่ไม่รู้สึกเจ็บเข้าไปถึงกระดูกดำ พวกเขาจำต้องถอยไปก่อน หลังจากพักสักครู่แล้ว ค่อยลุกขึ้นมาสู้ได้อีกครั้ง
ในขณะที่ฉินหลางรับมือทั้งแปดคนได้อย่างง่ายดาย มิหนำซ้ำเขายังมีแรงเหลือเฟือ เพราะฝ่ามือของเขาจะฟันเร็วกว่าคู่ต่อสู้เสมอ แปดอรหันต์ยังไม่มีโอกาสได้ใช้มีดในมือ ก็ถูกฉินหลางโจมตีไปแล้ว
รวดเร็ว รุนแรง
คำเหมาะสมที่จะใช้บรรยายมีดตั๊กแตนของฉินหลางที่สุดแล้ว เมื่อเจอกับฝ่ามือทั้งสองข้างชองฉินหลาง มีดในมือแปดอรหันต์ไม่มีโอกาสได้ใช้เลยด้วยซ้ำ ทำให้สี่คนในนั้นทิ้งมีดในมือ แล้วสู้กับฉินหลางด้วยมือเปล่า เพียงแต่การสู้กับฉินหลางด้วยมือเปล่ากลับยิ่งอนาถกว่าเดิม เพราะในมือของพวกเขาไม่มีอาวุธแล้ว ฉินหลางก็ลงไม้ลงมือได้เต็มที่มากขึ้น ฝ่ามือของเขาฟันกำปั้นของคู่ต่อสู้ เสียงกระดูกแตกหักดังขึ้นทันที จากนั้น ก็ตามด้วยเสียงโอดโอยอย่างเ็ป
แปดอรหันต์ไม่ใช่อรหันต์จริงๆ ที่มีกายเหล็กฟันแทงไม่เข้า แรกๆ ยังกันฝ่ามือของฉินหลางได้บ้าง แต่อย่างไรเสียร่างกายของพวกเขามีขีดจำกัด ในขณะที่ฉินหลางกลับโจมตีได้ไม่มีขีดจำกัด ราวกับเป็เครื่องโจมตีอัตโนมัติ และทุกครั้งที่ฟันยังรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วย ฟันจนแขน และขาของแปดอรหันต์ไม่สามารถใช้การได้
และั้แ่ต้นจนจบ ชิงเฮ่อหยุนก็ยังไม่ได้ลงมือเลย และไม่ได้ขยับด้วย เขาไม่กระพริบตาเลยด้วยซ้ำ ราวกับกำลังสังเกตแล้ววิเคราะห์ความสามารถและพละกำลังของฉินหลางอยู่
แปดอรหันต์ล้มลงหมดแล้ว ในที่สุดชิงเฮ่อหยุนลุกขึ้น แล้วเดินมาทางฉินหลาง
กร๊อบ!
ดูเหมือนชิงเฮ่อหยุนแค่เหยียบเบาๆ แต่ก้อนหินที่อยู่ใต้เท้าของเขากลับแตกออก!
*นักบวชของชนกลุ่มน้อย : เป็ผู้ที่ได้รับความเคารพนับถือจากคนในชนเผ่า โดยส่วนมากนักบวชอาจเป็ผู้นำระดับสูง หรือผู้นำที่สูงที่สุดในชนเผ่าก็ได้ ในสายตาของชนกลุ่มน้อย เนื่องจากนักบวชของพวกเขาคือคนๆ เดียวที่สามารถทำการติดต่อสื่อสารกับเทพเ้าได้ ดังนั้นจึงเป็ผู้ประกอบพิธีบูชาต่างๆ ตามความเชื่อของชนเผ่า
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้