“แย่แล้ว ถูกจับได้แล้ว!”
เมื่อััถึงสายตาของิเสวียน ิอวี่ก็คิดในใจว่าซวยแล้ว เขาชิงหัวใจอสูรมาท่ามกลางสายตาทุกคน แล้วิเสวียนจะยอมปล่อยเขาไปได้อย่างไร?
แล้วเหมือนว่าหยามู่เองก็พบตัวเขาแล้วเช่นกัน ดังนั้นเขาต้องถอยไปให้ได้เร็วที่สุด!
ิอวี่ไม่รอช้า เขารีบใช้เท้าแตะเมฆาเลยในทันที จากนั้นก็เหาะหนีไปโดยไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมา
ิเสวียนยิ้มมุมปากแล้วพูดกับทุกคนว่า “เปลี่ยนแผน ทุกคนถอยแล้วตามข้ามา”
ิเสวียนพุ่งไปทางิอวี่ในทันทีอย่างรวดเร็ว ส่วนด้านหลังของิเสวียน คนที่ยังรอดชีวิตอยู่ก็ตามเขามาอย่างน่าอนาถ
หยามู่เองก็พุ่งตรงตามมา
ท่าทางการวิ่งของมันประหลาดมากราวกับว่าไม่มีกระดูกค้ำอยู่เลยแม้แต่น้อย เดินโคลงเคลงไปมา แขนขาทั้งสี่ข้างสะบัดไปมาไม่หยุด แต่มันกลับมีความเร็วที่น่าทึ่งมาก เสียงเท้าััพื้นก็หนักแน่น อีกนิดเดียวก็จะตามทุกคนทันแล้ว
หยามู่ข่วนกรงเล็บลงมาที่ทหารคนสุดท้ายจนท้องไส้ทะลัก
ทหารด้านหน้าหลายคนใแข้งขาอ่อน ทุกคนชะงักกันหมด หยามู่ใช้เท้าเหยียบลงไปจนพวกเขาเละเป็โจ๊ก!
พริบตาเดียว ด้านหลังก็เกิดเสียงร้องโหยหวนดังขึ้นมาไม่หยุด
ิเสวียนไม่ได้สนใจใยดีอะไรคนที่อยู่ด้านหลังเลย แต่กลับเร่งความเร็วขึ้นหน้าไปไล่ล่าิอวี่!
ิเสวียนััได้ว่าความเร็วของิอวี่นั้นเร็วกว่าเมื่อสิบวันก่อนมาก แต่ความเร็วระดับนี้เขาก็ยังตามได้สบายๆ
ยังจะมาเล่นตั๊กแตนจับจักจั่น นกขมิ้นอยู่ด้านหลังกับข้าอีกอย่างนั้นหรือ? ในเมื่อข้าเจอตัวเ้าแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ทิ้งหัวใจของสิงโตเพลิงจินเหยียนเอาไว้แล้วไปตายซะ!
ิเสวียนไม่รู้เลยว่าในสิบวันที่ผ่านมาิอวี่ได้ทำการดูดพลังงานของหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนไปแล้วสองในสามส่วน เขาถึงยังมีความคิดที่ไร้เดียงสาขนาดนี้
“อสรพิษสายฟ้า”
ิเสวียนซัดพลังสายฟ้าออกไป มันพุ่งออกไปดังอสรพิษที่น่ากลัวตรงเข้าใส่ิอวี่ ิอวี่เปิดใช้งานผลาญโลหิตแล้วหันหลังกลับมาซัดหมัดออกไป ในเวลานี้พลังจากหมัดของเขาเกิดเป็ลูกไฟดวงเล็กๆ พุ่งออกมาด้วย
ร่างแห่งหยินหยางของิอวี่ใกล้เป็รูปเป็ร่างแล้ว ลูกไฟนั้นเป็สัญญาณที่บ่งบอกทุกอย่าง เมื่อฝึกร่างธาตุหยางสูงสุดเมื่อไหร่ ร่างกายของิอวี่ก็จะเผาผลาญได้จริงๆ !
“ตู้ม!”
หมัดของเขาพุ่งตรงปะทะเข้ากับสายฟ้า ิอวี่ะโถอยหลังไปอีกครั้ง ร่างกายของเขาแข็งแกร่งมากขึ้น หลังจากที่เขามีพลังเทียบเท่าราชสีห์แปดพันห้าร้อยตัวแล้วพลังหมัดของิอวี่ก็บ้าคลั่งขึ้นอย่างมาก หมัดขวาของเขารู้สึกชาแต่ก็ไม่ถึงกับรู้สึกเจ็บเหมือนก่อนหน้านี้
ร่างแห่งสายฟ้า กล่าวกันว่าเป็ร่างแห่งนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดของราชวงศ์ต้าิ และพลังสายฟ้าของิเสวียนก็ถือได้ว่าดุดันมากที่สุด
ตอนนี้ิอวี่ยังฝึกร่างแห่งหยินหยางไม่สำเร็จก็รู้สึกว่าสามารถต้านทานได้แล้ว เขามีลางสังหรณ์ว่าร่างแห่งหยินหยางจะนำพาความเปลี่ยนแปลงมาให้กับเขามากกว่าที่คิดอีก!
ิอวี่ไม่ได้อยากจะสู้กับิเสวียนเลย เพราะอย่างไรเขาต้องแพ้แน่นอน
แต่ิเสวียนอาจจะตามเขาได้ทันแล้วอาจต้องลงมือสู้กัน หากปล่อยให้นานไปอย่างไรเขาก็ต้องแพ้
ใน่เวลาคับขันิอวี่ก็เกิดความคิดขึ้นมา มันเป็ความคิดที่ใจกล้าเอามากๆ เลย!
ทันใดนั้นเอง ิอวี่ก็ใช้เท้าแตะเมฆาขึ้นมาแล้ววิ่งสวนกลับไปทางที่ิเสวียนกำลังวิ่งมา ในมือของิอวี่ถือกระบี่หวงฉวนฟันกระบี่มรณะสังหารออกไป เขาไม่ลังเลที่จะใช้ลมปราณแห่งความตายห้าร้อยสายเลย
ิเสวียนยิ้มแสยะ ิอวี่รู้ว่าถูกตามทันแน่นอนตอนนี้ก็เลยเลือกที่จะสู้ตาย แต่สำหรับิเสวียนแล้ว การกระทำของิอวี่มันเหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ
“รนหาที่ตาย”
ิเสวียนตะคอกแล้วซัดะเิสายฟ้าออกไป พลังงานสายฟ้าอันน่ากลัวพุ่งออก มันนำเอาพลังงานที่บ้าคลั่งเข้าปะทะใส่กับกระบี่มรณะสังหาร!
ถึงแม้อานุภาพของกระบี่มรณะสังหารจะแข็งแกร่งมาก แต่พลังฝีมือของิเสวียนนั้นสูงและมีพลังมาก ร่างแห่งสายฟ้าของเขามีพลังงานสายฟ้าแฝงอยู่จำนวนมาก ดังนั้นิอวี่จึงถูกกระทบกระเทือนจนกระอักเืออกมา!
แต่ิอวี่กลับไม่ถอยเลย เขายังคงวิ่งเฉียงไปด้านข้างแล้วผ่านหน้าของิเสวียนไป
“เ้าบ้าไปแล้วหรือ?”
ิเสวียนคิดไม่ถึงเลยว่าิอวี่จะวิ่งไปด้านหลังของเขา ถ้าเป็แบบนี้มันก็เท่ากับว่าเขากำลังวิ่งเข้าหาเ้ามนุษย์ั์ตนนั้นหรอกหรือ?
ิอวี่ไม่ได้สนใจิเสวียนเลย เขายังคงวิ่งพุ่งไปด้านหน้า ผ่านผู้กล้าไปมากมาย
ผู้กล้าเ่าั้เดิมคิดอยากจะห้ามเขา แต่ก็จนใจเพราะิอวี่เปลี่ยนทิศทางและมีความเร็วอย่างมาก พวกเขายังไม่ทันได้ตั้งตัวิอวี่ก็วิ่งไปทางด้านหน้าของหยามู่แล้ว
ความคิดของิอวี่ที่จริงก็ง่ายมาก เขาแค่้าวิ่งอ้อมตัวของหยามู่ไป แล้วหยามู่ก็จะกลายมาเป็โล่ให้กับเขา
ิอวี่กำลังเดิมพัน เขาเดิมพันว่าหยามู่จะไม่ได้สนใจแค่เขาคนเดียวแล้วทิ้งเนื้อก้อนใหญ่ตรงหน้าไป แต่ิเสวียนไม่เหมือนกัน หากเขาวิ่งมาทางนี้แล้วต่อให้เขาหลบการโจมตีของหยามู่ได้ แล้วคนอื่นล่ะ?
คนอื่นอาจถูกหยามู่ฆ่าตายจนหมดได้ ถ้าอย่างนั้นกำลังของิเสวียนก็จะลดน้อยถอยลง เขาก็ยากที่จะรวบรวมหัวใจอสูรระดับสิบได้ครบ!
ดังนั้น ิอวี่เลือกเดินทางนี้ได้ แต่ิเสวียนไม่ได้!
“เสวียปู้หุ่ย เซิ่นเจิ่นโหว ขวางเขาเอาไว้!” ิเสวียนเองก็นึกเื่นี้ได้เหมือนกัน เขาจึงออกคำสั่ง
“รับบัญชา!”
แม่ทัพทั้งสองคนมีความว่องไวอย่างมาก เซิ่นเจิ่นโหวง้างธนูขึ้นมาแล้วยิงไปที่หน้าอกของิอวี่
ิอวี่ตวัดกระบี่ พลังที่หนาแน่นขวางลูกธนูนั้นเอาไว้ได้ แต่หลังจากนั้นเสวียปู้หุ่ยก็พุ่งมาถึงตัวเขาแล้ว
ดาบเสี้ยวพระจันทร์ชิงหลงฟันมาที่หัวไหล่ด้านซ้ายของิอวี่แล้วตะคอกว่า “องค์ชายสิบเจ็ด กลับตัวกลับใจเถอะ ท่านยังพอมีทางรอดอยู่นะ”
“น่าขำ”
ิอวี่ยกกระบี่ขึ้นต้าน กระบี่หวงฉวนปะทะเข้ากับดาบเสี้ยวพระจันทร์ชิงหลง!
พลังของเสวียปู้หุ่ยเป็พลังของนักรบอยู่แล้ว เขามีพลังเทียบเท่าราชสีห์แปดพันสามร้อยตัว ถึงแม้จะอยู่ภายใต้สถานะผลาญโลหิตแต่พลังของเขาก็ยังเหนือกว่าิอวี่อยู่ราชสีห์หนึ่งร้อยตัว แต่เมื่อครู่ิอวี่ใช้กระบี่มรณะสังหารไปจนตัวเขาเองกระอักเืไปแล้ว ลมปราณจึงค่อนข้างปั่นป่วน ในเวลานี้ทำได้แค่ต้านพลังอย่างฉุกละหุก ทำให้เขาถูกเสวียปู้หุ่ยบีบจนต้องถอย!
ทุกคนเห็นกันหมดว่า ก่อนหน้านี้ิอวี่สังหารประมุขตำหนักโยวิได้ พวกเขายังคงจำได้ติดตา แต่ว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าแม่ทัพมากประสบการณ์ ิอวี่ก็ยังสู้ไม่ค่อยไหวอยู่ดี!
ิอวี่ไม่ได้ห่วงสู้ แต่อาศัยแรงปะทะของเสวียปู้หุ่ยวิ่งเฉียงไปด้านหน้าต่อ แล้วอ้อมไปทางด้านข้างของหยามู่จนมาถึงด้านหลังของมันได้ ิอวี่กำลังจะหนีแล้ว!
และในวินาทีนั้นเอง เสวียปู้หุ่ยก็ตามมาอีกแล้วก็ลงมือโจมตีใส่!
“ระวัง!”
ิอวี่กำลังจะหนี แต่ในวินาทีนั้นเขาก็เห็นว่าหยามู่หันตัวกลับมาแล้วใช้กรงเล็บซัดลงมาที่เสวียปู้หุ่ย พลังที่น่ากลัวนั้นกดลงมาจาก้าอากาศ
ท่ามกลางเสียงเตือนของิอวี่ เสวียปู้หุ่ยก็เหมือนจะรู้สึกตัวแล้ว เป็เพราะเขารีบร้อนตามิอวี่จนลืมมนุษย์ั์ที่อยู่ด้านหลังไป ในเวลานี้การโจมตีที่รวดเร็วและรุนแรงกำลังถาโถมเข้ามา เสวียปู้หุ่ยจึงไม่สามารถหลบได้ทัน!
ทำอย่างไรดี!
เสวียปู้หุ่ยร้อนใจมาก แต่ในเวลานี้เองเขาก็รู้สึกว่าตรงหน้าท้องของเขานั้นรู้สึกเจ็บอย่างมาก ิอวี่ใช้เท้าถีบมาที่หน้าท้องของเขาจนตัวกระเด็นออกนอกรัศมีการโจมตี ตอนที่กรงเล็บของหยามู่ซัดลงมา ิอวี่ก็ใช้พลังที่น่ากลัวดันตัวเองให้ถอยห่างออกไป!
“อะไรน่ะ ... ”
เสวียปู้หุ่ยคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าใน่เวลาคับขันิอวี่กลับเลือกที่จะช่วยเขา!
เพื่อชิงหัวใจอสูรระดับสิบ คนที่เห็นแก่ตัวโดยไม่เห็นชีวิตประชาชนต้าิอยู่ในสายตา กลับช่วยชีวิตของเขาเอาไว้อย่างนั้นหรือ?
สายตาที่เสวียปู้หุ่ยมองไปที่ิอวี่ในเวลานี้มันแตกต่างออกไปแล้ว ทำไมิอวี่ต้องชิงหัวใจอสูรระดับสิบด้วยนะ?
ไม่รู้ว่าทำไม เสวียปู้หุ่ยรู้สึกว่าในตัวิอวี่เหมือนมีความลับที่บอกใครไม่ได้อยู่ ความลึกลับที่เก็บซ่อนเอาไว้มันทำให้เสวียปู้หุ่ยรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที!
“อสรพิษสายฟ้า เริงระบำ!”
ในเวลานี้เอง ิเสวียนที่อยู่ห่างออกไปก็ตะคอกออกมา เดิมเขาไม่มีปัญญาที่จะเล่นงานิอวี่ได้แล้ว แต่ว่าเขาอาศัยช่องโหว่ที่ิอวี่เผยให้เห็นซัดหมัดออกไป สายฟ้าพุ่งโจมตีออกไปอย่างอสรพิษ ิอวี่รู้สึกชาไปทั้งตัวแล้วก็กระอักเืออกมาอีกครั้ง!
“แค่ก ... ”
เพราะิอวี่ไม่สามารถแบกรับการโจมตีที่น่ากลัวนั้นได้ ร่างกายของเขาจึงทรมานอย่างมาก พลังสายฟ้าที่น่ากลัวทำให้ชีพจรของิอวี่ปั่นป่วน มันทำให้เขารู้สึกเจ็บ!
หากไม่ใช่เพราะร่างกายของเขาแข็งแกร่งและทรหด เกรงว่าพลังงานสายฟ้านี้คงทำให้เขาสลบไปแล้ว!
ิอวี่ลุกขึ้นมาจากพื้นอย่างยากลำบาก คิดอยากจะหนีอีกครั้ง
“เสวียปู้หุ่ย รีบเอาเกราะแขนเก็บของของเขามาเร็ว!” สายตาของิเสวียนร้อนดั่งไฟ ตอนนี้เขาอยู่ด้านหลังของมนุษย์ั์ ขยับไปไหนไม่ได้ แต่ว่าการโจมตีเมื่อครู่นั้นทำให้ิอวี่สูญเสียการป้องกันแล้ว
พอคิดว่าอีกเดี๋ยวหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนก็จะตกมาอยู่ในมือของเขาแล้ว สีหน้าของิเสวียนก็ดีใจมาก!
“ ... พะยะค่ะ”
เสวียปู้หุ่ยกำลังจะเคลื่อนไหว แต่ว่าหยามู่กลับชิงลงมือก่อน เขาจับตัวของิอวี่ขึ้นมาไว้ในมือ!
พอทุกคนเห็นดังนั้นก็ตกตะลึงมาก มนุษย์ั์ที่มีความสูงถึงห้าสิบเมตรยกตัวิอวี่มาตรงหน้าของตัวเอง
ดวงตาสีเืดวงนั้นจ้องมาที่ิอวี่แบบไม่กะพริบตาเลย ิอวี่รู้สึกได้ว่าเขาถูกดวงตาที่อยู่ข้างหน้าจ้องจนเต็มตา!
ิอวี่พยายามดีดดิ้น แต่มือขวาของหยามู่จับเขาเอาไว้แน่นมากราวกับถูกขังอยู่ในกรงเหล็ก เขาไม่สามารถหลุดออกจากมือของมันได้เลย
ในเวลานี้เอง เฮยจีที่อยู่ในหยกโบราณก็เริ่มร้อนใจ แต่ตอนนี้นางเองก็ไม่มีปัญญาช่วยิอวี่ได้เลย!
ทุกคนพอได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตะลึงกันไปหมด เดิมพวกเขาคิดว่าิอวี่น่าจะถูกจับกลับไปรับโทษที่ต้าิ แต่ใครจะคิดว่าเขาจะถูกมนุษย์ั์จับเอาไว้แล้วอาจจะตายในวินาทีต่อมา!
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ิอวี่คงกำลังรับกรรมที่เขาก่อเอาไว้แล้วสินะ?
ท่ามกลางสายตาของทุกคน หยามู่อ้าปากออกแล้วกินิอวี่เข้าไป!