ตอนที่ 2 เทพปีศาจ
ขณะนี้ บนสังเวียน โจวเย่ที่ได้รับาเ็ก็คำรามออกมา
เสียงคำรามอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนใ ชั่วขณะหนึ่ง สายตาที่ประหลาดใจของทุกคนก็จ้องมองไปที่โจวเย่
โจวเย่ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ดวงตาของเขาเ็ามาก "เ้ารังเกียจความสามารถที่ธรรมดาของข้า และข้าไม่คู่ควรกับเ้าเหรอ? ถ้าเ้าไป เ้าไม่มีความคิดถึงข้าสักนิดเลยหรอ?!”
เมื่อคำพูดจบลง โจวเย่ก็หยิบหอกขึ้นมา และ เขาก็พูดขึ้นอย่างเ็าอีกครั่ง "เ้าและข้าตัดขาดความสัมพันธ์กัน! หอกนี้จงเป็พยาน!"
โจวเย่ยกหอกขึ้นมือจับไปที่ปลายหอก หันปลายหอกเข้าหาตัวเอง และแทงเข้าไปในจุดตันเถียนอย่างเฉียบขาด เืสาดกระเซ็นออกมา แม้ว่าจะเ็ป โจวเย่ก็ไม่ได้กรีดร้องออกมา เมื่อเทียบกับความอกหักนี่แล้ว นี่ไม่เจ็บเลย
“เย่เอ๋อ! ใบหน้าของโจวเฟิง เปลี่ยนไปมากเมื่อเขาเห็นฉากนั้น แต่มันก็สายเกินไปที่จะหยุดเขา
“พี่ใหญ่!”
ตระกูลเฟิงตื่นตระหนก และทุกคนก็ตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าโจวเย่จะทำเช่นนั้น
“กู่หยิง ที่ข้ามีพลังยุทธ์ในระดับที่สามของอาณาจักรปราณยุทธ์ได้ สิ่งนี้เป็เพราะผงิญญาสามสีของเ้า สิ่งที่ข้าเป็หนี้เ้าได้ถูกคืนให้กับเ้าแล้ว และต่อจากนี้ไปเราจะไม่เป็หนี้กันอีก!” โจวเย่กัดฟันและพูดด้วยความโกรธ
หลังจากนั้นไม่นาน โจวเย่ก็ล้มลง
กู่หยิง ก็ผงะเช่นกัน เธอไม่คาดคิดว่าโจวเย่จะกล้าหาญขนาดนี้ ซึ่งแตกต่างจากโจวเย่โดยปกติเล็กน้อย
เธอไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ ก็รู้สึกว่าได้สูญเสียบางอย่างไป แต่เธอไม่สามารถบอกได้ หลังจากเหลือบมองเขาเธอก็หันหลังและลงจากเวทีการต่อสู้ อย่างไม่แยแส
ขณะนี้ รัศมีชีวิตของโจวเย่ค่อยๆ อ่อนลง และดวงตาอีกครึ่งหนึ่งของเขาก็ปิดลงอย่างช้าๆ
แต่ในขณะนี้ โจวเย่ที่อ่อนแอมากที่หลับตาอยู่ ทันใดนั้นดวงตาเขาก็เบิกกว้างอย่างแปลกประหลาด และดวงตาของเขาก็กลายเป็สีดำสนิท ซึ่งน่ากลัวมาก
หลังจากนั้นไม่นาน จี้หยกบนคอของโจวเย่ก็เริ่มมีกลุ่มควันที่ชั่วร้ายสีดำปรากฏขึ้น มันแปลกและลึกลับมาก
“ในที่สุดผนึกก็ถูกปลดแล้ว! ไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะแสวงหาความตาย ในที่สุดข้าจะได้เกิดใหม่แล้ว ! เมื่อข้าสามารถฟื้นพลังขึ้นมา ข้าก็จะทำลายทุกคน!
“เทพปีศาจ เ้าไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆ! เ้า้าใช้ร่างกายของนายน้อยเพื่อเกิดใหม่เหรอ?
"นายน้อย? อะไรของท่าน?” เทพปีศาจใและถามอย่างรวดเร็ว
มีคนซ่อนอยู่ในร่างของโจวเย่ และเทพปีศาจที่ถูกผนึกอยู่ในจี้หยกก็ไม่ได้สังเกตเห็น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งของบุคคลนี้น่ากลัวอย่างยิ่ง
“ฮึ่ม! เ้าถูกผนึกมาหลายปีแล้ว และวันนี้พลังแห่งเทพของนายน้อยควรจะตื่นเหมือนกัน ” และทันใดนั้นพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งะเิออกมา โจมตีร่างิญญาของเทพปีศาจในจี้หยกโดยตรง
“ไอ้สารเลว!
เทพปีศาจโกรธมาก พลังอันชั่วร้ายของเขาะเิออกมา
เป็แค่“ร่างิญญาเท่านั้น กล้าต่อต้านข้าเหรอ? ตายซะ!” พลังอันทรงพลังได้บดขยี้ร่างิญญาของเทพปีศาจอย่างโหดร้าย
เทพปีศาจไม่มีกำลังที่จะต่อสู้กลับ และหลังจากเสียงคำรามอย่างไม่เต็มใจ ร่างิญญาก็ะเิออก และเศษชิ้นส่วนจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มละลายเข้าไปในแขนขาของโจวเย่
จี้หยกนี้เป็สิ่งของที่ เย่ชิงหยิน แม่ของเขา ทิ้งไว้ให้ั้แ่เกิด เย่ชิงหยิน เป็หญิงสาวจากแผ่นดินอเวจี เพื่อความปลอดภัยของตระกูลโจวเธอจำใจต้องทิ้งครอบครัว และกลับไปยังตระกูลของเธอบนแผ่นดินอเวจี
ขณะนี้บนเวที่ต่อสู้ โจวเฟิง โจวเซียว และสมาชิกตระกูลโจวคนอื่น ๆ ตื่นตระหนก
อาการาเ็ของโจวเย่สาหัสมาก หอกแทงทะลุตันเถียน และพื้นที่บนเวที่ก็เปื้อนด้วยเืสีแดง
“ผู้าุโ อาการาเ็ของโจวเย่เป็ยังไงบ้าง?” โจวเซียว ถามอย่างกังวล
“พาเย่เอ๋อกลับไปรักษาตัวก่อน!” โจวคุน ผู้าุโนักเล่นแร่แปรธาตุของตระกูลโจวกล่าวอย่างเคร่งขรึม
" เมื่อได้ยินคำพูดของโจวคุน โจวเฟิง ก็โกรธมาก และรัศมีการสังหารอันดุร้ายของเขาก็ะเิออกมาโดยไม่ลังเล "กู่เฉียนซาน! ถ้าเย่เอ๋อไม่สามารถอยู่รอดได้ ข้าจะไม่ละเว้นตระกูลกู่ของพวกเ้าอย่างแน่นอน!"
"ฮึ ! เื่นี้ไม่เกี่ยวข้องกับข้า แต่ ถ้าหากผู้นำตระกูลโจว ้าจัดการกับตระกูลกู่ของข้าจริงๆ ข้าจะรอทุกเมื่อ” กู่เฉียนซานตอบกลับเบา ๆ และจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
แม้ว่าโจวเฟิง จะทะลวงผ่านอาณาจักรคุรุยุทธ์ระดับที่เก้าแล้ว แต่หัวหน้าตระกูลกู่ก็ไม่ได้กลัว
“ผู้นำตระกูลโจว ข้าลืมบอกท่านว่าตัวตนปัจจุบันของ หยิงเอ๋อ ตอนนี้คือศิษย์ของ นิกายเมฆา์ ไม่ต้องพูดถึงหอกที่โจวเย่ใช้แทงตัวเอง แม้ว่าหยิงเอ๋อจะฆ่าเขา เกรงว่าตระกูลโจวก็ไม่สามารถทำอะไรได้ หากท่าน้าจัดการกับตระกูลกู่ ท่านต้องชั่งน้ำหนักความแข็งแกร่งของตัวเองก่อน " ผู้าุโกู่เหลี่ยง นักเล่นแร่แปลธาตุของตระกูลกู่กล่าวอย่างเหยียดหยาม
หลังจากหัวเราะอย่างภาคภูมิใจครู่หนึ่ง กู่เหลี่ยงก็พูดอีกครั้ง "ท่านรู้ไหมว่าจิติญญาการต่อสู้ระดับห้าหมายถึงอะไร ในอดีตจนถึงปัจจุบันข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคนในเมืองไป๋หนาน มีอัจฉริยะที่สามารถปลุกจิติญญาการต่อสู้ระดับที่ห้าได้ หยิงเอ๋อ ต่อให้เธออยู่ในนิกายเมฆา์เกรงว่าเธอก็ยังโดดเด่นมาก
กู่เหลี่ยง ทิ้งคำพูดเหล่านี้อย่างภาคภูมิใจและจากไป
“นิกายเมฆา์เหรอ ?” การแสดงออกของโจวเฟิง เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเื่นี้ และรีบจากไปพร้อมกับโจวเย่ที่ได้รับาเ็สาหัส
ในทางตรงกันข้าม ชีวิตของโจวเย่ มีความสำคัญมากกว่า
“กู่หยิง ได้เป็ศิษย์ของนิกาย์เมื่อไหร่เหรอ ?"
“จิติญญาการต่อสู้ระดับห้า พร์ที่ทรงพลังเช่นนี้ เป็เื่แปลกหากนิกายเมฆาสวรรรค์ จะไม่ยอมรับเธอ! ความสำเร็จในอนาคตของกู่หยิง นั้นไม่มีที่สิ้นสุด!”
ผู้ชมต่างใ อัจฉริยะอย่างกู่หยิง ทำให้ทุกคนในเมืองไป๋หนาน อิจฉาจริงๆ
การที่กู่หยิง เข้าสู่นิกายเมฆา์ หมายความว่าสถานะของเธอสูงขึ้นมาก
-
......ห้องโถงของตระกูลโจวเงียบงัน และใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความกังวลและวิตกกังวล
ในเวลาไม่ถึงหนึ่งในสี่ของชั่วโมง โจวคุน และ โจวหลี่ ก็ปรากฏตัวในห้องโถง ใบหน้าชราของพวกเขาทั้งสองเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
โจวคุน และ โจวหลี่ เป็สองผู้าุโนักเล่นแร่แปรธาตุของตระกูลโจว
“ผู้าุโ เย่เอ๋อเป็ยังไงบ้าง?” โจวเฟิง ถามอย่างกังวล
ขณะนี้ ดวงตาของทุกคนมองไปที่ โจวคุน และ โจวหลี่
โจวหลี่ มองไปที่ โจวคุน และส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และกล่าวว่า: "อาการาเ็ของเย่เอ๋อ รุนแรงเกินไป ตันเถียนของเขาได้รับความเสียหาย และระดับพลังยุทธ์ได้ลดลงไปสู่ระดับที่สองของอาณาจักรปราณยุทธ์ ด้วยความแข็งแกร่งของนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหนึ่งของข้าและโจวคุน พวกเราทั้งสองไม่สามารถรักษาเย่เอ๋อได้