"เดี๋ยวก่อนครับคุณลิด้า... ผม... ผมอาจจะไม่ได้พบคุณแบบนี้อีกแล้ว"
พายุเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครือและเต็มไปด้วยความโหยหา เขาขยับอ้อมไปสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง อ้อมแขนแกร่งรัดร่างบางไว้แน่นราวกับกลัวว่าเธอจะเลือนหายไปกับสายฝน "ผม... ผมขอมีอะไรกับคุณอีกครั้ง... ไว้เป็ความทรงจำได้ไหมครับ?"
ไม่รอคำตอบจากริมฝีปากอิ่ม พายุโน้มตัวลงซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นขณะที่มือหนากระชากชุดบิกินี่สีทองที่เหลืออยู่เพียงชิ้นเดียวออกอีกครั้งอย่างย่ามใจ ราวกับพายุฝนข้างนอกจะเป็ใจ เสียงสายฝนสาดเทกระหน่ำลงมาหนักกว่าเดิมจนแทบไม่ได้ยินเสียงรอบข้าง
ชายหนุ่มดันร่างของลิด้าให้คว่ำลงกับแผ่นภาพวาดที่วางซ้อนกันอยู่ ก่อนจะก้มลงมอบััที่ซาบซ่านด้วยเรียวลิ้นร้อนผ่าวลงบนจุดอ่อนไหวที่สุดของเธอ ลิด้าครางสะท้าน ร่างกายสั่นระริกราวกับถูกไฟช็อต ขาเรียวสวยถึงกับอ่อนแรงลงไปกองกับพื้นในจังหวะที่ความเสียวแล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์กาย
"ซี๊ดดด... พายุ... อ๊าาา"
พายุไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า เขาจับท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่แข็งขึงเต็มที่กระแทกเข้าไปในร่องรักของเธอจากทางด้านหลังทันที แรงกระแทกที่ดุดันและเมามันส์ทำเอาลิด้าต้องเชิดหน้าขึ้นครางเสียงหลง ผสมปนเปไปกับเสียงฝนที่ตกหนัก
"โอ้ยยย... เจ็บ... โอ้ย... ซี๊ดดด เสียว... อึ่ม พายุ... อาาา อ๊าาา"
พายุเริ่มเร่งจังหวะตามอารมณ์ที่พุ่งพล่าน เขาซบหน้าลงกับแผ่นหลังเนียนละเอียด สูดดมกลิ่นกายสาวที่คละคลุ้งไปด้วยรสรัก จังหวะที่ความเร่าร้อนถึงขีดสุด พายุค่อยๆ ใช้น้ำลายชโลมร่องรูทวารของหญิงสาวอย่างแ่เบาแต่เต็มไปด้วยเจตนาที่ชัดเจน เขาค่อยๆ ดันท่อนเอ็นอันร้อนผ่าวเข้าไปในทางรักเส้นใหม่
ลิด้าสะดุ้งสุดตัว ดิ้นรนด้วยความเ็ปที่แปลกใหม่ "โอะ... ไม่... ตรงนั้นไม่ได้... พายุ... เจ็บ!"
แต่เพียงไม่นาน ความเ็ปก็ถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านที่รุนแรงแผ่ไปทั่วร่างกาย เมื่อพายุเริ่มขยับกายตามจังหวะที่ลงตัว "โอ้ย... เจ็บ... อาาาา พายุ... โอ้ย... ซี๊ดดด" ทรวงอกได้รูปที่ชูชันของเธอส่ายไหวไปมาตามแรงส่งที่โถมเข้าใส่จากทางด้านหลัง
พายุไม่ยอมให้บทรักจบลงเพียงเท่านั้น เขาพลิกตัวลิด้าให้นอนหงายสบตา สายตาของทั้งคู่ประสานกันอย่างร้อนแรง ชายหนุ่มซุกตัวเข้าไประหว่างขาเรียวสวยก่อนจะซอยท่อนเอ็นเข้าสู่รูสวาทถี่ยิบด้วยความเร็วที่เหนือชั้น ลิด้าครางกระเส่าด้วยน้ำเสียงที่พร่าเลือนจนฟังไม่ได้ศัพท์ ใบหน้าของเธอตอนี้เย้ายวนปากรูปกระจับขบกันเสียวซ่าน ดวงตารี่ปรือครางออกมา
"โอ้ยที่รัก... พายุค้า... ลิด้าไม่ไหวแล้ว... ลิด้าจะตามหาคุณ... ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน... ซี๊ดดด... โอ้ย... อา... ผัวจ๋า! แรงกว่านี้ เสียวไปหมดแล้ว เมียจะตามหาคุณให้เจอ"
เสียงครางของลิด้าดังสะท้อนไปทั่วห้องมืดสลัว เธอแอ่นกายรับทุกจังหวะที่พายุมอบให้ มือเรียวเล็กขยำแผ่นภาพวาดจนยับย่น ร่างกายขาวผ่องสั่นสะท้านเป็จังหวะสุดท้ายก่อนที่ทั้งสองจะพุ่งทะยานขึ้นสู่สรวง์พร้อมกัน
พายุกล่าวเสียงกระเซ้า “ขอผมแตกใส่ปากนะครับ หญิงสาวรีบอมท่อนเอ็นชายหนุ่มทันที พายุกระแทกท่อนเอ็นขย้อนเต็มปากหญิงสาว เขาคราง “ซี้ด อา เมียจ้า ผัวไม่ไหวแล้ว ลิด้าของผม อา อา ซี้ด เขาปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนเข้าไปในปากของเธอจนล้นปรี่ ลิด้าสำลักกลืนน้ำข้นปรี่เข้าไป พร้อมกับเลียหัวท่อนเอ็น ชายหนุ่มตัวเกร็งด้วยความสุขสม ชายหนุ่มล้มตัวลงตะคองกอดหญิงสาวพร้อมกับจูบอย่างดูดดื่มมันชังท่วมท้นในหัวใจของคนทั้งคู่ท่ามกลางเสียงฝนที่ยังคงตกหนักอย่างต่อเนื่องเป็พยานความรักชั่วคราวในค่ำคืนนี้
