บทที่ 19 : แสงสุดท้าย... และการจากลาที่ (คิดว่า) ถาวร

ดวงอาทิตย์กลมโตสีส้มจัดกำลังค่อยๆ เลื่อนตัวลงต่ำแตะขอบฟ้า ตัดกับเส้นขอบตึกระฟ้าของมหานครกรุงเทพฯ แสงสีทองฉาบทาไปทั่วผืนน้ำในสระว่ายน้ำแบบ Infinity Pool บนชั้นดาดฟ้าของเพนท์เฮาส์ บรรยากาศเงียบสงบและโรแมนติกราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด... ผิดกับกิจกรรมที่กำลังดำเนินอยู่อย่างเร่าร้อนใต้น้ำ

'เอวา' ในสภาพเปลือยเปล่า ลอยตัวคว่ำหน้าเกาะขอบสระโดยมี 'ออสติน' ยืนซ้อนหลัง ประคองสะโพกมนให้ลอยเด่นพ้นผิวน้ำ

"อื้อ... พี่ออสติน... อาทิตย์ตกแล้ว..." เอวาพึมพำเสียงแหบแห้ง ดวงตาเหม่อมองแสงสุดท้ายด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งสุขสม ทั้งหวาดกลัว และใจหาย

"สวยไหม..." ออสตินกระซิบชิดใบหูเปียกชื้น ขยับแก่นกายที่ฝังรากลึกอยู่ในตัวเธอเนิบนาบ เป็๲จังหวะที่นุ่มนวลแต่หนักแน่นราวกับจะสั่งลา "จำภาพนี้ไว้เอวา... จำว่าตอนพระอาทิตย์ตกดิน... ร่างกายเธอเป็๲ของใคร"

"ฮึก... ของพี่... ของพวกพี่..."

'เบลด' และ 'เชน' นั่งจิบไวน์อยู่ที่เก้าอี้ริมสระ มองดูเพื่อนรัก "สั่งลา" เหยื่อตัวน้อยด้วยสายตาที่อ่านยาก

"มึงดูหน้าน้องมันดิ..." เบลดเอ่ยขึ้น "เหมือนไม่อยากกลับเลยว่ะ"

"ก็โดน 'วางยา' ไปขนาดนั้น..." เชนหัวเราะในลำคอ "ยาที่ชื่อว่า 'เซ็กส์' ของพวกเราไง... รับรองว่ากลับไปลงแดงตายแน่"

ออสตินเร่งจังหวะสุดท้ายเมื่อแสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า

ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊าาาา! พอ... เอวาพอแล้ว... จะสลบ... ฮือออ!"

ออสตินกระแทกกระทั้นส่งท้ายความทรงจำ ฝังความปรารถนาและน้ำรักทุกหยาดหยดไว้ในกายเธอเป็๲ครั้งสุดท้าย ก่อนจะถอนกายออกแล้วดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอกท่ามกลางความเย็นของน้ำและลมยามค่ำคืน

"หมดเวลาสนุกแล้วซินเดอเรลล่า..." ออสตินลูบผมเปียกๆ ของเธอ "เดี๋ยวให้คนรถไปส่งที่บ้าน"

คำว่า 'บ้าน' ทำให้เอวาได้สติ เธอกลับมาเป็๲เอวาคนเดิม... ลูกสาวที่แสนเรียบร้อยที่หนีออกมาทำเ๱ื่๵๹บ้าบิ่น ความหวาดกลัวแล่นพล่านเข้ามาแทนที่ความเสียวซ่าน

"คะ... ค่ะ... เอวาต้องกลับ... พ่อกับแม่..."

เธอรีบตะเกียกตะกายขึ้นจากสระด้วยขาที่สั่นเทา โดยมีสายตาของราชสีห์สามตัวจ้องมองแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่เต็มไปด้วยรอยแดงจ้ำๆ อย่างมีความหมาย

"กลับไปเป็๞เด็กดีนะเอวา..." เชน๻ะโ๷๞ไล่หลัง "แล้วอย่าลืม... ล้างคราบพวกพี่ออกให้หมดล่ะ"

เอวาไม่ได้หันกลับไปมอง เธอรีบวิ่งเข้าห้องไปแต่งตัวด้วยมือไม้ที่สั่นเทา หยิบโทรศัพท์ที่ปิดเครื่องไว้มาเปิดดู... ข้อความจากแม่เป็๲ร้อยข้อความ

วินาทีนั้น เอวารู้ตัวแล้วว่าเธอเล่นกับไฟแรงเกินไป... และสิ่งเดียวที่ต้องทำคือ "หนี" และ "ลืม" เ๹ื่๪๫คืนนี้ให้หมด!