ท่ามกลางความมืดมนของความตาย เสียงสะท้อนที่คล้ายกับเสียงลมพัดผ่านเข้ามาในห้วงสำนึกของเจียง หยุน เขารู้สึกถึงความเ็าและความเหงาอย่างลึกล้ำ แต่เพียงครู่เดียว ความมืดนั้นก็ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างอันอบอุ่นและคุ้นเคย แต่ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกถึงความเ็ปที่ทิ่มแทงลงมาที่จิติญญา
เมื่อเขาเปิดตาขึ้นมาอีกครั้ง เขาพบว่าตนเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ทั้งร่างกายและจิตใจของเขาไม่ได้เหมือนเดิมอีกต่อไป ร่างกายของเขารู้สึกเบาหวิว แต่เต็มไปด้วยพลังิญญาที่คอยหมุนเวียนอยู่ภายใน มันเป็ความรู้สึกที่ไม่เคยััมาก่อนในชีวิตที่ผ่านมา
เจียง หยุนมองไปรอบ ๆ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในลานบนยอดเขาสูงชัน ที่มองเห็นเมฆหมอกที่ลอยต่ำเบื้องล่าง เขามองไปทางไกลเห็นดินแดนที่แผ่ขยายออกไปกว้างใหญ่ไพศาล ดินแดนที่เขารู้จักในทันทีว่าไม่ใช่โลกเดิมของเขา แต่เป็ดินแดนที่เรียกว่า "เทียนหยวน"
ทวีปเหนือเป็ทวีปที่เขาอยู่ในขณะนี้ เป็ดินแดนที่หนาวเหน็บและหิมะตกตลอดเวลา ในทวีปนี้ มี นิกาย ราชวงศ์ ตระกูลผู้ฝึกตน มากมายแต่ผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในดินแดนทางตอนเหนือนี้คือ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 8 แห่ง ที่เป็ศูนย์รวมอำนาจผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งมากมาย และตัวเขาเองเป็ศิษย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ที่เรียกว่า "ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก" ซึ่งเป็สถานที่ตั้งของยอดเขาที่ เจียง หยุน อยู่ในขณะนี้
เจียง หยุน รู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ปกติ ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเขา และเมื่อเขาตรวจสอบจิติญญาของตัวเอง เขาพบว่ามีความทรงจำที่ไม่ใช่ของเขาเองไหลเข้ามาในจิตใจ ความทรงจำของชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่มีชื่อเดียวกับเขา... เจียง หยุน
เจียง หยุน คนนี้เป็พระบุตรศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก ผู้ซึ่งถูกเก็บมาเลี้ยงดูมาโดยผู้าุโสูงสุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก หลิน ชิงอี้ นางเป็ผู้ฝึกฝนอัจฉริยะที่มีศักยภาพในการฝ่าฟันจักรพรรดิและมีความงดงามมาก นางมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งทวีปเหนือ ว่าเป็หนึ่งในสามอันดับแรกของหญิงงามที่สุดในแดนเหนือ และเป็ 1 ใน 10 อันดับแรกของดินแดนเทียนหยวน
แต่เจียง หยุนที่ เข้าร่างนั้น กลับต้องพบจุดจบอย่างน่าเศร้า เขาถูกโจมตีโดยผู้ฝึกฝนปีศาจที่มีพลังระดับนักบุญ ในขณะที่เจียง หยุน ออกไปทำภารกิจที่นิกายมอบหมายให้และเขาได้ปกป้องศิษย์น้องของเขาจึงได้รับการโจมตีที่รุนแรงทำให้เขาได้รับาเ็สาหัสและหมดสติไปแต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาเขาได้รับการช่วยเหลือจากอาจารย์ของเขาและพากลับมาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์แล้วเขากับถูกว่าร้ายโดยศิษย์น้องเขาเองว่าเขาเป็ต้นเหตุของศิษย์ที่ตายไปเกือบทั้งหมดเื่นี้มีการตรวจสอบกันอย่างยิ่งใหญ่แต่ก็ไม่สามารถหาว่าผู้โจมตีเป็ใครได้และ เ้าของร่างเดิมได้กลับไปที่ ยอดเขา ของตัวเองเพื่อรักษาตัวแต่กับทนพิษาแไม่ไหวทำให้เขาเสียชีวิตในที่สุดบนยอดเขาของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอกอย่างสงบโดยไม่มีใครทราบ
ท่ามกลางความทรงจำที่ถาโถมเข้ามา เจียง หยุน รู้สึกถึงความรู้สึกของชายหนุ่มคนนี้ ความกลัว ความสิ้นหวัง ความเ็ปของการโดนหักหลัง และความปรารถนาที่จะฝึกฝนและพัฒนาตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้นเพื่อที่ล้างแค้น
เจียง หยุน มองออกไปยังดินแดนกว้างใหญ่ที่เขายังไม่รู้จักอย่างลึกซึ้ง แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกถึงความสิ้นหวังที่ถูกจุดขึ้นในจิตใจของเขา เขาอาจจะเสียชีวิตในโลกเดิม และในโลกใหม่นี้ เขาได้รับโอกาสใหม่ โอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่ และฝึกฝนตนเองในโลกแห่งการฝึกตนที่ยิ่งใหญ่และท้าทายอย่างเทียนหยวน แต่อาการาเ็ทำให้เขาสิ้นหวังเหลือเกิน
ติ้ง!!
…25%
…50%
..100%
[ท่าน้าผูกมัดกับระบบหรือไม่]
เจียง หยุนยืนนิ่งอยู่ท่ามกลางความมืดมิดในจิตใจ เสียง "ติ้ง!" ที่ดังขึ้นทำให้เขาสะดุ้งเล็กน้อย แต่ในทันทีเขาก็สงบลงอย่างรวดเร็ว ประสบการณ์จากการอ่านนิยายในชีวิตที่แล้วทำให้เขาค่อนข้างคุ้นเคยกับสถานการณ์เช่นนี้
"ผูกมัดระบบ"
เขาพูดออกมาอย่างมั่นใจ แม้จะยังไม่รู้แน่ชัดว่ามันคืออะไร แต่ความรู้สึกภายในบอกเขาว่านี่อาจเป็โอกาสเดียวที่จะช่วยให้เขารอดพ้นจากสถานการณ์ที่ยากลำบากนี้
ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงตอบรับจากระบบก็ดังขึ้นภายในจิตใจของเขา
[ระบบผู้ร้ายถูกผูกมัดเรียบร้อยแล้ว]
" ห๊ะ!! ระบบตัวร้ายอย่างงั้นเหรอ?? "
[แน่นอนอยู่แล้วโฮทส์ ข้าเองสุดยอดระบบวายร้ายอันดับ 1 ตลอดกาล!!!]
เสียงที่ไม่ปรากฏร่างแนะนำตัวเองอย่างดุดัน แต่เต็มไปด้วยอำนาจ เจียงหยุน มองอย่างสนใจและถามว่า
" เ้ามีหน้าที่หรือความสามารถอะไร "
[ข้าคือระบบผู้ร้าย ที่จะช่วยให้เ้าภาพเป็ผู้ร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในตลอดกาล หน้าที่ของข้าคือช่วยเ้าภาพ ในการ ตามหา ให้ข้อมูล บุตรแห่งโชคชะตา หรือธิดาแห่งโชคชะตา และท่านก็แค่ล่าสังหาร ปราบปราม ปล้นโอกาส หรือนำมาเป็ผู้ใต้บังคับบัญชา และ ได้ค่าโชคของพวกเขามาแล้วข้าจะมอบแต้มผู้ร้ายให้กับเ้าภาพ โดยจะได้รับเป็อัตรา 1:10 (โชค:ค่าวายร้าย) ซึ่งแต้มเหล่านี้สามารถแลกเปลี่ยนเป็ผลิตภัณฑ์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็ ยา อาวุธ ทักษะการต่อสู้ หรืออัพเกรดระดับการฝึกฝนและอื่นๆ อีกมากมาย เมื่อเก็บค่าวายร้ายถึงข้อกำหนด ร้านค้าจะเปิดให้บริการเ้าภาพ]
" ก็พอใช้ได้ จะเป็ระบบแบบไหนก็ช่างขอแค่มีประโยชน์ ก็พอ "
[ไอ้คำว่า พอใช้ได้ นี้มัน ยังไงกัน ห๊ะ โฮทส์ท่านิ่ประมาทข้าเกินไปแล้ว (ノ°□°) ノ︵ ┻━┻]
เจียง หยุน ไม่ได้ตอบแต่ฟังด้วยความสนใจ แม้ระบบจะให้ข้อมูล ในขณะนั้น เขาก็มีบางสิ่งที่อยากรู้ และเกิดข้อสงสัย เขาจึงถามไปอย่างสงสัยว่า
"แล้วข้าจะได้รับแต้มผู้ร้ายจากการสังหารผู้ที่โชคดีแต่ไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาหรือธิดาแห่งโชคชะตาได้หรือไม่?"
ระบบเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบ
[ได้ เ้าภาพอาจได้รับแต้มผู้ร้ายจากผู้ที่มีโชคชะตาอันพิเศษ แม้ว่าจะไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาหรือธิดาแห่งโชคชะตาก็ตาม อย่างไรก็ตาม แต้มที่ได้รับจะเปลี่ยนอัตราการแลกเปลี่ยนเป็ 1:1 เนื่องจากโชคของคนธรรมดากับบุตรแห่งโชคชะตาที่ได้รับการสนับสนุนนั้นมีความแตกต่างกันมาก]
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจียง หยุน พยักหน้าเบาๆ พร้อมกับรู้สึกว่าตนเองเริ่มมีทิศทางที่จะก้าวต่อไปในโลกใหม่นี้
"เ้ามีแผงข้อมูลหรือไหม"
[แน่นอนอยู่แล้วโฮทส์]
ชื่อ : เจียง หยุน
ตัวตน : บุตรศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก [???]
สังกัด : ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก
ระดับการเพาะปลูก : ก่อตั้งิญญา ระดับ 1 (ล่มสลาย)
ร่างกาย : กระดูกศักดิ์สิทธิ์ (ถูกขุด) , ร่างกายจักรพรรดิน้ำแข็ง
อาชีพพิเศษ : นักปรุงยา ระดับ 6. ผู้จัดรูปแบบ ระดับ 5, นักหลอมอาวุธ ระดับ 5
ทักษะ : (วิชาระดับาา สายธารน้ำแข็ง) (วิชาระดับ์ ดาบสายหมอก) (วิชาระดับ์ หมัดน้ำแข็ง)
อาวุธ : ดาบน้ำแข็ง ระดับ 6 (พัง) เกราะใยหิมะ ระดับ 7 (พัง)
โชค : ดำ (-1000)
ระดับโชค: ดำ (น้อยกว่า 0) , สีขาว (1-100) , เขียว (100-1,000) , ฟ้า (1,000 – 10,000) แดง (10,000 – 100,000) , ม่วง (100,000 – 1,000,000) , ทอง (ั้แ่ 1,000,000 ขึ้นไป) ,
ค่าตัวร้าย : 0
"เครื่องหมาย??? นั้นคืออะไร และโชคสีดำหมายความว่าไง "
[ระบบไม่มีสิทธิ์เขาถึงข้อมูลขณะนี้ และโชคสีดำหมายถึงเ้าภาพสามารถเกิดเื่เลวร้ายขึ้นได้ตลอดเวลา]
" ทำไหม "
[ระดับของโฮทส์ต่ำเกินไปไม่สามารถระบุข้อมูลที่แน่นอนได้]
เจียงหยุนกำลังจะบ่นระบบแต่เสียงของระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง
[โฮสต์ ท่านยังมีของขวัญสำหรับผู้เริ่มต้น ท่าน้าเปิดมันหรือไม่?]
เจียง หยุนหยุดคิดเพียงครู่ก่อนที่จะตอบ
"เปิด"
เสียงนั้นดังขึ้นในจิตใจของเขาด้วยความตั้งใจ และเขารู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังจะเกิดขึ้น…
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้