บทที่ 106 ปฏิบัติการปั้นดินให้เป็นดาวบรรยากาศในห้องโถงพลันเงียบกริบลงถนัดตาความเงียบนั้นมีอานุภาพมากเสียจน หวังเทียนซาน ที่กำลังจะยื่นช้อนไปตักข้าวเพิ่มถึงกับชะงักค้างกลางอากาศ เม็ดข้าวสวยร่วงหล่นจากช้อนลงชามดัง แหมะ แต่ไม่มีใครกล้าขยับตัวสวี่จิ้งอี ...