กลุ่มแสงสีเทากลุ่มหนึ่งตกลงมาจาก้า เมื่อมันตกกระทบลงบนหัวของิญญาสงบนิ่งพลังชีวิตของมันที่หายไปภายใต้การโจมตีอย่างต่อเนื่องของเย่เทียนเซี่ยก็ดูเหมือนจะถูกฟื้นฟูกลับมาเต็มเปี่ยมในทันที และในตอนนั้นเองิญญาวาจาสิทธิ์ก็เคลื่อนที่ไปมารอบๆไม่หยุดนิ่งอย่างกะทันหัน เมื่อมันเคลื่อนที่มาข้างๆซากศพหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างจากเขาทักษะ “ฟื้นชีพิญญา” ก็ถูกปลดปล่อยออกไปยังร่างของ “ิญญาอัญเชิญ” ที่นอนนิ่งอยู่บนพื้น
ท่ามกลางแสงสว่างสีเทาซีดที่ส่องสว่างขึ้นมา ซากศพที่นิ่งก็ค่อยๆลุกขึ้นมาช้าๆ ดวงตาสีเทาไร้ชีวิตล็อคเป้ามาที่ร่างของเย่เทียนเซี่ยในทันที มือของมันค่อยๆยกขึ้นมาช้าๆ......... ทันใดนั้นกลุ่มแสงสีดำก็สว่างวาบขึ้นมาท่ามกลางความว่างเปล่าตามมาด้วยเสียงดังก้องซึ่งเป็เสียงกรีดร้องด้วยเสียงต่ำๆ
ทักษะอัญเชิญอันแข็งแกร่งที่สุดของิญญาอัญเชิญ.............. อัญเชิญอินทรีย์เวทย์ สิ่งที่ถูกอัญเชิญออกมาคืออินทรีย์เวทย์ชั้นยอดสองดาวเลเวล 20 อันดุร้าย
ภายใต้การโจมตีด้วยัสะบั้นอย่างต่อเนื่องของเย่เทียนเซี่ย พลังชีวิตของิญญาสงบนิ่งค่อยๆลดลงอย่างเชื่อช้า ความเสียหายที่เย่เทียนเซี่ยได้รับแม้ว่าจะต่ำว่าที่ิญญาสงบนิ่งได้หรับหลายเท่า แต่หลอดเืของเขากลับถูกโจมตีจนพร่องไปต่ำกว่าิญญาสงบนิ่งเสียอีก......... นอกจากนี้ข้างกายของิญญาสงบนิ่งยังมีิญญาวาจาสิทธิ์ที่มีพลังรักษาอันแข็งแกร่งอยู่ด้วย
ทุกครั้งที่ิญญาสงบนิ่งโจมตีมันจะกวาดเอาพลังชีวิตของเย่เทียนเซี่ยไปเกือบหนึ่งในสิบ ค่าพลังชีวิตของเย่เทียนเซี่ยค่อยๆลดลงเหลือ 60%.......... 50%...........40%............. แต่เขากลับเหมือนไม่รับรู้ว่าตัวเองกำลังเดินเข้าสู่ความตายทีละก้าวๆ เขายังคงโจมตีใส่ิญญาสงบนิ่งอย่างบ้าคลั่งด้วยความโกรธแค้น
“ฮ่าๆๆๆๆๆ............ ค่ำแล้วแท้ๆแต่ทำไมข้าถึงนอนไม่หลับล่ะเนี่ย...........”
โลกอันเงียบงันที่มีเพียงเสียงของการโจมตีกลับมีเสียงหวานปนี้เีของกั่วกัวดังขึ้นมา ท่ามกลางโลกอันมืดมิดมีแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นมา กั่วกัวปรากฏตัวขึ้นมาบนไหล่ของเย่เทียนเซี่ย ร่างกายเล็กๆของเธอบิดี้เีไปมา แต่ทันใดนั้นเธอก็กรีดร้องออดมาราวกับถูกไฟฟ้าช็อต..........
“อ๊าย!!!! นายท่าน ท่านๆๆๆๆๆ ท่านทำอะไรอยู่น่ะ............”
ไม่มีเสียงตอบกลับมา เย่เทียนเซี่ยยกห้วงเวลาแห่งโชคชะตาขึ้นแล้วปลดปล่อยการโจมตีอันหนักหน่วงลงไปบนร่างของิญญาสงบนิ่งอีกครั้ง แต่ตัวของเขาก็ได้รับการฟาดฟันจากิญญาสงบนิ่งสวนกลับมาอีกหนึ่งครั้งจนพลังชีวิตของเขาลดลงเหลือ 20%
“อ๊า!!!! นายท่านๆ ท่านกำลังจะตายนะเ้าคะ จะตายแล้ววว......นายท่าน!!”
กั่วกัวทำอะไรไม่ถูก เธอะโออกมาด้วยความกังวล แต่ทันใดนั้นเธอก็ดูเหมือนจะตรวจสอบพบอะไรบางอย่างที่ผิดปกติ เธอรีบหมุนตัว มือหนึ่งวางลงบนคอของเย่เทียนเซี่ย หน้าอกน้อยๆของเธอกระเพื่อมขึ้นลงจากนั้นเธอก็กัดลงบนหูของเย่เทียนเซี่ยเต็มแรง
เมื่อถูกโจมตีความเ็ปที่เขาได้รับจะมีเพียง 5% เท่านั้น........ แต่การโจมตีจากกั่วกัวครั้งนี้กลับเป็ 100% เต็มๆ ไม่มีการลดความเ็ปใดๆทั้งสิ้น
ความรู้สึกเ็ปทำให้การกระทำของเย่เทียนเซี่ยหยุดชะงักลง ดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวกระจ่างใสขึ้นมาทันที แล้วทันใดนั้นเขาก็เข้าใจทุกอย่างได้ในทันที ดาบสีเงินเล่มหนึ่งพุ่งเข้ามาใกล้ร่างของเขาทางด้านหน้าอีกครั้ง และบนหัวของเขา............ ประสาทการรับรู้อันแข็งแกร่งของเขาบอกเขาว่ามีสิ่งมีชีวิตที่มีกลิ่นอายอัตรายอย่างยิ่งกำลังร่อนลงมายังตำแหน่งที่เขายืนอยู่ในตอนนี้
ไม่มีเวลาให้ครุ่นคิดอีกแล้ว เพราะด้วยพลังชีวิตที่เหลือทั้งหมดของเขาในตอนนี้ หากลังเลแม้เพียงเสี้ยววินาทีก็สามารถทำให้ชีวิตของเขาดับสูญได้ เย่เทียนเซี่ยไม่ขยับเท้าไปไหนทว่าร่างกายกลับเอนไปด้านหลังอย่างรวดเร็วราวกับไม้ที่ถูกผลักจนล้มลงบนพื้นหนักๆ
ดาบยาวสีเงินของิญญาสงบนิ่งฟากฟันได้เพียงความว่างเปล่า แต่เงาดำสายหนึ่งที่พุ่งทะยานลงมาจาก้ากลับโฉบผ่านตำแหน่งเดิมของเขาก่อนหน้านี้ไปในเวลาเดียวกัน หลังจากที่เขาเอนตัวลงจนแทบจะติดกับพื้นเขาก็รีบหยัดกายขึ้นมาอย่างรวดเร็วทันที
เย่เทียนเซี่ยที่ทรุดลงไปบนพื้นเหยียบลงบนพื้นหนึ่งครั้งในระหว่างที่เขาเอนตัวลงไป ร่างกายยืมพลังจากการดีดตัวกลับแล้วพุ่งตัวถอยหลังออกไปสองเมตร เขายืนขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น้าของห้วงเวลาแห่งโชคชะตาในมือเขาก็มีแสงสว่างสีแดงสว่างวาบขึ้นมาราวดับดวงตาอันดุร้ายที่ลืมตาขึ้นแล้วปลดปล่อยแสงสว่างอันน่ากลัวออกมา
ค่าพลังชีวิตของเย่เทียนเซี่ยในตอนนี้เหลืออยู่เพียง 31 เท่านั้น!!
พลังชีวิตใน่ระหว่าง 1%-2% จะทำให้เขาสามารถใช้สังเวยเืแห่งโชคชะตาเพิ่มพลังโจมตีขึ้น 300% ได้!
สีหน้าของเย่เทียนเซี่ยสงบนิ่ง แต่ในใจของเขากลับมีความช็อคอยู่หน่อยๆ เมื่อกี้เห็นได้ชัดว่าตัวเขาเองเฉียดตายจนเหมือนเดินอยู่บนขอบแหวแล้วด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะกั่วกัวกัดหูของเขาเต็มแรงเขาก็คงตายภายใต้น้ำมือของิญญาสงบนิ่งไปแล้ว
เมื่อมีสติแจ่มชัดเขาก็รู้ทันทีว่าตัวเองเพิ่งจะตกอยู่ในทักษะยั่วยุอันน่ากลัวของมัน............ยั่วยุิญญา ผลอันน่ากลัวของทักษะนี้ทำให้เขาตกตะลึง เมื่ออยู่ในเมืองเริ่มต้นตอนที่พยัคฆ์าอเมทิสต์บอสขุนนางเลเวล 20 คำรามออกมาก็ยังไม่ส่งผลอะไรต่อเขาเลย แม้แต่ทักษะสิงโตคำรามของสิงโตดาบทองที่เป็บอสขุนนางเลเวล 25 ก็ยังไม่อาจทำอะไรเขาได้....... แต่ยั่วยุิญญาในครั้งนี้กลับทำให้เขาได้รับผลกระทบโดยตรงอย่างไม่อาจปฏิเสธได้
“อ๊าๆๆๆๆ! นายท่าน ข้างบน!”
เย่เทียนเซี่ยไม่ได้ฟื้นฟูพลังชีวิต เมื่อกั่วกัวะโออกมาเสียงดังเขาก็รับรู้ได้ถึงสายลมเย็นๆที่มาจากอินทรีย์เวทย์อันดุร้ายที่อยู่้า ขณะเดียวกันด้านหน้าของเขาิญญาสงบนิ่งก็ก้าวเท้าหนักๆใกล้เข้ามาเช่นกัน สีหน้าของเย่เทียนเซี่ยมืดมน ร่างของเขาเคลื่อนที่ไปทางขวาหนึ่งก้าว เมื่อคำนวณระยะห่างเรียบร้อยแล้วเขาก็ปลดปล่อย “เงาัสะบั้น” ออกไปทันที
พลังโจมตีของเย่เทียนเซี่ยในเวลานี้มีมากกว่า 2,800 หน่วย!!
และเป้าหมายที่เงาิญญาสะบั้นของเขาล็อกเป้าหมายเอาไว้ก็คือ............ ิญญาวาจาสิทธิ์
เย่เทียนเซี่ยพุ่งออกไปเป็ระยะห้าเมตรรอดพ้นการโจมตีของอินทรีย์เวทย์และิญญาสงบนิ่งมาได้อย่างหวุดหวิดและพุ่งเข้าถึงตรงหน้าของิญญาวาจาสิทธิ์พอดี เวลาในการพุ่งเข้ามาเพียงสั้นๆนั้นแฝงไว้ด้วยความเร็วในการพุ่งผ่านที่น่ากลัวทำให้ิญญาวาจาสิทธิ์ไม่สามารถมีปฏิกิริยาตอบสนองและหนีไปได้ในทันที
-3020
ตัวเลขสีแดงสดที่มาพร้อมกับเงาัสะบั้นกวาดเองพลังชีวิตหนึ่งในห้าของิญญาวาจาสิทธิ์ไป เย่เทียนเซี่ยหมุนตัวอย่างรวดเร็วแล้วพายุหมุนสีเืก็พัดพาไอเย็นเยียบของที่แห่งนี้ให้หมุนวนขึ้นมาทันที
“พายุหมุนัเจ็ดชั้นฟ้า!!”
-2790,-2750,-2781,-2760,-2810,-2713,-2762!
สายลมอันบ้าคลั่งหมุนวนขึ้นมาและหยุดลง จากนั้นหลอดเืของิญญาวาจาสิทธิ์ก็ว่างเปล่า มันคงท่าทางที่ไม่ได้เปลี่ยนไปสักนิดเอาไว้ก่อนจะล้มลงแน่นิ่งบนพื้น
ิญญาวาจาสิทธิ์มีพลังสนับสนุนที่แข็งแกร่งเกินไป แข็งแกร่งจนเย่เทียนเซี่ยต้องกำจัดมันโดยเร็วโดยการใช้พายุหมุนัเจ็ดชั้นฟ้ามอบความตายให้มันภายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว แม้ว่ามันจะไม่มีความสามารถในการโจมตี แต่ระหว่างิญญาสงบนิ่งและิญญาวาจาสิทธิ์ ตัวที่จำเป็ต้องกำจัดเป็ตัวแรกย่อมต้องเป็ิญญาวาจาสิทธิ์อยู่แล้ว เพื่อกำจัดทักษะสนับสนุนที่ให้ผลอันน่าใทั้งหลาย หากให้เวลามันมากพอมันก็อาจจะฟื้นคืนชีพสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างทั้งหมดที่ถูกฆ่าตายไปแล้วในที่แห่งนี้กลับขึ้นมาได้ทั้งหมด
เมื่อิญญาวาจาสิทธิ์ตายไปเย่เทียนเซี่ยก็พุ่งไปตรงหน้าิญญาอัญเชิญเหมือนลูกศรแล้วใช้ัสะบั้นโจมตีกวาดเอาพลังชีวิต 30% ของมันไปจนว่างเปล่า
อินทรีย์เวทย์ที่มันอัญเชิญออกมาในเวลาสั้นๆและกำลังพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วก็สลายรวมไปกับความมืดที่กระจายตัวอยู่ในที่แห่งนี้ตามการตายของิญญาอัญเชิญ
ค่าพลังชีวิตของเย่เทียนเซี่ยเหลืออยู่เพียง 31 หน่วย รอบกายของเขาถูกห่อหุ้มไว้ด้วยแสงสีแดงที่แผ่ออกมาจากขนนกสีเื เย่เทียนเซี่ยมองิญญาสงบนิ่งที่ก้าวเข้ามาช้าๆอย่างเ็า เนื่องจากเกราะอันหนักอึ้งทำให้ความเร็วในการเคลื่อนที่ของผู้พิทักษ์ต่ำที่สุดในบรรดาอาชีพทั้งหมด ความสามารถในการหลบหลีกก็อ่อนแอที่สุดในบรรดาอาชีพทั้งหมดเช่นกัน ดังนั้นความยุ่งยากของอาชีพนี้ทำให้อาชีพนี้กลายเป็อาชีพที่เย่เทียนเซี่ยเขี่ยทิ้งออกไปจากใจของเขามากที่สุด
และตอนนี้เขาเกือบจะโดนผู้พิทักษ์คนหนึ่งฆ่าตาย นี่จึงสามารถพูดได้ว่าเป็ความอับอายที่ไม่อาจทนได้สำหรับเขาเลยทีเดียว
ดังนั้นเขาจึงจะใช้วิธีที่ไร้ความเ็ปมอบความตายให้มันเร็วที่สุด
เย่เทียนเซี่ยที่หลอดเืแทบจะว่างเปล่าทำการทักทายิญญาสงบนิ่งที่ตรงเข้ามาเรื่อยๆ ด้วยสถานะของเขาในตอนนี้อย่าว่าแต่ิญญาสงบนิ่งเลย แม้แต่มอนสเตอร์เลเวลสิบกว่าๆสักตัวถ้าสะกินเขามาสักทีเขาก็ตายแล้ว การกระทำที่ไม่อาจเข้าใจได้เช่นนี้อาจจะทำให้คนอื่นคิดว่าเขาเป็ไอ้บ้าที่ไม่รักตัวกลัวตาย....... แต่เื่บ้าๆแบบนี้เขาไม่เคยทำมาก่อนรึไง?
-5200,-5198,-5173……
ตอนนี้ขาข้างหนึ่งของเย่เทียนเซี่ยก้าวเข้าไปในประตูยมโลกแล้ว ถ้าเกิดอุบัติเหตุเพียงนิดเขาก็คงไม่รอด แต่สถานะใกล้ตายกลับเป็พลังโจมตีอันน่ากลัว ทุกครั้งที่ห้วงเวลาแห่งโชคชะตาฟาดฟันลงไปก็ทำให้พลังชีวิตของิญญาสงบนิ่งหายไปช่องใหญ่ และทุกครั้งที่อยู่ในสถานะแบบนี้เขาจะรวบรวมสติที่แตกซ่าน และเมื่อรวบรวมสติที่กระจัดกระจายให้กลับมารวมตัวกันได้แล้วเขาที่อยู่ในสถานะนี้จะระมัดระวังการกระทำเล็กๆน้อยๆทุกอย่างของศัตรู และจะตัดสินตำแหน่งการโจมตีของศัตรูออกมาได้ทันที............. การระมัดระวังทุกอย่างโดยรอบนั้นยังรวมไปถึงการเคลื่อนที่ของอากาศ และเหตุการณ์ไม่คาดคิดอื่นๆด้วย
และเมื่อเขารวมรวมสติและความคิดทั้งหมดได้แล้ว ปฏิกิริยาตอบสนองอันน่ากลัวที่เขาแสดงออกมาก็มากพอจะทำให้ใครก็ตามบนโลกนี้ตาโตอ้าปากค้างไปได้เลย
การโจมตีด้วยดาบยาว การพุ่งเข้าโจมตีด้วยโล่ ทั้งหมดนั่นถูกเย่เทียนเซี่ยหลบหลีกได้อย่างสบายๆ
ัสะบั้นโจมตีออกไปหนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง............. จนกระทั้งถึงครั้งที่ห้า............
-5215!
แม้ว่าิญญาสงบนิ่งจะมีพลังชีวิตและพลังป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่ภายใต้สถานะของเย่เทียนเซี่ยในเวลานี้มันก็ยากที่จะรับการโจมตีเพียงไม่กี่ครั้งของเขาได้ ัสะบั้นครั้งที่ห้าบวกกับความเสียหายที่เย่เทียนเซี่ยสร้างไว้ก่อนหน้านี้ทำให้ิญญาสงบนิ่งผู้แข็งแกร่งล้มลงบนพื้นในระยะเวลาสั้นๆ มันยังไม่ทันได้ปลดปล่อยเพลิงิญญาซึ่งเป็ทักษะที่น่ากลัวของมันออกมาพลังชีวิตของมันก็ว่างเปล่าก่อนที่จะทิ้งโล่และดาบสีเงินอันหนักอึ้งลงบนพื้นแล้วแน่นิ่งไป
เย่เทียนเซี่ยมองไปยังศพของิญญาสงบนิ่งอย่างเ็า เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาเขาก็ถอยหายใจออกมาเบาๆ จากนั้นก็ใช้มือลูบหูขวาที่ถูกกั่วกัวกัดเข้าคำโต........... ความเ็ปนั้นยังคงอยู่และเขายังััได้ถึงรอยฟันเล็กๆนั่นด้วย
“กั่วกัว เธอกัดแรงไปแล้วรึเปล่า” เย่เทียนเซี่ยบ่นพึมพำออกมา
“เฮอะ! ใครให้นายท่านผู้โง่เง่าหลอกกั่วกัวเด็กสาวที่น่ารักและเชื่อฟังที่สุดในโลกล่ะเ้าคะ ที่นี่เป็สถานที่อันมืดมิดชัดๆ ยังไม่ถึงตอนเย็นซักหน่อย” กั่วกัวนั่งอยู่บนไหล่ของเขา เท้าเล็กๆทั้งสองข้างเตะไปมาไม่หยุด แล้วริมฝีปากของเธอก็ยกขึ้นสูง แต่ทันใดนั้นเธอก็แอบมองเย่เทียนเซี่ยแล้วถามออกมาเสียงเบา “นายท่าน.......... เจ็บจริงๆเหรอเ้าคะ?”
“.............เจ็บมาก”
“เชอะ! คนอื่นเขาช่วยชีวิตท่านไว้แท้ๆ เมื่อกี้เกือบตายแล้วไหมล่ะเ้าคะ...........” กั่วกัวกระพริบตา จากนั้นก็ยืนขึ้นจากไหล่ของเย่เทียนเซี่ยแล้วพิงตัวกับคอของเขา “คิกๆ เดี๋ยวข้าจะเลียให้นายท่านนะเ้าคะ เจ็บตรงไหนเ้าคะ เลียๆหน่อยเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว”
เสียงของกั่วกัวเพิ่งจบลงความรู้สึกนุ่มๆที่ทำให้เย่เทียนเซี่ยขนลุกแทบจะทั้งร่างก็พุ่งขึ้นมาจากใบหูของเขา กั่วกัวยื่นลิ้นสีชมพูดของเธอออกมาจริงๆ ก่อนที่เธอจะค่อยๆเลียลงบนตำแหน่งที่เย่เทียนเซี่ยถูกเธอกัดไปก่อนหน้านี้ สีหน้าของเธอตั้งใจมาก การกระทำก็แ่เบา น้ำลายหยดเล็กๆเปียกชุ่มไปทั่วบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว.............