คุณนายคนงามเดินออกมาจากเทอเรสหน้าบ้าน หลังจากได้ยินเสียงรถกระบะร้องขายทุเรียนแล่นผ่านมาพอดี

    “ได้ครับคุณนาย… ”

    ลุงเจตน์เดินมารับเงินที่น้ำฟ้ายื่นให้

    ไม่นานก็กลับเข้ามาพร้อมกับทุเรียนหมอนทองสองใบใหญ่ๆ ตามที่คุณนาย๻้๪๫๷า๹

    “ผมวางไว้ตรงนี้นะครับคุณนาย… ”

    ลุงเจตน์เอาทุเรียนมาวางบนโต๊ะหน้าบ้าน…

    ตามองเรือนร่างเอิบอิ่มสะดุดตา หล่อนสวมเสื้อลูกไม้คอกว้างอวดทรวงอกมหึมาและนุ่งผ้าซิ่น

    “ขอบใจจ้ะ เดี๋ยวรบกวนลุงช่วยแกะทุเรียนให้ทีนะจ๊ะ… จะเอาให้ป้าข้างบ้าน”

    คุณนายกล่าว…

    ปกติหล่อนไม่ชอบกลิ่นของทุเรียน แต่ที่ซื้อก็เพราะว่าเมื่อวานป้าข้างบ้านฝากผลไม้มาให้ ก็เลยอยากซื้อทุเรียนตอบแทนน้ำใจของเพื่อนบ้าน

    “ได้ครับ… เดี๋ยวผมจัดให้”

    ลุงเจตน์รีบรับคำ

    “ขอบใจจ้ะลุงเจตน์ วันนี้ข้างนอกอากาศร้อน… เอาทุเรียนมาแกะในครัวดีกว่า… ”

    “ครับ… ”

    ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา

    เสียงบานประตูห้องครัวถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างสูงใหญ่กำยำของลุงเจตน์

    ที่เห็นความกำยำชัดเจนก็เพราะว่าลุงเจตน์ถอดเครื่องแบบยามออกแล้ว ตอนนี้จึงเหลือเพียงแค่เสื้อกล้ามสีขาวและกางเกงขาสั้นบางๆ

    “ผมขออนุญาตถอดเสื้อนะครับ… เพราะว่าได้เวลารดน้ำต้นไม้พอดี… ”

    ลุงเจตน์แอบสังเกตเห็นว่าคุณนายเผลอมองหุ่นบึกบึนของตนจึงรีบกล่าว ให้เหตุผลว่าที่ต้องเปลี่ยนชุดก็เพราะว่าลุงเจตน์มีอีกหน้าที่ซึ่งทำเป็๞ประจำก็คือรดน้ำต้นไม้ในสวนข้างบ้าน

    “ตามสบายจ้ะ… ”

    คุณนายชักสายตาออกมาจากเรือนร่างบึกบึนสมชายชาตรีที่เผลอจ้องอยู่ครู่ใหญ่ๆ ด้วยความลืมตัว

    “ผมฉีกทุกเรียนให้นะครับ… ”

    ลุงเจตน์เดินเข้ามาใกล้โต๊ะที่มีทุเรียนสองลูกวางเอาไว้

    “จัดการเลยจ้ะ ลุงเจตน์เคยแกะทุเรียนมาก่อนไหมจ๊ะ… ”

    คุณนายชวนคุย

    “เคยครับ… ผมชอบฉีกทุเรียน… ”

    ลุงเจตน์ตอบ…

    ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดสายตาของลุงเจตน์จึงมองมาที่กึ่งกลางกายของคุณนายน้ำฟ้าเมื่อเอ่ยคำว่า ‘ชอบฉีกทุเรียน’

    ราวกับว่าจุดที่สายตาลุงเจตน์กำลังจ้องอยู่นี้มีทุเรียนพูใหญ่ซุกซ่อนเอาไว้

    ก็คือทุเรียนของคุณนายคนงามที่ลุงเจตน์แอบจินตนาการเอาไว้ว่าพูจะต้องใหญ่และเอิบอิ่มน่ากินอย่างไม่ต้องสงสัย ด้วยรูปร่างของคุณนายช่างอวบอัดเย้ายวน ชวนให้ลุงเจตน์ต้องแอบมองบ่อยๆ

    ครู่ต่อมา…

    ใช้เวลาไม่นานนักลุงเจตน์ก็แกะทุเรียนเสร็จเรียบร้อยทั้งสองลูก

    “ลุงเจตน์เก่งจัง แล้วลุงชอบฉีกทุเรียนพันธุ์ไหนจ๊ะ… หมอนทอง ชะนี หรือก้านยาว… ”

    คุณนายชวน…

    ตาจ้องมองพูทุเรียนสีเหลืองอร่ามที่ลุงเจตน์เพิ่งแกะออกมาใส่จานสดๆ ร้อนๆ

    “ผมชอบทุกพันธุ์ครับ… แต่ที่อยากฉีกที่สุดก็คือทุเรียนพันธุ์คุณนาย… ”

    ด้วยความเสน่หาจนกลายเป็๞ความปรารถนาที่อัดแน่นอยู่ภายในใจที่มีต่อคุณนายมานาน ดลจิตดลใจให้ลุงเจตน์กล้าเอ่ยประโยคนี้ออกมา

    “อุ๊ย… มีทุเรียนพันธุ์นี้ด้วยหรือจ๊ะ”

    คุณนายมองใบหน้าคมคร้ามของลุงเจตน์

    “มีครับ… พันธุ์นี้ขาวอวบยวงสีชมพูกลีบใหญ่”

    ลุงเจตน์กล่าวพร้อมกับจ้องเขม็งมาที่กึ่งกลางกายของคุณนายอีกครั้ง ทำเอาคนถูกมองรู้สึกแปลกๆ กับสายตาเขม็งที่จ้องมองมาอย่างแทะโลมเรือนร่างของหล่อน

    “จริงหรือจ๊ะที่ว่าทุเรียนพันธุ์คุณนายกลีบใหญ่”

    หล่อนถามด้วยความสงสัย…